วันนี้ผมรู้สึกว่าผมยากเขียนเรื่องความทรงจำ ครั้งหนึ่งของชีวิตผม สิ่งสำคัญยากให้เธอคนนั้นได้รุ้ ว่า ถึงเรื่องราวนั้นมันจะผ่านมาหลายปีเเล้ว แต่ผมคนนี้ก็ไม่เคยลืมเหตุการการณ์เหล่านั้นเรย
ในครั้งนั้น ผมเรียนในโรงเรียนแห่งหนึ่ง เป็นครั้งเเรกที่ผมสอบเข้ามาเรียนในตัวเมือง ในตอนนั้น เป็นเวลาที่ผมเลิกเรียน ผมจึงต้องเดินไปขึ้นรถเมล์ในตลาด ซึ่งโรงเรียนผมนั้นไกล้กับตลาด และเเถวนั้นมีหลายโรงเรียนมาก นักเรียนเรยพุพลานมาก ผมเดิมาถึงที่ป้ายรถเมล์เพื่อที่จะรอเวลารถเมล์ออกในตอนนั้นผมยังไม่มีเพือน ผมยื่นรอรถคนเดียว ผมก็มองไปมองมาดูโน้นดูนี้ตามประสาเด็กที่เข้าเมืองครั้งเเรก สายตาผมตอนนั้นผมเลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผมว่าเธอน่าจะเรียนชั้น ม. ปลาย หุ่นอวบๆ สูงประมาณ 165 กว่าๆ ผิว ขาวแบบคนไทย เธอคงยืนรอรถเมล์เหมือนผมมั้ง เรายื้นห่งกันประมาณห้องเเถวห้าห้องเรียงกัน ผมก็มองเธอในตอนที่เธอไม่รู้ตัว ผมรู้สึกดูตลกมาก เธอดูน่ารักแบบ โก๊ๆ ยื่นดูดน้ำแฟนต้าน้ำเเดงใส่ถุงแล้วเวลาเธอคนนี้ดูดน้ำเธอก็ทำตัวหมุนไปมา 55555 ดูตลกปนน่ารัก ปากเธอนี้เเดงเรย พอผมมองเธอจนเธอเห็นผม เธอก็เรยเขินนิดๆแบบว่าเราเรนที่เขาเห็นเขาในตอนที่เขาทำตัวหลุด เธอก็มองแบบก๊วนๆใส่ แต่ผมรู้สึกว่าเธอดูน่ารัก อารมณ์แบบว่ามองเเล้วภาพติดตาที่เดล แล้วเสียงรถเมล์สตาทเครื่องก็ดังขึ้น เธอก็รีบขึ้นรถเมล์สายหนึ่งไป
เหตุการณวันนี้ เป็นเหตุการเริ่มเเรก ของเหตุการต่างๆ เรื่องราวมากหมายของผม สิ่งที่ผมได้เหล่าเรื่องราวในครั้งนีผมเพียงยากเหล่าให้คนมาอ่าน ผมไม่ได้ก๊อฟมาจากนิยายหรือเเต่งขึ้นเอง เเต่มันเป็นเรื่องจริงเหตุการณ์ของผม เพียงวันหนึ่งเธอคนนั้นอาจจะได้อ่านเรื่องราวนี้และผมมั่นใจว่าเธอคนนั้น คงจำเรื่องราวนี้ได้ ซึ่งในปัจจุบันผมเรียนจบเเล้วแล้วก็ทำงานเเล้ว เธอก็ทำงานเเล้ว ผมคิดว่าก็คงมีหลายคนที่เคยมีเหตุการแบบนี้ เรื่องที่เล่ามามันยังไม่จบนะครับ
ยากให้เธอได้อ่าน คนๆนั้นเมื่อ8ปี
ในครั้งนั้น ผมเรียนในโรงเรียนแห่งหนึ่ง เป็นครั้งเเรกที่ผมสอบเข้ามาเรียนในตัวเมือง ในตอนนั้น เป็นเวลาที่ผมเลิกเรียน ผมจึงต้องเดินไปขึ้นรถเมล์ในตลาด ซึ่งโรงเรียนผมนั้นไกล้กับตลาด และเเถวนั้นมีหลายโรงเรียนมาก นักเรียนเรยพุพลานมาก ผมเดิมาถึงที่ป้ายรถเมล์เพื่อที่จะรอเวลารถเมล์ออกในตอนนั้นผมยังไม่มีเพือน ผมยื่นรอรถคนเดียว ผมก็มองไปมองมาดูโน้นดูนี้ตามประสาเด็กที่เข้าเมืองครั้งเเรก สายตาผมตอนนั้นผมเลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ผมว่าเธอน่าจะเรียนชั้น ม. ปลาย หุ่นอวบๆ สูงประมาณ 165 กว่าๆ ผิว ขาวแบบคนไทย เธอคงยืนรอรถเมล์เหมือนผมมั้ง เรายื้นห่งกันประมาณห้องเเถวห้าห้องเรียงกัน ผมก็มองเธอในตอนที่เธอไม่รู้ตัว ผมรู้สึกดูตลกมาก เธอดูน่ารักแบบ โก๊ๆ ยื่นดูดน้ำแฟนต้าน้ำเเดงใส่ถุงแล้วเวลาเธอคนนี้ดูดน้ำเธอก็ทำตัวหมุนไปมา 55555 ดูตลกปนน่ารัก ปากเธอนี้เเดงเรย พอผมมองเธอจนเธอเห็นผม เธอก็เรยเขินนิดๆแบบว่าเราเรนที่เขาเห็นเขาในตอนที่เขาทำตัวหลุด เธอก็มองแบบก๊วนๆใส่ แต่ผมรู้สึกว่าเธอดูน่ารัก อารมณ์แบบว่ามองเเล้วภาพติดตาที่เดล แล้วเสียงรถเมล์สตาทเครื่องก็ดังขึ้น เธอก็รีบขึ้นรถเมล์สายหนึ่งไป
เหตุการณวันนี้ เป็นเหตุการเริ่มเเรก ของเหตุการต่างๆ เรื่องราวมากหมายของผม สิ่งที่ผมได้เหล่าเรื่องราวในครั้งนีผมเพียงยากเหล่าให้คนมาอ่าน ผมไม่ได้ก๊อฟมาจากนิยายหรือเเต่งขึ้นเอง เเต่มันเป็นเรื่องจริงเหตุการณ์ของผม เพียงวันหนึ่งเธอคนนั้นอาจจะได้อ่านเรื่องราวนี้และผมมั่นใจว่าเธอคนนั้น คงจำเรื่องราวนี้ได้ ซึ่งในปัจจุบันผมเรียนจบเเล้วแล้วก็ทำงานเเล้ว เธอก็ทำงานเเล้ว ผมคิดว่าก็คงมีหลายคนที่เคยมีเหตุการแบบนี้ เรื่องที่เล่ามามันยังไม่จบนะครับ