เล่าเรื่องครับ คนขี่มอไซค์ทำไมไม่กล้าบอกความจริง(อันโหดร้าย)ให้ภรรยาฟัง

เห็นมีกระทู้มาถามเมือหลายวันก่อน วันนี้เลยอยากมาเล่าให้เป็นกรณีศึกษา (ไถ่บาป) จริงๆแล้วชาวไบค์เก้อรไม่อยากจะบอกความไม่จริงแก่เหล่าภรรยาที่รักและเคารพหรอกครับ แต่มันออกจะเป็นการเสี่ยงที่จะไม่ได้มา (ทั้งที่เป็นตังค์ของเรา) และเสี่ยงที่จะเสียเลือดเสียเนื้อของเรากันเลยที่เดียว
              ขอเริ่มตัวอย่างกรณีศึกษาจากชีวิตผมแล้วกัน
              เมื่อผมตกลงที่จะมาเป็นพ่อบ้านผู้เป็นใหญ่ในครอบครัวของเจ้ ผมก็ได้อำนาจตามใจ อยากจะซื้อบ้าน รถยนต์อะไรได้หมด ตัดสินใจเอง ยกเว้นมอไซค์ และไอ้คันใหญ่ๆที่ราคาเกินแสนจึงเป็นเรื่องที่เกินเอื้อมของผม คันแรกที่ผมยอมแลกด้วยชีวิตซื้อมาจึงได้แค่ นูโว
นูโวเป็นรถสกูตเตอรราคาสี่หมื่นกว่าที่ดูจะขับขี่ปลอดภัยในสมัยนั้น ยังโดนบ่นกันเสี่ยบ้านแทบแตก แต่จนแล้วจนรอดก็ได้มา คราวนี้ผมซึ่งเป็นคนที่เคยใช้หมวกกันน็อคดีๆมาตั้งแต่ก่อนแต่งงาน พาเจ้ไปซื้ออินเด็คราคาหนึ่งพันห้าร้อยบาทมาใช้ ก็ไม่คุ้น ถึงแม้จะขยับมาจนถึงระดับปานกลางแล้วก็ยังไม่คุ้น และเจ้เข้าใจว่าหมวกกันน็อคที่แพงที่สุดสมัยนั้น ราคาพันห้าร้อยบาท ผมเลยจัดหมวก ที่บอกราคาเจ้ว่าใบละหนึ่งพันห้าร้อยบาทมาใช้ทันที่ Shoei Z5