สวัสดีค่ะทุกคน ที่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้ง คือเรื่อแฟนเราเก็บไว้นานมากจนเริ่มไม่ไหวแล้ว
เราเป็นคนนอยด์ง่าย แต่โกรธจริงๆแปปเดียวก็หาย เขาก็ไม่ค่อยสนใจหรอก
แต่บางทีเขาก็ชอบงอนเรากลับ แต่เราว่าไม่งอนหรอกค่ะ ถึงขั้นโกรธเลย
วันนั้นมีประชุม เราพยายามโทรหาเขามากกว่า 50 สาย แต่ก็ไม่รับ
ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ. เราเลยวิ่งออกตามหา พอเจอเขาเราก็ดีใจนะคะ
แต่เขาทำหงุดหงิดและเหวี่ยงใส่ เราก็ง้อไปตลอดทาง คือพยายามจับแขนไว้
ถามว่าเป็นอะไร เขาก็ไม่ยอมตอบ เขาสะบัดอย่างเดียวเลยค่ะ....
พอถึงห้องประชุม เขาไม่มีท่าทีสนใจเราซักนิด เราเลยเออ ออกมาก็ได้
เราขึ้นห้องตั้งแต่ห้าโมงกว่า เขาไม่มีท่าทีอยากคุยกับเราเลย...
พอมาเมื่อวานก็ทะเลาะกันเรื่องกิจกรรมกับการเรียน ก่อนจากกัน
เขาพูดว่า"ไม่ง้อนะ" คือจะให้เรารู้สึกยังไงคะ ? คือตอนนี้เริ่มชินชา.
เขาไม่สนใจ ไม่ง้อ ไม่ตามเราอะไรทั้งสิ้น เหมือนมีเราคนเดียวที่คอยตาม
คอยพยายามทำเพื่อเขา แต่เหมือนเขาไม่เคยพยายามทำเพื่อเรา
บางทีวิ่งตามอยู่คนเดียวก็เหนื่อยนะคะ นี่อึดอัดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี
แฟนไม่ง้อ ไม่สนใจเลยค่ะ... :(
เราเป็นคนนอยด์ง่าย แต่โกรธจริงๆแปปเดียวก็หาย เขาก็ไม่ค่อยสนใจหรอก
แต่บางทีเขาก็ชอบงอนเรากลับ แต่เราว่าไม่งอนหรอกค่ะ ถึงขั้นโกรธเลย
วันนั้นมีประชุม เราพยายามโทรหาเขามากกว่า 50 สาย แต่ก็ไม่รับ
ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ. เราเลยวิ่งออกตามหา พอเจอเขาเราก็ดีใจนะคะ
แต่เขาทำหงุดหงิดและเหวี่ยงใส่ เราก็ง้อไปตลอดทาง คือพยายามจับแขนไว้
ถามว่าเป็นอะไร เขาก็ไม่ยอมตอบ เขาสะบัดอย่างเดียวเลยค่ะ....
พอถึงห้องประชุม เขาไม่มีท่าทีสนใจเราซักนิด เราเลยเออ ออกมาก็ได้
เราขึ้นห้องตั้งแต่ห้าโมงกว่า เขาไม่มีท่าทีอยากคุยกับเราเลย...
พอมาเมื่อวานก็ทะเลาะกันเรื่องกิจกรรมกับการเรียน ก่อนจากกัน
เขาพูดว่า"ไม่ง้อนะ" คือจะให้เรารู้สึกยังไงคะ ? คือตอนนี้เริ่มชินชา.
เขาไม่สนใจ ไม่ง้อ ไม่ตามเราอะไรทั้งสิ้น เหมือนมีเราคนเดียวที่คอยตาม
คอยพยายามทำเพื่อเขา แต่เหมือนเขาไม่เคยพยายามทำเพื่อเรา
บางทีวิ่งตามอยู่คนเดียวก็เหนื่อยนะคะ นี่อึดอัดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี