สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกนะ เราไม่รู้จะไปเล่าความอึดอัดใจอย่างนี้ที่ไหน
เรากับแฟนคบกันมา สองปีจะสามปี รักกันมาก เขาเป็นคนดี เสมอต้นเสมอปลาย ดีกับเราทุกอย่าง จนเรามั่นใจว่าคนนี้แหละใช่ เราวาดฝันอนาคตไปด้วยกัน เขาาเปลี่ยนเราจากที่เป็นคนขี้งอนเอาแต่ใจ นิสัยเหมือนเด็ก กลายเป็นคนมีความคิด ไม่โกรธงอนในเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างกลับหายไปเพียงเพราะเขาบอกเราว่า “ไม่ได้รักแล้ว” เขาบอกไม่อยากโกหกเรา เราอึ้งจนบอกอะไรไม่ถูก เรารักเขามาก รักมากกว่าตัวเราเอง เราไม่ร้องไห้เลย เราได้แต่บอกเค้าว่าให้คิดดีดี คิดดีดี รึยัง เรารู้คำตอบ เขาเป็นคนที่คิดก่อนพูดเสมอ เขาบอกจะมาหาเรา เขาอยากดูว่าเราโอเคมั๊ยเราจะโกรธเค้ามั๊ย เราไม่รู้สึกโกรธเลย เราพยายามทำตัวร่าเริง พาเขาไปกินข้าว ดูหนัง เหมือนกับเดทครั้งสุดท้ายของเรา เราเดินเข้าไปในโรงหนัง เราเริ่มร้องไห้ไม่หยุด เขาถามว่าไหวมั๊ย ถ้าไม่ไหวกลับกัน เราบอกว่าไหว และเราก็กุมมือเขาดูหนังเหมือนเขาจะหายไป และการเดทก็จบลง เรากลับมาห้อง แม้แต่กอด เขาก็ได้แต่กอดปลอบ มันไม่เหมือนเดิม เราบอกเราจะรอเขา พอเห็นเขาแล้วใจเราสั่นไม่หยุด เห็นแค่ข้อความใจมันก็สั่น นอนไม่ได้ กินไม่ได้ เราพยายามคิดถึงพ่อกับแม่ให้มากๆ เราจะไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีลงไป ความรู้สึกมันเกินเยียวยา เรายังไม่ทันตั้งตัวและเราก็รักเขามาก มันไม่มีสันญาณอะไรบอกเลยว่ามันจะเป็นอย่างนี้ เราทำอะไรไม่ได้ เราคงต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อไป เพื่อนๆชาวพันทิป คงเคยเจอประสบการณ์รักครั้งแรกมาแล้วบ้าง หรือรักที่ยากจะลืมแบบเรา ช่วยแนะนำเราด้วยนะ ว่าเราควรจะทำอะไรยังไงต่อไป มีใครเคยกลับมารักกันมั๊ย ตอนนี้เราต้องการเพียงแค่คนปลอบใจ และไม่ตอกย้ำเรา ให้เราสู้ต่อไป…
เธอหมดรัก...กับฉันคนนี้ที่ยังคงรักเธอ
เรากับแฟนคบกันมา สองปีจะสามปี รักกันมาก เขาเป็นคนดี เสมอต้นเสมอปลาย ดีกับเราทุกอย่าง จนเรามั่นใจว่าคนนี้แหละใช่ เราวาดฝันอนาคตไปด้วยกัน เขาาเปลี่ยนเราจากที่เป็นคนขี้งอนเอาแต่ใจ นิสัยเหมือนเด็ก กลายเป็นคนมีความคิด ไม่โกรธงอนในเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างกลับหายไปเพียงเพราะเขาบอกเราว่า “ไม่ได้รักแล้ว” เขาบอกไม่อยากโกหกเรา เราอึ้งจนบอกอะไรไม่ถูก เรารักเขามาก รักมากกว่าตัวเราเอง เราไม่ร้องไห้เลย เราได้แต่บอกเค้าว่าให้คิดดีดี คิดดีดี รึยัง เรารู้คำตอบ เขาเป็นคนที่คิดก่อนพูดเสมอ เขาบอกจะมาหาเรา เขาอยากดูว่าเราโอเคมั๊ยเราจะโกรธเค้ามั๊ย เราไม่รู้สึกโกรธเลย เราพยายามทำตัวร่าเริง พาเขาไปกินข้าว ดูหนัง เหมือนกับเดทครั้งสุดท้ายของเรา เราเดินเข้าไปในโรงหนัง เราเริ่มร้องไห้ไม่หยุด เขาถามว่าไหวมั๊ย ถ้าไม่ไหวกลับกัน เราบอกว่าไหว และเราก็กุมมือเขาดูหนังเหมือนเขาจะหายไป และการเดทก็จบลง เรากลับมาห้อง แม้แต่กอด เขาก็ได้แต่กอดปลอบ มันไม่เหมือนเดิม เราบอกเราจะรอเขา พอเห็นเขาแล้วใจเราสั่นไม่หยุด เห็นแค่ข้อความใจมันก็สั่น นอนไม่ได้ กินไม่ได้ เราพยายามคิดถึงพ่อกับแม่ให้มากๆ เราจะไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดีลงไป ความรู้สึกมันเกินเยียวยา เรายังไม่ทันตั้งตัวและเราก็รักเขามาก มันไม่มีสันญาณอะไรบอกเลยว่ามันจะเป็นอย่างนี้ เราทำอะไรไม่ได้ เราคงต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนต่อไป เพื่อนๆชาวพันทิป คงเคยเจอประสบการณ์รักครั้งแรกมาแล้วบ้าง หรือรักที่ยากจะลืมแบบเรา ช่วยแนะนำเราด้วยนะ ว่าเราควรจะทำอะไรยังไงต่อไป มีใครเคยกลับมารักกันมั๊ย ตอนนี้เราต้องการเพียงแค่คนปลอบใจ และไม่ตอกย้ำเรา ให้เราสู้ต่อไป…