มาลงทุนกันเถอะ ก่อนที่จะสายเกินไป(ยาวหน่อยนะครับ แต่อาจจะเป็นแรงบันดาลใจของใครหลายคน)

หลายคนอาจจะพอใจสิ่งที่เค้ามี เค้าอาจคิดว่าจะไขว่คว้าหาเงินอะไรนักหนา แค่ได้อยู่กับครอบครัวมีเงินพอมีพอใช้ มีเท่าไหร่ก็ใช้สิ ไม่เห็นต้องมาอดมาออมเลย ตายไปเอาไปได้หรือเปล่า เค้าเหล่านี้อาจจะไม่เคยได้ศึกษาเรื่องการเงินหรืออ่านหนังสือเกี่ยวกับการลงทุนอะไรมาก่อนครับเลยคิดแบบนี้ครับ ผมก็เคยคิดแบบนั้น พ่อแม่ผมรับราชการกินเงินเดือน ไม่เคยทำธุรกิจอะไรเลย จนตอนนี้ใกล้เกษียณแล้ว ท่านก็เป็นคนรุ่นเก่าคิดว่างานรับราชการเป็นงานที่มั่นคงทีสุด เลยไม่คิดจะทำธุรกิจอะไรเลยครับ เงินไม่พอก็ใช้วิธีกู้ยืมเอา จะซื้อบ้านซื้อรถ ส่งลูกเรียนก็กู้เอา คิดว่ายังไงตอนเกษียณก็มีเงินบำเหน็จบำนาญให้ จนตอนนี้ส่งลูกเรียนจบสองคนแล้วครับ ตัวผมเป็นนายแพทย์ตอนนี้อยู่อำเภอแห่งหนึ่ง ส่วนน้องสาวเพิ่งจบทันตแพทย์มาหมาดๆกำลังจะรับปริญญา
              ถ้าถามว่าผิดมั้ยที่พ่อแม่ผมคิดแบบนี้ ผมคิดว่าไม่ผิดครับ แค่เสียดายแทนพ่อกับแม่ อาจจะเป็นเพราะสมัยนั้นค่านิยมมันเป็นแบบนั้น เค้าอาจจะสนใจแต่ว่าวันนี้จะกินอะไร จะเลี้ยงลูกให้ดียังไง หรืออาจจะไม่มีเงินเหลือให้ออมหรือไปลงทุนก็ได้ ผมกลับชื่นชมท่านที่ทำให้ผมกับน้องได้มีวันนี้ ได้จบมาทำงานดีๆทั้งสองคน ตอนนี้หน้าที่ข้าราชการของท่านทั้งสองคนก็ถือว่าค่อนข้างดี แต่เสียดายตรงที่อาจจะไม่ค่อยมีเงินเก็บ เพราะท่านทั้งสองคนไม่เคยคิดถึงเรื่องการลงทุนหรือการให้เงินทำงานมาก่อน ทุกวันนี้เห็นพ่อกับแม่ชอบบอกว่าถ้ามีเงินนะ จะทำนั่นทำนี่...... ผมก็ได้แต่เสียดายแทน แต่อย่างว่าเค้าเลี้ยงเรามาได้ขนาดนี้ก็ถือว่าท่านเก่งมากแล้ว
               ทุกวันนี้ผมทำงานเป็นแพทย์ รายได้ก็ถือว่าค่อนข้างดีครับ แต่มันแลกมากับหลายอย่าง อยู่อำเภอใกล้ๆบ้านนั่นแหละ แต่ก็ไม่ค่อยได้กลับหรอกครับ อยู่เวร ยิ่งช่วงเทศกาลนี่ไม่ต้องพูดถึง เวลานอนก็ไม่ได้นอน เวลากินก็ไม่ค่อยได้กิน อยู่เวรที 24-32 ชม. ต่อกัน (อันนี้คือไม่ได้รับงานเอกชนหรือเปิดคลินินะครับ) งานก็หนักอยู่แล้ว เครียดก็เครียด เพราะทำงานที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคน เงินที่ได้เมื่อเทียบกับเวลาทำงานหรือความเครียดที่เกิดขึ้นถือว่าน้อยไปเลย เงินที่ได้ก็แบ่งให้พ่อกับแม่ อีกส่วนหนึ่งก็เก็บไว้ใช้กับออมเงิน แต่ทำงานมา3 ปี มันก็ไม่เห็นจะมีเงินเก็บมากมายอะไร เลยถามตัวเองว่า เราจะต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ อยู่กับความเครียดแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน
                วันนึงผมเลยเดินเข้าไปร้านหนังสือ เจอหนังสือเล่มแรกที่เป็นแรงบันดาลใจ คือ หนังสือ "ออมในหุ้น" หลังจากนั้นโลกของผมก็เปลี่ยนไป ผมยังคงทำงานรับราชการอยู่ แต่เริ่มหารายได้ทางอื่นด้วย ตอนแรกตั้งใจว่าจะเปิดร้านป๊อบคอร์น เพราะโดยส่วนตัวไม่อยากเปิดคลินิก เพราะเห็นตัวอย่างไม่ดีของหมอบางคน ที่ชอบมาสาย กลับเร็วเพราะเอาเวลาราชการไปเปิดคลินิก เลยค่อนข้างมีอคติ แต่คิดไปคิดมาทำร้านป๊อบคอร์นอาจจะไม่รุ่งเพราะเราเองก็ไม่มีความรู้ เลยเอาเงินเก็บที่มีมาทำคลินิกแทน ตอนนี้ยังไม่ได้เปิด แต่ตั้งใจว่ายังไงเวลาราชการ เรากินเงินเดือนกินภาษีประชาชน ผมจะไม่ยอมเอาเวลาราชการไปเปิดคลินิกแน่นอน ไม่เก็บแพง รักษาคนแล้วก็ได้เงินตามที่เราสมควรได้รับ ตั้งใจว่าจะทำงานหนักอีกซัก 15-20 ปี เงินที่ได้จาก active income ก็จะเอาไปลงทุนให้มันเป็น passive income ด้วย ผมจะต้องเกษียณไม่เกินอายุ 50  แล้วก็มีเวลาให้ครอบครัวกับคนที่เรารักให้ได้ ให้พวกเค้าอยู่อย่างสบาย ทั้งพ่อแม่(ในบั้นปลาย ทำตามฝันของท่านที่บอกว่าถ้ามีเงิน จะทำนั่นทำนี่...) หรือครอบครัวใหม่(ผมยังไม่แต่งงาน) แต่ไม่ใช่ว่าผมจะเลิกเป็นแพทย์นะครับ ผมอาจจะทำอยู่ แต่คงทำไม่ได้มากเหมือนเดิม เพราะเรี่ยวแรงคงไม่ค่อยมีแล้ว ถ้ามีเงินเก็บซักก้อนแล้ว ตั้งใจว่าจะไปทำงานการกุศล
                 ถามว่าไม่คิดเหรอว่าทำงานหนักแล้วตัวเองจะอยู่ถึง 50 หรือเปล่า ตอบว่าคิดครับ เพราะอะไรมันก็เกิดขึ้นได้เสมอ แม้ตอนนี้สุขภาพผมจะแข็งแรงดี แต่ผมอาจจะป่วยและตายเร็วก็ได้ แต่มันก็มีโอกาสมากกว่าเยอะที่คนเราทุกวันนี้จะอยู่มากกว่า 50 ใช่มั้ยครับ ตายตอนที่มีเงินเก็บ เราก็ยังให้คนที่อยู่ข้างหลังเราใช้ต่อได้ แต่เมื่อไหร่ก็ตาม เงินหมด ไม่มีแรงทำงานแล้ว แต่ยังไม่ตายซะทีนี่สิเรื่องใหญ่
                 ที่เล่ามาทั้งหมดผมไม่ได้เจาะจงเฉพาะลงทุนหุ้นนะครับ การลงทุนมีหลายรูปแบบ การจะลงทุนอะไรก็แล้วแต่สถานการณ์หรือความเหมาะสมในเวลานั้นๆ แต่ยังไงก็ตามถ้าคุณไม่อยากทำงานไปจนแก่ตาย คุณจะต้องเรียนรู้และศึกษาแนวทางการลงทุนครับ ไม่ว่าคุณจะมีเงินเดือนมากน้อยแค่ไหนก็ตาม เพราะคนเงินเดือนน้อยๆหลายคนก็ออมเงินได้เยอะก็มีนะครับ เห็นหลายๆคน บ่นกับผมว่า หมอ ผมเงินเดือนนิดเดียว จะเอาอะไรไปออมเหมือนคนเงินเดือนเยอะๆเหมือนหมอล่ะ แต่พอวันที่ 16 หรือวันที่ 1 ทีไร ผมก็เห็นเค้ามีเงินมาซื้อหวยทุกที เดือนนึง 2-3 พันก็มี คิดดูแล้วกันว่าถ้าคุณไม่เอาเงินมาซื้อหวย 3 ปี คุณจะมีเงินเก็บ 72,000-108,000 เลยนะครับ เงินจำนวนนี้คุณสามารถไปลงทุนต่อได้หลายอย่างเลย  
                 ผมแค่เพิ่งเริ่มต้นครับ ยังไม่ได้ประสบความสำเร็จในการลงทุนอะไรหรอกนะครับ แค่อยากจะพูดถึงความสำคัญของการลงทุน ไม่ว่าคุณจะชอบมันหรือเปล่า ถ้าคุณไม่อยากทำงานจนแก่ตาย หรือ เหมือนพ่อแม่ผมที่ใกล้เกษียณแล้วถึงมาพูดว่า ถ้ามีเงินนะ จะทำนั่นทำนี่..... คุณควรจะเริ่มศึกษาการลงทุนได้แล้ว พ่อแม่ผมคงจะไม่มีโอกาสแล้วครับ แต่ผมนี่แหละจะทำให้ฝันของท่านเป็นจริง ส่วนท่านใดที่ยังพอมีโอกาสก็มองหามันนะครับ ก่อนที่มันจะสายเกินไป