แมวเรามีสองตัว ชื่อเบน และขมิ้น
แรกๆ เราจะพูดกับพวกมันด้วยภาษาคน เดี๋ยวนี้เราคุยภาษาแมวแล้วอะค่ะ
แถมโต้ตอบกับเขัาใจด้วย เราว่าเรากับแมวสองตัวนี้เชื่อมต่อถึงกันได้ดี
เราคุยกะพวกมันทั้งวัน บทสนทนาก็ซ้ำๆ เหมือนคนแก่บ่น แล้วมีแมวคอยตอบรับ
ตัวอย่างนะคะ

เรา.  ฮัลโหลวววว เบ่งงงง เบ๊งงงงง....(ชื่อเรียกเล่นของเบน)
เบน.  แอ๊........ (ลากเสียงยาวๆ)
เรา. เป็งไงบ้างงงง. หมะอิ๊! (ชื่อเรียกเล่นๆ ของขมิ้น)
ขมิ้น. อาวววววว

เนี่ยค่ะ คุยกันทั้งวัน ดัวยสำเนียงทำนองนี้ทั้งวัน แล้วห้องแมวเราอยู่หลังบ้าน ซึ่งหมู่บ้านเราด้านหลังเปิดโล่งทุกหลังเหมือนกัน ตอนนี้เพื่อนบ้านเริ่มมองเราแปลกๆ แล้วค่ะ (แต่เพื่อนบ้านเราน่ารักค่ะ)
คือเราก็คิดนะ ว่าตัวเองทำเสียงเหมือน ปญอ. แต่เวลาคุยกับแมวเรามีความสุขอ่ะ

ปล เพื่อนบ้านติดกันซ้ายขวา หลังนึงเลี้ยงหมา อีกหลังไมีค่อยชอบแมว ด้านหลังไม่รู้ อิอิ

ปล อีกที. ห้องแมวเรา กรุตาข่ายลวดเข้ากับลูกกรงเหล็กทั้งหลัง  เพื่อป้องกันแมวหง่าวมากวน และแมวจะได้มีที่วิ่งเล่นกว้างๆ ตอนกลางคืนด้วย ไม่งั้นก็ต้องนอนห้องแมวที่เป็นห้องปูนประตูไม้

เพื่อนๆ หลายๆ คนในห้องนี้เราเชื่อว่าคุณๆ ก็น่าจะคุยกับแมว กับสุนัขด้วยสำเนียง เสียงประหลาดๆ แบบเรารึป่าว คือยอมรับว่ามาหาแนวร่วม  555
เพราะตอนนี้เรารู้สึกตัวว่าเหมือนคนแก่เลย แต่เป็นคนแก่ที่ชอบทำเสียงเล็กเสียงน้อย
ถ้าไม่เห็นตัวได้ยินแต่เสียง คนอาจจะคิดว่าบ้านนี้มีคนบ้านั่งคุยกับตัวเองด้วยเสียงแปลกๆ ทั้งวั น  😛