สวัสดีค่ะพี่ๆทั้งหลายที่เข้ามา หนูก็อยู่ Pantip มานาน ไม่เคยมีโอกาศได้โพสย์หรือตอบคอมเม้น แต่ชอบเข้ามาอ่านค่ะ
ตอนนี้กำลังจะขึ้นสู่มัธยมปลายค่ะ ซึ้งหนูเป็นเด็กที่ขี้อาย ไม่ชอบพูด ไม่ชอบแสดงความคิดเห็น ชอบช่วยเหลือคนอื่นมากๆ ไม่ว่าตัวเองจะเดือดร้อนขนาดไหน เครียดง่าย(จนหงอกเต็มหัวเลยหละค่ะ)
ขอเล่าประวัติโรงเรียนเดิมนะค่ะ หนูไม่เคยเล่าเรื่องนี้กับใคร เพราะ หนูกลัวค่ะ หนูเคยทั้งโดนขู่เอาเงิน รุมกระทืบ(คือ ผช รุมเลยค่ะ) โดนใส่ร้ายใส่ความจนเกือบถูกเอาออกโรงเรียน (เพื่อนกันนี้แหละค่ะ)
ทำให้หนูไม่ชอบสังคมเอามากๆ แต่แม่ขอว่าพอไปโรงเรียนใหม่ อยากให้หนูลองเปลี่ยนตัวเอง อยากให้มีเพื่อน หนูก็ทำตาม พยายามคุยกับทุกคน มันติดๆขัดๆแหละค่ะ พออยู่กันเยอะๆ หนูก็จะเงียบ ชอบมีเพื่อนมาระบายเรื่องต่างๆให้ฟังค่ะ เพราะหนูไม่เล่าให้ใครฟัง หนูคิดว่าการเอาเรื่องคนอื่นไปเล่า ทั้งที่เขาเล่าให้เราฟังคนเดียว มันเหมือน ทำให้เขาไม่ไว้ใจไปเองโดยอัตโนมัติ
แล้วคือหนูมีเพื่อนคนนึง สมมุติชื่อ I นะค่ะ I ชอบบอกว่าตัวเองไม่ดีอย่างงั้นไม่ดีอย่างงี้ หนูก็ปลอบตลอด แต่สุดท้าย เขาชอบจบด้วยประโยคประมาณว่า "ไม่เป็นกูไม่เข้าใจหลอก" (ขอโทษที่ใช้คำหยาบ แต่อยากให้เข้าถึงอาสรมย์ค่ะ ฮา) คือ หนูคิดในแง่ของหนูคือการปลอบ หนูอยากให้เขาดีขึ้น ไม่ใช่แย่ลง อยากให้เขายืนขึ้น อยากให้เขาสบายใจ ไม่ต้องมาเครียด เพราะชีวิต ยังมีอะไรอีกต้องมากมาย
และล่าสุดนี้ ที่หนูเครียดจนอยากโพสย์จริงๆ คือ เรื่องมีอยู่ว่า หนูเห็นเขาเครียด และแฟนเขา(สมมุติชื่อ M) อยากให้หนูไปช่วยปลอบหน่อย
สมมุติเหตุการณ์ตอนคุย
หนู : I โอเครึเปล่า มีไรเล่าได้นะ
I : . . . . . .
หนู : บางๆอย่างอะไม่ต้องเก็บไว้คนเดียวหลอกเค้าอาจเป็นเพื่อนที่มาช้าและไม่รู้ใจแต่รับฟังได้นะ
(มาช้าในที่นี้คือหนูรู้จักเค้าและเริ่มสนิทตอน ม.3 ค่ะด้วยเหตุผลหลายๆประการ)
I : อย่าพูดเลยเราไม่อยากฟัง เราเปนคนดื้อ ยิ่งฟังยิ่งเถียง เรารู้ว่าเราสำคัญน้อยกว่า M เธอคงสนิทกับ M มากกว่า แต่ไม่เป็นไรช่างมันเถอะ เราไม่คิดไรมากหลอก เราเป็นเพื่อนกัน อิอิ
หนู : เราเสียใจนะที่ I พูดงั้น
I : . . . . ขอโทษ เรางี่เง่า ขี้น้อยใจขอโทษ มันแค่อารมชั่ววูบ
หนู : อย่าขอโทษเรา เราผิดเองแหละที่รู้นิสัยเธอน้อยไป
I : ไม่ขอทะเลาะได้ไหม
หนู : ป่าว ไม่ได้ทะเลาะแค่จะอธิบาย . . . . . ไม่อยากฟังไม่เป็นไรขอโทษนะ
คือหนูเป็นคนที่ไม่เฟรนลี่ เพราะคิดว่ามันเหมือนคนเจ้าชู้ เปรียบแฟนเหมือนเพื่อนอะค่ะ เราก็ไม่อยากให้เพื่อนสนิทกับใคร จริงไหมละค่ะ
หนูพอมีเพื่อนเริ่มเยอะ "หนูไม่รักใครมากกว่าหรือน้อยกว่า" หนูรักทุกคนเท่ากัน ทุกคนคือเพื่อนสนิท ทุกคนคือคนที่หนูอยู่ด้วยแล้วไว้ใจ แต่เขากลับบอกหนูว่า "เธอคงสนิทกับ M มากกว่า" คือเหมือนเขาไม่รู้จักอะไรในตัวหนูเลย เขาก็มีนะค่ะ เพื่อนคนนึง หนูเห็นเค้าสนิทกันมากเลยค่ะ ที่หนูไม่อยากไปยุ่งเขามากเพราะเห็นเค้าอยู่กันสนิท จนกลัวเข้าไปแล้วเหมือนไปขัดความสุขเขาอะค่ะ
ตอนนั้นที่หนูต้องการอธิบาย คือที่เขาบอกการกระทำของหนูเหมือนเห็นเขาสำคัญน้อยกว่า M มันตรงกับเขามากกว่ามากเลยค่ะ
คือ หนูไม่รู้จะไประบายที่ไหน เลยมาขอพื้นที่เล็กๆใน pantip ที่หนูอ่านและอยู่กับมันมาตลอด ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้นะค่ะ ^^
ปล.ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอประทานโทษด้วยนะค่ะ เพราะไม่ได้อ่านตรวจอีกรอบ โพสย์เลย
เครียดค่ะ มาระบาย แนะนำได้นะค่ะ ^^
ตอนนี้กำลังจะขึ้นสู่มัธยมปลายค่ะ ซึ้งหนูเป็นเด็กที่ขี้อาย ไม่ชอบพูด ไม่ชอบแสดงความคิดเห็น ชอบช่วยเหลือคนอื่นมากๆ ไม่ว่าตัวเองจะเดือดร้อนขนาดไหน เครียดง่าย(จนหงอกเต็มหัวเลยหละค่ะ)
ขอเล่าประวัติโรงเรียนเดิมนะค่ะ หนูไม่เคยเล่าเรื่องนี้กับใคร เพราะ หนูกลัวค่ะ หนูเคยทั้งโดนขู่เอาเงิน รุมกระทืบ(คือ ผช รุมเลยค่ะ) โดนใส่ร้ายใส่ความจนเกือบถูกเอาออกโรงเรียน (เพื่อนกันนี้แหละค่ะ)
ทำให้หนูไม่ชอบสังคมเอามากๆ แต่แม่ขอว่าพอไปโรงเรียนใหม่ อยากให้หนูลองเปลี่ยนตัวเอง อยากให้มีเพื่อน หนูก็ทำตาม พยายามคุยกับทุกคน มันติดๆขัดๆแหละค่ะ พออยู่กันเยอะๆ หนูก็จะเงียบ ชอบมีเพื่อนมาระบายเรื่องต่างๆให้ฟังค่ะ เพราะหนูไม่เล่าให้ใครฟัง หนูคิดว่าการเอาเรื่องคนอื่นไปเล่า ทั้งที่เขาเล่าให้เราฟังคนเดียว มันเหมือน ทำให้เขาไม่ไว้ใจไปเองโดยอัตโนมัติ
แล้วคือหนูมีเพื่อนคนนึง สมมุติชื่อ I นะค่ะ I ชอบบอกว่าตัวเองไม่ดีอย่างงั้นไม่ดีอย่างงี้ หนูก็ปลอบตลอด แต่สุดท้าย เขาชอบจบด้วยประโยคประมาณว่า "ไม่เป็นกูไม่เข้าใจหลอก" (ขอโทษที่ใช้คำหยาบ แต่อยากให้เข้าถึงอาสรมย์ค่ะ ฮา) คือ หนูคิดในแง่ของหนูคือการปลอบ หนูอยากให้เขาดีขึ้น ไม่ใช่แย่ลง อยากให้เขายืนขึ้น อยากให้เขาสบายใจ ไม่ต้องมาเครียด เพราะชีวิต ยังมีอะไรอีกต้องมากมาย
และล่าสุดนี้ ที่หนูเครียดจนอยากโพสย์จริงๆ คือ เรื่องมีอยู่ว่า หนูเห็นเขาเครียด และแฟนเขา(สมมุติชื่อ M) อยากให้หนูไปช่วยปลอบหน่อย
สมมุติเหตุการณ์ตอนคุย
หนู : I โอเครึเปล่า มีไรเล่าได้นะ
I : . . . . . .
หนู : บางๆอย่างอะไม่ต้องเก็บไว้คนเดียวหลอกเค้าอาจเป็นเพื่อนที่มาช้าและไม่รู้ใจแต่รับฟังได้นะ
(มาช้าในที่นี้คือหนูรู้จักเค้าและเริ่มสนิทตอน ม.3 ค่ะด้วยเหตุผลหลายๆประการ)
I : อย่าพูดเลยเราไม่อยากฟัง เราเปนคนดื้อ ยิ่งฟังยิ่งเถียง เรารู้ว่าเราสำคัญน้อยกว่า M เธอคงสนิทกับ M มากกว่า แต่ไม่เป็นไรช่างมันเถอะ เราไม่คิดไรมากหลอก เราเป็นเพื่อนกัน อิอิ
หนู : เราเสียใจนะที่ I พูดงั้น
I : . . . . ขอโทษ เรางี่เง่า ขี้น้อยใจขอโทษ มันแค่อารมชั่ววูบ
หนู : อย่าขอโทษเรา เราผิดเองแหละที่รู้นิสัยเธอน้อยไป
I : ไม่ขอทะเลาะได้ไหม
หนู : ป่าว ไม่ได้ทะเลาะแค่จะอธิบาย . . . . . ไม่อยากฟังไม่เป็นไรขอโทษนะ
คือหนูเป็นคนที่ไม่เฟรนลี่ เพราะคิดว่ามันเหมือนคนเจ้าชู้ เปรียบแฟนเหมือนเพื่อนอะค่ะ เราก็ไม่อยากให้เพื่อนสนิทกับใคร จริงไหมละค่ะ
หนูพอมีเพื่อนเริ่มเยอะ "หนูไม่รักใครมากกว่าหรือน้อยกว่า" หนูรักทุกคนเท่ากัน ทุกคนคือเพื่อนสนิท ทุกคนคือคนที่หนูอยู่ด้วยแล้วไว้ใจ แต่เขากลับบอกหนูว่า "เธอคงสนิทกับ M มากกว่า" คือเหมือนเขาไม่รู้จักอะไรในตัวหนูเลย เขาก็มีนะค่ะ เพื่อนคนนึง หนูเห็นเค้าสนิทกันมากเลยค่ะ ที่หนูไม่อยากไปยุ่งเขามากเพราะเห็นเค้าอยู่กันสนิท จนกลัวเข้าไปแล้วเหมือนไปขัดความสุขเขาอะค่ะ
ตอนนั้นที่หนูต้องการอธิบาย คือที่เขาบอกการกระทำของหนูเหมือนเห็นเขาสำคัญน้อยกว่า M มันตรงกับเขามากกว่ามากเลยค่ะ
คือ หนูไม่รู้จะไประบายที่ไหน เลยมาขอพื้นที่เล็กๆใน pantip ที่หนูอ่านและอยู่กับมันมาตลอด ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้นะค่ะ ^^
ปล.ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอประทานโทษด้วยนะค่ะ เพราะไม่ได้อ่านตรวจอีกรอบ โพสย์เลย