เมื่อทำดีแล้วท้อ ควรทำต่อหรือว่าหยุดทำ

วันนี้ผมท้อมากครับ รู้สึกหมดหวังกับการทำงาน ผมต่อสู้ในสิ่งที่ถูกต้อง รักษาผลประโยชน์ให้กับบริษัท ขัดขวางการทำงานที่ผิดระบบ
เมื่อต้นปีที่แล้ว ผมเข้าพบผู้บริหารที่สูงกว่า เล่าเรื่องราวทั้งหมด เค้ารับฟัง และเรียกหัวหน้าผมไปตำหนิ แล้วก็จบ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไร
หัวหน้าผมก็ยังทำงานแบบเดิมๆ หน้าม้อกับผู้หญิง คนสวยคือคนที่ถูกเสมอ และเลือกปฏิบัติได้สิทธิพิเศษ ถูกส่งเสริมในทางที่ผิด
ไม่ว่าจะผิดกฎบริษัท หรือทำงานบกพร่องก็ยังไม่มีการว่ากล่าว อีกทั้งทำให้บริษัทเสียผลประโยชน์อีกด้วย

ผมยังไม่ละความพยายาม กลางปี 57 เข้าไปปรีกษากับผู้ใหญ่ฝ่ายบุคคล เค้าก็รับฟัง และบอกว่าได้ยินเรื่องชู้สาวกับทางหัวหน้ามาเหมือนกัน
แล้วสุดท้ายเรื่องราวก็เงียบไปอีก  เวลารับสมัครงานไอ้หัวหน้า หน้าม้อคนนี้ก็เลือกที่หน้าตา
เพราะสโลแกนมันบอกว่า งานสอนได้ แต่หน้าตาสอนไม่ได้ ผลเสียที่รับมาคือคนสวยไม่ค่อยทำงาน เพราะมีหัวหน้าให้ท้าย
คนสวยเลือกงาน งานก็ตกอยู่กับคนเดิมๆ คนในแผนกมีเยอะ แต่งานกระจุก คนสวยลาออกปล่อย งานเลยต้องสอนใหม่กันเรื่อยๆ
หัวหน้า hereๆ  พันธุ์นี้ ทำไมองค์กรเค้านิยมเก็บไว้จัง  ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็มั่วแต่ห่วงเก้าอี้ ไม่กล้าทำอะไรกันบ้างเลย
มีแต่ว่าปล่อยมัน ช่างมัน ขัดกันไปเดี๋ยวจะมีผลต่อการประสานงาน บลาๆๆ คนล่างๆ จะไปฟังมันทำไม เรียกจากลูกน้องช่างไร้ค่าจริงๆ

สุดท้าย ผมอยากให้ผู้บริหารระดับบิ๊กๆ ที่คุณชอบให้พนักงานท่องพันธกิจสวยหรู ว่าจะใช้เงินที่ว่าประชาชนผู้ถือหุ้นต้องได้ประโยชน์
บริษัทต้องได้ประโยชน์ ประเทศชาติต้องได้ประโยชน์อะไรนั่น หันมาทำงานกันจริงๆ จังๆ บ้างเถอะ  คนดีๆ คนทำงานเค้าท้อกันหมดแล้ว
ทุกวันนี้จากที่ทำงานสนุก รักในหน้าที่ มันกลายเป็นท้อแท้สิ้นหวัง และทำงานกันไปวันๆ เพราะมีหัวหน้า หน้าม้อๆ แบบนี้แหละครับ