จริง ๆ แล้วครอบครัวเรา โดยเฉพาะแม่ ถ้าจะบอกว่าแกได้รับสิทธิพิเศษจากสวรรค์ก็น่าจะใช่ เพราะแม่จะเป็นคนเดียวที่สัมผัสสิ่งเหล่านี้ได้เสมอ แต่อาจจะไม่มากเหมือนบางคนที่เป็นข่าวตามสื่อต่าง ๆ หรือแม้แต่คนที่ไปออกรายการตี 10 แต่เชื่อเถอะว่าแม่นี่แหละคือคนนึงในบ้านที่จะเจอเรื่องบ่อย ๆ โดยเฉพาะกับบ้านหลังปัจจุบันที่เราอาศัยอยู่ตอนนี้ มีประสบการณ์สั้น ๆ ที่แม่เล่าให้ฟังสองครั้ง ครั้งแรกเป็นช่วงเย็นสมัยที่เราย้ายมาอยู่ที่นี่กันใหม่ ๆ แม่เค้านั่งทำกับข้าวอยู่หลังบ้าน โดยเรากับพ่ออยู่หน้าบ้าน แม่ทำกับข้าวไปเรื่อย แต่สักพักแกก็สังเกตเห็นวัตถุทรงกลมประหลาด ๆ กลิ้งผ่านหน้าไป และหายเข้าไปที่ใต้บันไดบ้าน ด้วยความสงสัย แกเลยเดินเข้าดูว่า " สิ่งนั้น " คืออะไร....ความว่างเปล่าคือสิ่งที่แกเห็น แล้วสิ่งนั้นล่ะ ลูกกลม ๆ ที่กลิ้งเข้าไป มันหายไปไหน ไม่มีใครทราบ ทิ้งไว้เพียงความสงสัยที่น่าขนลุกว่าน่าจะเป็น....ผี
และอีกครั้งที่ทำให้แม่กลัวจนไม่กล้าล้างจานกลางดึกอีกเลย วันนั้น..หลังจากแกกลับจากทำงาน ภาระอีกอย่างของแม่บ้านก็คืองานบ้านนั่นเอง จานกองโตรออยู่ที่หลังบ้าน แม่ไม่รอช้าที่จะจัดการจานเหล่านั้นไปเรื่อย ๆ แต่การล้างจานต้องมาสะดุด เมื่อมีเสียงแหบ ๆ กระซิบเรียกแกอยู่ข้างหูว่า เจ๊...เจ๊..แกรีบวางจานแล้วเข้าบ้านเลย เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะตอนนั้นเรากับพ่อนอนไปแล้วน่ะสิ แล้วหลังบ้านก็มีเพียงแค่สังกะสิกั้นโดยรอบ เพื่อกันขโมย เป็นไปไม่ได้ที่ช่วงเวลานั้นจะมีคนอื่นอยู่ในบ้านอีก อีกทั้งด้านหลังแผ่นสังกะสีก็เป็นป่าขนาดย่อม ที่รกครึ้มไปด้วยต้นไม่นานาพรรณ ยากแก่การเข้าถึง 3 ทุ่มกว่า ๆ ในสมัยนั้น ( 30 กว่าปีก่อน ) คงไม่มีใครอุตริเข้าป่าตอนสามทุ่มเกือบ ๆ จะสี่ทุ่มหรอกค่ะ เลยพอจะอนุมาณได้ว่า สิ่งนั้นคงจะไม่ใช่อะไรหรอก....เค้าคงมาทักทายน่ะค่ะ
ความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่เก็บไว้ก็มากระจ่าง เมื่อมีคนในพื้นที่ ที่อาศัยแถบนี้มานาน เล่าให้ฟังว่า...สาเหตุที่บริเวณนี้มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นบ่อย ๆ ก็เพราะที่ดินแถบนี้ แต่เดิม...คือป่าช้าเก่า ที่เค้าล้าง แล้วนำมาแบ่งขายเป็นที่ดินจัดสรร แล้วสร้างบ้านขึ้นมานั่นเองค่ะ ข้อสงสัยที่เรากับเพื่อน ๆ สงสัยว่า...เวลาแอบไปเล่นขุดดินที่ป่าด้านหลังกัน ทำไมมักจะขุดเจอกระดูกบริเวณกราม และกระดูกท่อนใหญ่ ๆ หลายครั้ง จึงหายไป
เล่าบ้าง...คันปาก
และอีกครั้งที่ทำให้แม่กลัวจนไม่กล้าล้างจานกลางดึกอีกเลย วันนั้น..หลังจากแกกลับจากทำงาน ภาระอีกอย่างของแม่บ้านก็คืองานบ้านนั่นเอง จานกองโตรออยู่ที่หลังบ้าน แม่ไม่รอช้าที่จะจัดการจานเหล่านั้นไปเรื่อย ๆ แต่การล้างจานต้องมาสะดุด เมื่อมีเสียงแหบ ๆ กระซิบเรียกแกอยู่ข้างหูว่า เจ๊...เจ๊..แกรีบวางจานแล้วเข้าบ้านเลย เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะตอนนั้นเรากับพ่อนอนไปแล้วน่ะสิ แล้วหลังบ้านก็มีเพียงแค่สังกะสิกั้นโดยรอบ เพื่อกันขโมย เป็นไปไม่ได้ที่ช่วงเวลานั้นจะมีคนอื่นอยู่ในบ้านอีก อีกทั้งด้านหลังแผ่นสังกะสีก็เป็นป่าขนาดย่อม ที่รกครึ้มไปด้วยต้นไม่นานาพรรณ ยากแก่การเข้าถึง 3 ทุ่มกว่า ๆ ในสมัยนั้น ( 30 กว่าปีก่อน ) คงไม่มีใครอุตริเข้าป่าตอนสามทุ่มเกือบ ๆ จะสี่ทุ่มหรอกค่ะ เลยพอจะอนุมาณได้ว่า สิ่งนั้นคงจะไม่ใช่อะไรหรอก....เค้าคงมาทักทายน่ะค่ะ
ความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องราวต่าง ๆ ที่เก็บไว้ก็มากระจ่าง เมื่อมีคนในพื้นที่ ที่อาศัยแถบนี้มานาน เล่าให้ฟังว่า...สาเหตุที่บริเวณนี้มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นบ่อย ๆ ก็เพราะที่ดินแถบนี้ แต่เดิม...คือป่าช้าเก่า ที่เค้าล้าง แล้วนำมาแบ่งขายเป็นที่ดินจัดสรร แล้วสร้างบ้านขึ้นมานั่นเองค่ะ ข้อสงสัยที่เรากับเพื่อน ๆ สงสัยว่า...เวลาแอบไปเล่นขุดดินที่ป่าด้านหลังกัน ทำไมมักจะขุดเจอกระดูกบริเวณกราม และกระดูกท่อนใหญ่ ๆ หลายครั้ง จึงหายไป