ชีวิตดี๊ดี เมื่อได้ดูละครดีๆอย่าง บางระจัน ดูจบแล้ว โน่นี่ลุกขึ้นปรบมือรัวๆเลยครับ

ต้องชื่นชมบรอดคาซท์ที่ทำละครออกมาได้ดีมากๆครับ ทั้งฉากทั้งโปรดักชั่นดูรู้เลยว่าทีมงานตั้งใจทำมาก
บทละครที่เขียนออกมาได้ซาบซึ้งและประทับใจ ดูสนุก ลุ้นได้ทุกเบรกจริงๆ
บทละครอิงประวัติศาสตร์ไม่ได้เขียนกันได้ง่ายๆเลยครับ แบบขอชื่นชมคนเขียนบทครับ

ละครผสมผสานความรักท่ามกลางสมรภูมิรบได้อย่างลงตัว
ถ้ามีแต่รบอย่างเดียว ไม่มีความรักเลย ละครก็จะไม่ครบเครื่องแบบนี้
บางทีดูฉากคนไทยทะเลาะกัน แย่งชิงรักกัน มันก็สะท้อนให้เห็นว่า
ถ้าคนไทยแตกความสามัคคีกัน ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่
แต่สุดท้ายที่บรรลัยคือชาติ เมื่อไหร่ก็ตามที่คนไทยแตกความสามัคคี ก็จะประสบเคราะห์กรรมทั้งชาติ
ตามที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท่านทรงพระราชทานพระบรมราโชวาทไว้ครับ
นี่แหละครับคือแก่นของเรื่อง ที่ละครเขาต้องการส่งสารไปถึงคนดูครับ

นักแสดงก็แสดงเก่งกันทุกคน บทยากมาก ต้องฝึกซ้อมทั้งเรื่องขี่ม้า ฟันดาบ ไหนจะบทละครที่ไม่ใช่คำพูดภาษาสมัยใหม่
อีกทั้งต้องตากแดด อาบเหงื่อต่างน้ำ ในอุณหภูมิประเทศไทยที่ร้อนมาก อุปสรรคในการทำงานมีเยอะ
แต่นักแสดงทุกท่านก็ทุ่มเทให้กับละครเรื่องนี้ จนถ่ายทอดออกมาได้ประทับใจโน่มากๆครับ
โน่ยังมองไม่เห็นนักแสดงคนไหนที่แสดงได้ไม่ดีเลยครับ เพราะแสดงดีทุกคน

ที่สำคัญเพลงประกอบละครเพราะมากทุกเพลงจริงๆ คือโน่ดูละครบรอดคาซท์มาทุกเรื่อง ไม่เคยผิดหวังกับเพลงประกอบเลย
เรื่องนี้ก็เช่นกัน เพลง บางระจัน ความหมายดีมาก โดยเฉพาะท่อน หนึ่งชีวีขอสู้จนชีพวาย หนึ่งใจหมายเพียงให้ชาติเป็นไท
จริงๆเนื้อเพลง เพราะและดีทั้งเพลงครับ แต่ชอบท่อนนี้เป็นพิเศษ อีกสองเพลงก็ชอบมากเช่นกันครับ

ต้องขอบน้ำใจบรอดคาซท์ที่ผลิตละครดีๆมาให้คนไทยได้ดู โน่ปลาบปลื้มพี่หน่อง อรุโณชามากครับ
ครอบครัวโน่รวมทั้งๆเพื่อนๆของโน่ ดูละครเรื่องนี้กันทุกคนเลยครับ
ทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวว่าสนุกและประทับใจมากจริงๆครับ
โน่นี่อยากจะลุกขึ้นปรบมือให้รัวๆเลยครับ