ค่านิยม คน ต่างจังหวัด เป็นอย่างนี้จริงๆค่ะ
เรียนจบมา กลับไปอยู่บ้าน หรือว่าทำงานสักพัก แล้วกลับไปอยู่บ้าน จะโดนคนติ และนินทาค่ะ
อย่างเคสเพื่อนของเรา เรียนจบปุ๊ป แม่ก็ให้กลับบ้านไปช่วยขายกล้วยทอด ระหว่างนี้ก็สอบอะไรไปเรื่อยๆ
คนก็นินทาว่าอุตส่าห์เรียนจบมา ทำไมมาขายของ เสียดายเงินเรียน // กล้วยทอดเงินล้านคะ
แม่ทอดกล้วย ส่งลูกเรียนจบ 3 คน จ้างเพื่อนเราช่วยขายกล้วยทอดเดือนละ 2 หมื่นบาท กินฟรี อยู่ฟรี บ้านตัวเอง
เรายังบอกเลยว่า ดีแล้ว ได้อยู่บ้าน ต่อไปก็สืบกิจการต่อจากแม่
เราเอง ไม่นาน ก็จะกลับไปอยู่บ้านเหมือนกันค่ะ เป็นลูกน้องมา 5 ปี ยังไม่รวยเลย เดือนชนเดือน
บวกกับพ่อกำลังจะเกษียณ พ่อก็อยากมีธุรกิจส่วนตัว และจะได้ดูแลพ่อแม่ ตอบแทนบุญคุณบ้าง
ได้ช่วยค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ได้เอาอาหารให้ท่านกิน (แม้ว่าท่านไม่เคยร้องขอ) แค่นี้คนก็เป็นลูกก็รู้สึกภูมิใจแล้ว
เราเบื่อจะเป็นลูกน้องคนอื่นเต็มที /ส่วนแม่ก็ทำเบเกอรี่อยู่ทีบ้านคะ (ทำไม่ทัน ขายดีมากค่ะ เพราะสูตรเฉพาะ ไม่เหมือนใคร)
เราจะเรียนสูตรจากแม่สัก 3-6เดือน แล้วออกไปเปิดร้านเอง ไม่อยากทำร่วมกับแม่ที่บ้านคะ อยากยืนด้วยลำแข้งตัวเอง //
ทำใจ เตรียมเจอคำถามไว้แล้วคะ ญาติ คนรู้จัก อาจจมีบางคนมองว่าไปไหนไม่รอด เลยกลับมาอยู่บ้าน
แต่เราไม่ได้กะจะไปเกาะพ่อแม่นะคะ อยากมีธุรกิจตัวเอง อยากรวยค่ะ รู้สึกว่าถ้าไม่เริ่มตอนนี้ จะเริ่มตอนไหน
งานออฟฟิศ แก่ตัวไป ไม่มีเงินเกษียณ / หรือทำต่อไป ตอนอายุ 40-50 เกิดเบื่องาน ลาออก หรือโดนไล่ออก
ต้องมาหางานตอนวัยกลางคน คงไม่โอเค / เพื่อนเรา คนรอบข้างที่รวยๆ ก็มาจากการค้าขายทั้งนั้นเลยคะ
เหนื่อยตอนแรก มันก็ต้องลองสักตั้ง ถ้าอยู่ตัวแล้วก็จะมั่นคง และให้ลูกหลานสืบทอดต่อไปได้
// ส่วนแฟนก็จะไปอยู่ด้วยกันค่ะ มีงานรองรับแล้ว และก็สอบราชการไปด้วยค่ะ
ส่วนงานออฟฟิศ ไม่ใช่ว่าไม่ดีค่ะ เราเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และการดีลกับคนหลายประเภท
ทำให้แข็งแกร่งในระดับหนึ่ง และพร้อมที่จะออกไปเผชิญโลกภายนอกด้วยตัวเองแล้วค่ะ
พ่อบอกว่าคนที่จะเป็นใหญ่ หรือเปนเจ้านายตัวเองได้ ต้องเป็นลูกน้องมาก่อน ประสบการณ์คือสิ่งที่สอนกันไม่ได้
ตรรกะแปลกๆของคน ตจว. (บางคน)
ทำงาน กทม. เป็นลูกน้องคนอื่น กลับบ้านปีละ 3-4 ครั้ง คนชื่นชม
แต่กลับบ้าน ได้มีธุรกิจ ได้ดูแลพ่อแม่ คนนินทา
เพื่อนๆเคยเจอ ประสบการณ์แบบนี้ไหมคะ และรับมือยังไงบ้าง
แชร์กันหน่อยค่ะ
ใครเคยลาออกจากงาน กลับไปอยู่บ้าน แล้วโดนคนนินทาไหมคะ ?
เรียนจบมา กลับไปอยู่บ้าน หรือว่าทำงานสักพัก แล้วกลับไปอยู่บ้าน จะโดนคนติ และนินทาค่ะ
อย่างเคสเพื่อนของเรา เรียนจบปุ๊ป แม่ก็ให้กลับบ้านไปช่วยขายกล้วยทอด ระหว่างนี้ก็สอบอะไรไปเรื่อยๆ
คนก็นินทาว่าอุตส่าห์เรียนจบมา ทำไมมาขายของ เสียดายเงินเรียน // กล้วยทอดเงินล้านคะ
แม่ทอดกล้วย ส่งลูกเรียนจบ 3 คน จ้างเพื่อนเราช่วยขายกล้วยทอดเดือนละ 2 หมื่นบาท กินฟรี อยู่ฟรี บ้านตัวเอง
เรายังบอกเลยว่า ดีแล้ว ได้อยู่บ้าน ต่อไปก็สืบกิจการต่อจากแม่
เราเอง ไม่นาน ก็จะกลับไปอยู่บ้านเหมือนกันค่ะ เป็นลูกน้องมา 5 ปี ยังไม่รวยเลย เดือนชนเดือน
บวกกับพ่อกำลังจะเกษียณ พ่อก็อยากมีธุรกิจส่วนตัว และจะได้ดูแลพ่อแม่ ตอบแทนบุญคุณบ้าง
ได้ช่วยค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ได้เอาอาหารให้ท่านกิน (แม้ว่าท่านไม่เคยร้องขอ) แค่นี้คนก็เป็นลูกก็รู้สึกภูมิใจแล้ว
เราเบื่อจะเป็นลูกน้องคนอื่นเต็มที /ส่วนแม่ก็ทำเบเกอรี่อยู่ทีบ้านคะ (ทำไม่ทัน ขายดีมากค่ะ เพราะสูตรเฉพาะ ไม่เหมือนใคร)
เราจะเรียนสูตรจากแม่สัก 3-6เดือน แล้วออกไปเปิดร้านเอง ไม่อยากทำร่วมกับแม่ที่บ้านคะ อยากยืนด้วยลำแข้งตัวเอง //
ทำใจ เตรียมเจอคำถามไว้แล้วคะ ญาติ คนรู้จัก อาจจมีบางคนมองว่าไปไหนไม่รอด เลยกลับมาอยู่บ้าน
แต่เราไม่ได้กะจะไปเกาะพ่อแม่นะคะ อยากมีธุรกิจตัวเอง อยากรวยค่ะ รู้สึกว่าถ้าไม่เริ่มตอนนี้ จะเริ่มตอนไหน
งานออฟฟิศ แก่ตัวไป ไม่มีเงินเกษียณ / หรือทำต่อไป ตอนอายุ 40-50 เกิดเบื่องาน ลาออก หรือโดนไล่ออก
ต้องมาหางานตอนวัยกลางคน คงไม่โอเค / เพื่อนเรา คนรอบข้างที่รวยๆ ก็มาจากการค้าขายทั้งนั้นเลยคะ
เหนื่อยตอนแรก มันก็ต้องลองสักตั้ง ถ้าอยู่ตัวแล้วก็จะมั่นคง และให้ลูกหลานสืบทอดต่อไปได้
// ส่วนแฟนก็จะไปอยู่ด้วยกันค่ะ มีงานรองรับแล้ว และก็สอบราชการไปด้วยค่ะ
ส่วนงานออฟฟิศ ไม่ใช่ว่าไม่ดีค่ะ เราเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และการดีลกับคนหลายประเภท
ทำให้แข็งแกร่งในระดับหนึ่ง และพร้อมที่จะออกไปเผชิญโลกภายนอกด้วยตัวเองแล้วค่ะ
พ่อบอกว่าคนที่จะเป็นใหญ่ หรือเปนเจ้านายตัวเองได้ ต้องเป็นลูกน้องมาก่อน ประสบการณ์คือสิ่งที่สอนกันไม่ได้
ตรรกะแปลกๆของคน ตจว. (บางคน)
ทำงาน กทม. เป็นลูกน้องคนอื่น กลับบ้านปีละ 3-4 ครั้ง คนชื่นชม
แต่กลับบ้าน ได้มีธุรกิจ ได้ดูแลพ่อแม่ คนนินทา
เพื่อนๆเคยเจอ ประสบการณ์แบบนี้ไหมคะ และรับมือยังไงบ้าง
แชร์กันหน่อยค่ะ