รัก4เศร้าของเรา2คนT_T

สวัสดีคะเพื่อนๆเรื่องของเรามีอยู่ว่าตอนเราอยู่ม.4เราได้ไปเข้าค่ายปฐมนิเทศ เค้าให้แนะนำตัวกันในห้อง เราก็แนะนำตัวไป พอถึงตาผู้ชายคนหนึ่งเราก็ฟังเค้าบอกว่าเค้า ชื่อเชน ครั้งแรกที่เราเห็นน่าเค้าเราว่าเค้าดูเป็นคนตลกฮาๆดูจากการพูดและท่าทาง เราชอบตอนเค้ายิ้มเค้าน่ารักมากเค้ายิ้มและเหมือนตาเค้ายิ้มตามไปด้วยน่ารักเนอะ ตอนนั้นราก็เริ่มรู้สึกชอบนิดนึงแล้วแหละฮาๆ(ต้องบอกก่อนว่าเค้าคือรักแรกของเราเลย) พอกลับมาจากค่ายเราได้ไลน์จากเพื่อนคนหนึ่งทักเรามาบอกว่า “นี่โบว์รึเปล่า?”เราก็บอกว่า”ใช่ๆ” เพื่อนคนนั้นก็บอก "อ๋อโบว์มีคนอยากคุยด้วย"เราก็ถามว่าใครหรอเพื่อนก็บอกว่า อ๋อ “เชนอะ”เราอึ้งห๊ะ!!!!เชนนนน เพื่อนก็บอกมาว่า"เชนอยากคุยด้วยอะจะคุยด้วยได้ไหม" เราก็อ๋อได้เลย และเชนก็แอดไลน์เรามาเราก็คุยกันไปเรื่อยๆความรู้สึกนั้นมันดีมากเรารู้สึกมีความสุขดีเค้าทำให้เรายิ้มได้ตลอดเราคุยกันงอนกันบ้างเชนก็จะเอาขนมมาง้อเราก็เก็บไว้ไม่กิน เวลาผ่านไปไม่นานเรารู้สึกว่าเราชอบเชน แต่ดูเหมือนว่าเชนแค่อัธยาศัยดีเฉยๆ และเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไปและหายไป เราก็โอเคไม่เป็นไรเรายังไม่จริงจังขนาดนนั้น เวลาอยู่ในห้องเรียนเราก็ชอบแอบมองเชนอยู่เรื่อยๆ บางทีเรามองเชนอยู่ละเชนหันมาเราก็จะรีบหันกลับไปทันทีมันรู้สึกเขินๆ เพื่อนๆในห้องเรียนเหมือนจะรู้ว่าเราเคยชอบเชนกันเพื่อนๆก็จะแซวๆ พอม.5ที่โรงเรียนได้มีงานเราก็ขึ้นไปโชว์เราก็แต่งตัวด้วยและเราก็ได้ถ่ายรูปกับเชนมันเป็นรูปแรกเราเขินมากๆและเชนก็บอกเราด้วยว่าวันนี้เราน่ารักดีนะเราได้ยินแล้วเขินแบบสุดๆเลย ทุกๆวันเราชอบส่องเฟสของเชนอยูบ่อยๆมีวันหนึ่งเราเข้าไปดูเราพบว่า เชนได้คบกับผู้หญิงคนหนึ่งรู้สึกเสียดายอีกใจก็อิจฉาผู้หญิงคนนั้นนิดๆเพราะเชนเป็นคนเพอร์เฟ็คมากๆทั้งหน้าตาและนิสัยถ้าใครได้ไปเป็นแฟนต้องโชคดีมากๆ  จนมาตอนม.6เรากับเชนได้จับคู่นั่งเรียนด้วยกันมันบังเอิญมากๆเพื่อนก็ชอบแซวเราสองคนตลอด ตอนนั้นเรากับเชนก็ต่างคนต่างเขิน เราก็มาโรงเรียนทุกวันไม่ขาดเลยแหละนั่งเรียนไปก็มีคุยกันไปบ้างเขินบ้าง พอความใกล้ชิดกันมากขึ้นทำให้ความรู้สึกตอนแรกๆมันกลับมามันรู้สึกดีมากจริงๆตอนนั้น และอยู่วันนึงเชนทักมาบอกความรู้สึกกับเราว่าตอนนี้รู้สึกกับเรายังไงเชนบอกว่าเชนยังชอบเรา แต่เชนบอกว่าเค้าไม่ได้คิดจะเปลี่ยนสถานะเราสองคนไปมากกว่าเพื่อนอยู่แล้วเพราะตอนนี้เราก็มีแฟนและเชนเองก็มีแฟน เรารู้ว่ามันไม่ควรแต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้และเราสองคนก็ไม่ได้คิดเปลี่ยนจากสถานะเพื่อนมาเป็นอย่างอื่นด้วย (ถึงอยากเปลี่ยนก็เปลี่ยนไม่ได้เนอะ) เราก็คุยกันไปเรื่อยๆมันมีความสุขมากๆช่วงนั้นแต่เราก็คุยแบบแอบๆเพราะกลัวแฟนเชนจะรู้ว่ามันดูเห็นแก่ตัวไปเราคุยกันไปทุกวันๆเวลาเจอหน้าเราก็ไม่ค่อยกล้ามองหน้าเพราะเราชอบเขินเราไม่คิดว่ารักแรกและคนที่เราแอบชอบมา3ปี อยู่ดีดีเค้ามาบอกชอบเราแบบนี้คือมันฟินมากๆ และวันทีแฟนของเชนรู้ก็มาถึง เชนและแฟนทะเลาะกันเราก็รู้สึกผิดมากๆเพราะเป็นเพราะเรารึป่าวที่ทำเค้าทะเลาะกันไม่ต้องบอกเราก็รู้แต่เราพยายามจะเลิกคุยกับเชนแล้วนะเพราะเราก็ สงสารทั้งแฟนของเชนและแฟนของเราเอง แต่ตอนนี้เราก็ยังคุยกับเชนอยู่เชนยังทักเรามาและเราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่เราคิดนะว่าวันนึงเราจะมีโอกาสคุยกับเชนแบบจริงจังมากกว่านี้คุยแบบไม่ต้องหลบๆซ่อนๆไม่ต้องมานั่งเป็นทุกข์อยู่แบบนี้ ถึงตอนนั้นเราคงมีความสุขมากถึงมากที่สุดเลยแหละ..

อยากจะถามเพื่อนๆในกระทู้พันทิปว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีคะและถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงกันจะหยุดความสัมพันธ์แค่นี้หรือจะคุยต่อไปแบบเป้นเพื่อนกันดีคะ เรารู้สึกผิดนะที่เป็นแบบนี้แต่อีกใจเราก็มีความสุขที่ได้คุยแต่เราไม่ได้จะคุยเพื่อเป็นแฟนกันนะคะคุยเป็นเพื่อนกันเฉยๆแต่ความรู้สึกของเราสองคนมันไม่เพื่อนนะสิ

ขออภัยนะคะถ้าอ่านไม่รู้เรื่องกระทู้แรกอะคะแห้ะๆ