สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของดาวที่ตั้งใจจะมาแบ่งปันประสบการณ์ในฐานะคนทำงานคนหนึ่งเบื้องหลังงานฟุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์ ครั้งที่ 70 ซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 7 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา กับภาพที่อยากเก็บเป็นที่ระลึก ว่าเราเองก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของงานนี้
ดาวได้รับโอกาสเป็น PR สำหรับงานบอลฯ ปีนี้ค่ะ ส่วนใหญ่เป็นหน้าที่ก่อนวันงานจริง ประเภทติดต่อสื่อมวลชนโดยเฉพาะสื่อโทรทัศน์ เพื่อให้ส่วนต่างๆ ของงาน เช่น นักบอล ลีด คทากร ประธานเชียร์ ได้ไปออกรายการเพื่อประชาสัมพันธ์งาน และวันจริงก็มีหน้าที่ต้อนรับสื่อมวลชนที่เชิญมามาทำข่าว
วันจริงและวันสุดท้ายของดาว
วันที่ 7 กุมภา ตอนเช้ากับกิจกรรม “ถนนนี้สีชมพู” ...เป็นการรวบรวมนิสิตจุฬาฯ ใส่เสื้อเชียร์ เดินไปสนามศุภฯ พร้อมกัน รถข้างหลังก็จะมีประธานเชียร์ที่คอยเอ็นเตอร์เทนขบวน เปิดเพลงปลุกใจ ข้างหน้ามีขบวนผู้อัญเชิญพระเกี้ยว ลีด วงดนตรี และอีกมากมาย
ก่อนเดินก็แว่บมาถ่ายกับลีดนิดนึง เวลาติดต่อลีดไปออกรายการ ก็ได้คนซ้ายชื่อ “พลอย” ช่วย แล้วก็คนขวา ”แป้ง” คณะนิเทศฯ ลีดปี 69 ต้องขอบคุณสำหรับการทำงานร่วมกันที่ผ่านมาด้วยค่ะ
คนนี้ผู้ช่วยประธานเชียร์ สรรสร้างความเพลิดเพลินตลอดงาน แม้กระโปรงจะยาวเลื้อยสามเมตรแต่ก็ยังต้องเดินถือวอประสานงานตลอด เลิศมาก
ผู้อัญเชิญพระเกี้ยว... มีความใฝ่ฝันว่าจะไปนั่งอยู่บนเสลี่ยงให้คนแบกบ้าง แต่เค้าดูเรียบร้อยดีงามอย่างไทย ดูแล้วก็จำใจละทิ้งความฝัน
มาถึงMBK
เชียร์ปีศาจ Theme ซุปเปอร์แมน?
ขุ่นแม่ขวาสุด ตัวละครใน Little mermaid แอบกลัวเบาๆ
ถึงสนามศุภฯ แล้วก็ต้องถ่ายทีมงาน ยกเว้นคนกลางที่ไม่ใช่ เป็นเพื่อนทีมงานลากมาจอย
ทำงาน...ณ โต๊ะรับสื่อมวลชน หนึ่งในหนังสือแจกสื่อมวลชน 70 CU-TU BAKA official พาไปรู้จักส่วนต่างๆ ที่ร่วมกันทำให้งานนี้สมบูรณ์และมีสีสัน ลีด คทากร ประธานจัดงาน ผู้อัญเชิญพระเกี้ยว เป็นต้น
อีกเล่ม..ข้างในเป็น Set photo fashion ลีด Production ระดับโปร มองใกล้ๆ ไม่รู้อะไร มองไกลๆ เขียนว่า BAKA70 เก๋ไปอีก
แวะมาให้กำลังใจนักบอลออกสู่สนามหน่อยค่ะ ตากแดดตากลมก็อาจจะทำให้ดูแก่กว่าวัย แต่หัวใจพี่ไม่เคยอ่อนแรง
พาเหรดเริ่มแล้ว...ขบวนล้อการเมืองธรรมศาสตร์กับแปรอักษรนี่ไม่กลัวอะไรจริงๆ เปิดมาแต่ละอย่างเสียวสันหลังวาบ แปรอักษรชุด “ขอได้ไหมพี่ขา” นี่ทำขนลุกขนพองไปตามๆ กัน ทหารก็อยู่เต็มงาน ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยแม่ทัพเชียร์ธรรมศาสตร์กล่าวในรายการเรื่องเล่าเช้านี้ว่าปีนี้หลายอย่างจะอยู่ในลิมิต ก็เคยคิดว่าปีนี้คงไม่มีอะไร... อย่างไรก็ตามปีนี้ยอมรับว่ามธ.ชนะจริง บอลก็ชนะอะไรก็ชนะ ปรบมือช้าๆ สามที
แอบถ่ายหนึ่งในทีมงานเป็นที่ระลึก เนื่องในโอกาสที่มีผู้ชายจะมาจีบกลางงาน
มาดูบอล
มาดูลีดมธ. (ขอบคุณนวัตกรรม Wideselfie ที่ให้คุณประโยชน์แก่มวลมนุษย์ในการถ่ายรูปกับผู้ครั้งนี้) ที่อยากเข้าจุฬาฯ เพราะพ่อพามางานบอลฯ คนหล่อเยอะดี แต่ตอนนี้อยากย้ายไป มธ.
ปีนี้คงเป็นปีสุดท้ายที่จะได้อยู่เป็น PR งานบอลฯ ทำมาสองปีแล้ว คงถึงเวลาให้คนอื่นมาทำบ้าง ที่ผ่านมาทำงานกับคนเยอะ เจอปัญหาหลากหลาย และมีทุกครั้ง ทุกวัน ที่งานเร่งมาก ทำให้เราได้ฝึกจัดระเบียบชีวิตตัวเอง ระมัดระวังที่สุดไม่ให้สื่อสารพลาด แต่มันก็ยังพลาดเพราะการแข่งกับเวลาและรายละเอียดที่เยอะ คอยคิดว่าไม่อยากให้พลาดต้องทำยังไง หรือพลาดแล้วจัดการมันอย่างไร สมองทำงานตลอด มีแรงกดดัน บางทีก็รู้สึกแย่มาก ร้องไห้ แต่ร้องด้วยความเข้าใจว่ามันเป็นเพียง Step หนึ่งของชีวิต เดี๋ยวเราจะมองกลับมาแล้วพบว่ามันเป็นเพียงจุดเล็กๆ จุดหนึ่ง ถึงจะกดดัน เครียด เหนื่อยเพราะยังต้องเรียน มีงานสอนพิเศษ แต่จะเป็นการเติบโตอีกขั้น งานนี้ทำให้เรามองโลกในมุมที่กว้างขึ้นอีก ยิ่งมองโลกกว้างขึ้น ใจกลับสงบลง พยายามมองอะไรๆ ด้วยความเข้าใจก่อน ไม่เริ่มจากการตัดสิน ขอบคุณทุกคนที่ให้โอกาสทำงานและให้คำแนะนำ ขอบคุณทีมงานทุกๆคน แรงที่ลงไปคุ้มค่ากับสิ่งที่ได้เรียนรู้ ดีใจที่ได้ทำอะไรเพื่อมหาวิทยาลัย ยิ่งให้เราก็ยิ่งได้รับ ตามแนวคิดงานปีนี้ คือ get give and goal รู้รับรู้ให้ มุ่งไปด้วยกัน สองสถาบันสมานฉันท์เพื่อชาติ ขอบคุณค่า
ปล. ใครไปงานมาบ้างส่งเสียงหน่อย
เบื้องหลังงานบอลฯ ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้ทำ
ดาวได้รับโอกาสเป็น PR สำหรับงานบอลฯ ปีนี้ค่ะ ส่วนใหญ่เป็นหน้าที่ก่อนวันงานจริง ประเภทติดต่อสื่อมวลชนโดยเฉพาะสื่อโทรทัศน์ เพื่อให้ส่วนต่างๆ ของงาน เช่น นักบอล ลีด คทากร ประธานเชียร์ ได้ไปออกรายการเพื่อประชาสัมพันธ์งาน และวันจริงก็มีหน้าที่ต้อนรับสื่อมวลชนที่เชิญมามาทำข่าว
วันจริงและวันสุดท้ายของดาว
วันที่ 7 กุมภา ตอนเช้ากับกิจกรรม “ถนนนี้สีชมพู” ...เป็นการรวบรวมนิสิตจุฬาฯ ใส่เสื้อเชียร์ เดินไปสนามศุภฯ พร้อมกัน รถข้างหลังก็จะมีประธานเชียร์ที่คอยเอ็นเตอร์เทนขบวน เปิดเพลงปลุกใจ ข้างหน้ามีขบวนผู้อัญเชิญพระเกี้ยว ลีด วงดนตรี และอีกมากมาย
ก่อนเดินก็แว่บมาถ่ายกับลีดนิดนึง เวลาติดต่อลีดไปออกรายการ ก็ได้คนซ้ายชื่อ “พลอย” ช่วย แล้วก็คนขวา ”แป้ง” คณะนิเทศฯ ลีดปี 69 ต้องขอบคุณสำหรับการทำงานร่วมกันที่ผ่านมาด้วยค่ะ
คนนี้ผู้ช่วยประธานเชียร์ สรรสร้างความเพลิดเพลินตลอดงาน แม้กระโปรงจะยาวเลื้อยสามเมตรแต่ก็ยังต้องเดินถือวอประสานงานตลอด เลิศมาก
ผู้อัญเชิญพระเกี้ยว... มีความใฝ่ฝันว่าจะไปนั่งอยู่บนเสลี่ยงให้คนแบกบ้าง แต่เค้าดูเรียบร้อยดีงามอย่างไทย ดูแล้วก็จำใจละทิ้งความฝัน
มาถึงMBK
เชียร์ปีศาจ Theme ซุปเปอร์แมน?
ขุ่นแม่ขวาสุด ตัวละครใน Little mermaid แอบกลัวเบาๆ
ถึงสนามศุภฯ แล้วก็ต้องถ่ายทีมงาน ยกเว้นคนกลางที่ไม่ใช่ เป็นเพื่อนทีมงานลากมาจอย
ทำงาน...ณ โต๊ะรับสื่อมวลชน หนึ่งในหนังสือแจกสื่อมวลชน 70 CU-TU BAKA official พาไปรู้จักส่วนต่างๆ ที่ร่วมกันทำให้งานนี้สมบูรณ์และมีสีสัน ลีด คทากร ประธานจัดงาน ผู้อัญเชิญพระเกี้ยว เป็นต้น
อีกเล่ม..ข้างในเป็น Set photo fashion ลีด Production ระดับโปร มองใกล้ๆ ไม่รู้อะไร มองไกลๆ เขียนว่า BAKA70 เก๋ไปอีก
แวะมาให้กำลังใจนักบอลออกสู่สนามหน่อยค่ะ ตากแดดตากลมก็อาจจะทำให้ดูแก่กว่าวัย แต่หัวใจพี่ไม่เคยอ่อนแรง
พาเหรดเริ่มแล้ว...ขบวนล้อการเมืองธรรมศาสตร์กับแปรอักษรนี่ไม่กลัวอะไรจริงๆ เปิดมาแต่ละอย่างเสียวสันหลังวาบ แปรอักษรชุด “ขอได้ไหมพี่ขา” นี่ทำขนลุกขนพองไปตามๆ กัน ทหารก็อยู่เต็มงาน ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยแม่ทัพเชียร์ธรรมศาสตร์กล่าวในรายการเรื่องเล่าเช้านี้ว่าปีนี้หลายอย่างจะอยู่ในลิมิต ก็เคยคิดว่าปีนี้คงไม่มีอะไร... อย่างไรก็ตามปีนี้ยอมรับว่ามธ.ชนะจริง บอลก็ชนะอะไรก็ชนะ ปรบมือช้าๆ สามที
แอบถ่ายหนึ่งในทีมงานเป็นที่ระลึก เนื่องในโอกาสที่มีผู้ชายจะมาจีบกลางงาน
มาดูบอล
มาดูลีดมธ. (ขอบคุณนวัตกรรม Wideselfie ที่ให้คุณประโยชน์แก่มวลมนุษย์ในการถ่ายรูปกับผู้ครั้งนี้) ที่อยากเข้าจุฬาฯ เพราะพ่อพามางานบอลฯ คนหล่อเยอะดี แต่ตอนนี้อยากย้ายไป มธ.
ปีนี้คงเป็นปีสุดท้ายที่จะได้อยู่เป็น PR งานบอลฯ ทำมาสองปีแล้ว คงถึงเวลาให้คนอื่นมาทำบ้าง ที่ผ่านมาทำงานกับคนเยอะ เจอปัญหาหลากหลาย และมีทุกครั้ง ทุกวัน ที่งานเร่งมาก ทำให้เราได้ฝึกจัดระเบียบชีวิตตัวเอง ระมัดระวังที่สุดไม่ให้สื่อสารพลาด แต่มันก็ยังพลาดเพราะการแข่งกับเวลาและรายละเอียดที่เยอะ คอยคิดว่าไม่อยากให้พลาดต้องทำยังไง หรือพลาดแล้วจัดการมันอย่างไร สมองทำงานตลอด มีแรงกดดัน บางทีก็รู้สึกแย่มาก ร้องไห้ แต่ร้องด้วยความเข้าใจว่ามันเป็นเพียง Step หนึ่งของชีวิต เดี๋ยวเราจะมองกลับมาแล้วพบว่ามันเป็นเพียงจุดเล็กๆ จุดหนึ่ง ถึงจะกดดัน เครียด เหนื่อยเพราะยังต้องเรียน มีงานสอนพิเศษ แต่จะเป็นการเติบโตอีกขั้น งานนี้ทำให้เรามองโลกในมุมที่กว้างขึ้นอีก ยิ่งมองโลกกว้างขึ้น ใจกลับสงบลง พยายามมองอะไรๆ ด้วยความเข้าใจก่อน ไม่เริ่มจากการตัดสิน ขอบคุณทุกคนที่ให้โอกาสทำงานและให้คำแนะนำ ขอบคุณทีมงานทุกๆคน แรงที่ลงไปคุ้มค่ากับสิ่งที่ได้เรียนรู้ ดีใจที่ได้ทำอะไรเพื่อมหาวิทยาลัย ยิ่งให้เราก็ยิ่งได้รับ ตามแนวคิดงานปีนี้ คือ get give and goal รู้รับรู้ให้ มุ่งไปด้วยกัน สองสถาบันสมานฉันท์เพื่อชาติ ขอบคุณค่า
ปล. ใครไปงานมาบ้างส่งเสียงหน่อย