เราใจแคบหรอ??????

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าพิมพ์ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วย

       เมื่อห้าปีก่อนเราได้รู้จักกับสามีเก่าและคบกันและก็แต่งงานกันแต่ไม่ได้จดทะเบียนกัน และก็ใช้ชีวิตกันมาเรื่อยๆ แต่ด้วยสามีเก่าของเราเป็นคนที่เชื่อแม่มากและเชื่อญาติพี่น้องมากด้วยและดูทางฝั่งแม่สามีดูเหมือนไม่ชอบเราด้วยแต่เราก็ไม่ได้อะไรมาก แต่พอสามีเก่าเรามีงานต้องไปทำที่ต่างจังหวัดเป็นเดือนเราก็ต้องอยู่ที่บ้านสามี ซึ่งที่ข้างบ้านของสามีมีแต่ญาติพี่น้องของเขาทั้งนั้นซึ่งชอบซุบซิบนินทาคนนั้นคนนี้ไปทั่วอย่างที่เล่าไปสามีเชื่อแม่มาก แม่สามีไปได้ไปฟังลูกของญาติพูดเรื่องเราซึ่งกับเรากับเพื่อนคนนี้ก็ไม่ได้สนิทอะไรมากมายออกจะไม่ถูกกันด้วยซ้ำเพราะนางขี้นินทานางไปพูดว่าเรามั่วงั้นงี้สมัยเรียน แม่สามีก็เลยมาบอกลูกชาย แล้วสามีเก่าเราก็แบบว่าหูเบาแบบมีประสิทธิภาพมาก เชื่อแม่จนถึงขนาดที่ว่าลูกในท้องเราไม่ใช่ลูกของเขา ซึ่งเราก็ไม่แนใจว่าท้องหรือเปล่า เลยพูดเป็นนัยๆ กับเขาแต่สามีเก่าเลยตอบกลับว่า มันไปต่างจังหวัดมันว่าจะมีเวลาไหนมาทำให้เราท้อง (อ้าว ไอ้นี่ก่อนไปแกทำอะไรกับฉัน แกนอนจ้องตาฉันเฉยๆเหรอไง ฉันถึงได้ท้อง) และสามีเก่าเรายังพูดให้ญาติพี่น้องฟังอีกว่า ไม่เคยนอนหรือมีอะไรกับเราเลย เพราะคิดกับเราแค่น้องสาวเท่านั้น และยิ่งญาติพี่น้องฝั่งสามีเก่านินทาเก่งอย่างกับอะไร ทีนี้เรื่องของเราอย่างกับไฟลามทุ่ง คนในหมู่บ้านซุบซิบเราไปต่างๆนาๆ แต่ตอนนั้นเรากลับมาอยู่บ้านเราแล้วเพราะแม่สามีบอกว่ามารอแฟนอยู่นี้ให้เขากลับมาจากต่างจังหวัดก่อนค่อยให้มารับกลับเรา จนวันหนึ่งเราแพ้หนักมาก   (ก่อนหน้านั้นก็แพ้ อาเจียนเกือบตลอดที่บ้านสามีแต่เราคิดว่าคงกินอะไรผิดสำแดงเลยไม่ค่อยสนใจ)  จึงไปหาหมอ ตรวจดู ปรากฏว่าเราท้อง เราอึ้ง และดีใจ และพอคิดถึงเขาเขาจะดีใจมั้ยกำลังจะมีลูก ดีใจจนลืมเรื่องที่เขาเหมือนจะไม่รับผิดชอบถ้าเราท้อง  พอกลับจากโรงพยาบาลรีบโทรหาเขา เขารับ เรารีบบอก พี่ หนูท้อง เราบอกด้วยความตื่นเต้นคิดว่าเขาจะดีใจเหมือนเรา แต่เขาฟังและตอบรับด้วย คำว่า อืม และตัดสายไปเลย เราคิดว่าจะคงเหนื่อยมากเลยไม่โทรไปกวนวันนั้นทั้งวัน พอวันต่อมาเราโทรไปหาเขาตามปรกติ แต่เขารับสายแต่ก็ไม่พูด ตัดสายทิ้ง ตัด
สายทิ้ง ตัดสายทิ้ง  โทรไปอีก ก็ไม่รับ พอโทรอีกก็เป็นแบบเดิมอีก  โทรอีกครั้ง ปิดเครื่องไปแล้ว ตอนเย็นวันนั้น เราเลยโทรหา ลูกพี่ลูกน้องของเขาที่ไปทำงานด้วยกัน โทรไปลูกพี่ลูกน้องเขารับ
เราก็ถามหาสามีเราว่าอยู่กับเขามั้ย เขาบอกว่า ไม่ และเราก็ได้ยินเสียงสามีเก่าเราบอกว่า กดตัดสาย สิ กดตัดสายสิ  พร้อมกับสายที่ตัดไป เราเลยลองโทรไปอีกหาลูกพี่ลูกน้องเขา คราวนี้ปิด
เครื่องไปแล้ว ตอนนั้นเรารู้แล้วหละ เค้ากับเราจบกันแล้ว คืนนั้นเราเริ่มเตรียมใจไว้แล้ว พอสายๆ ป้าเราเลยโทรไปถามแม่สามีเราว่าจะเอายังไงเราท้องนิ ทำไมไม่ให้ลูกชายคุณมารับผิดชอบ มา
ดูแลลูกเมีย อย่างน้อยโทรมาหาหลานฉันบ้างก็ยังดีไม่ใช่โทรไปปิดเครื่องหนีแบบนี้ จะเอายังไง ป้าถามไปแบบนี้ และป้าก็เปิดลำโพงเลยได้ยินทั้งบ้าน แม่สามีเก่าเราเลยตอบกลับมาว่า จะโทรไป
กวนเขาทำไมคนเขาจะทำการทำงาน ป้าเราเลยบอกไปว่า ก็แค่โทรไปบอกว่าตอนนี้มันมีลูกแล้วนะ ก็แค่นั้น  แม่สามีเก่าเราเลยสวนมาว่า  ก็ชื่อ...(สามีเก่าเรา)บอกว่า 'ก็แค่ท้อง แค่เลือดก้อนเดียว
เอาออกไปก็สิ้นเรื่อง ฆ่าทิ้งไปสิ ไปทำแท้งซะ' แค่นั้นแหละเรากลั้นน้ำตาไม่อยู่ ป้ากดตัดสาย เราได้แต่บอกป้าว่าไม่เป็นไร หนูไม่เป็นไร พอตกบ่ายพ่อแม่เรารู้เรื่องพ่อกับแม่เราโกธรมากเพราะพ่อ
กับแม่รู้แค่ว่าเรากลับมารอแฟนอยู่บ้านและเราก็ไม่ได้เล่าให้พ่อกับแม่ฟังเพราะกลัวท่านไม่สบายใจ พ่อบอกว่าไม่ต้องห่วงนะลูก หลานคนเดียวพ่อกับแม่เลี้ยงได้ เรายิ่งร้องไห้ใหญ่เลย วันนั้นเห็น
แม่นั่งร้องไห้ พ่อเสียใจ ทุกคนในครอบครัวเป็นห่วง ตอนนั้นเราท้องได้สองเดือนจะสามเดือนเเล้วเลยไปฝากครรถ์ ช่วงที่ตั้งท้องมีบางครั้งที่เราคึดถึงเขา คิดตลกว่าถ้าเกิดพรุ่งนี้เปิดประตูบ้านออก
ไปเห็นเขายืนอยู่หน้าประตูเราจะทำหน้ายังไงแต่ก็แค่นั้น เพราะความจริง ผู้ชายคนนั้นไม่ได้โทรติดต่อหรือถามไถ่อะไรเลยทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เปลี่ยนเบอร์ บ้านเราที่อยู่เราเขาก็รู้ ปราศจากซึ่งการติดต่อหรืออะไรใดๆทั้งสิ้น

             เก้าเดือนเกือบสิบเดือนต่อมา

เราได้พบหน้ากับเด็กดนนึงที่ตัวแดงๆ แก้มยุ้ยๆ กับใบหน้าเล็กๆที่เราไม่เคยรู้ว่าจะทำให้เรารักได้มากขนาดนี้และมีอิทธิพลกับเราได้จนล้นใจ มองไปเตียงคนไข้ของแม่คนอื่นๆเขามีสามีมาจับมา
หอมลูกเห็นแบบนั้นเราอิจฉาสุดๆ และเรายังหวังว่าวันนี้เขาอาจมาเพราะวันนี้เป็นวันที่เราจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว แต่เขาก็ไม่มา คนที่มาคือแม่เขาและน้องของแม่เขาและญาติคนอื่นอีกสอง
สามคนและยังฝากมาบอกอีกนะว่า ไปดูเอาสิ ไปเยี่ยมสิ ลูกใครก็ไม่รู้พากันแหไปดู (นั่นหละฟางเส้นสุดท้าย) เราเลยไม่พูดอะไรทองแต่คนอื่นที่มาเยี่ยมเราอีกเขาก็มาหยอกมาจับเท้าลูกเราแม่เรา
พ่อเราพี่เราก็เห่อหลานแบบสุดๆ (ทุกวันนี้ก็ยังเห่ออยู่)ซึ่งเราก็มีความสุข แต่แม่สามีเก่าและน้องแม่สามีเราแค่ปรายตาและเบะ
ปากใส่ลูกเรา(คิดในใจ ใครใช้ให้มายะ) หลังจากนั้นก็เลี้ยงลูกมาซึ่งสองสามเดือนแรกพ่อแม่พี่และเราช่วยกันเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานไปซึ่งดีที่ครอบครัวเราพอกินพอใช้จึงไม่ลำบากนัก พอลูกสาวเรา
อายุหนึ่งขวบเศษ ทาดา!!!! สามีเก่าเราโผล่มาแล้วจร้า มาขอร้องอ้อนวอน งอนง้อ ขอคืนดี ขอให้มาทำหน้าที่พ่อได้ไหม เราเฉย เจ็บแล้วจำ ยืนยันคำเดียวว่า ไม่ ด้วยน้ำเสียงเกลียดชังที่มาจากหัวใจ พอวันนั้นนางหายไปหนึ่งปีกลับมาอีกตอนลูกเราสองขวบ โทรมาบอกสุขสันต์วันเกิดแต่ นางจำวันผิดเลยวันเกิดลูกเราไปหนึ่งวัน 555 กูสะใจ สมน้ำหน้า ช่วงนั้นนางเริ่มหาทางแทรกแซงใน
ชีวิตเราและลูกมากขึ้น พอลูกเราสามขวบคราวนี้นางยิงยาว แม่เราเลยบอกว่าให้เราให้เบอร์โทรเราไปแม่เราบอกว่ามันอยากส่งเงินมาให้เรากับลูกเราใช้ เราก็ได้ ok.เลย ให้ไปทีนี้นางโทรมาทุกวันช่วงเดือนแรกๆ นางยังง้อ ขอคืนดี อะไรอีกมากมาย จนเราด่าไป ร้องไห้จ้า เราเลยบอกว่าถ้าโทรมาอย่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของเรา เพราะไม่ได้เป็นไรกันแล้ว ถ้าพูดหรือถามอีกจะไม่รับ และเปลี่ยนเบอร์หนี (คุ้นมั้ย)หึ นางเลยไม่กล้าแต่ก็ยังถามแบบอ้อมๆอยู่บางครั้ง  จนเมื่อวานนางถามว่ายังมีหวังอีกมั้ย มันยังรัก ยังคึดถึง ยังอยากกลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิม เราบอกเลยไม่ๆๆๆๆ
นางบอกว่าอยากคุยกับลูกซึ่งบางครั้งนานๆครั้งเราก็ให้คุย แต่นานๆครั้งไง มันก็หาว่าเรากีดกันนางกับลูกเราไม่ให้คุยกันซึ่งเรายอมรับเราไม่อยากให้นางมาเข้าใกล้ลูกเพราะคำพูดในอดีตของนางที่ยังสะกิดความรู้สึกในใจของเราอยู่ตลอดเวลาที่เราคิดถึงมัน  บางครั้งผู้คนรอบข้างเราก็บอกว่าปล่อยวางบ้างนะ ตัวเราก็เริ่มจะปลงๆแต่ความรู้สึกและคำพูดในตอนนั้นมันก็กลับมาทำให้เราไม่สามารถทำแบบนั้นอีก บางครั้งพ่อเรายังพูดเลยว่าอย่าใจแคบนักเลย ไปเคียดแค้นเขาก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก เราก็แค่เงียบฟัง   มาเมื่อวานสามีเก่าเราอยากได้ไลน์เราแต่เราไม่ให้บอกว่าให้เบอร์ไปก็มากเกินไปแล้วที่สามีเก่าเราอยากได้ไลน์เราก็เพราะว่า อยากจะให้เราส่งรูปลูกเราไปให้ เราก็บอกว่าไม่ เค้าบอกให้เราส่งผ่าน ข้อความในมือถือก็ได้เราก็บอกว่าไม่ ยังไงก็ไม่ เค้าเลยบอกให้เราส่งผ่านนั่นนี่ เราก็ไม่ คำเดียว เค้า ก็พูดกับเราว่าทำไม ใจดำจัง ใจแคบจัง เราใจแคบเหรอ?? แค่ไม่อยากให้เขามายุ่งเรื่องของเราไปมากกว่านี้ เราใจแคบเหรอ?? แล้วเมื่อก่อนที่เขาทำกับเราหละ   เราใจแคบเกินไปงั้นเหรอ??? เราใจแคบจริงๆใช่ไหม???
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ไม่ใจแคบหรอก เรียกว่าใจแข็งดีกว่า เจ็บแล้วต้องจำ ตอน บอกว่าท้องไม่สนใจ คลอดก็ไม่โผล่มาให้เห็นหน้า ตอนเล็กๆเลี้ยงลำบาก โผล่หน้ามาบ้างไหม ไม่ใช่เห็นว่าโต น่ารัก หน้าเหมือนตัวเอง เลยอยากกลับเข้ามา สู้ๆคุณ เด็กสมัยนี้พ่อแม่แยกทางกันเยอะแยะ อยู่ที่ครอบครัวจะเลี้ยงยังไงมากกว่า ให้ความสนใจ ใส่ใจ มีเวลา อาจจะชดเชยในสิ่งที่เค้าขาดไม่ได้ แต่ ก็ทำให้เค้ารู้ว่าแม่ ครอบครัวแม่ รักเค้ามากแค่ไหน...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่