เรื่องมันมีอยู่ว่า เราได้คุยกับรุ่นพี่คนหนึ่ง ซึ่งเราเจอกันบน Social network วันแรกที่เราคุยกัน เราดูเข้ากันได้ และเราก็ได้เจอกับพี่เค้าในวันแรกที่เราคุยกับพี่เค้า พี่เค้าเป็นคนดีมาก เป็นสุภาพบุรุษ เป็นคนน่ารัก นิ่งมาก ไม่ค่อยพูด แต่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี
พี่เค้ากับเราเวลาไม่ตรงกันอ่ะ เราเป็น นศ. เรียนปีสุดท้ายแล้ว ส่วนพี่เค้าเป็นนักบิน
วันแรกเราคุยกับพี่เค้าได้เยอะมาก เพราะว่าวันนั้นพี่เค้าบินเสร็จเร็ว เลยได้คุยกัน
วันที่สองเราได้คุยกับพี่เค้าประมาณครึ่ง ชม.
ตั้งแต่วันที่สามเป็นต้นมา เราได้คุยกับพี่เค้าไม่เกินวันละ 10 นาที
ซึ่งช่วงแรก เราไม่เคยรู้เลยว่าพี่เค้าทำงานหนักมาก บินเช้ามาก แล้วก็กว่าจะบินเสร็จก็ดึกมาก เลยทำให้ในช่วง 3-4 วันแรก เราร้องไห้ทุกวัน เพราะพี่เค้าไม่มีเวลาให้ เราได้คุยกันน้อยลง แต่พอรู้ว่าพี่เค้าบินเช้ามาก และบินเสร็จดึกมาก เราก็เริ่มเข้าใจและปรับตัวมาทุกอย่าง ทำตัวเองให้ดีขึ้นทุกอย่าง และพยายามรอคุยกับพี่เค้าทุกครั้ง พยายามปรับเวลาให้ตรงกัน เพราะเวลาไม่ตรงกัน บางทีพี่เค้ายังบินไม่เสร็จ ถึงเวลาที่เราต้องนอน เราก็บอกพี่เค้าตลอดว่าหนูนอนก่อนน่ะ ฝันดีค่ะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยน่ะ ^^ มาตลอด มีแค่บางช่วงที่เราติดต่อกันไม่ได้ทาง social เลยไม่ได้คุย ก็น่าจะประมาณ 2 วัน
ซึ่งในวันจันทร์ที่ผ่านมาเราไปเดินห้างกับเพื่อน ก็เลยโทรหาพี่เค้า เพราะเราไม่ได้คุยกันมา 2 วันแล้ว ก็ประมาณว่าคิดถึงเลยโทรหา แล้วเราก็คุยกันโอเคดีน่ะ มีความสุขน่ะ
เรายอมรับน่ะ ว่าเราคงเด็กไปสำหรับพี่เค้ามั้ง เพราะอายุเราห่างกัน 6 ปี เราไม่รู้จะดูแลพี่เค้ายังไง ก็ได้แต่บอกว่า พี่คะ ดูแลตัวเองด้วยน่ะ อย่าลืมมาร์กหน้าก่อนนอนน่ะคะ แล้วก็อย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆ ด้วยน่ะคะ ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกน่ะว่าที่เราทำให้พี่เค้า พี่เค้าสนใจบ้างไหม เพราะพี่เค้าก็ ตอบ คับ จร้า แล้วเราก็ชอบถามพี่เค้าว่าวันนี้เหนื่อยมั้ย ? พี่เค้าก็จะตอบว่า นิด หน่อยคับ แต่วันนี้เราก็ถามเหมือนเดิม แต่คำตอบที่ได้ คือ ก็ เรื่อยๆ ชิน แระ พอเราได้อ่าน เราก็สตันไปพักหนึ่ง เพราะอึ้ง แต่พี่เค้าคงน่าจะโกรธเราแหละ เพราะเราทำตัวเป็นเด็ก และชอบคิดมาก แต่เราก็คงผิดด้วยมั้ง เพราะพี่เค้าบอกว่าพี่ทำงานค่ะ ตอนทำงานไม่เหมือนตอนเรียนน่ะคะ เราเลยรู้สึกผิดมาก พอพี่เค้าทักมา ไม่รู้จะคุยอะไร
เรายอมรับน่ะ ว่าเราก็อยากคุย อยากโทรหา แต่เราก็เกรงใจเพราะพี่เค้าทำงาน พี่เค้าไม่ค่อยมีเวลาพักอยู่แล้ว เราเลยไม่อยากรบกวนพี่เค้า เลยไม่ค่อยทัก social และ ไม่ค่อยโทรหา เพราะกลัวรบกวนพี่เค้า
เราไม่รู้หรอกน่ะ ว่าเราจะได้รู้จักพี่เค้าไปมากกว่านี้หรือป่าว ? แต่อย่างน้อยๆ เวลาที่ผ่านมา ที่พี่เค้ามีให้ถึงจะไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็ทำให้เรามีความสุข ยิ้มได้ทุกครั้ง แค่นี้มันก็มากพอแล้ว สำหรับที่จะเป็นของขวัญวันเกิด ที่ใกล้จะถึงนี้ ในอีก 5 วันข้างหน้า ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่างน้อยๆ ก็ขอบคุณสำหรับโอกาสน่ะคะพี่
ยินดีที่ได้รู้จัก พี่นักบินที่น่ารัก
แค่อยากถามว่า เราควรปรับปรุงอะไรบ้างไหม? หรือมีอะไรที่ ดูแลพี่เค้าได้บ้าง ช่วยบอกหน่อยค่ะ
อยากเล่าให้ฟัง แล้วขอความเห็นด้วย ว่าเราควรทำไงดี ?
พี่เค้ากับเราเวลาไม่ตรงกันอ่ะ เราเป็น นศ. เรียนปีสุดท้ายแล้ว ส่วนพี่เค้าเป็นนักบิน
วันแรกเราคุยกับพี่เค้าได้เยอะมาก เพราะว่าวันนั้นพี่เค้าบินเสร็จเร็ว เลยได้คุยกัน
วันที่สองเราได้คุยกับพี่เค้าประมาณครึ่ง ชม.
ตั้งแต่วันที่สามเป็นต้นมา เราได้คุยกับพี่เค้าไม่เกินวันละ 10 นาที
ซึ่งช่วงแรก เราไม่เคยรู้เลยว่าพี่เค้าทำงานหนักมาก บินเช้ามาก แล้วก็กว่าจะบินเสร็จก็ดึกมาก เลยทำให้ในช่วง 3-4 วันแรก เราร้องไห้ทุกวัน เพราะพี่เค้าไม่มีเวลาให้ เราได้คุยกันน้อยลง แต่พอรู้ว่าพี่เค้าบินเช้ามาก และบินเสร็จดึกมาก เราก็เริ่มเข้าใจและปรับตัวมาทุกอย่าง ทำตัวเองให้ดีขึ้นทุกอย่าง และพยายามรอคุยกับพี่เค้าทุกครั้ง พยายามปรับเวลาให้ตรงกัน เพราะเวลาไม่ตรงกัน บางทีพี่เค้ายังบินไม่เสร็จ ถึงเวลาที่เราต้องนอน เราก็บอกพี่เค้าตลอดว่าหนูนอนก่อนน่ะ ฝันดีค่ะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยน่ะ ^^ มาตลอด มีแค่บางช่วงที่เราติดต่อกันไม่ได้ทาง social เลยไม่ได้คุย ก็น่าจะประมาณ 2 วัน
ซึ่งในวันจันทร์ที่ผ่านมาเราไปเดินห้างกับเพื่อน ก็เลยโทรหาพี่เค้า เพราะเราไม่ได้คุยกันมา 2 วันแล้ว ก็ประมาณว่าคิดถึงเลยโทรหา แล้วเราก็คุยกันโอเคดีน่ะ มีความสุขน่ะ
เรายอมรับน่ะ ว่าเราคงเด็กไปสำหรับพี่เค้ามั้ง เพราะอายุเราห่างกัน 6 ปี เราไม่รู้จะดูแลพี่เค้ายังไง ก็ได้แต่บอกว่า พี่คะ ดูแลตัวเองด้วยน่ะ อย่าลืมมาร์กหน้าก่อนนอนน่ะคะ แล้วก็อย่าลืมดื่มน้ำเยอะๆ ด้วยน่ะคะ ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกน่ะว่าที่เราทำให้พี่เค้า พี่เค้าสนใจบ้างไหม เพราะพี่เค้าก็ ตอบ คับ จร้า แล้วเราก็ชอบถามพี่เค้าว่าวันนี้เหนื่อยมั้ย ? พี่เค้าก็จะตอบว่า นิด หน่อยคับ แต่วันนี้เราก็ถามเหมือนเดิม แต่คำตอบที่ได้ คือ ก็ เรื่อยๆ ชิน แระ พอเราได้อ่าน เราก็สตันไปพักหนึ่ง เพราะอึ้ง แต่พี่เค้าคงน่าจะโกรธเราแหละ เพราะเราทำตัวเป็นเด็ก และชอบคิดมาก แต่เราก็คงผิดด้วยมั้ง เพราะพี่เค้าบอกว่าพี่ทำงานค่ะ ตอนทำงานไม่เหมือนตอนเรียนน่ะคะ เราเลยรู้สึกผิดมาก พอพี่เค้าทักมา ไม่รู้จะคุยอะไร
เรายอมรับน่ะ ว่าเราก็อยากคุย อยากโทรหา แต่เราก็เกรงใจเพราะพี่เค้าทำงาน พี่เค้าไม่ค่อยมีเวลาพักอยู่แล้ว เราเลยไม่อยากรบกวนพี่เค้า เลยไม่ค่อยทัก social และ ไม่ค่อยโทรหา เพราะกลัวรบกวนพี่เค้า
เราไม่รู้หรอกน่ะ ว่าเราจะได้รู้จักพี่เค้าไปมากกว่านี้หรือป่าว ? แต่อย่างน้อยๆ เวลาที่ผ่านมา ที่พี่เค้ามีให้ถึงจะไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็ทำให้เรามีความสุข ยิ้มได้ทุกครั้ง แค่นี้มันก็มากพอแล้ว สำหรับที่จะเป็นของขวัญวันเกิด ที่ใกล้จะถึงนี้ ในอีก 5 วันข้างหน้า ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่างน้อยๆ ก็ขอบคุณสำหรับโอกาสน่ะคะพี่
ยินดีที่ได้รู้จัก พี่นักบินที่น่ารัก
แค่อยากถามว่า เราควรปรับปรุงอะไรบ้างไหม? หรือมีอะไรที่ ดูแลพี่เค้าได้บ้าง ช่วยบอกหน่อยค่ะ