แบบนี้ควรเกลียดกลับเค้าไหม ขอความเห็นหน่อย

คือผมมีรุ่นน้องในกลุ่มที่มหาลัยคนหนึ่ง ตอนแรกไม่สนิทกัน มาสนิทกันตอนหลัง เธอมีน้ำใจช่วยเหลือผมหลายอย่าง แต่ผมเองก็ช่วยเหลือเธอหลายอย่างเช่นกัน ต่างคนก็ช่วยเหลือกันไป ผมเกิดความรู้สึดีและประทับใจน้องเขา น้องเขาเองก็ยังไม่มีใคร ผมเลยแสดงความเป็นห่วงเธอบ่อยๆ ดูแลเทคแคร์เธอเป็นพิเศษ จนวันหนึ่งเธอ เหวี่ยงใส่ผม ด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว และทำตัวเหินห่างเหมือนไม่ค่อยอยากจะ เจอหน้าผมสักเท่าไร เวลาอยู่กันในกลุ่ม เธอก็จะคุยกันคนอื่นแต่จะไม่คุยกับผมคนเดียว .....ผมเข้าใจนะ เธออาจไม่ชอบผมและเรื่องความรักบังคับกันไม่ได้ พอเริ่มรู้ตัวผมก็หยุดการแสดงออกให้รู้ว่าแอบชอบนะ แต่การ วีล เหวี่ยง ด้วยอารมณ์ ใส่เฉพาะผมคนเดียวในกลุ่ม รุ่นพี่คนอื่นไม่เคยเจอแบบนี้ และจะเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ และอีกอย่างถ้าไม่จำเป็นเธอจะไม่คุยกับผม ............เอาตามตรงนะครับ ที่ผมพยายามชวนเธอคุย เพราะเห็นว่าผมเคยรู้สึกดีกับเธอ เคยประทับใจเรื่องน้ำใจของเธอ พยายามคิดว่า ถ้าไม่ชอบไม่เป็นไร ผมก็เปิดใจยอมรับเป็นพี่ชาย ได้ เป็นพี่น้องกันได้ แต่การกระทำของเธอหลายๆอย่าง บ่งบอกว่า เธอไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมสักเท่าไร ผมก็บอกกับตัวเองเสมอว่า เป็นผู้ชายอย่าไปสนใจ คนเราต้องใจกว้าง เพราะเรายังต้องเจอหน้ากันแบบนี้ในกลุ่มไปอีกนาน แต่บางทีการกระทำหลายอย่างเธอไม่เคยคิดเลยว่าผมเคยมีน้ำใจและก็เคยช่วยเหลือเธอหลายอย่างเหมือนกัน .......เลยชักจะหมดความอดทนแล้วครับ จากความรู้สึกดีมากๆ ในตอน แรก กลับกลายเป็นความรู้สึก ลบๆเข้ามาแทนที่ ที่ความรู้สึก ลบๆ เข้ามาแทนที่นี้ไม่ใช่เพราะเธอไม่ชอบผมนะ แต่ การกระทำหลายๆอย่างของเธอ ที่ความรู้สึกของผมตอนนี้คิดว่าเธอเกลียดผม (ขอให้ผมเข้าใจผิดแล้วกัน) และตอนนี้ความรู้สึกของผม ตอนนี้เริ่มคิดว่า เออ เกลียดผมขนาดนั้นเลย เกลียดก็เกลียดหว่ะ ชาตินี้ ก็ถือว่าไม่เคยรู้จักกันแล้วกัน เจอหน้ากันก็ไม่ต้องมองหน้า ไม่ต้องเผาผีกันเลยก็ได้ อยากให้เกลียมผมก็เกลียดจริง ผมไม่แคร์ อดทน กับการกระทำ มาพอแล้ว