สวัสดีครับ ผมมีเรื่องมาปรึกษาพี่น้องPantipนิดหน่อยน่ะครับ จริงๆปัญหานี้เป็นปัญหาซ้ำๆที่เกิดขึ้นมาหลายสิบปีละครับ ตั้งแต่ยุคโทรศัพท์เป็นปัจจัยที่33 //ฮ่าาๆๆ เข้าเรื่องดีกว่าครับ ไม่มีไรมากเลย แฟนผมชอบขอดูโทรศัพท์ โดยให้เหตุผลเดิมๆครับว่าบริสุทธิ์ใจกันก็ต้องให้ดูได้ทุกอย่างสิ ข้อนี้ผมไม่เถียงครับ แต่ด้วยส่วนตัวผมค่อนข้างมีโลกส่วนตัวอยู่ จึงไม่คุ้นกับการกระทำแบบนี้เพราะเป็นแฟนคนแรกที่ขอดูโทรศัพท์ครับ ส่วนคนก่อนๆๆก็ไม่มีมาให้เจอ แน่นอนครับ ผมโสดมา2-3ปี มันอยู่คนเดียว เหงาบ้าง มีคนมาคุยผ่านมาและผ่านไป ที่คุยแล้วโอเคก็รักษาความสัมพันธ์ระดับพี่น้องเอาไว้ มีทั้งผ่านที่ทำงาน,socialต่างๆ ถือว่าเยอะครับที่พอมีอะไรจะปรึกษากันได้
แรกๆที่คบกันเค้าเห็นผมคุยกะใครแบบนี้เค้าจะโกรธมากครับ ขอให้ผมเลิกคุยกับคนทุกคน (อ่อ แฟนผมนี่ก็รู้จักผ่านsocialนะครับ) อันนี้เป็นความผิดผมเองครับ ก็เลยแสดงความรับผิดชอบด้วยการเลิกคุยจริงๆไม่ยุ่งกับใครอีก แต่ก็มีบ้างครับที่ฝ่ายโน้นจะเข้ามาคุยมาทักก่อน ซึ่งพอแฟนผมเห็นก็ไม่พอใจมาก หาว่ายังติดต่อกันอยู่ //นี่ตูอยู่เฉยๆของตูแล้วนะ
เป็นงี้มา2-3เดือนครับ เค้าจะชอบดูเฟสผมแล้วจะประชดว่า คนนี้มากดLikeบ่อยนะ,คนนี้เป็นใคร แล้วก็จะคอยตามกดLikeคอมเม้นท์คนที่เค้าคิดว่าจะมาจีบผม ซึ่งผมไม่ค่อยตอบแล้วครับ เพราะรู้ว่าเดี๋ยวมีปัญหากัน นิ่งๆดีกว่า กลับมาที่โทรศัพท์ครับมันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เค้าสังเกตและจำpasswordในการเข้ามือถือและเอามือถือผมไปเช็คเองเวลาผมนอนหลับ สุดยอดดดดดดดดดด!!ครับ กลายเป็นว่าต่างคนก็ยิ่งต่างไม่โอเคมากขึ้น ในความคิดผมผมก็ว่ามันเกินไป ฝั่งเค้าก็บอกว่าก็ไม่ยอมให้ดูก็ต้องทำแบบนี้ ซึ่งแน่ละครับผมไม่เถียงเรื่องก่อนๆก่อนที่จะมาคุยกับเค้าว่าผมเคยคุยกะใครมาบ้าง มันยังดำเนินมาถึงปัจจุบันซึ่งอย่างที่บอกครับ ผมคิดเอาว่าปิดๆเตือนไปเพื่อทำให้สบายใจจะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกัน แต่กลับกลายเป็นว่าเค้าคิดว่าผมมีตวามลับอยู่อีก ผมนี่เงิบบบ!! ไม่รู้ว่าคิดถูกคิดผิดที่ทำแบบนั้น เพราะที่ผ่านมาเค้าสงสัยแม้กระทั่งญาติผมซึ่งชอบส่งsticker Good Morning มาทุกๆเช้าไม่ก็เป็นรูปวิว ทะเล บออกอรุณสวัสดิ์ตามประสาผู้ใหญ่ 5555555 ซึ่งเค้าก็บอกถ้าบอกให้เคีลยร์แบบนี้ก็จบ แต่ผมว่าเริ่มเยอะน่ะสิครับ ไหนจะคนอื่นที่รู้จักและพูดคุยกันมามากว่า 5ปีโดยที่เราไม่ได้คิดอะไรต่อกันหรือบางคนที่รู้จักสามารถให้คำปรึกษาเรื่องงาน การใช้ชีวิตได้ อันนี้ผมไม่คิดว่าใครผิดครับ ต่างคนต่างมุมมอง
เหมือนทุกอย่างจะดีขึ้นครับ เรื่องบุคคลที่สามเหมือนจะคลี่คลาย ผมให้เค้าดูโทรศัพท์ แต่ดูเหมือนไม่ง่ายน่ะสิครับ เมื่อมีปัญหาจุกจิก จู้จี้กวนใจอยู่บ่อยครั้ง เช่น ออนเฟสแล้วทำไมไม่ตอบไลน์(ก็นั่งเผือกเรื่องคนอื่นอยู่, อ่านกระทู้ที่คนมาโพสต์เลยไม่ได้ตอบ) หรือไม่บางทีเพื่อนผมที่อยู่เมกาชอบคอลมาคุยด้วยตอนดึก พอเค้าเห็นก็ไม่พอใจ นี่ดึกแล้วเกรงใจกันบ้าง ผมโอเคก็เลยบอกเพื่อนไว้คุยค่ำๆเวลามันซึ่งก็คือเวลากลางวันของผม ผมก็คุยไปเรื่อยเปื่อยเป็นชั่วโมง ก็โดนอีกอีกครับ!! มัวแต่ทำอะไร ทำไมโทรไม่ได้ พอผมบอกคุยกะเพื่อนอยู่ ก็ประชดผมว่างั้นก็คุยไปเถอะ จะไม่รบกวนอีก อ่าววว !!?
เป็นงี้บ่อยครั้งจริงๆครับ หลายครั้งที่ประชดผมจะบอกเลิกทุกครั้ง ผมต้องตามง้อทุกครั้ง เต็มที่คือการนิ่งใส่ ละเค้าก็กลับมาเอง เหตุการณ์ขึ้นๆลงๆปกติครับ เป็นธรรมดาของมัน แต่ผมก็มาเดือดอีกครั้งเพราะเรื่องโทรศัพท์อีกเนี่ยละครับ
ปกติผมตั้งนาฬิกาปลุกกับมือถือ สมมติว่าผมตื่น ดูนาฬิกา และจำได้ว่าแบตเตอรี่ในเครื่องเหลืออยู่เท่านี้ ผมเข้าไปอาบน้ำ10นาที ออกมาดูว่ากี่โมงแล้ว ผ่างงงงงงง!!! แบตหายไปไหน5-6ขีดครับ แบตเสื่อม เปิดแอพทิ้งไว้เหรอ? ไม่นะ อยู่หน้าhomeปกติ หายไปได้ไง ผมนี่แว้บบบบบ!! เข้ามาในหัวเลยครับ เฮ้ย! เอาอีกแล้วเหรอ!? ไม่ใช่ละ เรื่องนี้ต้องเคลียร์ ผมรอให้ถึงที่ทำงานเพื่อไม่อยากให้มีปากเสียงทะเลาะกันระหว่างทาง เลยถามกับสิ่งที่เกิดขึ้น เค้ายืนยันว่าไม่ได้มายุ่งโทรศัพท์ถ้าเค้ายุ่งเค้าจะขอเอง ผมก็งงๆแต่ก็ช่างมันๆ เหมือนเรื่องจะจบที่นี้เจอชุดใหญ่เลยครับ ต่อว่าผมว่ายังมีความลับอยู่อีกใช่มั้ย ถึงมาระแวงกันแบบนี้ อ้าววว!! เปล่านะ แค่รู้สึกแบบนั้น เลยถามเฉยๆไม่ใช่ก็จบ สุดท้ายกลายเป็นสงครามเย็นละครับ หลังจากวันนั้นมาไม่เจอกันอีกเลย มีทะเลาะทางไลน์พิมพ์กันเป็นเรียงความเลยครับ สุดท้ายก็ยังไม่ลงตัวเรื่องนี้ซักที
มาถึงวันนี้ผมบอกเลยครับ ผมเองเรื่มไม่แน่ใจตัวเองกับสิ่งที่ทำอยู่ เราอาจจะทำตัวไม่น่าเชื่อใจตั้งแต่แรก จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เค้าทำแบบนี้ โอเคครับนั่นความผิดผม แต่บางมุมของผมผมก็อึดอัดครับ ที่ต้องเหมือนโดนคอยตามเรื่องแบบนี้ สิ่งที่แฟนผมทำผมมองว่าไม่ผิดครับ แต่ถ้าผมเป็นเค้าผมจะทำทุกวิถีทางให้เค้ามาสนใจผม มาชื่นชมและรู้สึกว่าอยากมีผมคนเดียวให้ได้ มากกว่าที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ ผมมั่นใจมากๆครับว่าผมมีเค้าคนเดียวในตอนนี้
จนล่าสุดเค้ามาบอกความจริงถึงที่มาของการรู้จักของเราสองคนครับ เค้าบอกการที่เค้าเข้ามารู้จักผมไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นเพราะเมื่อหลายปีก่อน แฟนเก่าของแฟนผมมีกิ๊ก คุยหลายคน คุยไปทั่ว ซึ่งหนึ่งในนั้นคือผม ปิ๊งงงงงงง!!!!! (โอ้โหววววววววววววววว!!) เข้ามาดูว่าผมเป็นใครอะไรยังไง ซึ่งตอนนั้นผมโสดครับและผมก็ไม่รู้ด้วยว่าคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว ตามมาทางเฟสเอย อินสตราแกรมเอย จนกระทั่งเค้าสองคนเลิกรากันไป จนกระทั่งกลับเข้ามาในชีวิตผมอีกครั้งด้วยความที่อยากจะคุยกับผมจริงๆ
ไม่อยากเชื่อตัวเองเลยครับ จะมีเหตุการณ์แบบนี้กะเค้าด้วย ผมนี่นั่งเหว๋ออไปครู่ใหญ่เลยครับตอนนั้นพอรู้เรื่องราวทั้งหมด จนตอนนี้ก็ยังไม่เคลียร์ให้จบครับ ต่างคนยังต่างมีความคิดก่อนตัวเอง ซึ่งมันเป็นเรื่องยากมากครับกับการยอมรับตัวตนของอีกฝ่าย นี่ขนาดผมไม่เที่ยวกลางคืนนะครับ มีปาร์ตี้กับเพื่อนบ้างไม่บ่อย ยังเจออะไรขนาดนี้เลย
สรุปตอนแรกกะมาขอคำปรึกษาว่าจะเอายังไงก็ต่อ จะไปหรือจะหยุดดี ทำไปทำมาผมมาเล่าให้ฟังดีกว่าครับ เพราะตอนนี้ผมก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้เลยครับ 555555555 คนจะอยู่รึจะไปสุดท้ายมันห้ามไม่ได้จริงๆครับ ผมขอแค่ทำให้ดีที่สุดก็พอ เพื่อที่ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง หวังว่าคงเป็นเรื่องไร้สาระที่คุณผู้อ่านสละมานั่งอ่านเรื่องผมนะครับ บางทีผมก็อยากได้คำแนะนำดีๆหรือมุมมองคนอื่นว่าเค้าคิดกันยังไงบ้าง ขอบคุณครับ
**ปล. ลืมบอกเลยอะ แฟนผมไม่ใช่ผู้หญิง (- - )!**
ปัญหาเรื่องแฟนชอบดูโทรศัพท์
แรกๆที่คบกันเค้าเห็นผมคุยกะใครแบบนี้เค้าจะโกรธมากครับ ขอให้ผมเลิกคุยกับคนทุกคน (อ่อ แฟนผมนี่ก็รู้จักผ่านsocialนะครับ) อันนี้เป็นความผิดผมเองครับ ก็เลยแสดงความรับผิดชอบด้วยการเลิกคุยจริงๆไม่ยุ่งกับใครอีก แต่ก็มีบ้างครับที่ฝ่ายโน้นจะเข้ามาคุยมาทักก่อน ซึ่งพอแฟนผมเห็นก็ไม่พอใจมาก หาว่ายังติดต่อกันอยู่ //นี่ตูอยู่เฉยๆของตูแล้วนะ
เป็นงี้มา2-3เดือนครับ เค้าจะชอบดูเฟสผมแล้วจะประชดว่า คนนี้มากดLikeบ่อยนะ,คนนี้เป็นใคร แล้วก็จะคอยตามกดLikeคอมเม้นท์คนที่เค้าคิดว่าจะมาจีบผม ซึ่งผมไม่ค่อยตอบแล้วครับ เพราะรู้ว่าเดี๋ยวมีปัญหากัน นิ่งๆดีกว่า กลับมาที่โทรศัพท์ครับมันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เค้าสังเกตและจำpasswordในการเข้ามือถือและเอามือถือผมไปเช็คเองเวลาผมนอนหลับ สุดยอดดดดดดดดดด!!ครับ กลายเป็นว่าต่างคนก็ยิ่งต่างไม่โอเคมากขึ้น ในความคิดผมผมก็ว่ามันเกินไป ฝั่งเค้าก็บอกว่าก็ไม่ยอมให้ดูก็ต้องทำแบบนี้ ซึ่งแน่ละครับผมไม่เถียงเรื่องก่อนๆก่อนที่จะมาคุยกับเค้าว่าผมเคยคุยกะใครมาบ้าง มันยังดำเนินมาถึงปัจจุบันซึ่งอย่างที่บอกครับ ผมคิดเอาว่าปิดๆเตือนไปเพื่อทำให้สบายใจจะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกัน แต่กลับกลายเป็นว่าเค้าคิดว่าผมมีตวามลับอยู่อีก ผมนี่เงิบบบ!! ไม่รู้ว่าคิดถูกคิดผิดที่ทำแบบนั้น เพราะที่ผ่านมาเค้าสงสัยแม้กระทั่งญาติผมซึ่งชอบส่งsticker Good Morning มาทุกๆเช้าไม่ก็เป็นรูปวิว ทะเล บออกอรุณสวัสดิ์ตามประสาผู้ใหญ่ 5555555 ซึ่งเค้าก็บอกถ้าบอกให้เคีลยร์แบบนี้ก็จบ แต่ผมว่าเริ่มเยอะน่ะสิครับ ไหนจะคนอื่นที่รู้จักและพูดคุยกันมามากว่า 5ปีโดยที่เราไม่ได้คิดอะไรต่อกันหรือบางคนที่รู้จักสามารถให้คำปรึกษาเรื่องงาน การใช้ชีวิตได้ อันนี้ผมไม่คิดว่าใครผิดครับ ต่างคนต่างมุมมอง
เหมือนทุกอย่างจะดีขึ้นครับ เรื่องบุคคลที่สามเหมือนจะคลี่คลาย ผมให้เค้าดูโทรศัพท์ แต่ดูเหมือนไม่ง่ายน่ะสิครับ เมื่อมีปัญหาจุกจิก จู้จี้กวนใจอยู่บ่อยครั้ง เช่น ออนเฟสแล้วทำไมไม่ตอบไลน์(ก็นั่งเผือกเรื่องคนอื่นอยู่, อ่านกระทู้ที่คนมาโพสต์เลยไม่ได้ตอบ) หรือไม่บางทีเพื่อนผมที่อยู่เมกาชอบคอลมาคุยด้วยตอนดึก พอเค้าเห็นก็ไม่พอใจ นี่ดึกแล้วเกรงใจกันบ้าง ผมโอเคก็เลยบอกเพื่อนไว้คุยค่ำๆเวลามันซึ่งก็คือเวลากลางวันของผม ผมก็คุยไปเรื่อยเปื่อยเป็นชั่วโมง ก็โดนอีกอีกครับ!! มัวแต่ทำอะไร ทำไมโทรไม่ได้ พอผมบอกคุยกะเพื่อนอยู่ ก็ประชดผมว่างั้นก็คุยไปเถอะ จะไม่รบกวนอีก อ่าววว !!?
เป็นงี้บ่อยครั้งจริงๆครับ หลายครั้งที่ประชดผมจะบอกเลิกทุกครั้ง ผมต้องตามง้อทุกครั้ง เต็มที่คือการนิ่งใส่ ละเค้าก็กลับมาเอง เหตุการณ์ขึ้นๆลงๆปกติครับ เป็นธรรมดาของมัน แต่ผมก็มาเดือดอีกครั้งเพราะเรื่องโทรศัพท์อีกเนี่ยละครับ
ปกติผมตั้งนาฬิกาปลุกกับมือถือ สมมติว่าผมตื่น ดูนาฬิกา และจำได้ว่าแบตเตอรี่ในเครื่องเหลืออยู่เท่านี้ ผมเข้าไปอาบน้ำ10นาที ออกมาดูว่ากี่โมงแล้ว ผ่างงงงงงง!!! แบตหายไปไหน5-6ขีดครับ แบตเสื่อม เปิดแอพทิ้งไว้เหรอ? ไม่นะ อยู่หน้าhomeปกติ หายไปได้ไง ผมนี่แว้บบบบบ!! เข้ามาในหัวเลยครับ เฮ้ย! เอาอีกแล้วเหรอ!? ไม่ใช่ละ เรื่องนี้ต้องเคลียร์ ผมรอให้ถึงที่ทำงานเพื่อไม่อยากให้มีปากเสียงทะเลาะกันระหว่างทาง เลยถามกับสิ่งที่เกิดขึ้น เค้ายืนยันว่าไม่ได้มายุ่งโทรศัพท์ถ้าเค้ายุ่งเค้าจะขอเอง ผมก็งงๆแต่ก็ช่างมันๆ เหมือนเรื่องจะจบที่นี้เจอชุดใหญ่เลยครับ ต่อว่าผมว่ายังมีความลับอยู่อีกใช่มั้ย ถึงมาระแวงกันแบบนี้ อ้าววว!! เปล่านะ แค่รู้สึกแบบนั้น เลยถามเฉยๆไม่ใช่ก็จบ สุดท้ายกลายเป็นสงครามเย็นละครับ หลังจากวันนั้นมาไม่เจอกันอีกเลย มีทะเลาะทางไลน์พิมพ์กันเป็นเรียงความเลยครับ สุดท้ายก็ยังไม่ลงตัวเรื่องนี้ซักที
มาถึงวันนี้ผมบอกเลยครับ ผมเองเรื่มไม่แน่ใจตัวเองกับสิ่งที่ทำอยู่ เราอาจจะทำตัวไม่น่าเชื่อใจตั้งแต่แรก จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เค้าทำแบบนี้ โอเคครับนั่นความผิดผม แต่บางมุมของผมผมก็อึดอัดครับ ที่ต้องเหมือนโดนคอยตามเรื่องแบบนี้ สิ่งที่แฟนผมทำผมมองว่าไม่ผิดครับ แต่ถ้าผมเป็นเค้าผมจะทำทุกวิถีทางให้เค้ามาสนใจผม มาชื่นชมและรู้สึกว่าอยากมีผมคนเดียวให้ได้ มากกว่าที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ ผมมั่นใจมากๆครับว่าผมมีเค้าคนเดียวในตอนนี้
จนล่าสุดเค้ามาบอกความจริงถึงที่มาของการรู้จักของเราสองคนครับ เค้าบอกการที่เค้าเข้ามารู้จักผมไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นเพราะเมื่อหลายปีก่อน แฟนเก่าของแฟนผมมีกิ๊ก คุยหลายคน คุยไปทั่ว ซึ่งหนึ่งในนั้นคือผม ปิ๊งงงงงงง!!!!! (โอ้โหววววววววววววววว!!) เข้ามาดูว่าผมเป็นใครอะไรยังไง ซึ่งตอนนั้นผมโสดครับและผมก็ไม่รู้ด้วยว่าคนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว ตามมาทางเฟสเอย อินสตราแกรมเอย จนกระทั่งเค้าสองคนเลิกรากันไป จนกระทั่งกลับเข้ามาในชีวิตผมอีกครั้งด้วยความที่อยากจะคุยกับผมจริงๆ
ไม่อยากเชื่อตัวเองเลยครับ จะมีเหตุการณ์แบบนี้กะเค้าด้วย ผมนี่นั่งเหว๋ออไปครู่ใหญ่เลยครับตอนนั้นพอรู้เรื่องราวทั้งหมด จนตอนนี้ก็ยังไม่เคลียร์ให้จบครับ ต่างคนยังต่างมีความคิดก่อนตัวเอง ซึ่งมันเป็นเรื่องยากมากครับกับการยอมรับตัวตนของอีกฝ่าย นี่ขนาดผมไม่เที่ยวกลางคืนนะครับ มีปาร์ตี้กับเพื่อนบ้างไม่บ่อย ยังเจออะไรขนาดนี้เลย
สรุปตอนแรกกะมาขอคำปรึกษาว่าจะเอายังไงก็ต่อ จะไปหรือจะหยุดดี ทำไปทำมาผมมาเล่าให้ฟังดีกว่าครับ เพราะตอนนี้ผมก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้เลยครับ 555555555 คนจะอยู่รึจะไปสุดท้ายมันห้ามไม่ได้จริงๆครับ ผมขอแค่ทำให้ดีที่สุดก็พอ เพื่อที่ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง หวังว่าคงเป็นเรื่องไร้สาระที่คุณผู้อ่านสละมานั่งอ่านเรื่องผมนะครับ บางทีผมก็อยากได้คำแนะนำดีๆหรือมุมมองคนอื่นว่าเค้าคิดกันยังไงบ้าง ขอบคุณครับ
**ปล. ลืมบอกเลยอะ แฟนผมไม่ใช่ผู้หญิง (- - )!**