ญี่ปุ่นก็มีละครสำหรับแม่บ้านเช่นกัน รู้สึกว่ากลิ่นอายคล้ายละครไทย

เล่าสู่กันฟังเฉยๆครับว่าญี่ปุ่นก็มีละครแนวนี้ด้วย เท่าที่สังเกต ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ตอบสนองประชาชน
ของตัวเองได้ทุกกลุ่ม ไม่ใช่เฉพาะหนังหรือละคร อย่างด้านการท่องเที่ยว ก็ทำสถานที่ให้ตอบสนอง
ผู้สูงอายุและคนพิการด้วย

เวลาอยู่เมืองไทย เห็นแต่ซีรีย์ญี่ปุ่นดีๆที่ถูกคัดเลือกมาฉาย เปรียบได้กับเวลาที่เราดูรายการถ่ายทอดสด
อาจจะเห็นแต่มุมดีๆที่ถูกเลือกมาถ่ายทอด แต่ถ้าไปอยู่ในสถานที่นั้นๆจริงๆ เราอาจจะเห็นมุมมองอื่นๆที่
เค้าไม่ได้ถ่ายทอดให้ดู เหมือนกับไปญี่ปุ่นแล้วไปเห็นละครแบบนี้ซึ่งผมเองไม่คิดว่าจะมีละครแบบนี้อยู่ด้วย
อีกอย่างคือการเข้าไปในบ้านของคนอื่น ทำให้เรารู้จักเค้ามากขึ้น อาจจะเข้าใจตัวตนเค้ามากขึ้นด้วย

ระหว่างที่ท่องเที่ยวในญี่ปุ่นครั้งก่อน เนื่องจากอากาศหนาวมาก พอลงจากรถไฟแล้วแวบเข้าไปหลบใน
ห้องโถงที่สถานีรถไฟ เป็นช่วงกลางวันแต่คนเกือบเต็มห้องโถง ในห้องเปิดทีวีช่อง NHK เป็นละครญี่ปุ่น
ผมฟังภาษาญี่ปุ่นไม่ออก แต่การแสดงออกทางสีหน้าและท่าทางของตัวละครที่ทำให้พอเข้าใจเรื่องราว
เริ่มจากพระเอกเหม่อลอย ไม่เป็นอันทำงาน เดินเหม่อจนไปชนคานหน้าผากแตก ตอนเที่ยงวัน แอบออก
จากที่ทำงานเพื่อไปติดตามว่านางเอกไปไหน นางเอกเดินไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งแล้วทั้งคู่เดินไปที่บ้าน
หลังหนึ่งเพื่อทำงานร่วมกับชาวบ้านคนอื่นๆ ต่อมาเป็นฉากทานอาหารร่วมกันของพระเอกนางเอก มีรุ่นแม่
2-3 ท่านร่วมอยู่ด้วย รุ่นแม่ท่านหนึ่งพูดด้วยหน้าตาแฝงอะไรบางอย่าง นางเอกก็เลยพูดบางอย่างขึ้นมา
พระเอกหน้าเครียดขึ้นมาหน่อย

ฉากในห้องนอน นางเอกเตรียมเสื้อผ้าให้พระเอก แสดงว่าแต่งงานกันแล้ว วันต่อมา พระเอกไปหาผู้ชาย
คนนั้นถึงร้าน เรียกออกมาหน้าร้านแล้วเหมือนจะทะเลาะกันขณะที่นางเอกกำลังเดินทางไปที่นั่น ส่วนที่
มุมตึก (บ้านสมัยเก่าของญี่ปุ่น) หญิงรุ่นแม่คนที่เสี้ยมยืนทำหน้าสะใจแบบตัวอิจฉา ละครจบตอน

ตอนที่นั่งดูละครเรื่องนี้มีความรู้สึกเหมือนนั่งดูละครไทยเลย