จริงๆแล้ว...มันขึ้นอยู่กับว่าของเล่นมีลักษณะอย่างไร
ไม้ยาง...เนื้อไม้ค่อนข้างแน่น..น้ำหนักเบา ราคาไม่แพง
เนื้อไม้ไม่แข็งมากนัก...เลื่อย ขัด เจาะ ฯลฯ ง่าย...
ส่วน "ไม้ฉำฉา"...ไม่ค่อยนิยมนำมาทำ..คงเพราะ

มันมีความเปื่อยยุ่ยง่ายกว่า...บิดงอง่าย...ไม่ค่อยทนทาน
เนื้อไม้ไม่แน่น...ฯลฯ...ไม้สัก  .มีคุณสมบัติดี แต่ราคาแพง
หาซื้อยาก...ไม่คุ้มกับเป็น "สินค้า" สำหรับเด็กๆ
ไม้เนื้อแข็งพวก ไม้เต็ง ไม้มะค่า ฯลฯ...ราคาแพง

เลื่อยตัดเจาะ ฯลฯ ยาก...ราคาแพงไม่ค่อยเหมาะ
ไม้จำปา...คล้ายๆไม้ฉำฉา...เบาเกินไป...ไม่ค่อยแข็งแรง
ชำรุดง่าย...ไม่ค่อยนิยม....แต่ถ้าเป็นของเล่นพวก
"พัดลม"...กระดาษ เค้าก็ใช้ "ไม้ระกำ"...เครื่องบินร่อน

ก็ใช้ไม้ "บัลซ่า"....ถ้า "อีโพละ"...ก็ใช้ "ไม้รวก"...ว่าว
ก็ใช้ "ไม้ไผ่"....ฯลฯ...เยอะนะครับ..อิอิอิ เหมือนย้อนยุค
ยังไงไม่รู้....

ถ้าเป็น..."ลูกข่าง" เค้าใช้ ไม้ฝรั่งแก่ๆ...หรือกิ่งไม้มะขามแก่ สดๆ
มาเหลา และควั่น ใช้ตะปูตัดหัวออกก่อนตอกเข้าไปเป็นเดือย
แล้วใช้เศษผ้าจีวรพระ..มาควั่นเป็นเชือก..ครับ

ฯลฯ

แต่สิ่งที่ต้อง "ตระหนัก"...ไม่ว่าจะใช้ไม้อะไร...ควรคำนึงถึง
"ความปลอดภัย"...ของเด็กๆ...ไม่ว่าจะเป็น "สี" ที่ใช้
และ/หรือ ความคม หรือเศษวัสดุ ที่อาจะพลัดเข้าปาก ฯลฯ
ครับ....