เมื่อวานนี้ได้มีโอกาสไปไหว้รอยพระพุทธบาท บนยอดเขาคิชฌกูฏ ออกเดินทางวันเสาร์ 3 ทุ่มครึ่ง
ผู้ช่วยการเดินทางครั้งนี้คือ Google map เดินทางทั้งหมด 8 คน ไม่มีใครเคยมาที่นี่มาก่อน
และไม่คิดว่าการเดินทางครั้งนี้มันจะนาน และแลดูลำบากขนาดนี้ เป้าหมาย คือ เขาคิชฌกูฏ และต่อด้วยน้ำตกพลิ้ว
ไปถึงวันอาทิตย์ตีหนึ่งครึ่ง อากาศเย็น รีบไปต่อคิวซื้อตั๋ว ได้ยินเสียงประกาศเรียกคิว 40 - 41 - 42 ขึ้นรถ เราได้คิว 150 ต้นๆ
ก็ไปเข้าห้องน้ำ และเดินเตร็ดเตร่เพื่อดูบรรยากาศสถานที่ สักพักเดินไปถามคนแถวๆ นั้น เค้าบอกว่าน่าจะได้ขึ้นรถตี 5
เราก็เลยจะมองหาที่นั่งรอ พอเดินๆ ไปสักพักเจอคนมีตั๋ว ที่มีตัวเลขหลังเรา ประมาณ 180 กว่าๆ แต่มาก่อนเรา ก็งงๆ ละ
เลยเดินไปถามเจ้าหน้าที่ตรงประกาศเรียกขึ้นรถ ก็กระจ่างทันที่ ว่าตอนนี้ที่เรียกอยู่คือรอบตั๋วเขียว มี 200 คิว เรียกไป 42 คิว
เราได้ตั๋วสีชมพู ต้องรอเรียกสีเขียวให้หมด 200 คิว ถึงจะเริ่มสีชมพู เราจึงถามว่าแล้วคาดว่าจะได้ขึ้นรถกี่โมง 10 โมงนู่น......
เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า หาที่นอนได้เลย ยังอีกนาน นอนเอาแรง พวกเรามองหน้ากัน มันผิดคาดอ่ะ เลยเริ่มมองหาที่ว่างๆ สำหรับ 8 คน
ไม่มีที่ว่างๆ เลย เพราะอาณาเขตพื้นวัดเกือบทั้งหมดถูกจับจอง เต็มไปด้วยผู้คนที่นอนรอเวลาที่ต้องขึ้นรถขึ้นเขา
เสื่อ + ผ้าห่ม + หมอน ที่วัดเตรียมให้คนที่เดินทางมาขึ้นเขาหมดแล้ว และกำหนดการคราวๆ ก็ถูกเปลี่ยนแปลงไปหมด
จากที่คาดไว้ว่า จะได้ขึ้นรถใน 1 - 2 ชั่วโมง เป็น 9 ชั่วโมง โชคดีที่ในรถติดเสื่อมา 2 ผืนเราจึงไปเอามากางนั่งๆ นอนๆ รอ
แต่นอนไม่หลับเพราะอากาศเย็น เสื้อที่ใส่มาไม่ได้หนาพอที่จะกันหนาว รอจนตีห้าคนบางกลุ่มเริ่มได้ขึ้นรถ
เราจึงได้รับผ้าห่มกับหมอนมาบ้าง แต่ยังไม่สำหรับทุกคน จึงต้องแบ่งๆกันสอดขา ได้นอนกันนิดๆ หน่อยๆ
เพราะเสียงประกาศของทางวัดดังทั้งคืน ประกอบการกังวลว่าจะตกรถ 55555 เลยนอนไม่หลับ
ซึ่งจริงๆ แล้ว เรามีเวลาเหลือเฟื่อกันการนอน อีกนาน
มาที่นี่ดีอย่างคือ ไม่อด เพราะมีอาหารแจกให้ทานฟรีทั้งวัน ทั้งคืน และอาหารแจกรสชาติก็ดีกว่าอาหารซื้อด้วย
เจ้าหน้าที่วัด น่ารักทุกคน พูดจาดี ไม่มีหน้าหงิกหน้างอ ถามอะไรก็ตอบสุภาพ เป็นกันเอง ห้องน้ำสะอาดมาก ทั้งๆที่รองรับคนจำนวนมาก
พอสาย ๆ ฟังการประกาศขึ้นรถ ก็รู้ชะตาชีวิตละว่ายังไงก็ไม่ได้ไปตอน 10 โมงเช้าแล้ว พวกเราเลยถามเจ้าหน้าที่อีกครั้ง
กำหนดการเปลี่ยนเป็น บ่าย 3 โมงครึ่ง พวกเราเลยมุ่งหน้าไปหาอะไรทำ เพื่อฆ่าเวลา สรุปไปน้ำตกใกล้ ๆ คือน้ำตกกระทิง
พวกเราขึ้นไปแค่ชั้น 3 - 4 เพราะไม่ได้มาเล่นน้ำตก มานั่งๆ นอนๆ ฆ่าเวลากันเท่านั้น และดูจากหน้าตาคนที่มาส่วนใหญ่
คือมาฆ่าเวลาเหมือนๆ กับพวกเราๆ นี่แหละ กิจกรรมที่น้ำตกคือ สปาเท้าค่ะ เพราะจะมีปลาตัวเล็กมาตอดเท้าสนุกดี
พอบ่าย 3 โมงพวกเราก็เดินทางกลับไปวัด เพื่อรอรถขึ้นวัด ระหว่างทางก็นั่งทายกันว่า ไปถึงวัดแแล้ว
รถจะถึงคิวไหน พวกเราได้คิว 150 ต้นๆ ทายกันเล่น 110 - 118 - 120 - 125 - 130 ไม่ออกเสียง 3 คน
สรุปไปถึงวัด อยู่ที่คิว 114 โอ้โห อีก 30 กว่าคิว เดินหาหมอนกับเสื่อ นอนกันอีกรอบ ได้นอนแบบหลับๆตื่นๆ
ตื่นมาอีกที อยู่ที่คิว 146 - 147 ที่นี้ รีบไปห้องน้ำ เก็บเสื่อ เก็บหมอน ไปนั่งแถวๆ จุดเรียกขึ้นรถ
บ่าย 5 โมง พวกเราก็ได้ขึ้นรถ .......... พอไปถึงสิ่งแรกที่ทำคือ จองซื้อตั๋วกลับเลย 8 ที่ เพราะดูจำนวนคนที่นั่งรอ
ิต้องนั่งรออีกนานแน่ๆ ซึ่งพวกเราคุยกันว่า ต้องทำทุกอย่างให้เร็ว รักษาเวลา เดินไปพร้อมกัน ไม่แยกกลุ่ม เวลาไหว้หาจุดนัดพบ
ซึ่งใช้เวลาเดินขึ้น - เดินลง 1ชั่วโมงครึ่ง จุดที่ใช้เวลานานที่สุด คือ รอยพระบาท และทุกคนรู้สึกว่ามีความสุขมาก
เพราะรอรถกันมานาน เพื่อจะมาใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงอยู่บนนี้ ..........
มีถ่ายรูปกันนิดๆหน่อยๆ เพราะแต่ละคนอายกล้อง รูปส่วนใหญ่จะไม่ชัด เพราะถ่ายด้วยกล้องมือถือ
ตอนนัดรวมตัวกันเพื่อเดินลง มีตัวอะไรไม่รู้มาเกาะที่ไหล่ เหมือนแมลงเต่าทอง
แต่ทั้งตัวเป็นสีทอง มีหัวกลมๆเล็กสีทองมีเขียวอ่อนแซม ก็จับไปปล่อยตรงต้นไม้แถวนั้น
ตีหนึ่งครึ่ง - ได้ขึ้นรถห้าโมงเย็น รวมการรอรถ 15 ชั่วโมงนิดๆ แต่ทุกคนไม่บ่น ไม่หงุดหงิดใส่กัน
และพอได้ขึ้นไปถึงข้างบน ทุกคนก็อิ่มเอมใจ ถือว่าคุ้มค่ากับการรอ ขากลับถือว่าเร็วค่ะ เพราะเราจองตั๋วกลับไว้แล้ว
รอ 10 นาทีก็ได้ขึ้นรถกลับกันแล้ว
แนะนำนะค่ะ ถ้าใครจะไปไหว้พระพุทธบาท ยอดเขาคิชฌกูฏ ให้ไปวันธรรมดาดีกว่าค่ะ เพราะคนน้อย ไม่ต้องรอคอย
และถ้าจะไปวันเสาร์-อาทิตย์ให้ไปที่ขึ้นรถวัดพรวงดีกว่า เพราะรถส่งคนขึ้นเขาเยอะมาก ทำให้เวลาที่รอขึ้นรถเร็วกว่าที่วัดกระทิง
แต่ถ้าไปวันธรรมดาขึ้นที่วันกระทิงดีกว่าเพราะไม่ต้องเปลี่ยนรถกลางทาง วันกระทิงรอบเดียวถึงเลย
และใครที่ไปเป็นกลุ่มใหญ่ให้ยอมแตกกลุ่มออกจากกัน เพื่อเป็นเศษติดรถที่ไม่เต็มคันไป แล้วไปนัดเจอกันที่ปลายทางดีกว่า
พิมพ์ผิด - พิมพ์ตก ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ค่ะ
ขึ้นเขาคิชฌกูฏ
ผู้ช่วยการเดินทางครั้งนี้คือ Google map เดินทางทั้งหมด 8 คน ไม่มีใครเคยมาที่นี่มาก่อน
และไม่คิดว่าการเดินทางครั้งนี้มันจะนาน และแลดูลำบากขนาดนี้ เป้าหมาย คือ เขาคิชฌกูฏ และต่อด้วยน้ำตกพลิ้ว
ไปถึงวันอาทิตย์ตีหนึ่งครึ่ง อากาศเย็น รีบไปต่อคิวซื้อตั๋ว ได้ยินเสียงประกาศเรียกคิว 40 - 41 - 42 ขึ้นรถ เราได้คิว 150 ต้นๆ
ก็ไปเข้าห้องน้ำ และเดินเตร็ดเตร่เพื่อดูบรรยากาศสถานที่ สักพักเดินไปถามคนแถวๆ นั้น เค้าบอกว่าน่าจะได้ขึ้นรถตี 5
เราก็เลยจะมองหาที่นั่งรอ พอเดินๆ ไปสักพักเจอคนมีตั๋ว ที่มีตัวเลขหลังเรา ประมาณ 180 กว่าๆ แต่มาก่อนเรา ก็งงๆ ละ
เลยเดินไปถามเจ้าหน้าที่ตรงประกาศเรียกขึ้นรถ ก็กระจ่างทันที่ ว่าตอนนี้ที่เรียกอยู่คือรอบตั๋วเขียว มี 200 คิว เรียกไป 42 คิว
เราได้ตั๋วสีชมพู ต้องรอเรียกสีเขียวให้หมด 200 คิว ถึงจะเริ่มสีชมพู เราจึงถามว่าแล้วคาดว่าจะได้ขึ้นรถกี่โมง 10 โมงนู่น......
เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า หาที่นอนได้เลย ยังอีกนาน นอนเอาแรง พวกเรามองหน้ากัน มันผิดคาดอ่ะ เลยเริ่มมองหาที่ว่างๆ สำหรับ 8 คน
ไม่มีที่ว่างๆ เลย เพราะอาณาเขตพื้นวัดเกือบทั้งหมดถูกจับจอง เต็มไปด้วยผู้คนที่นอนรอเวลาที่ต้องขึ้นรถขึ้นเขา
เสื่อ + ผ้าห่ม + หมอน ที่วัดเตรียมให้คนที่เดินทางมาขึ้นเขาหมดแล้ว และกำหนดการคราวๆ ก็ถูกเปลี่ยนแปลงไปหมด
จากที่คาดไว้ว่า จะได้ขึ้นรถใน 1 - 2 ชั่วโมง เป็น 9 ชั่วโมง โชคดีที่ในรถติดเสื่อมา 2 ผืนเราจึงไปเอามากางนั่งๆ นอนๆ รอ
แต่นอนไม่หลับเพราะอากาศเย็น เสื้อที่ใส่มาไม่ได้หนาพอที่จะกันหนาว รอจนตีห้าคนบางกลุ่มเริ่มได้ขึ้นรถ
เราจึงได้รับผ้าห่มกับหมอนมาบ้าง แต่ยังไม่สำหรับทุกคน จึงต้องแบ่งๆกันสอดขา ได้นอนกันนิดๆ หน่อยๆ
เพราะเสียงประกาศของทางวัดดังทั้งคืน ประกอบการกังวลว่าจะตกรถ 55555 เลยนอนไม่หลับ
ซึ่งจริงๆ แล้ว เรามีเวลาเหลือเฟื่อกันการนอน อีกนาน
มาที่นี่ดีอย่างคือ ไม่อด เพราะมีอาหารแจกให้ทานฟรีทั้งวัน ทั้งคืน และอาหารแจกรสชาติก็ดีกว่าอาหารซื้อด้วย
เจ้าหน้าที่วัด น่ารักทุกคน พูดจาดี ไม่มีหน้าหงิกหน้างอ ถามอะไรก็ตอบสุภาพ เป็นกันเอง ห้องน้ำสะอาดมาก ทั้งๆที่รองรับคนจำนวนมาก
พอสาย ๆ ฟังการประกาศขึ้นรถ ก็รู้ชะตาชีวิตละว่ายังไงก็ไม่ได้ไปตอน 10 โมงเช้าแล้ว พวกเราเลยถามเจ้าหน้าที่อีกครั้ง
กำหนดการเปลี่ยนเป็น บ่าย 3 โมงครึ่ง พวกเราเลยมุ่งหน้าไปหาอะไรทำ เพื่อฆ่าเวลา สรุปไปน้ำตกใกล้ ๆ คือน้ำตกกระทิง
พวกเราขึ้นไปแค่ชั้น 3 - 4 เพราะไม่ได้มาเล่นน้ำตก มานั่งๆ นอนๆ ฆ่าเวลากันเท่านั้น และดูจากหน้าตาคนที่มาส่วนใหญ่
คือมาฆ่าเวลาเหมือนๆ กับพวกเราๆ นี่แหละ กิจกรรมที่น้ำตกคือ สปาเท้าค่ะ เพราะจะมีปลาตัวเล็กมาตอดเท้าสนุกดี
พอบ่าย 3 โมงพวกเราก็เดินทางกลับไปวัด เพื่อรอรถขึ้นวัด ระหว่างทางก็นั่งทายกันว่า ไปถึงวัดแแล้ว
รถจะถึงคิวไหน พวกเราได้คิว 150 ต้นๆ ทายกันเล่น 110 - 118 - 120 - 125 - 130 ไม่ออกเสียง 3 คน
สรุปไปถึงวัด อยู่ที่คิว 114 โอ้โห อีก 30 กว่าคิว เดินหาหมอนกับเสื่อ นอนกันอีกรอบ ได้นอนแบบหลับๆตื่นๆ
ตื่นมาอีกที อยู่ที่คิว 146 - 147 ที่นี้ รีบไปห้องน้ำ เก็บเสื่อ เก็บหมอน ไปนั่งแถวๆ จุดเรียกขึ้นรถ
บ่าย 5 โมง พวกเราก็ได้ขึ้นรถ .......... พอไปถึงสิ่งแรกที่ทำคือ จองซื้อตั๋วกลับเลย 8 ที่ เพราะดูจำนวนคนที่นั่งรอ
ิต้องนั่งรออีกนานแน่ๆ ซึ่งพวกเราคุยกันว่า ต้องทำทุกอย่างให้เร็ว รักษาเวลา เดินไปพร้อมกัน ไม่แยกกลุ่ม เวลาไหว้หาจุดนัดพบ
ซึ่งใช้เวลาเดินขึ้น - เดินลง 1ชั่วโมงครึ่ง จุดที่ใช้เวลานานที่สุด คือ รอยพระบาท และทุกคนรู้สึกว่ามีความสุขมาก
เพราะรอรถกันมานาน เพื่อจะมาใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงอยู่บนนี้ ..........
มีถ่ายรูปกันนิดๆหน่อยๆ เพราะแต่ละคนอายกล้อง รูปส่วนใหญ่จะไม่ชัด เพราะถ่ายด้วยกล้องมือถือ
ตอนนัดรวมตัวกันเพื่อเดินลง มีตัวอะไรไม่รู้มาเกาะที่ไหล่ เหมือนแมลงเต่าทอง
แต่ทั้งตัวเป็นสีทอง มีหัวกลมๆเล็กสีทองมีเขียวอ่อนแซม ก็จับไปปล่อยตรงต้นไม้แถวนั้น
ตีหนึ่งครึ่ง - ได้ขึ้นรถห้าโมงเย็น รวมการรอรถ 15 ชั่วโมงนิดๆ แต่ทุกคนไม่บ่น ไม่หงุดหงิดใส่กัน
และพอได้ขึ้นไปถึงข้างบน ทุกคนก็อิ่มเอมใจ ถือว่าคุ้มค่ากับการรอ ขากลับถือว่าเร็วค่ะ เพราะเราจองตั๋วกลับไว้แล้ว
รอ 10 นาทีก็ได้ขึ้นรถกลับกันแล้ว
แนะนำนะค่ะ ถ้าใครจะไปไหว้พระพุทธบาท ยอดเขาคิชฌกูฏ ให้ไปวันธรรมดาดีกว่าค่ะ เพราะคนน้อย ไม่ต้องรอคอย
และถ้าจะไปวันเสาร์-อาทิตย์ให้ไปที่ขึ้นรถวัดพรวงดีกว่า เพราะรถส่งคนขึ้นเขาเยอะมาก ทำให้เวลาที่รอขึ้นรถเร็วกว่าที่วัดกระทิง
แต่ถ้าไปวันธรรมดาขึ้นที่วันกระทิงดีกว่าเพราะไม่ต้องเปลี่ยนรถกลางทาง วันกระทิงรอบเดียวถึงเลย
และใครที่ไปเป็นกลุ่มใหญ่ให้ยอมแตกกลุ่มออกจากกัน เพื่อเป็นเศษติดรถที่ไม่เต็มคันไป แล้วไปนัดเจอกันที่ปลายทางดีกว่า
พิมพ์ผิด - พิมพ์ตก ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ค่ะ