แค่เดินทางผิด ชีวิตก็เปลี่ยน

คือเราเรียน englishprogram มา6 ปี พอจะขึ้นม.1 แม่ก็เปลี่ยนให้มาเรียนสายวิทย์ซะงั้น ตอนแรกก็ไม่อะไรอ่ะค่ะ เพราะความฝันตอนเด็กอยากเป็นหมอ พอเรียนๆไป ก็เรื่อยๆอ่ะค่ะยังไม่เกิดอะไรขึ้น พอจะขึ้นม.4 ก็ต้องสอบเข้าใช่ไหมคะ เราก็ยังไม่รู้ค่ะว่าจะเรียนสายไหนดี เรียนที่ไหนดี แม่ให้สอบไหนก็ไปหมด เราก็ไปสอบจุฬาภรค่ะ (แม่ให้สอบ) ใจก็ไม่อยากไปเลยค่ะ มันเป็นโรงเรียนประจำ ก็ไปสอบเฉยๆ ทำเพื่อแม่อะไรประมาณนี้ แล้วแม่ก็บอกว่าถ้าสอบติดจะซื้อไอโฟนให้ มันก็มีแรงกระตุ้นนิดหน่อย 55555 แต่ก็คุยกันไว้แล้วว่าถ้าติดไม่ไปนะ แม่ก็โอเคค่ะ ตอนสอบเจอข้อสอบไปก็รู้แล้วค่ะว่าไม่ติดหรอก แต่ผลปรากฎว่า สอบติดเฉยค่ะ ร้องไห้เลยค่ะ ไม่คิดว่ามันจะติด แล้วแม่ก็พูดขึ้นว่า ไหนๆก็ติดแล้วไปเรียนเถอะ เราก็อ้าวกรรมซะงั้น ทำไมเป็นงี้ สุดท้ายก็ไปเรียนค่ะ ขัดคำสั่งไม่ได้ ตอนแรกก็ปลงค่ะ เรียนก็ได้วะไรงี้ พอเข้าไปเรียนจริงๆ อยากย้ายเลยค่ะ เหนื่อยมาก แล้วคือเราไม่ใช่คนเก่งอ่ะค่ะ ฟลุคติดแบบนี้มากกว่า เข้าไปปุ๊บอยากย้ายสายเลยค่ะ พอเข้าไปในโรงเรียนนั้นอยู่ๆก็เหมือนจะเริ่มรู้ตัวเองว่าชอบถ่ายรู้ ชอบการเป็นตากล้อง รู้สึกเสียใจมากค่ะที่เลือกสายผิด ตอนนี้เราก็ต้องทนเรียนสายวิทย์ด้วยความอดทนค่ะ เฮ้อ
แต่เราตั้งใจว่าจบม.6 จะไปสอบนิเทศน์จุฬา อยากรู้ว่ามันจะเป็นไรมั้ย เรียนสายวิทย์มา 6 ปี แล้วไปต่อนิเทศน์อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ
ขอบคุณนะคะที่อ่าน อัดอั้นมานานน