สวัสดี ค่ะ คือเราคุยกับคนๆ หนึ่งมานานสักระยะหนึ่งแล้ว โดยเริ่มต้นจากการเป็นเพื่อน เราเข้ากันได้ดีมาก ทุกอย่างราบรื่นมากค่ะ ไม่เคยคุยกับใครแล้วคลิกขนาดนี้เลย เขาเปิดเผยกับเราทั้งเพื่อนและครอบครัว บอกว่าเราคือคนที่เขาคบด้วย
แต่ ปัญหาคือเราไม่กล้าที่จะตอบรับเขา เพราะเขาเคยคบกับสาวประเภทสองอยู่ช่วงหนึ่ง แบบเปิดเผย ตอนแรกเราไม่ได้สนใจอะไรมาก จนวันหนึ่งไปเจอข้อความที่เขาคุยกัน ง้องอนกัน บอกรักกัน ไม่เคยคิดว่าเราจะรู้สึกไม่ดีได้มากขนาดนี้ เราคงถูกเลี้ยงดูมาแบบหัวโบราณคือถูกสอนมองพวกเขาเป็นผู้ชาย เรามีเพื่อนเป็นเกย์หลายคนแต่ไม่ใช่ในแบบที่แต่งหญิง ความรู้สึกเราเลยไม่ต่างกับเขาเคยคบผู้ชาย
เขา บอกว่าตอนนั้นเขายังมีความคิดแบบเด็กๆ ไม่ได้คิดอะไร และเขาก็เป็นคนบอกเลิกเองเพราะรู้สึกว่าไม่ใช่ คือเราอายุยี่สิบต้นๆ และไม่เคยคบใครจริงจัง เพิ่งมีเขาที่รู้สึกอยากจริงจังด้วย เราอาจจะคาดหวังว่าในเมื่อเราทำตัวดีเราก็อยากพบเจอกับคนดีๆ คนที่ไม่เห็นความรักเป็นของเล่น คนที่ทำอะไรก็นึกถึงอนาคตไม่ใช่มีอารมณ์บังตา
เรา เคยบอกเขาว่าถ้าเรากับเขาไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะคบกันเราพร้อมที่จะยินดีกับ ความสัมพันธ์แบบนี้ ให้เป็นพี่ชายเราหรือลูกชายเราที่คบสาวประเภทสองเรารับได้ แต่ไม่ใช่เป็นแฟนเรา เพราะเรากลัวที่สุดคือความคิดของเขาว่าเขารู้สึกว่าเราเป็นอะไร เขาแค่ต้องการร่างผู้หญิงดูดีมีชีวิตให้เขาได้ควงใช่หรือไม่ และเราอาจจะมีออพชั่นเพิ่มคือพาไปแนะนำที่บ้านได้
สิ่งที่เราขอรบกวนให้ช่วยให้ความเห็นคือ
1. มันคุ้มหรือไม่ที่เราจะคบกับคนๆ หนึ่งต่อไปทั้งๆ ที่มีสิ่งที่เรารับไม่ได้มากๆ เกี่ยวกับเขาอยู่ (จริงๆ ถ้าไม่มีเรื่องนี้ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่ขัดแย้งระหว่างเรากับเขาเลยแม้แต่ น้อย) ซึ่งเราจะต้องปิดโอกาสที่จะเจอคนที่ใช่กว่าไปอีกนาน เพราะดูแล้วเขาอยากจะให้มันเป็น steady relationship มากๆ และเราไม่ต้องการคบเขาเผื่อเลือกเพราะเราก็ไม่อยากเห็นเขาทุกข์ใจ แต่เราคงต้องทุกข์ใจเพราะเรื่องนี้แทน
2. ทำยังไงเราถึงจะสามารถมองข้ามเรื่องนี้ไปได้คะ เขาเคยคิดว่าเมื่อเวลาไปและเขาทำดีกับเราสม่ำเสมอเราจะลืมไปได้ แต่ปรากฏว่าไม่ใช่ เรายังมีความคิดเห็นและความรู้สึกต่อเรื่องนี้เหมือนเดิม ซึ่งมันทำร้ายเราทั้งคู่มากๆ เราเองไม่ต้องการไปต่อแต่เขาขอร้องซึ่งเราก็รู้ว่าเขาไม่เคยทำผิดอะไรต่อเรา เลย นอกจากเรื่องในอดีตที่ตอนนั้นเราไม่ได้อยู่ในชีวิตเขาด้วยซ้ำ เเละเราก็มีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเขา เรารู้สึกแย่กับตัวเองเพราะกลายเป็นว่าตอนนี้เรานำเรื่องนี้มาทำร้ายเขาค่ะ
เรา ยอมรับค่ะว่าเรางี่เง่ามากกับเรื่องที่ส่วนมากมองว่าเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เมื่อเรารู้ว่าเราไม่โอเคกับเรื่องนี้เราก็พยายามขอห่างกับเขา แน่นอนว่าเขาไม่ยอม และเราก็มีความรู้สึกดีๆ ให้เขาอยู่ เราจะแก้ความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ หรือควรใจแข็งตัดขาดเขาแล้วไปหาคนอื่นที่อาจจะดีน้อยกว่าเขาแต่ไม่มีเรื่อง แบบนี้ให้เราอึดอัดใจ
แฟนเคยคบสาวประเภทสอง แต่เรารับไม่ได้ ควรอดทดหรือหยุดดีคะ
แต่ ปัญหาคือเราไม่กล้าที่จะตอบรับเขา เพราะเขาเคยคบกับสาวประเภทสองอยู่ช่วงหนึ่ง แบบเปิดเผย ตอนแรกเราไม่ได้สนใจอะไรมาก จนวันหนึ่งไปเจอข้อความที่เขาคุยกัน ง้องอนกัน บอกรักกัน ไม่เคยคิดว่าเราจะรู้สึกไม่ดีได้มากขนาดนี้ เราคงถูกเลี้ยงดูมาแบบหัวโบราณคือถูกสอนมองพวกเขาเป็นผู้ชาย เรามีเพื่อนเป็นเกย์หลายคนแต่ไม่ใช่ในแบบที่แต่งหญิง ความรู้สึกเราเลยไม่ต่างกับเขาเคยคบผู้ชาย
เขา บอกว่าตอนนั้นเขายังมีความคิดแบบเด็กๆ ไม่ได้คิดอะไร และเขาก็เป็นคนบอกเลิกเองเพราะรู้สึกว่าไม่ใช่ คือเราอายุยี่สิบต้นๆ และไม่เคยคบใครจริงจัง เพิ่งมีเขาที่รู้สึกอยากจริงจังด้วย เราอาจจะคาดหวังว่าในเมื่อเราทำตัวดีเราก็อยากพบเจอกับคนดีๆ คนที่ไม่เห็นความรักเป็นของเล่น คนที่ทำอะไรก็นึกถึงอนาคตไม่ใช่มีอารมณ์บังตา
เรา เคยบอกเขาว่าถ้าเรากับเขาไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะคบกันเราพร้อมที่จะยินดีกับ ความสัมพันธ์แบบนี้ ให้เป็นพี่ชายเราหรือลูกชายเราที่คบสาวประเภทสองเรารับได้ แต่ไม่ใช่เป็นแฟนเรา เพราะเรากลัวที่สุดคือความคิดของเขาว่าเขารู้สึกว่าเราเป็นอะไร เขาแค่ต้องการร่างผู้หญิงดูดีมีชีวิตให้เขาได้ควงใช่หรือไม่ และเราอาจจะมีออพชั่นเพิ่มคือพาไปแนะนำที่บ้านได้
สิ่งที่เราขอรบกวนให้ช่วยให้ความเห็นคือ
1. มันคุ้มหรือไม่ที่เราจะคบกับคนๆ หนึ่งต่อไปทั้งๆ ที่มีสิ่งที่เรารับไม่ได้มากๆ เกี่ยวกับเขาอยู่ (จริงๆ ถ้าไม่มีเรื่องนี้ก็ไม่มีเรื่องอะไรที่ขัดแย้งระหว่างเรากับเขาเลยแม้แต่ น้อย) ซึ่งเราจะต้องปิดโอกาสที่จะเจอคนที่ใช่กว่าไปอีกนาน เพราะดูแล้วเขาอยากจะให้มันเป็น steady relationship มากๆ และเราไม่ต้องการคบเขาเผื่อเลือกเพราะเราก็ไม่อยากเห็นเขาทุกข์ใจ แต่เราคงต้องทุกข์ใจเพราะเรื่องนี้แทน
2. ทำยังไงเราถึงจะสามารถมองข้ามเรื่องนี้ไปได้คะ เขาเคยคิดว่าเมื่อเวลาไปและเขาทำดีกับเราสม่ำเสมอเราจะลืมไปได้ แต่ปรากฏว่าไม่ใช่ เรายังมีความคิดเห็นและความรู้สึกต่อเรื่องนี้เหมือนเดิม ซึ่งมันทำร้ายเราทั้งคู่มากๆ เราเองไม่ต้องการไปต่อแต่เขาขอร้องซึ่งเราก็รู้ว่าเขาไม่เคยทำผิดอะไรต่อเรา เลย นอกจากเรื่องในอดีตที่ตอนนั้นเราไม่ได้อยู่ในชีวิตเขาด้วยซ้ำ เเละเราก็มีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเขา เรารู้สึกแย่กับตัวเองเพราะกลายเป็นว่าตอนนี้เรานำเรื่องนี้มาทำร้ายเขาค่ะ
เรา ยอมรับค่ะว่าเรางี่เง่ามากกับเรื่องที่ส่วนมากมองว่าเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เมื่อเรารู้ว่าเราไม่โอเคกับเรื่องนี้เราก็พยายามขอห่างกับเขา แน่นอนว่าเขาไม่ยอม และเราก็มีความรู้สึกดีๆ ให้เขาอยู่ เราจะแก้ความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ หรือควรใจแข็งตัดขาดเขาแล้วไปหาคนอื่นที่อาจจะดีน้อยกว่าเขาแต่ไม่มีเรื่อง แบบนี้ให้เราอึดอัดใจ