เมื่อคนที่เรากำลังคุยอยู่ พูดถึงเรื่องแฟนเก่า!!!
สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกที่เราเขียนเลย ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเปนคนที่ชอบอ่านกระทู้พันทิปอยู่แล้ว ก็อ่านทุกเรื่องที่เราสนใจอะค่ะ(ปกติก้อติดตามอ่านจากเฟสบุ๊คเอา) ต้องขอโทดไว้กอ่นเลยค่ะเพราะมันค่อยข้างยาว เข้าเรื่องเลยละกัน อย่างที่ชื่อหัวข้อบอก คือ"เมื่อคนที่เราคุยอยู่ด้วย พูดถึงแฟนเก่า" ไม่ใช่เรื่องไม่ดีค่ะ แล้วก็ไม่ได้แต่งขึ้นด้วย คือเรื่องมีอยู่ว่า เรากำลังเรียนอยู่ชั้นปีหนึ่งค่ะ แต่อายุ 20 ปีแล้ว คือเปนเด็กซิ่วเนอะ วันเสาอาทิตเราจะทำงานพิเศษที่ห้างๆหนึ่งในกทม.คือเปนร้านกาแฟค่ะ เรื่องหน้าตาก็เปนคนที่น่ารักคนหนึ่งเลย ไม่ได้สวยแต่ก็มีเสน่ห์พอตัว อันนี้ก็ไม่ได้พูดเองนะค่ะ เพื่อนๆทั้งผญ. และก็ผช. บอกมาอีกที เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนช่วงต้นพฤศจิกายนที่ผ่าน ก้อเจอกับผช. คนนี้ คนที่เรากำลังคุยด้วยเนี้ยแหละ เค้าเรียนอยู่ปีสาม เปนพี่เรา หนึ่งปี เขาน่ารัก ดูเปนคนที่ดูแลตัวเองดีระดับหนึ่ง คือเค้าหุ่นฟิสมากอะค่ะ เราแพ้ทางเรื่องพวกนี้ยอมรับเลย 555 ก็เราไปจีบเค้าเองเนอะ คือไปขอเฟสขอไลน์ตามปกติ เค้าก็ให้เฟสมาค่ะ ก็เลยได้คุยกัน ตอนที่คุยกันแรกๆก็ไม่มีอะไรค่ะ คุยกันตามปกติ คือช่วงเดือนแรกแบบใครมีเวลาว่างก็ทักกันไป แบบทั้งเค้าและเราไม่ใช่คนติดโซเชียวอะค่ะ เค้าก้อบอกเลยว่าบางครั้งที่ไม่ได้ตอบหรือตอบอีกวันไม่ได้ไม่อยากคุยด้วยนะ แต่เค้าไม่ค่อยเล่นโซเชียวอะค่ะ อย่างไลน์เค้ายังไม่มีเลย คือเราก็เข้าใจเพราะก็ไม่ค่อยชอบเล่นเหมือนกัน เวลาเล่นเฟสก็จะเข้ามาดุข่าวสารต่างๆเท่านั้น ไม่ค่อยได้โพสอะไร ค่ะก็พอเข้าเดือนที่สอง เราก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น(ยังไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันนะคะ เจอกันแต่ที่ทำงานเสาอาทิตค่ะ) มีวันหนึ่งก็คุยกันตามปกติค่ะ เค้าก้อบอกว่าเค้าเคยมีแฟนพึงเลิกกันเมื่อปีที่แล้วเอง ในใจก็ไม่ค่อยอยากจะฟังหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนเค้าอยากจะเล่าเราก็เลย ถามไปว่าแล้วคบกันมานานรึยัง? เค้าบอกคบมา 5 ปี แล้วเค้าก็เหมือนจะเล่าต่อ แต่เกริ่นมาว่าสาเหตุที่เลิกกันมันยาว เราก็เลยตอบไปว่า ขอโทดนะแต่เรายังไม่อยากรู้อะ 555 หัวเราะไปด้วยเผื่อเค้านึกว่าเราจะเครีย ก็พอปลายเดือนต้นมกราคมที่ผ่านมา เรากับเค้าก้ ได้มีโอกาสไปเที่ยวกัน เค้าก้อน่ารักมากมีการวางแผนเที่ยวด้วย แบบตอนเช้าเราไปที่นี้นะ ต่อด้วยไปกินข้าวแล้วก็ปิดด้วยไปดูหนัง คุยกันสนุกมาก ไม่น่าเบื่อเลย พอประมานกลางเดือนมกราคมเราเปิดเทอม เค้าก้อมีชวนไปกินข้าวเยนอีกครั้ง ก้อยังน่ารัก คุยสนุกเหมือนเดิม เรารู้สึกแฮปปี้มาก แต่เมื่ออาทิตที่ผ่านมาเค้าชวนเราไปกินข้าวเหมือนเดิม ตอนเลิกเรียนอะค่ะ เค้าก็ไปก็ยังคงความน่ารักเหมือนเดิมค่ะ เทคแคร์กัน คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ ทั้งเรื่องส่วนตัวเรื่องที่บ้านคือคุยกันปกติ พอตอนกับบ้านเราต้องนั่งรถสายเดียวกันค่ะ แต่เค้าลงก่อน เค้ากับเราก็ชวนกันคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ แบบคุยยกันเรื่อยๆเนอะ ไม่ได้เขินอายอะไร แล้วก้อไม่ได้มีช่วงเงียบใส่กันด้วย พอถึงจุดหนึ่ง เหมือนว่าเค้ากำลังพูดถึงแม่เค้าอยู่อะค่ะ แล้วเค้าก้อพูดขึ้นว่า
เค้า: รู้มั้ย มีคนสองคนที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเองได้ขนาดนี้ เปลี่ยนในทางที่ดีขึ้นนะ
เรา: ไคอะ??
เค้า: แม่กับแฟนเก่า... (ชื่อของเค้าอะค่ะ ปกติแลัวเราจะเรียกชื่อเล่นกัน แต่ในนี้ใช่ว่าเค้ากับเราละกัน)
เรา
เงียบไปซักพัก) อืม
เค้า: อย่างตอนมอต้นเราเกเรมาก ชอบมีเรื่องชกต่อยเข้าห้องปกครองบ่อยๆ มีวันหนึ่งครูเชิญแม่ไปรร. บอกจะให้เราออก แม่เราร้องไห้ขอร้องครูว่าอย่าให้ลูกออกเลย ตอนเราเหนน้ำตาแม่ เราสัญญากับตัวเองเลยว่าจะไม่ทำให้แม่ร้องไห้อีก ตั้งแต่นั้นเราก้อไม่เคยทำตัวเกเรอีกเลย ตั้งใจเรียนขยันทำงาน 555
เรา: อืมก้อดีแล้วนิ เปนผช. ทำแม่เสียใจได้ไง แต่นั้นมันก้อเรื่องตอนมอต้นเนอะ เด็กๆก็อย่างนี้แหละ 55 (หัวเราะ กำลังคิดจะเปลี่ยนเรื่องพูด แต่มันไม่ทัน)
เค้า: ก้อนั้นแหละ 55 แล้วอย่างแฟนเก่าเรา เค้าก็ดีนะ ทำให้เราเปลี่ยนตัวเองจากที่ไม่เคยให้เกียรติผญ. ก็เปลี่ยนความคิดนั้นใหม่เลย เราเปนคนแข็งๆอะ แต่พอเธอเข้ามาเอาใจใส่ ดูแลเรา มันก็ทำให้เราอ่อนลงมาก (นี้คือพูดถึงแฟนเก่านะคะ ถึงตอนนี้เราได้แต่มองออกหน้าต่างแล้วล่ะค่ะ) เค้าดีกับเรามาก แต่พอปีที่สามเค้าก้อเริ่มเปลี่ยน ก็เข้ามหาลัยอะ เค้าเปนดาวคณะ สวย!!! (อืม เปนคำเดียวที่เราขานรับค่ะ แล้วก็ยังคงมองนอกหน้าต่างอยู่) เค้าไปเปนพิตตี้ ตอนนั้นเค้าก็พาเราไปฝากงานเปนสตาฟ์ด้วย เราได้งานพิเศษก็เพราะเค้าแหละ(เค้าทำงานหลายที่อะค่ะเปนสตาฟ์วันธรรมดาหลังเลิกเรียน แล้วก้องานร้านอาหารวันเสา อาทิต) เมื่อต้นปีเราก้อเจอเค้านะ บังเอิญไปทำงานที่เดียวกัน ก้อสวยขึ้นมากแบบไปทำศลัยกรรมเพิ่มอีกอะ ขาวเนียนเชียว (พูดอย่างงี้เลยนะค่ะ ไม่ได้แต่งเติมเพิ่มออกจะไม่คบซะด้วยซ้ำ เพราะไม่ค่อยอยากฟังอะค่ะ เราก้อยังคงตอบอืม หรอ?? เหมือนเดิม) ก้อนะแต่ก้อไม่ได้คิดอะไรแล้ว ก็เค้าเปนคนบอกเลิกเราอะ แบบเค้าไปมีเสี่ยเลี้ยงก็เลยขอเลิกกับเรา 55(เค้าหัวเราะแห้งๆ อาจจะเริ่มสังเกตว่าเราไม่ค่อยพูดแล้ว)
เรา: หรอ อืมไม่รู้ดิ หึหึ (แทบจะไม่มีเสียง ในตอนนั้นก้อคิดนะ ไม่ได้โกรธที่เค้าพูดหรอก แต่ที่หน้าแปลกคือเราไม่รู้สึกอะไรกับที่เค้าพูดน่ะสิ แต่แค่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี แบบไปไม่เปนเหมือนกันค่ะ แล้วเค้าก้อเปลี่ยนเรื่องพูดไปซะงั้น)
เค้า: เนี้ยรู้มั้ยปกติเราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับผญ. สองต่อสองเลยนะ ปกติเราไปเที่ยวกับเพื่อนๆผช. มากกว่า ก้อไปเที่ยวชิวๆ นั่งกินอาหารกันส่วนใหญ่ กับ...(ชื่อเรา) เปนผญ. คนแรกเลยนะที่ไปเที่ยวสองคนแล้วสนุกมากๆเลยอะ เราชอบมากเลยนะ 555
เรา: หรอ คงงั้นมั้ง 55 (หัวเราะฝืดๆ)
เค้า เออ...( แล้วก็เงียบไป)
เค้าเอาขามาชนขาเรา เปนครั้งแรกนะ ปกติเราไม่เคยจะโดนตัวกันเลย น้อยมากตั้งแต่ไปเที่ยวด้วยกันมา เค้าพูดเสมอว่า เค้าให้เกียรติผญ. ตอนนั้นมีความคิดนึ่งแล่นเข้ามาในหัว เรารู้สึกว่าเค้าไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเราแล้วล่ะ จากตอนแรกที่เราคิดว่าเค้าโอเคมากระดับหนึ่งเลย แต่ก็นั้นแหละ จากนั้นพอเค้าใกล้ๆจะลง เค้าก้อพูดคุยอะไรอีกนิดหน่อยซึ่งตอนนี้จำไม่ได้ว่าเค้าคุยอะไรบ้าง เราก้อตอบแค่อืม หรอ? เหมือนเดิมเลย พอเค้าลงเค้าก้อ บ๊ายบายเรา เราแค่หันไปมองแล้วก้อยิ้มให้ ไม่ได้พูดอะไร
ตอนนั่งรถกลับบ้านอยู่ก้อคิดในใจนะ ว่ากลับถึงบ้านจะโทหาเค้าดีรึป่าว ปกติก่อนแยกกันเค้าจะพูดว่าถึงบ้านแล้วโทรมาหรือทักแชทมาบอกด้วยนะ แต่วันนี้เค้าไม่ได้พูด พอเราถึงบ้านก้อเลยไม่โทไปบอกเค้าค่ะ วันนั้นเค้าก้อไม่ได้ทักแชทมาคุย เราก้อยังคิดนะว่าเค้าอาจจะเหนื่อยมากเพราะก่อนเค้าจะมาหาเราเค้าก้อไปทำงานพิเศษกลับดึกแทบทุกวันเลย แต่พออีกวันเค้าก้อไม่ทักมาอีก ไม่โทหาด้วย เราก้อคิดแหละ เค้าอาจจะไม่อยากคุยกลับเราแล้วก้อได้ ซึ่งถึงตรงนี้เราเองก้อไม่อยากจะทักเค้าไปก่อนเหมือนกัน ทำไมต้องเปนเราด้วยล่ะ?? ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย แต่บอกเลยค่ะก้อไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไร แค่เหมือนมันยังค้างๆคาๆอยู่ แต่ถึงจะไม่ได้คุยกันเราก้อโอเคนะ ทำใจได้แหละ ก้อมีสับสนนิดหน่อยจิงๆ พอวันที่สามเค้าก้อโพสหน้าวอค่ะแต่ไม่ได้แทกไค ว่า "ถ้าฉันหายไป เธอจะรู้สึกอะไรบ้างมั้ย?"
เราคิดว่าอาจจะหมายถึงเราเนอะ หรือคิดไปเองหว่า?? แต่ก้อนะ ตอนนี้เรารู้สึกกับเค้าไม่เหมือนเดิมเท่าไหร่ แบบมันก้อดีใจนะ เหมือนยังคิดถึงเรา แต่เราก้อคิดว่าเราไม่ผิดอะไรทำไมเราต้องทักไปก่อนล่ะ ?? ทำไมเค้าไม่ทักมา แล้วถ้าเค้ายังลืมคนก่อนไม่ได้ หรือว่ายังไงก้อน่าจะบอกเราก้อได้ ก้อคิดว่าอย่างนั้นจะดีกว่า หรือที่เค้าเล่าเรื่องแฟนเก่าขึ้นมาเพราะอย่างเล่าเฉยๆไม่ได้คิดอะไรก้อควรพูดให้เข้าใจไป คือตอนนี้เราก้อสับสนอะค่ะ แบบใจหนึ่งก้ออยากทักไปนะค่ะ ว่าเปนอะไรรึป่าว แต่ก้อนั้นแหละค่ะเราไม่ได้ทำอะไรผิดทำไมต้องถามแบบนั้นล่ะ หรือคิดว่าเราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ปล. ขอบคุนนะค่ะที่ทนอ่านเรื่องของเรา มันยาวไปเรารู้ค่ะ แต่มันเปนความรู้สึกที่เราเองก้ออธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
ปล.2 เราไม่เคยชอบไคมาก่อนเลย เค้าเปนผช. คนแรกที่เราเข้าไปขอทำความรู้จักก่อน เปนคนแรกที่เรารู้สึกสนใจอะค่ะ ขอบคนุที่ทนอ่านนะค่ะ
เมื่อคนที่เรากำลังคุยอยู่ พูดถึงเรื่องแฟนเก่า!!!
สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกที่เราเขียนเลย ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเปนคนที่ชอบอ่านกระทู้พันทิปอยู่แล้ว ก็อ่านทุกเรื่องที่เราสนใจอะค่ะ(ปกติก้อติดตามอ่านจากเฟสบุ๊คเอา) ต้องขอโทดไว้กอ่นเลยค่ะเพราะมันค่อยข้างยาว เข้าเรื่องเลยละกัน อย่างที่ชื่อหัวข้อบอก คือ"เมื่อคนที่เราคุยอยู่ด้วย พูดถึงแฟนเก่า" ไม่ใช่เรื่องไม่ดีค่ะ แล้วก็ไม่ได้แต่งขึ้นด้วย คือเรื่องมีอยู่ว่า เรากำลังเรียนอยู่ชั้นปีหนึ่งค่ะ แต่อายุ 20 ปีแล้ว คือเปนเด็กซิ่วเนอะ วันเสาอาทิตเราจะทำงานพิเศษที่ห้างๆหนึ่งในกทม.คือเปนร้านกาแฟค่ะ เรื่องหน้าตาก็เปนคนที่น่ารักคนหนึ่งเลย ไม่ได้สวยแต่ก็มีเสน่ห์พอตัว อันนี้ก็ไม่ได้พูดเองนะค่ะ เพื่อนๆทั้งผญ. และก็ผช. บอกมาอีกที เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนช่วงต้นพฤศจิกายนที่ผ่าน ก้อเจอกับผช. คนนี้ คนที่เรากำลังคุยด้วยเนี้ยแหละ เค้าเรียนอยู่ปีสาม เปนพี่เรา หนึ่งปี เขาน่ารัก ดูเปนคนที่ดูแลตัวเองดีระดับหนึ่ง คือเค้าหุ่นฟิสมากอะค่ะ เราแพ้ทางเรื่องพวกนี้ยอมรับเลย 555 ก็เราไปจีบเค้าเองเนอะ คือไปขอเฟสขอไลน์ตามปกติ เค้าก็ให้เฟสมาค่ะ ก็เลยได้คุยกัน ตอนที่คุยกันแรกๆก็ไม่มีอะไรค่ะ คุยกันตามปกติ คือช่วงเดือนแรกแบบใครมีเวลาว่างก็ทักกันไป แบบทั้งเค้าและเราไม่ใช่คนติดโซเชียวอะค่ะ เค้าก้อบอกเลยว่าบางครั้งที่ไม่ได้ตอบหรือตอบอีกวันไม่ได้ไม่อยากคุยด้วยนะ แต่เค้าไม่ค่อยเล่นโซเชียวอะค่ะ อย่างไลน์เค้ายังไม่มีเลย คือเราก็เข้าใจเพราะก็ไม่ค่อยชอบเล่นเหมือนกัน เวลาเล่นเฟสก็จะเข้ามาดุข่าวสารต่างๆเท่านั้น ไม่ค่อยได้โพสอะไร ค่ะก็พอเข้าเดือนที่สอง เราก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น(ยังไม่เคยไปเที่ยวที่ไหนด้วยกันนะคะ เจอกันแต่ที่ทำงานเสาอาทิตค่ะ) มีวันหนึ่งก็คุยกันตามปกติค่ะ เค้าก้อบอกว่าเค้าเคยมีแฟนพึงเลิกกันเมื่อปีที่แล้วเอง ในใจก็ไม่ค่อยอยากจะฟังหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนเค้าอยากจะเล่าเราก็เลย ถามไปว่าแล้วคบกันมานานรึยัง? เค้าบอกคบมา 5 ปี แล้วเค้าก็เหมือนจะเล่าต่อ แต่เกริ่นมาว่าสาเหตุที่เลิกกันมันยาว เราก็เลยตอบไปว่า ขอโทดนะแต่เรายังไม่อยากรู้อะ 555 หัวเราะไปด้วยเผื่อเค้านึกว่าเราจะเครีย ก็พอปลายเดือนต้นมกราคมที่ผ่านมา เรากับเค้าก้ ได้มีโอกาสไปเที่ยวกัน เค้าก้อน่ารักมากมีการวางแผนเที่ยวด้วย แบบตอนเช้าเราไปที่นี้นะ ต่อด้วยไปกินข้าวแล้วก็ปิดด้วยไปดูหนัง คุยกันสนุกมาก ไม่น่าเบื่อเลย พอประมานกลางเดือนมกราคมเราเปิดเทอม เค้าก้อมีชวนไปกินข้าวเยนอีกครั้ง ก้อยังน่ารัก คุยสนุกเหมือนเดิม เรารู้สึกแฮปปี้มาก แต่เมื่ออาทิตที่ผ่านมาเค้าชวนเราไปกินข้าวเหมือนเดิม ตอนเลิกเรียนอะค่ะ เค้าก็ไปก็ยังคงความน่ารักเหมือนเดิมค่ะ เทคแคร์กัน คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ ทั้งเรื่องส่วนตัวเรื่องที่บ้านคือคุยกันปกติ พอตอนกับบ้านเราต้องนั่งรถสายเดียวกันค่ะ แต่เค้าลงก่อน เค้ากับเราก็ชวนกันคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ แบบคุยยกันเรื่อยๆเนอะ ไม่ได้เขินอายอะไร แล้วก้อไม่ได้มีช่วงเงียบใส่กันด้วย พอถึงจุดหนึ่ง เหมือนว่าเค้ากำลังพูดถึงแม่เค้าอยู่อะค่ะ แล้วเค้าก้อพูดขึ้นว่า
เค้า: รู้มั้ย มีคนสองคนที่ทำให้เราเปลี่ยนตัวเองได้ขนาดนี้ เปลี่ยนในทางที่ดีขึ้นนะ
เรา: ไคอะ??
เค้า: แม่กับแฟนเก่า... (ชื่อของเค้าอะค่ะ ปกติแลัวเราจะเรียกชื่อเล่นกัน แต่ในนี้ใช่ว่าเค้ากับเราละกัน)
เรา
เค้า: อย่างตอนมอต้นเราเกเรมาก ชอบมีเรื่องชกต่อยเข้าห้องปกครองบ่อยๆ มีวันหนึ่งครูเชิญแม่ไปรร. บอกจะให้เราออก แม่เราร้องไห้ขอร้องครูว่าอย่าให้ลูกออกเลย ตอนเราเหนน้ำตาแม่ เราสัญญากับตัวเองเลยว่าจะไม่ทำให้แม่ร้องไห้อีก ตั้งแต่นั้นเราก้อไม่เคยทำตัวเกเรอีกเลย ตั้งใจเรียนขยันทำงาน 555
เรา: อืมก้อดีแล้วนิ เปนผช. ทำแม่เสียใจได้ไง แต่นั้นมันก้อเรื่องตอนมอต้นเนอะ เด็กๆก็อย่างนี้แหละ 55 (หัวเราะ กำลังคิดจะเปลี่ยนเรื่องพูด แต่มันไม่ทัน)
เค้า: ก้อนั้นแหละ 55 แล้วอย่างแฟนเก่าเรา เค้าก็ดีนะ ทำให้เราเปลี่ยนตัวเองจากที่ไม่เคยให้เกียรติผญ. ก็เปลี่ยนความคิดนั้นใหม่เลย เราเปนคนแข็งๆอะ แต่พอเธอเข้ามาเอาใจใส่ ดูแลเรา มันก็ทำให้เราอ่อนลงมาก (นี้คือพูดถึงแฟนเก่านะคะ ถึงตอนนี้เราได้แต่มองออกหน้าต่างแล้วล่ะค่ะ) เค้าดีกับเรามาก แต่พอปีที่สามเค้าก้อเริ่มเปลี่ยน ก็เข้ามหาลัยอะ เค้าเปนดาวคณะ สวย!!! (อืม เปนคำเดียวที่เราขานรับค่ะ แล้วก็ยังคงมองนอกหน้าต่างอยู่) เค้าไปเปนพิตตี้ ตอนนั้นเค้าก็พาเราไปฝากงานเปนสตาฟ์ด้วย เราได้งานพิเศษก็เพราะเค้าแหละ(เค้าทำงานหลายที่อะค่ะเปนสตาฟ์วันธรรมดาหลังเลิกเรียน แล้วก้องานร้านอาหารวันเสา อาทิต) เมื่อต้นปีเราก้อเจอเค้านะ บังเอิญไปทำงานที่เดียวกัน ก้อสวยขึ้นมากแบบไปทำศลัยกรรมเพิ่มอีกอะ ขาวเนียนเชียว (พูดอย่างงี้เลยนะค่ะ ไม่ได้แต่งเติมเพิ่มออกจะไม่คบซะด้วยซ้ำ เพราะไม่ค่อยอยากฟังอะค่ะ เราก้อยังคงตอบอืม หรอ?? เหมือนเดิม) ก้อนะแต่ก้อไม่ได้คิดอะไรแล้ว ก็เค้าเปนคนบอกเลิกเราอะ แบบเค้าไปมีเสี่ยเลี้ยงก็เลยขอเลิกกับเรา 55(เค้าหัวเราะแห้งๆ อาจจะเริ่มสังเกตว่าเราไม่ค่อยพูดแล้ว)
เรา: หรอ อืมไม่รู้ดิ หึหึ (แทบจะไม่มีเสียง ในตอนนั้นก้อคิดนะ ไม่ได้โกรธที่เค้าพูดหรอก แต่ที่หน้าแปลกคือเราไม่รู้สึกอะไรกับที่เค้าพูดน่ะสิ แต่แค่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี แบบไปไม่เปนเหมือนกันค่ะ แล้วเค้าก้อเปลี่ยนเรื่องพูดไปซะงั้น)
เค้า: เนี้ยรู้มั้ยปกติเราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับผญ. สองต่อสองเลยนะ ปกติเราไปเที่ยวกับเพื่อนๆผช. มากกว่า ก้อไปเที่ยวชิวๆ นั่งกินอาหารกันส่วนใหญ่ กับ...(ชื่อเรา) เปนผญ. คนแรกเลยนะที่ไปเที่ยวสองคนแล้วสนุกมากๆเลยอะ เราชอบมากเลยนะ 555
เรา: หรอ คงงั้นมั้ง 55 (หัวเราะฝืดๆ)
เค้า เออ...( แล้วก็เงียบไป)
เค้าเอาขามาชนขาเรา เปนครั้งแรกนะ ปกติเราไม่เคยจะโดนตัวกันเลย น้อยมากตั้งแต่ไปเที่ยวด้วยกันมา เค้าพูดเสมอว่า เค้าให้เกียรติผญ. ตอนนั้นมีความคิดนึ่งแล่นเข้ามาในหัว เรารู้สึกว่าเค้าไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเราแล้วล่ะ จากตอนแรกที่เราคิดว่าเค้าโอเคมากระดับหนึ่งเลย แต่ก็นั้นแหละ จากนั้นพอเค้าใกล้ๆจะลง เค้าก้อพูดคุยอะไรอีกนิดหน่อยซึ่งตอนนี้จำไม่ได้ว่าเค้าคุยอะไรบ้าง เราก้อตอบแค่อืม หรอ? เหมือนเดิมเลย พอเค้าลงเค้าก้อ บ๊ายบายเรา เราแค่หันไปมองแล้วก้อยิ้มให้ ไม่ได้พูดอะไร
ตอนนั่งรถกลับบ้านอยู่ก้อคิดในใจนะ ว่ากลับถึงบ้านจะโทหาเค้าดีรึป่าว ปกติก่อนแยกกันเค้าจะพูดว่าถึงบ้านแล้วโทรมาหรือทักแชทมาบอกด้วยนะ แต่วันนี้เค้าไม่ได้พูด พอเราถึงบ้านก้อเลยไม่โทไปบอกเค้าค่ะ วันนั้นเค้าก้อไม่ได้ทักแชทมาคุย เราก้อยังคิดนะว่าเค้าอาจจะเหนื่อยมากเพราะก่อนเค้าจะมาหาเราเค้าก้อไปทำงานพิเศษกลับดึกแทบทุกวันเลย แต่พออีกวันเค้าก้อไม่ทักมาอีก ไม่โทหาด้วย เราก้อคิดแหละ เค้าอาจจะไม่อยากคุยกลับเราแล้วก้อได้ ซึ่งถึงตรงนี้เราเองก้อไม่อยากจะทักเค้าไปก่อนเหมือนกัน ทำไมต้องเปนเราด้วยล่ะ?? ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย แต่บอกเลยค่ะก้อไม่ได้รู้สึกเสียใจอะไร แค่เหมือนมันยังค้างๆคาๆอยู่ แต่ถึงจะไม่ได้คุยกันเราก้อโอเคนะ ทำใจได้แหละ ก้อมีสับสนนิดหน่อยจิงๆ พอวันที่สามเค้าก้อโพสหน้าวอค่ะแต่ไม่ได้แทกไค ว่า "ถ้าฉันหายไป เธอจะรู้สึกอะไรบ้างมั้ย?"
เราคิดว่าอาจจะหมายถึงเราเนอะ หรือคิดไปเองหว่า?? แต่ก้อนะ ตอนนี้เรารู้สึกกับเค้าไม่เหมือนเดิมเท่าไหร่ แบบมันก้อดีใจนะ เหมือนยังคิดถึงเรา แต่เราก้อคิดว่าเราไม่ผิดอะไรทำไมเราต้องทักไปก่อนล่ะ ?? ทำไมเค้าไม่ทักมา แล้วถ้าเค้ายังลืมคนก่อนไม่ได้ หรือว่ายังไงก้อน่าจะบอกเราก้อได้ ก้อคิดว่าอย่างนั้นจะดีกว่า หรือที่เค้าเล่าเรื่องแฟนเก่าขึ้นมาเพราะอย่างเล่าเฉยๆไม่ได้คิดอะไรก้อควรพูดให้เข้าใจไป คือตอนนี้เราก้อสับสนอะค่ะ แบบใจหนึ่งก้ออยากทักไปนะค่ะ ว่าเปนอะไรรึป่าว แต่ก้อนั้นแหละค่ะเราไม่ได้ทำอะไรผิดทำไมต้องถามแบบนั้นล่ะ หรือคิดว่าเราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ปล. ขอบคุนนะค่ะที่ทนอ่านเรื่องของเรา มันยาวไปเรารู้ค่ะ แต่มันเปนความรู้สึกที่เราเองก้ออธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
ปล.2 เราไม่เคยชอบไคมาก่อนเลย เค้าเปนผช. คนแรกที่เราเข้าไปขอทำความรู้จักก่อน เปนคนแรกที่เรารู้สึกสนใจอะค่ะ ขอบคนุที่ทนอ่านนะค่ะ