ญาติเสียความทรงจำ ถ้าหากกลับมาจำได้แต่ต้องเจ็บปวด หรือจำไม่ได้แต่มีความสุข อย่างไหนดีกว่ากัน

มีญาติผู้ใหญ่ที่เพิ่งเสียไปเมื่อไม่กี่วันนี้เอง คนที่เสียเป็นคุณปู่อายุแปดสิบหก ยังคงเหลือแต่ภรรยาที่ความจำเสื่อม
ความทรงจำเกี่ยวกับญาติพี่น้องหายไปหมดพูดรู้เรื่องแต่ไม่ได้ใจความ  ระหว่างงานศพท่านไม่รับรู้เรื่องราวอะไรเลย
ยังคงร่าเริงเป็นปกติ ใครมาถาม แกก็บอกว่าเค้ามางานบุญกันแล้วหัวเราะคิกๆ
เลยคิดว่า ถ้าวันหนึ่งความทรงจำท่านกลับคืนมา แล้วต้องมาพบกับเรื่องราวอันเจ็บปวดว่า
คู่ชีวิตของท่านที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมากว่าหกสิบกว่าปี ได้จากไปแล้ว
กับการที่ไม่ต้องรับรู้อะไรให้เป็นทุกข์ในใจ อย่างไหนจะดีกว่ากัน
ท่านดูสดใสดีมีความสุขดี แต่อาจลำบากลูกๆที่ต้องดูแลอย่างใกล้ชิดกว่าเดิม

ความทรงจำกลับคืน เหล่าลูกๆหลานๆจะดีใจมาก แต่ต้องมาเจ็บช้ำกับเรื่องสะเทือนใจ
ความทรงจำเลอะเลือน ใบหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลา แต่น่าสงสารว่าจำลูกหลานไม่ได้เลย

ไม่ได้ต้องการอะไร แต่หากเลือกได้ คิดว่าควรจะเป็นข้อไหนดีครับ
(ส่วนตัวคิดว่าจำได้น่าจะดีกว่า)