ในวันนี้บริษัทได้เจ้านายต่างชาติใหม่มา 1 คน ได้เข้ามาทำงานเนื่องจากภรรยาของเขามีความสัมพันธ์อันดีกับภรรยาของผู้บริหารใหญ่ท่านหนึ่งในบริษัท และตัวเขาเองมีประสบการณ์ทำงานกับบริษัทที่เราทำอยู่มาก่อนประมาณ 20 ปีที่แล้ว
(ท้าวความนิดนึง คือ เราเป็นพนักงานประจำซึ่งมีหัวหน้างานสายตรงอยู่แล้ว แต่เวลาออกภาคสนาม ก็ต้องมาทำงานกับเจ้านายภาคสนามซึ่งเป็นคนที่เรากำลังจะพูดถึง คือเราจะไม่ได้ทำงานกับแกตลอดไป เพราะพองานนี้จบแกก็หมดสัญญากับบริษัท)
หลังจากที่ได้ร่วมงานกับแกประมาณ 6 เดือน ขอเล่าโดยย่อนะคะ...
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ... ความปั่นป่วน ความไม่รู้เรื่อง และความเอาแต่ใจ จะเอานู่นี่นั่น กำปั้นทุบดิน จะให้ทำแบบนั้นแบบนี้ เอาง่ายไว้ก่อน โดยไม่สนใจว่าระบบงานมันต้องมีกระบวนการอะไรบ้าง และอะไรที่ต้องทำตามกฎหมายไทยบ้าง เรื่องใหญ่ๆไม่สามารถแก้ปัญหาได้แต่สร้างประเด็นแต่กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ ... และแกขี้ลืมมาก(เพราะแกแก่แล้ว) .... ผลที่ตามมาคือผู้บริหารแผนกอื่นไม่คุยกับแก(ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ) แทบทุกคนจะเดินเข้าหานายใหญ่หมด คือคุยผ่านทางนายใหญ่แทนไปเลย หลายอย่างที่อธิบายไม่หมดในที่นี้แต่ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเราแทบจะอยากปลดตัวเองออกจากโปรเจ็คนี้
เราพยายามเปิดใจ มองหาข้อดีของแกหลายครั้งหลายครั้ง แต่ในวันนี้เราเริ่มรู้สึกทนไม่ไหว มันมีความคิดหลายอย่างที่ผุดขึ้นมาในสมอง
ทำไมบริษัทเราถึงยอมรับได้กับผู้บริหารแบบนี้? ฝรั่งเขาเกรงใจกับความสัมพันธ์ฉันครอบครัวของผู้บริหารกันขนาดนี้เลยหรอ แล้วความยุติธรรมต่อผู้ร่วมงานคนอื่นๆล่ะ? ถ้าคนไทยทำงานไม่มีประสิทธิภาพเขาปลดออก แต่กับฝรั่งคนนี้กลายเป็นว่าทุกคนต้องทนเพื่อเขา??
เราทำงานกับบริษัทนี้มาเกือบ 10 ปี แล้วค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่ทำให้เราบ่นๆๆๆๆหนัก อยากออกไปจากโปรเจ็คนี้วันละ 3 รอบ ทุกครั้งที่บ่นหัวหน้า(ซึ่งไม่ได้ลงภาคสนาม)ก็จะบอกว่าอดทนนะ โปรเจ็คใกล้จบแล้ว ... เฮ้อ ... อีกตั้งหลายเดือน โปรเจ็คนี้ทำให้เส้นผมเราหงอกเพิ่มขึ้นมากที่สุดเลย
ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง มีวิธีคิดให้อยู่ร่วมกับเขาได้ยังไงบ้างคะ เราอยากอยู่ให้จบโปรเจ็คแต่กลัวตบะแตกซะก่อน นี่ก็ลมปราณแตกซ่านไปหลายครั้งแล้ว
เส้นสายในแบบเจ้านายฝรั่ง ที่ทำให้เราไม่มีความสุขในการทำงาน
(ท้าวความนิดนึง คือ เราเป็นพนักงานประจำซึ่งมีหัวหน้างานสายตรงอยู่แล้ว แต่เวลาออกภาคสนาม ก็ต้องมาทำงานกับเจ้านายภาคสนามซึ่งเป็นคนที่เรากำลังจะพูดถึง คือเราจะไม่ได้ทำงานกับแกตลอดไป เพราะพองานนี้จบแกก็หมดสัญญากับบริษัท)
หลังจากที่ได้ร่วมงานกับแกประมาณ 6 เดือน ขอเล่าโดยย่อนะคะ...
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ... ความปั่นป่วน ความไม่รู้เรื่อง และความเอาแต่ใจ จะเอานู่นี่นั่น กำปั้นทุบดิน จะให้ทำแบบนั้นแบบนี้ เอาง่ายไว้ก่อน โดยไม่สนใจว่าระบบงานมันต้องมีกระบวนการอะไรบ้าง และอะไรที่ต้องทำตามกฎหมายไทยบ้าง เรื่องใหญ่ๆไม่สามารถแก้ปัญหาได้แต่สร้างประเด็นแต่กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ ... และแกขี้ลืมมาก(เพราะแกแก่แล้ว) .... ผลที่ตามมาคือผู้บริหารแผนกอื่นไม่คุยกับแก(ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ) แทบทุกคนจะเดินเข้าหานายใหญ่หมด คือคุยผ่านทางนายใหญ่แทนไปเลย หลายอย่างที่อธิบายไม่หมดในที่นี้แต่ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเราแทบจะอยากปลดตัวเองออกจากโปรเจ็คนี้
เราพยายามเปิดใจ มองหาข้อดีของแกหลายครั้งหลายครั้ง แต่ในวันนี้เราเริ่มรู้สึกทนไม่ไหว มันมีความคิดหลายอย่างที่ผุดขึ้นมาในสมอง
ทำไมบริษัทเราถึงยอมรับได้กับผู้บริหารแบบนี้? ฝรั่งเขาเกรงใจกับความสัมพันธ์ฉันครอบครัวของผู้บริหารกันขนาดนี้เลยหรอ แล้วความยุติธรรมต่อผู้ร่วมงานคนอื่นๆล่ะ? ถ้าคนไทยทำงานไม่มีประสิทธิภาพเขาปลดออก แต่กับฝรั่งคนนี้กลายเป็นว่าทุกคนต้องทนเพื่อเขา??
เราทำงานกับบริษัทนี้มาเกือบ 10 ปี แล้วค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่ทำให้เราบ่นๆๆๆๆหนัก อยากออกไปจากโปรเจ็คนี้วันละ 3 รอบ ทุกครั้งที่บ่นหัวหน้า(ซึ่งไม่ได้ลงภาคสนาม)ก็จะบอกว่าอดทนนะ โปรเจ็คใกล้จบแล้ว ... เฮ้อ ... อีกตั้งหลายเดือน โปรเจ็คนี้ทำให้เส้นผมเราหงอกเพิ่มขึ้นมากที่สุดเลย
ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง มีวิธีคิดให้อยู่ร่วมกับเขาได้ยังไงบ้างคะ เราอยากอยู่ให้จบโปรเจ็คแต่กลัวตบะแตกซะก่อน นี่ก็ลมปราณแตกซ่านไปหลายครั้งแล้ว