ผมมักจะกระทำสิ่งต่างๆภายใต้ความคิดว่า "อยากได้สิ่งใด ให้ทำสิ่งนั้นก่อน"
เวลาผมคบเพื่อน ผมก็มักจะทุ่มเทให้ทุกคนไปเกินร้อยเสมอ จนบางครั้งรู้สึกว่าผมก็ไปจุ้นกับคนอื่นเค้ามากไป (เช่น การแนะนำประสบการณ์ให้คนใหม่ๆ ที่พลัดถิ่นมาสู่ถิ่นที่ผมอยู่) ผมก็แอบรู้ตัวว่ามันเยอะเกินไป แต่ผมก็ห้ามตัวเองให้ทำแบบนี้ไม่ได้ซักที ... ผมพูดกับตัวเองเสมอ ว่าผมจะยอมเป็นกระโถนของสังคม ให้กี่คนด่าก็ได้ ถ้ามันทำให้พื้นที่ที่ทุกคนยืนอยู่ มันดีขึ้นได้ ... แต่ผมรู้สึกว่าผมถูกเอาเปรียบจนทุกคนชินชา ... ทั้งที่ผมก็ไม่เคยไปเอาเปรียบใคร
ผมผิดหรือเปล่า ที่ผมเป็นคนจริงจังกับสิ่งที่ทำ? --- ทำไมคนรอบๆตัวผมดูไม่ทุ่มเทกับสิ่งที่ตัวเองต้องทำ แต่ทุกคนกลับมองว่าเป็นเรื่องธรรมดา
ผมผิดหรือเปล่า ที่ผมเป็นคนตรงเวลา? --- ทำไมคนรอบๆตัวผมที่ไม่รักษาเวลา กลับมองว่าผมเป็นคนเคร่งกับเวลามากเกินไป
ผมคิดผิดหรือเปล่า ที่ผมมองปัญหา เป็นสิ่งกระตุ้นใฟ้เกิดการพัฒนา?
ผมไม่เข้าใจ ทำไมคนอื่นเอาเปรียบผมความผิดมันเท่าเส้นผม แต่เมื่อทำในสิ่งที่เค้าทำกับผม ผมถูกตราหน้าว่าเป็นคนเลว
ผมไม่เข้าใจ ผมพยายามจะเป็นหัวเรือทำอะไรซักอย่าง กับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ให้ทำกิจกรรมร่วมกัน แต่ผมถูกตราหน้าว่าเป็นฮิทเลอร์ ... แต่พอผมหยุดทำ ผมก็กลายเป็นคนเลวอีก ทั้งที่ก็ไม่มีคนอยากทำ
ผมไม่เข้าใจ ทำไมคนรอบตัวผมถึงให้ความสำคัญกับความรู้สึกคนอื่นที่ไม่เคยรู้จักกัน มากกว่าความรู้สึกของคนใกล้ตัว ยอมด่าคนใกล้ตัว เพื่อให้คนอื่นสบายใจ
ผมมองโลกในแง่ลบ เพื่อวางแผนในการดำเนินชีวิต ผมถูกตราหน้าว่าเป็นคน negative? คุณเชื่อจิงๆหรอว่าหนังสือ Positive thinking เป็นหนังสือที่ดีที่สุดในโลก เพียงเพราะว่ามันวางอยู่บนเชล best seller
ผมเบื่อกับสังคมแบบนี้ ผมรู้ว่าผมจะกัาวออกไปจากสังคมนี้เมื่อไหร่ เวลาได้ถูกกำหนดแล้ว
ยังดีที่ผมมีครอบครัว และคนรักให้คิดถึงเสมอ
เขียนขำๆในวันที่รู้สึกท้อแท้ หลังจากถูกเหยียบย่ำความหวังดีจากคนใกล้ตัว
ฮิปโปสีเทา
เบื่อ โลกมันทำให้จิตผมตกลงไปทุกวันๆ
เวลาผมคบเพื่อน ผมก็มักจะทุ่มเทให้ทุกคนไปเกินร้อยเสมอ จนบางครั้งรู้สึกว่าผมก็ไปจุ้นกับคนอื่นเค้ามากไป (เช่น การแนะนำประสบการณ์ให้คนใหม่ๆ ที่พลัดถิ่นมาสู่ถิ่นที่ผมอยู่) ผมก็แอบรู้ตัวว่ามันเยอะเกินไป แต่ผมก็ห้ามตัวเองให้ทำแบบนี้ไม่ได้ซักที ... ผมพูดกับตัวเองเสมอ ว่าผมจะยอมเป็นกระโถนของสังคม ให้กี่คนด่าก็ได้ ถ้ามันทำให้พื้นที่ที่ทุกคนยืนอยู่ มันดีขึ้นได้ ... แต่ผมรู้สึกว่าผมถูกเอาเปรียบจนทุกคนชินชา ... ทั้งที่ผมก็ไม่เคยไปเอาเปรียบใคร
ผมผิดหรือเปล่า ที่ผมเป็นคนจริงจังกับสิ่งที่ทำ? --- ทำไมคนรอบๆตัวผมดูไม่ทุ่มเทกับสิ่งที่ตัวเองต้องทำ แต่ทุกคนกลับมองว่าเป็นเรื่องธรรมดา
ผมผิดหรือเปล่า ที่ผมเป็นคนตรงเวลา? --- ทำไมคนรอบๆตัวผมที่ไม่รักษาเวลา กลับมองว่าผมเป็นคนเคร่งกับเวลามากเกินไป
ผมคิดผิดหรือเปล่า ที่ผมมองปัญหา เป็นสิ่งกระตุ้นใฟ้เกิดการพัฒนา?
ผมไม่เข้าใจ ทำไมคนอื่นเอาเปรียบผมความผิดมันเท่าเส้นผม แต่เมื่อทำในสิ่งที่เค้าทำกับผม ผมถูกตราหน้าว่าเป็นคนเลว
ผมไม่เข้าใจ ผมพยายามจะเป็นหัวเรือทำอะไรซักอย่าง กับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ให้ทำกิจกรรมร่วมกัน แต่ผมถูกตราหน้าว่าเป็นฮิทเลอร์ ... แต่พอผมหยุดทำ ผมก็กลายเป็นคนเลวอีก ทั้งที่ก็ไม่มีคนอยากทำ
ผมไม่เข้าใจ ทำไมคนรอบตัวผมถึงให้ความสำคัญกับความรู้สึกคนอื่นที่ไม่เคยรู้จักกัน มากกว่าความรู้สึกของคนใกล้ตัว ยอมด่าคนใกล้ตัว เพื่อให้คนอื่นสบายใจ
ผมมองโลกในแง่ลบ เพื่อวางแผนในการดำเนินชีวิต ผมถูกตราหน้าว่าเป็นคน negative? คุณเชื่อจิงๆหรอว่าหนังสือ Positive thinking เป็นหนังสือที่ดีที่สุดในโลก เพียงเพราะว่ามันวางอยู่บนเชล best seller
ผมเบื่อกับสังคมแบบนี้ ผมรู้ว่าผมจะกัาวออกไปจากสังคมนี้เมื่อไหร่ เวลาได้ถูกกำหนดแล้ว
ยังดีที่ผมมีครอบครัว และคนรักให้คิดถึงเสมอ
เขียนขำๆในวันที่รู้สึกท้อแท้ หลังจากถูกเหยียบย่ำความหวังดีจากคนใกล้ตัว
ฮิปโปสีเทา