เพื่อนมาบ้าน ทำอย่างกับบ้านเราเป็นยิ่งกว่าบ้านตัวเองเสียอีก

เรื่องมีอยู่ว่า เราทำงานคนเดียวเลี้ยงดูครอบครัวของเรา เงินก็แค่พอเดือนชนเดือน เวลาไม่พอใช้ก็หยิบยืมคนอื่น แต่น้องบอกว่าให้เราช่วยส่งเงินให้แม่ด้วย แม่อยู่กับน้องเราค่ะ ส่วนเราแยกออกมาอยู่กับครอบครัว ม

คือว่า ในครอบครัวอ่ะค่ะ เราอยู่ในวัยที่กำลังดื้อ เราอยากเป็นดาราเป็นเคปอป แต่เราเป็นอิสลามซึ่งเขาไม่ให้เป็นเราก็ยอมรับค่ะ โดยการเปลี่ยนความคิดโดยการจะเป็นหมอแทน แต่เหมือนกับว่า เราอยู่ในช่วงวัยรุ่น ยั

ในครอบครัว จะมีใครสักคน ที่ต้องรับภาระทุกสิ่งอย่างอยู่คนเดียว มันอาจจะดี และไม่ดี เกริ่นก่อนนะเราเกิดในครอบครัวกลางๆ ชีวิตไม่ได้ สบายอะไร แต่มีความสามารถ จนโตก็ทำให้ครอบครัวสบายขึ้นมาบ้าง แต่พอยิ่งโ

คือปัจจุบันเราทำอยู่ร้านอาหารในห้าง คนที่ทำงานในห้างก็จะรู้ว่ายิ่งเป็นร้านดังห้างใหญ่งานก็ยิ่งหนักเราไม่สามารถที่จะหาเวลามาดูแลพ่อได้เต็มที่เพราะอาทิตนึงเราก็ทำงาน6วันแล้ว8ชม.คือไปฟ้าสว่างกลับมืดเวลาท

เป้าหมายคือตั้งใจจะเก็บเงินจริงๆจังๆให้มากกว่าปีก่อน แล้วก็จะพยายามจะให้เวลากับครอบครัวให้มากขึ้นค่ะ ปีที่ผ่านมาหนักหน่วงมาก โควิดก็หนัก ยิ่งเรื่องคือหนักกว่า ก็เลยคิดว่าอยากจะบริหารจัดการอะไรๆให้มันด

เราเป็นคนที่พูดดุนิดเสียงดังหน่อยก็ไม่ได้รู้สึกว่าที่บ้านยิ่งเห็นเรากลัวยิ่งทำแล้วชอบมาด่ากลับอีกชาติก่อนเราน่าจะไม่มีบึญเลยนะคะที่เกิดอยู่ครอบครัวแบบนี้555555 มาเข้าเรื่อง คือที่บ้านชอบมาดุด่าตะคอกเร

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราโตขึ้นทุกวันเราอยากหาเงินได้ด้วยตัวเองบ้างค่ะแล้วยิ่งยุคนี้เราอยากช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายด้วยค่่ะ