ทำยังไงดีเมื่อใจกำลังอ่อนไหว

เรารู้จักพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ
เราคุยกันประมาณครึ่งเดือน
เขาเป็นคนที่คุยสนุกนะ เวลาเราคุยกับเค้าเราเป็นตัวของตัวเองได้ไม่มีแอ๊บ
ยอมรับว่าเวลาคุยกับเค้าเรารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
แต่ก็พยายามข่มใจไม่ให้คิดอะไรมากไปกว่านั้น
เพราะเราเป็นคนที่กลัวการผูกสัมพันธ์กับเพศตรงข้าม กลัวว่าจะโดนหลอก
ตลอดเวลาที่คุยกันเราไม่เคยถามพื้นเพของเขาว่าเป็นใครมาจากไหน
รู้แค่ว่าจากบ้านมาทำงานไกล กลับบ้านเดือนละครั้ง
เราก็คิด "เอาเอง" ว่าเขาคงกลับไปหาแม่ และหาเพื่อนเพราะเขาเปรยๆ อย่างนั้น
เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ก็แอบสงสัยอยู่ตามประสาผู้หญิง
ที่เขาว่ากันว่าผู้หญิงมักมีเซนท์ ไวต่อความผิดปกติของเพศตรงข้าม
มันจริงค่ะ เราแอบรู้สึกผิดปกติ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร
เพราะก็แค่คุยสนุกๆ ขำๆ แต่ยิ่งคุยนานเข้าเราเริ่มรู้สึกไม่ขำ
เพราะเริ่มมีความรู้สึกดีๆ ให้เขา คิดจินตนาการต่างๆ นานาว่ายังไงเสียคงได้อยู่กินกับคนนี้แน่ๆ
ถ้าหากไม่มีอะไรผิดพลาด แต่ก็นั้นอีกล่ะค่ะโชคชะตามักไม่เข้าข้างเรื่องหัวใจของเรา
วันนั้นเราขอดูเฟสบุคเขา แต่แปลกเขาไม่ให้ง่ายๆ อิดออดอยู่นานในใจคิดเมงจะเล่นตัวไปไหน
สุดท้ายเขาก็เอาเฟสให้ดูแต่ตั้งค่าปิดกั้นไม่ให้เห็นสักอย่าง
สุดท้ายเขาก็ยอมบอกว่าเขามีลูกเมียแล้ว ขอโทษเรา เราไม่อึ้งนะตอนที่ได้ยินเขาพูด เพราะเราก็เดาๆ ไว้อยู่แล่ว
ก็บอกเขาไปจะไม่ยุ่งกับคนมีครอบครัว
ในความรู้สึกเหมือนเฮ้ยในที่สุดกรูก็รู้ความจริง แต่อีกใจก็นึกเสียดายอะแอบหวังซะเยอะ 55 น่าอายจุง
ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่นะแต่ระวังตัวระวังใจมากขึ้น
ความจริงไม่อยากจะคุยกับเขาเลย แต่ก็แอบเสียดาย(อีกแร่ะ) อุตส่าห์รู้จักกันทั้งทีมิตรภาพที่ดีก็อยากให้มันหลงเหลือ
แต่ก็แอบๆ กลัวว่าใจอ่อนไหวไปอีก เฮ้อ ทำไงดี