ฉบงง, ๑๖.)
สุเทษณ์.        อ้อ, จิตระรถเจ้าไป ตามที่กูใช้, สำเร็จประสงค์ฤาหวา ?
จิตระรถ.        เทวะ, ข้าบาทไคลคลา ตามองค์มหา ฤษีผู้นามนารท
        ไปทั่วทุกแดนสามหมด ; ในฟากฟ้าจรด จนถึงขอบนภาลัย;
        ไปทั่วแดนมนุษย์สุดไกล บ่เว้นแห่งใด กระทั่งยังขอบจักรวาล
        ไปทั่วในแดนบาดาล ทั่วทุกสถาน ทุกถิ่นจนจบภพไตร
        ไปถึงซึ่งแคว้นแดนใด ข้าบาทก็ได้ วาดรูปอนงค์งามงอน
        มาเพื่อถวายมหิศร ขอองค์อมร จงทอดพระเนตรรูปา
สุเทษณ์.        มาเถิดนำรูปขึ้นมา และจงเจรจา แถลงซึ่งลักษณ์ให้กู
                        

(จิตระรถเรียกคนใช้ให้นำรูปออกมา, แล้วเอาขึ้นไปถวายสุเทษณ์ทอดพระเนตรพลาง, จิตระรถแถลงลักษณะแห่งรูปไปพลาง.)

        (อุปชาติ, ๑๑.)

จิตระรถ.        ประถมก็รูปเท-        วะธิดาสง่าตรู
        มีนามะเรียกยู        วะสุมาลิโสภณ
        งามเนตรและเกศแก้ม        กลดอกกะมลสน
        ธิสิ่งประเสริฐปน        กิริยาสง่าศรี
        วธูวิเศษเป็น        วระเทพะนารี
        ข้าองค์อุมาศรี        สุระอัคคะเทวิน
        เนาคีริไกสาส
สุเทษณ์.        อ๊ะฉะนั้นจะจงจิน-
        ตะนาจะราคิน,        บ่มิควรคะนึงถึง
จิตระรถ.        ทุตียะรูปนาง        สิริร่างสะอางซึ่ง
        แสนงามและหากถึง        จะประเทียบบ่แพ้ใคร
        นางชื่อวิเลขา        กละภาพพิเศษไซร้
        วิโรจน์วิไลยใคร        ยละร่านระตีพูน
        สะขีพระเทวี        มหิษีบดีสูร
        ผู้สิง ณ ไวกูณฐ์
สุเทษณ์.        อ๊ะมิควรจะมุ่งหมาย
        หล่อนเป็นกำนัลแห่ง        หริราชะนารายณ์
        จะมุ่ง ณ โฉมฉาย        ก็จะทรงพระโกรธา
จิตระรถ.        ฉะนั้นถวายรูป        อระเทพะกัญญา
        ชื่อเมนะกาภา        สะวิเลขวิไลยวรรณ
        ข้าเห็น ณ สวนกลาง        อมะราวดีสวรรค์
        วิจิตรวิศิษฎ์สรร-        พะสะกนธะชวนชม
        นางช่างประเลงขับ        วรศัพทะเริงรมย์
        เปรอองค์สุโรดม
สุเทษณ์.        ก็มิควรจะมุ่งมาด
        ท้าวศักระทรงฤท-        ธิมหิทธิ์กำแหงกาจ
        ผิทรงพิโรธอาจ        จะประหัตประลัยลาญ
จิตระรถ.        ฉะนั้นถวายรูป        วรราชะนงคราญ
        หน่อนาถะผู้ผ่าน        วรเขตตะกาศี
        ปรากฏพระนามนาง        วิมะลาสุนารี
        วิสุทธ์วิศิษฎ์ที่        จะตินั้นบ่พึงหา
        พระโฉมบ่แพ้โฉม        สุระเทวะกัญญา
สุเทษณ์.        แพ้ยอดฤดีข้า        ดุจุกากะเปรียบหงส์
จิตระรถ.        นี่รูปธิดาท้าว        วรเกาศิกาพงศ์
        นรินทระราชทรง        บุระกานยะกุพชา
        ประกาศพระนามเรียก        วรเรณุกาภา
สุเทษณ์.        เปรียบโฉมวิเลขา        มะทะนาบ่แพ้นาง
จิตระรถ.        นี่รูปธิดารา-        ชะวิทรรภะโศภางค์
        พระนามอนงค์นาง        ทมะยันติบังอร
สุเทษณ์.        จะมัวสำแดงรูป        อระเนา ณ ดินดอน
        หวังหาสง่างอน        ฤจะเปรียบธิดาสรวง
จิตระรถ.        ข้าวาดวิเลขา        อระงาม ณ แดนปวง
        ถวายพระปิ่นสรวง        และก็สุดจะโปรดปราน
        และรูปธิดานา-        คะและลูกอสูรหาญ
        อันเห็น ณ บาดาล,        ดนุวาดถวายไว้
        เพื่อทอดพระเนตรเล่น        ตละตนก็ผ่องใส
        จะควรมิควรไซร้        ฤก็สุดจะปรานี