คือเราก็เป็นเด็กคนนึงแหละค่ะที่มีฝันว่าอยากไปเรียนต่างประเทศเพื่อให้ได้ภาษา แล้ววันนั้นมันก็มาถึงค่ะ คือดีใจมากๆ คนที่เค้าจะให้เราไปเรียน เค้าบอกว่าไปเรียนเถอะลูกไปเรียนที่จีนไปจีนแล้วหนุได้กลับมาทั้งอิง (english) และจีนเลยนะลูกอย่างน้อยหนูไปภาษาอิงคือพื้นฐาน
เราก็กลับมาถามแม่ถามคนในครอบครัว
เรา:นี้แม่ เค้าให้หนูไปเรียนที่ต่างประเทศด้วยแหละ ไปเรียนที่จีนหนูได้ภาษาแน่ๆ
แม่:.....เงียบ
เรา:แม่ ได้ยินที่พูดมั้ยอะ?
แม่:จะไปทำไม จะไปแล้วจะไปอยู่กับใครจะอยู่ได้หรือ แม่ไม่สนับสนุนอยู่ไทยแม่ส่งเสียเองได้ ไม่ต้องเหาะไปถึงจีนหรอก
เรา:แม่ไม่นึกถึงอนาคตลูกบ้างหรอ? แม่เห็นมั้ยคนได้ภาษาเงินเดือนดีมากเลยนะ แล้วลูกไปนั้นลูกไปเรียน แม่รู้ไ้ว้ด้วยนะว่าคนอื่น เด็กคนอื่นๆอยากจะเป็นแบบลูกอยากมีโอกาสแบบลูก แต่เค้าไม่มี แต่ลูกนี้มีโอกาสจะได้ไปเรียน แม่กลับไม่สนับสนุนลูกเลย ลูกเข้าใจว่าแม่เป็นห่วง แต่ความเป็นห่วงของแม่มันทำลายอนาคตลูก
แม่:ให้มันถึงวันนั้นก่อนเหอะ
เรา:ถ้าหากแม่ตัดสินใจไม่ให้ลูกไป อนาคตข้างหน้าแม่จะเสียใจที่ไม่ให้ลูกไป โอกาสและอนาคตลูกอยู่กับมือแม่ แม่จะขว้างอนาคตของลูกทิ้งหรือจะเก็บอนาคตไว้ก็แล้วแต่แม่
แม่:โลกมันกว้างใหญ่ไปสำหรับเราตอนนี้ ตอนนี้เรายังเด็กต้องไปอยู่กับอะไรก็ไม่รู้
เรา:ลูกให้แม่ไปคิดดีๆ ลูกให้แม่นึกถึงอนาคต ไม่ใช่ปัจจุบัน ไม่ใช่อดีต
แม่ทุกคนห่วงลูกเราเข้าใจนะค่ะแต่บ้างครั้งแม่ก็ต้องห่วงเราในทางที่ถูกหรือเปล่าค่ะ เราไปเรียนนะค่ะ เราไปหาความรู้ อนาคตของเราล้วนๆอะค่ะ เมื่อมีดอกาสดีๆก็ควรไขว้ขว้าไว้นะค่ะ เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะมาถึงเราอีกเมื่อไร และข้างหน้าเราไม่รู้ว่าอนาคตนี้มันจะมาหาเราอีกมั้ย จะมีโอกาสดีๆแบบนี้อีกรึเปล่า เราไม่รู้ แต่เมื่อมันมาถึง คว้าได้ก็คว้าไว้ค่ะ อย่างที่บอกมันจะมีให้เราอีกหรือเปล่าโอกาสดีๆแบบนี้ โอกาสแบบนี้มันรวมอนาคตของเราอยู่ด้วยนะค่ะ...
จะไปเรียนต่อจีนแต่แม่...
เราก็กลับมาถามแม่ถามคนในครอบครัว
เรา:นี้แม่ เค้าให้หนูไปเรียนที่ต่างประเทศด้วยแหละ ไปเรียนที่จีนหนูได้ภาษาแน่ๆ
แม่:.....เงียบ
เรา:แม่ ได้ยินที่พูดมั้ยอะ?
แม่:จะไปทำไม จะไปแล้วจะไปอยู่กับใครจะอยู่ได้หรือ แม่ไม่สนับสนุนอยู่ไทยแม่ส่งเสียเองได้ ไม่ต้องเหาะไปถึงจีนหรอก
เรา:แม่ไม่นึกถึงอนาคตลูกบ้างหรอ? แม่เห็นมั้ยคนได้ภาษาเงินเดือนดีมากเลยนะ แล้วลูกไปนั้นลูกไปเรียน แม่รู้ไ้ว้ด้วยนะว่าคนอื่น เด็กคนอื่นๆอยากจะเป็นแบบลูกอยากมีโอกาสแบบลูก แต่เค้าไม่มี แต่ลูกนี้มีโอกาสจะได้ไปเรียน แม่กลับไม่สนับสนุนลูกเลย ลูกเข้าใจว่าแม่เป็นห่วง แต่ความเป็นห่วงของแม่มันทำลายอนาคตลูก
แม่:ให้มันถึงวันนั้นก่อนเหอะ
เรา:ถ้าหากแม่ตัดสินใจไม่ให้ลูกไป อนาคตข้างหน้าแม่จะเสียใจที่ไม่ให้ลูกไป โอกาสและอนาคตลูกอยู่กับมือแม่ แม่จะขว้างอนาคตของลูกทิ้งหรือจะเก็บอนาคตไว้ก็แล้วแต่แม่
แม่:โลกมันกว้างใหญ่ไปสำหรับเราตอนนี้ ตอนนี้เรายังเด็กต้องไปอยู่กับอะไรก็ไม่รู้
เรา:ลูกให้แม่ไปคิดดีๆ ลูกให้แม่นึกถึงอนาคต ไม่ใช่ปัจจุบัน ไม่ใช่อดีต
แม่ทุกคนห่วงลูกเราเข้าใจนะค่ะแต่บ้างครั้งแม่ก็ต้องห่วงเราในทางที่ถูกหรือเปล่าค่ะ เราไปเรียนนะค่ะ เราไปหาความรู้ อนาคตของเราล้วนๆอะค่ะ เมื่อมีดอกาสดีๆก็ควรไขว้ขว้าไว้นะค่ะ เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะมาถึงเราอีกเมื่อไร และข้างหน้าเราไม่รู้ว่าอนาคตนี้มันจะมาหาเราอีกมั้ย จะมีโอกาสดีๆแบบนี้อีกรึเปล่า เราไม่รู้ แต่เมื่อมันมาถึง คว้าได้ก็คว้าไว้ค่ะ อย่างที่บอกมันจะมีให้เราอีกหรือเปล่าโอกาสดีๆแบบนี้ โอกาสแบบนี้มันรวมอนาคตของเราอยู่ด้วยนะค่ะ...