สวัสดีค่ะ
คือตอนนี้เรียนอยู่ชั้น ป.6 ร.ร. นานาชาติแองโกลสิงค์โปร์ค่ะ ในห้องมีนักเรียนแค่ 17 คนเลยมีปัญหานิดหน่อยค่ะ
คือเอาจริงๆเข้าร.ร.มาตั้งแต่ป.2แล้วแต่ตอนเข้ามาใหม่ๆความรู้ด้านภาษาอังกฤษยังไม่แน่นเลยได้อยู่ห้องรอง แต่พอตอนป.5 เริ่มปรับตัวได้เลยถูกย้ายมาอยู่ห้องคิง
ทีนี้ปัญหาคือเพื่อนห้องคิงกับหนูเข้ากันไท่ค่อยได้ คือไท่ได้เกลียดกันแต่หนูมีความรู้สึกว่าถูกทิ้งเอาไว้ทั้งๆที่ไม่ต่างอะไรจากพวกเขามากเลย
ที่เข้ากันไม่ได้ส่วนใหญ่เพราะเพื่อนยังมีนิสัยเด็กมากกกกกกกกกกก คืออยู่ป. 6 แล้วยังมาร้องภาษาแมวบ้าบออะไรกันไม่รู้ พอพักเที่ยงก็เล่นวิ่งไล่กัน แบบเด็กๆ ว่าอะไรนิด อะไรหน่อย ก็โกรธก็งอน คือส่วนตัวหนูเป็นคนพูดตรงๆด้วยอ่ะค่ะ แต่เวลาตำหนิเพื่อนก็จะพยายามอ้อมแล้วนะคะ ไม่งั้นพวกนั้นร้องไห้แน่
ส่วนตอนนี้ที่ทำอยู่ตอนพักเที่ยงก็คือเขียนไดอารี่ เล่าเรื่องราวเยอะเยะลงไป บ่นกับตัวเองไปมา ก็ถือได้ว่าเป็นเพื่อนคนนึงก็ได้
แต่ว่ายังไงมีเพื่อนจริงๆก็ดีกว่าอยู่แล้วนะคะ เพราะงั้นช่วยทีนะคะ
มีปัญหาที่โรงเรียนค่ะ
คือตอนนี้เรียนอยู่ชั้น ป.6 ร.ร. นานาชาติแองโกลสิงค์โปร์ค่ะ ในห้องมีนักเรียนแค่ 17 คนเลยมีปัญหานิดหน่อยค่ะ
คือเอาจริงๆเข้าร.ร.มาตั้งแต่ป.2แล้วแต่ตอนเข้ามาใหม่ๆความรู้ด้านภาษาอังกฤษยังไม่แน่นเลยได้อยู่ห้องรอง แต่พอตอนป.5 เริ่มปรับตัวได้เลยถูกย้ายมาอยู่ห้องคิง
ทีนี้ปัญหาคือเพื่อนห้องคิงกับหนูเข้ากันไท่ค่อยได้ คือไท่ได้เกลียดกันแต่หนูมีความรู้สึกว่าถูกทิ้งเอาไว้ทั้งๆที่ไม่ต่างอะไรจากพวกเขามากเลย
ที่เข้ากันไม่ได้ส่วนใหญ่เพราะเพื่อนยังมีนิสัยเด็กมากกกกกกกกกกก คืออยู่ป. 6 แล้วยังมาร้องภาษาแมวบ้าบออะไรกันไม่รู้ พอพักเที่ยงก็เล่นวิ่งไล่กัน แบบเด็กๆ ว่าอะไรนิด อะไรหน่อย ก็โกรธก็งอน คือส่วนตัวหนูเป็นคนพูดตรงๆด้วยอ่ะค่ะ แต่เวลาตำหนิเพื่อนก็จะพยายามอ้อมแล้วนะคะ ไม่งั้นพวกนั้นร้องไห้แน่
ส่วนตอนนี้ที่ทำอยู่ตอนพักเที่ยงก็คือเขียนไดอารี่ เล่าเรื่องราวเยอะเยะลงไป บ่นกับตัวเองไปมา ก็ถือได้ว่าเป็นเพื่อนคนนึงก็ได้
แต่ว่ายังไงมีเพื่อนจริงๆก็ดีกว่าอยู่แล้วนะคะ เพราะงั้นช่วยทีนะคะ