เมื่อฉันหลงรักคนที่เคยเป็นมือที่สาม

เริ่มจากเราเคยคบอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นรุ่นพี่    ตอนคบกันก็รักกันดีแต่ก็มีรู้สึกแปลกๆบางเวลาเขาอยู่กันเพื่อนเราคนหนึ่ง สมมุติว่าผู้ชายชือ โน่  เพื่อนผู้หญิงเราชื่อหวาน  เรากับหวานไม่ได้สนิทอะไรกันมากมาย  แค่รู้จักกันเป็นเพื่อนร่วมห้อง  แต่ก็ถือว่าเป็นคนที่เราชื่นชอบและก็ไว้ใจ  จนผ่านไปประมาณสองเดือนโน่ก็มาบอกเลิกเราด้วยเหตุผลที่ว่าเราผิด เขาบอกว่าเราทำไม่ดีกับเขาทั้งๆที่เรายังไม่ได้ทำอะไรให้เลย  และเราก็เชื่อว่าเราผิด(เราเป็นคนเชื่อคนง่ายมากๆมากกก) จนผ่านมาสักพักโน่ก็มาดีๆกับเราและเหมือนจะกลับมาคบกันอีกครั้ง  แต่...ก็มีวันหนึ่งที่ทำเรากับโน่เลิกกันขาดและเราเป็นฝ่ายบอกเลิกเองคือ  เราขอโน่เล่นโทรศัพท์และจู่ๆก็มีไลน์เด้งขึ้นมา เป็นไลน์จากหวาน เราก็เลยเปิดเข้าไปดู  และก็พบเจคพอต โน่กับหวานแอบคุยกันมาตลอด และเรื่องที่คุยก็ไ่ใช่เรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องเลย คือคิดถึงบ้าง อยากกอดบ้าง ตอนอ่านรู้สึกแย่มาก เลยถามโน่ตรงๆว่ามันยังไง  เขาก็บอกว่าเขาชอบหวาน เราก็เลยตัดสินใจเลกกับโน่  และผ่านมาที่หลังเราก็เพิ่งรู้ว่าเขาชอบมาตลอดและคุยกันมานานมากอยู่แล้วตั้งแต่ที่เริ่มคบกับเราเลย เราเสียใจมากที่เขาทำกับเราแบบนี้ และเกลียดขี้หน้าขาไปเลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่แปลกคือเราไม่โกรธหวานเลยสักนิด  อาจจะมองหน้าแล้วรู้สึกแย่บ้างแต่มันไม่ได้เคื่องอะไรเลยสักนิด และมันก็ผ่านมาสักพัก เราก็ไม่ได้ติดต่อกับโน่เลย และเราก็สนิทกับเพื่อนในกลุ่มหวานมากขึ้นและเราก็ได้คุยกับหวานบ้างจากตอนแรกแทบไม่คุยเลยเพราะเรากลัวหวาน ไม่รู้จะคุยอะไรแต่ก็เป็นคนที่เราอยากรู้จักมากๆอยู่แล้ว   จนมีวันหนึ่งที่เรารู้สึกได้เลยว่าเราเหมือนจะชอบหวานขึ้นมาซะงั้น  เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเป็นคนไม่ชอบการรอคอยสุดๆ   ผ่านไปสองสามวันเลยบอกหวานไปตรงๆว่าชอบ  หวานก็ดูอึ้งๆและทำตัวไม่ถูก  แต่ก็บอกเราว่าให้ดูๆกันไปก่อน  เราก็แสดงออกชัดเจนว่าเราชอบ  ก็เล่น อะไรกันมาตลอด และเริ่มสนิทกันแต่มันก็ยังมีอะไรติดๆอยู่   จนผ่านมาขึ้นชั้นใหม่ ในเทอมแรก เราอยากจะเลิกชอบก็เลยพยายามไม่สนใจหรือพยายามไม่คิดะไร แต่ผลที่ออกไปคือเราหน้าบึ้งตลอด ดูไม่โอเค ดูแย่เวลาอยู่กับหวาน  มันออกมาอัตโนมัติ  พยายามเดินหนีด้วย  เราก็รู้สึกอึดอัดนะ  แต่ว่าก็ต้องทำ  จนพอมาเทอมที่สองวันแรกของการเปิดเทอม เราทะเลาะกับหวานนิดหน่อย พอคุยกันก็โอเคแต่จู่ๆหวานก็บอกเราว่าเมื่อก่อนก็ชอบเรานะ คือชอบเป็นพักๆ แต่ก็คือชอบ  เราก็อึ้งไปนานเลย  แต่ก็ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที่ความพยายามไม่สูญเปล่า เพราะเราไม่เคยทำอะไรหรือพยายามเพื่อใครขนาดนี้มาก่อนเลย ก็คุยๆกันเล่นๆกันและรู้สึกสนิทขึ้นมากๆด้วย  แต่หวานบอกว่าไม่อยากเป็นแฟนอยากเป็นแค่เพื่อน เราก็โอเคเป็นแค่เพื่อนตอนแรกๆก็ยากแต่พอมาหลังๆก็ทำใจได้  แต่พอช่วงวันคริสต์มาส(เขียนผิดขออภัย)เราเริ่มเสียใจในหลายๆเรื่อง  และมีเรื่องให้เสียใจมากๆ มาติดกันบ่อยๆจนล่าสุดเราเป็นโรคซึมเศร้า  มีเรื่องที่ขัดใจนิดหน่อย นิดหน่อยจริงๆก็จะรู้สึกแย่มากกกกกกกร้องไห้บ่อยมากในหลายๆวัน  และเราก็ทะเลาะกับหวานบ่อยมากๆ  จนมีความคิดว่าเราควรเลิกพยายามไหม  แล้วเราก็กลับมาหน้าบึ้งอีกแล้ว  หวานบอกว่าไม่อยากเข้าหาเราเพราะเราอบหน้าบึ้งใส่ เวลาเราคุยกับคนอื่นเราจะยิ้มๆแต่พอคุยกับหวานจะหน้าบึ้ง  แค่เราไม่รู้ว่าทำไมหน้าบึ้ง แต่สาบานได้ว่าเราไม่ได้รู้สึกแย่ ยกเว้นตอนทะเลาะกัน  ยิ่งหวานไม่คุยกับเรา เรายิ่งรู้สึกแย่กว่าเดิมอีก  แต่เราก็บอกหวานแล้วว่าไม่คุยแย่กว่า   แต่ตอนนี้เราไม่รู้จะทำไง จะเลิกชอบต่อดีไหม (เราชอบมาปีนึงแล้ว) ถ้าเลิกชอบเราจะต้องห่างจากหวานๆแน่ๆ ซึ่งเราไม่อยาก  แต่ถ้าไม่เลิกชอบ เราก็จะมีเรื่องในน้อยใจแบบนี้ตลอด หรือถ้าไม่เลิกพอจะมีวิธีแก้นิสัยขี้นอย์หรือชอบทำหน้าบึ้งบ้างไหม เราอยากร่าเริงกับหวานนะ แต่ช่วงนี้เราแย่ๆอยู่  และเราเคยสัญญากับหวานไว้ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะยังอยู่ข้างหวานเสมอ(แต่คำพูดไม่หวานนะเราคุยกันแบบห้าว) เราควรทำยังไงดี ช่วยหน่อยTTTT^TTTTT  ปล.หวานไม่ได้มีนิสัยแบบผู้หญิงๆออกห้าวๆ แต่เราโครตเป็นผู้หญิง