กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เขียน สมัครมา เพื่อครั้งนี้โดยเฉพาะ
สวัสดีคะ เรื่องของเรื่องคือเราคบกับแฟนมาได้ 2 ปี สำหรับเราคิดว่ามันก็นานนะ เราขอแทนชื่อเราว่า เจม เรารู้จักกันตอนมัธยม เริ่มจากการที่เราเป็นเพื่อนกันมาก่อน แล้วเค้าก็เข้ามาอยู่ในชีวิต ตอนที่มีเค้าชีวิตเรารู้สึกแฮปปี้มาเลยนะ เพราะเพื่อนก้กลุ่มเดียวกัน แถมเราได้เรียนอยู่ห้องเดียวกันอีก มีเวลาให้กันตลอด อยู่ด้วยกันตลอด แต่พอ 2-3 เดือนแรกที่คบกันอะไรๆก็ดีไปหมด 5555 เราต้องไปเรียนซัมเมอร์ เค้าก็บอกว่าเค้าจะรอนะ แล้วเค้าก็รอ ตลอดเวลาที่อยู่ที่โน้นเราคุยกันตลอด เฟชทามหากันตลอด จนเวลานอนหลับคาเฟชทามกันเลย เราเฟชทามกันตลอดจริงๆ เจม เป็นคนขี้หวงมากก อยู่โน้นเราแทบจะไม่ค่อยได้เที่ยวเลย เพราะกลับมาคุยกับเค้าตลอด เพื่อน รุ่นนี้ผู้ชายที่โน้นแทบจะไม่ค่อยได้คุย เพราะเราอยากให้เค้าสบายใจ พอทีนี้เรากลับมาไทย ก็ใช้ชีวิตเรียนตามปกติ อย่างที่บอกเจมเป็นคนขี้หวง และขี้น้อยใจมากกก
แล้วมันพอดีกับเราอยู่มอหกกัน เราก็จะอยู่กับเพื่อนๆกัน เจมก็เริ่มจะน้อยใจแบบเราไม่ค่อยสนใจ เราก็ไม่ได้ตั้งใจนะ ที่จะทำให้เค้ารู้สึกแย่ เราทะเลาะกันบ่อยมากๆๆๆ จนเพื่อนๆชิน5555 คุยกันมาตลอดใช้ชีวิตด้วยกันตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนมันเริ่มๆห่างออก เค้าบอกบ้านสามจีไม่มีเฟชทามไม่ได้ ไอเราอะรู้นะว่าเค้าอะโกหก เพราะเค้าก้คงอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง เราก็แกล้งทำเป็น ไม่รุ้ไม่รับรู้อะไร จากคุยๆกันเป็นชั่วโมงๆ ก็ค่อยๆลดลง แล้วเราทั้งคู่ก็จบมอปลาย ต่างคนต้องเรียนกันคนละที่ เวลาที่มีให้กันก็น้อยลง เราเองที่เป็นฝ่ายงี่เง่าเพราะอยากเจอ คือเราทำใจไม่ได้ แต่ก่อนเราเจอกันทุกๆวัน แต่แบบเดี๋ยวนี้คุยโทรศัพท์แทบจะยังไม่ได้คุยเลย เราเหมือนเราห่างกันเรื่อยๆ ของขวัญวันเกิด วันครบรอบ เราไม่มีให้กัน เราอะเป็นคนติดโซเชี่ยว เราชอบลงรูปในไอจีบ้าง เฟชบุ๊คบ้าง แต่ก่อนนั้น เจมจะลงรูปเราบ่อยๆ จนมาตอนนี้ไม่ลงเลย ไอเราเป็นผู้หญิงเราก็อยากให้แฟนลงรูปบ้าง ไรบ้าง เราว่ามันน่ารักดีนะ ถ้าแฟนทำแบบนี้เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ติดโซเชี่ยว เราก็น้อยใจนะ ตลอดที่คบกัน เจม ชอบหายไม่ตอบไลน์ พักหลังๆที่เข้ามหาลัย ก็ไม่ค่อยสนใจเราเลย เราเข้าใจนะคนเราไปเจอสังคมใหม่อะไรใหม่ๆ ก็จะต้องรุ้จักกับคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่ควรที่จะลืมคนข้างๆ เวลาที่มีให้กันมันก็น้อยลง เราทะเลาะกันบ่อยมาก เรารุ้สึกว่าเค้าไม่ค่อยแคร์เราเท่าไหร่ เราบอกเลิกเค้าหลายรอบมาก เพราะเราก็อยากให้เค้าปรับปรุงตัว ที่เค้าทำแบบนี้ ก็ใครจะไปทำใจได้แต่ก่อนไปไหนทำไรบอกตลอด แต่ตอนนี้เรารู้บ้างไม่รู้บ้าง เรายอมรับเราบอกเลิกเค้าบ่อย จนครั้งล่าสุดเราบอกเลิกเค้า เค้าก็ไม่สนใจเรานะ จนเราทนไม่ไหว เราก็กลับไปง้อเค้าสะเอง เราเป็นคนขี้วีน ขี้โมโห เค้าก็ไม่ค่อยสนใจเรา พอเค้าไม่สนใจ เราก็น้อยใจสิ เพราะเค้าไม่ติดต่ออะไรเรามาเลย เราก็โทกลับไปวีนว่า งั้นเราว่าเราพอกันเถอะ เค้าก็เฉย เฉยเลย ไม่ง้อไม่อะไรทั้งนั้น
จนหลังจากวันนั้น สองสามวัน เรามีปัญหาที่เราเสียใจมากๆเราทักเค้าไปขอโทษ เค้าก็เออ ออโอเค จนคืนนั้น เราทักไลน์ไปคุยกันปกติ เค้าก้ตอบสักพักเค้าก็หายไปบอกทำงาน เวลาผ่านไป สามสี่ชั่วโมงเราก็ไปก็ไม่รับนะ เราเลยเห็นเฟชว่าเค้าออนเราเลยทักไปรัวๆ ทำไมทำแบบนี้ จนเค้าก็มาตอบเรา ว่าเค้าอยากอยู่คนเดียว เรารู้สึกเจ็บมากๆ เราไม่รู้เราทำอะไรผิด ทำไมเค้าถึงหนีเรา เวลาเราทะเลาะกันเค้าจะบล้อคเบอเราบ่อยมากกกกกกก จนถึงตอนนี้เราทำใจไม่ได้ กลับไปง้อเค้าอีกรอบแต่เค้ากลับตอบมาว่า เค้าพอแล้ว ไม่เอาแล้ว เค้าเข็ดแล้ว เราเสียใจมากๆเค้าพูดว่าเค้าไม่เคยบอกเลิกเราเลย มีแต่เราที่บอกเค้า ตอนนี้เราคิดได้แล้ว เราไม่น่าทำอย่างงั้น แต่เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เราคนเดียวที่ผิด เค้าก็ผิดเหมือนกัน ที่ไม่อยู่ที่เดิม ถ้าเค้าเป็นคนเดิมแบบที่เราเคยรู้จัก เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ ตอนนี้เราก็พยายามง้อเค้าอยู่แต่เค้าก็บอกคำเดียวเลยว่าไม่เอาแล้ว บอกให้เราพอแล้ว ตอนนี้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่าง เราก็คอกนะ ว่าถ้ากลับไปเราก็ต้องไปเจอแบบเดิม อดทนอะไรแบบๆเดิมเหมือนกัน จากแต่ก่อนเล่นโทสับเค้าได้หมด จนตอนนี้จะจับยังแทบไม่ได้ เราเสียใจมาก เราก็ผิดที่เราเป็นคนขี้วีน เวลาอะไรก็ด่าเค้าก่อนตลอด ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่าเราผิดตรงไหนทำอะไรผิดไป เราเข้าใจแล้วจริงๆ ถ้าถามถึงตอนนี้เราก็อยากได้โอกาส เราก็ยังอยากมีเค้าอยู่ ยังอยากปรับความเข้าใจกัน เราพูดได้คำเดียวเลยว่าเราขอโทษ อย่างที่เคยได้ยินเราอยูในยุคที่ของพังแล้วทิ้งแล้วซื้อใหม่ ไม่ยอมเอามาลองซ่อมจริงๆ เราขอโทษนะ แล้วเราก็อยากจะได้โอกาส เจ็บสุดคือคิดได้เมื่อสายเกินไป ยังพอจะมีโอกาสให้เราอยู่อีกมั้ย….
บางทีคนบอกเลิก ก็ไม่ใช่คนที่เลิกก่อนเสมอไป
สวัสดีคะ เรื่องของเรื่องคือเราคบกับแฟนมาได้ 2 ปี สำหรับเราคิดว่ามันก็นานนะ เราขอแทนชื่อเราว่า เจม เรารู้จักกันตอนมัธยม เริ่มจากการที่เราเป็นเพื่อนกันมาก่อน แล้วเค้าก็เข้ามาอยู่ในชีวิต ตอนที่มีเค้าชีวิตเรารู้สึกแฮปปี้มาเลยนะ เพราะเพื่อนก้กลุ่มเดียวกัน แถมเราได้เรียนอยู่ห้องเดียวกันอีก มีเวลาให้กันตลอด อยู่ด้วยกันตลอด แต่พอ 2-3 เดือนแรกที่คบกันอะไรๆก็ดีไปหมด 5555 เราต้องไปเรียนซัมเมอร์ เค้าก็บอกว่าเค้าจะรอนะ แล้วเค้าก็รอ ตลอดเวลาที่อยู่ที่โน้นเราคุยกันตลอด เฟชทามหากันตลอด จนเวลานอนหลับคาเฟชทามกันเลย เราเฟชทามกันตลอดจริงๆ เจม เป็นคนขี้หวงมากก อยู่โน้นเราแทบจะไม่ค่อยได้เที่ยวเลย เพราะกลับมาคุยกับเค้าตลอด เพื่อน รุ่นนี้ผู้ชายที่โน้นแทบจะไม่ค่อยได้คุย เพราะเราอยากให้เค้าสบายใจ พอทีนี้เรากลับมาไทย ก็ใช้ชีวิตเรียนตามปกติ อย่างที่บอกเจมเป็นคนขี้หวง และขี้น้อยใจมากกก
แล้วมันพอดีกับเราอยู่มอหกกัน เราก็จะอยู่กับเพื่อนๆกัน เจมก็เริ่มจะน้อยใจแบบเราไม่ค่อยสนใจ เราก็ไม่ได้ตั้งใจนะ ที่จะทำให้เค้ารู้สึกแย่ เราทะเลาะกันบ่อยมากๆๆๆ จนเพื่อนๆชิน5555 คุยกันมาตลอดใช้ชีวิตด้วยกันตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนมันเริ่มๆห่างออก เค้าบอกบ้านสามจีไม่มีเฟชทามไม่ได้ ไอเราอะรู้นะว่าเค้าอะโกหก เพราะเค้าก้คงอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง เราก็แกล้งทำเป็น ไม่รุ้ไม่รับรู้อะไร จากคุยๆกันเป็นชั่วโมงๆ ก็ค่อยๆลดลง แล้วเราทั้งคู่ก็จบมอปลาย ต่างคนต้องเรียนกันคนละที่ เวลาที่มีให้กันก็น้อยลง เราเองที่เป็นฝ่ายงี่เง่าเพราะอยากเจอ คือเราทำใจไม่ได้ แต่ก่อนเราเจอกันทุกๆวัน แต่แบบเดี๋ยวนี้คุยโทรศัพท์แทบจะยังไม่ได้คุยเลย เราเหมือนเราห่างกันเรื่อยๆ ของขวัญวันเกิด วันครบรอบ เราไม่มีให้กัน เราอะเป็นคนติดโซเชี่ยว เราชอบลงรูปในไอจีบ้าง เฟชบุ๊คบ้าง แต่ก่อนนั้น เจมจะลงรูปเราบ่อยๆ จนมาตอนนี้ไม่ลงเลย ไอเราเป็นผู้หญิงเราก็อยากให้แฟนลงรูปบ้าง ไรบ้าง เราว่ามันน่ารักดีนะ ถ้าแฟนทำแบบนี้เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ติดโซเชี่ยว เราก็น้อยใจนะ ตลอดที่คบกัน เจม ชอบหายไม่ตอบไลน์ พักหลังๆที่เข้ามหาลัย ก็ไม่ค่อยสนใจเราเลย เราเข้าใจนะคนเราไปเจอสังคมใหม่อะไรใหม่ๆ ก็จะต้องรุ้จักกับคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่ควรที่จะลืมคนข้างๆ เวลาที่มีให้กันมันก็น้อยลง เราทะเลาะกันบ่อยมาก เรารุ้สึกว่าเค้าไม่ค่อยแคร์เราเท่าไหร่ เราบอกเลิกเค้าหลายรอบมาก เพราะเราก็อยากให้เค้าปรับปรุงตัว ที่เค้าทำแบบนี้ ก็ใครจะไปทำใจได้แต่ก่อนไปไหนทำไรบอกตลอด แต่ตอนนี้เรารู้บ้างไม่รู้บ้าง เรายอมรับเราบอกเลิกเค้าบ่อย จนครั้งล่าสุดเราบอกเลิกเค้า เค้าก็ไม่สนใจเรานะ จนเราทนไม่ไหว เราก็กลับไปง้อเค้าสะเอง เราเป็นคนขี้วีน ขี้โมโห เค้าก็ไม่ค่อยสนใจเรา พอเค้าไม่สนใจ เราก็น้อยใจสิ เพราะเค้าไม่ติดต่ออะไรเรามาเลย เราก็โทกลับไปวีนว่า งั้นเราว่าเราพอกันเถอะ เค้าก็เฉย เฉยเลย ไม่ง้อไม่อะไรทั้งนั้น
จนหลังจากวันนั้น สองสามวัน เรามีปัญหาที่เราเสียใจมากๆเราทักเค้าไปขอโทษ เค้าก็เออ ออโอเค จนคืนนั้น เราทักไลน์ไปคุยกันปกติ เค้าก้ตอบสักพักเค้าก็หายไปบอกทำงาน เวลาผ่านไป สามสี่ชั่วโมงเราก็ไปก็ไม่รับนะ เราเลยเห็นเฟชว่าเค้าออนเราเลยทักไปรัวๆ ทำไมทำแบบนี้ จนเค้าก็มาตอบเรา ว่าเค้าอยากอยู่คนเดียว เรารู้สึกเจ็บมากๆ เราไม่รู้เราทำอะไรผิด ทำไมเค้าถึงหนีเรา เวลาเราทะเลาะกันเค้าจะบล้อคเบอเราบ่อยมากกกกกกก จนถึงตอนนี้เราทำใจไม่ได้ กลับไปง้อเค้าอีกรอบแต่เค้ากลับตอบมาว่า เค้าพอแล้ว ไม่เอาแล้ว เค้าเข็ดแล้ว เราเสียใจมากๆเค้าพูดว่าเค้าไม่เคยบอกเลิกเราเลย มีแต่เราที่บอกเค้า ตอนนี้เราคิดได้แล้ว เราไม่น่าทำอย่างงั้น แต่เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เราคนเดียวที่ผิด เค้าก็ผิดเหมือนกัน ที่ไม่อยู่ที่เดิม ถ้าเค้าเป็นคนเดิมแบบที่เราเคยรู้จัก เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ ตอนนี้เราก็พยายามง้อเค้าอยู่แต่เค้าก็บอกคำเดียวเลยว่าไม่เอาแล้ว บอกให้เราพอแล้ว ตอนนี้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่าง เราก็คอกนะ ว่าถ้ากลับไปเราก็ต้องไปเจอแบบเดิม อดทนอะไรแบบๆเดิมเหมือนกัน จากแต่ก่อนเล่นโทสับเค้าได้หมด จนตอนนี้จะจับยังแทบไม่ได้ เราเสียใจมาก เราก็ผิดที่เราเป็นคนขี้วีน เวลาอะไรก็ด่าเค้าก่อนตลอด ตอนนี้เราเข้าใจแล้วว่าเราผิดตรงไหนทำอะไรผิดไป เราเข้าใจแล้วจริงๆ ถ้าถามถึงตอนนี้เราก็อยากได้โอกาส เราก็ยังอยากมีเค้าอยู่ ยังอยากปรับความเข้าใจกัน เราพูดได้คำเดียวเลยว่าเราขอโทษ อย่างที่เคยได้ยินเราอยูในยุคที่ของพังแล้วทิ้งแล้วซื้อใหม่ ไม่ยอมเอามาลองซ่อมจริงๆ เราขอโทษนะ แล้วเราก็อยากจะได้โอกาส เจ็บสุดคือคิดได้เมื่อสายเกินไป ยังพอจะมีโอกาสให้เราอยู่อีกมั้ย….