ไม่รู้ว่าแฟนผมจะโกรธ หรือ งอล ไหมตอนนี้
แต่ผมมีเหตุผลของผม
คือวันนี้วันเกิดแฟนผม ผมก็ทำเนียนเหมือนไม่มีเซอร์ไพส์ อะไรเธอ ก็มีตอนเช้า สุขสันต์วันเกิดเธอ แค่นั้น
แต่ที่จริง ผมมีเตรียมช่อดอกไม้ ซึ่งเป็นร้านเจ้าเดิม ผมชอบเจ้านี้เพราะเขาจะขับรถและนำช่อดอกไม้ไปส่งให้ แล้วถ่ายรูปมาให้ผมเสมอ ตอนเธอรับดอกไม้
ครั้งนี้เช่นกันครับ ดอกกุหลาบ 18 ดอก ถูกประดับเป็นช่อสวยงาม ถึงมือถือ ตอนบ่ายของวันนี้
เธอก็ปลื้มและเขิล เพราะว่า ที่ที่เธอทำงานนั้นเป็นที่ที่ใหม่ ที่เธอเพิ่งย้ายมาทำงาน ไม่เหมือนที่เก่า ซึ่งผมเคยให้คนไปส่งดอกไม้ 3 ครั้ง
มันเลยคงละอารมณ์กัน คิดว่างั้นนะครับ
พอตกเย็น แฟนบอกว่าจะมาหา ผมก็คิดในใจว่า อยากให้เธออยู่กับครอบครัว อยากให้เธอมีเวลาให้พ่อและแม่ที่ให้กำเนิดเธอมาบ้าง
คือคบกันมา เธอค่อนข้างติดผมพอสมควรนะครับ
แล้ววันนี้พ่อเธอ โทรหาเธอบอกให้ไปหา จะเป่าเค้กให้ เธอก็ชวนผม แต่ผมบอกว่าวันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ขอตัวกลับบ้านก่อน
ที่จริงถ้าเธอมาก็จะพาไปทานอาหารค่ำ
เธอไปหาพ่อ พ่อเธอและเพื่อนๆพ่อก็อวยพรกัน ทำอาหารหลายอย่างมาให้เธอทาน
(แฟนถ่ายรูปมาให้ดู)
ผมก็คิดว่า อยากให้เธออยู่กับพ่อเธอ มีเวลาให้ครอบครัวเธอบ้าง
ปกติพ่อเธอจะไม่ค่อยเจอเธอเท่าไร เพราะพ่อเธอทำงาน กลับบ้านดึกมาก และเธอก็ออกไปทำงาน มันสวนทางกันตลอด
ผมเลยอยากให้เธอมีเวลาทำกิจกรรมรวมกับพ่อเธอ
แม่กับพ่อของเธอแยกทางกัน เธออยู่กับพ่อ ส่วนแม่มีแฟนใหม่ ซึ่งผมนั้นเองที่เป็นคนให้เธอหมั่นไปหาแม่บ่อยๆ เมื่อเสาร์ที่ผ่านมาก็พาแม่เธอไปเดินเล่นตลาดน้ำลัดมะยมกัน
ผมไม่รู้เธอจะโกรธไหม ผมบอกเธอว่า ไม่ต้องมาหาแล้ว ใช้เวลาอยู่กับพ่อเธอ กินข้าวกันให้อร่อย เดียวยังไงเราก็เจอกันตลอดอยู่แล้ว ปกติแฟนผมจะมานอนกับผม เสาร์ อาทิตย์ ตลอด วันนี้ไม่ต้องขับรถมาหาหรอก มันดึกแล้ว เป็นห่วงตอนขับรถมาหาด้วย
ผมคิดประโยคหนึ่งได้ตามนี้ครับ
วันเกิด ก็เหมือนวันครอบครัว วันที่เราควรจะระลึกถึงพระคุณพ่อแม่ ที่ให้กำเนิดเรามา
คนอื่น ยังไงก็คือคนอื่น จะเพื่อนฝูง หรือคนรัก ก็ตาม สุดท้ายคนที่อยู่กับเรา ยามที่เราลำบากและทุกข์ใจเสมอ คือ '' พ่อและแม่ ''
อยากให้เข้าใจไว้ว่า
'' วันใดที่เราแก่มีครอบครัว...วันนั้นเราก็คงอยากให้ลูกเรานึกถึงเราเหมือนกัน ''
ลงเฟสบุคมาตะกี้ ผมไม่รู้ว่าเธอเข้าใจไหม แต่ผมอยากให้เธอคิดถึงคนข้างหลังมากๆ นอกจากผมที่เป็นแค่แฟน
ผมทำถูกไหมครับ
วันนี้วันเกิดแฟน.... แต่ผมบอกแฟนว่า ไม่ต้องมาหา
แต่ผมมีเหตุผลของผม
คือวันนี้วันเกิดแฟนผม ผมก็ทำเนียนเหมือนไม่มีเซอร์ไพส์ อะไรเธอ ก็มีตอนเช้า สุขสันต์วันเกิดเธอ แค่นั้น
แต่ที่จริง ผมมีเตรียมช่อดอกไม้ ซึ่งเป็นร้านเจ้าเดิม ผมชอบเจ้านี้เพราะเขาจะขับรถและนำช่อดอกไม้ไปส่งให้ แล้วถ่ายรูปมาให้ผมเสมอ ตอนเธอรับดอกไม้
ครั้งนี้เช่นกันครับ ดอกกุหลาบ 18 ดอก ถูกประดับเป็นช่อสวยงาม ถึงมือถือ ตอนบ่ายของวันนี้
เธอก็ปลื้มและเขิล เพราะว่า ที่ที่เธอทำงานนั้นเป็นที่ที่ใหม่ ที่เธอเพิ่งย้ายมาทำงาน ไม่เหมือนที่เก่า ซึ่งผมเคยให้คนไปส่งดอกไม้ 3 ครั้ง
มันเลยคงละอารมณ์กัน คิดว่างั้นนะครับ
พอตกเย็น แฟนบอกว่าจะมาหา ผมก็คิดในใจว่า อยากให้เธออยู่กับครอบครัว อยากให้เธอมีเวลาให้พ่อและแม่ที่ให้กำเนิดเธอมาบ้าง
คือคบกันมา เธอค่อนข้างติดผมพอสมควรนะครับ
แล้ววันนี้พ่อเธอ โทรหาเธอบอกให้ไปหา จะเป่าเค้กให้ เธอก็ชวนผม แต่ผมบอกว่าวันนี้ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ขอตัวกลับบ้านก่อน
ที่จริงถ้าเธอมาก็จะพาไปทานอาหารค่ำ
เธอไปหาพ่อ พ่อเธอและเพื่อนๆพ่อก็อวยพรกัน ทำอาหารหลายอย่างมาให้เธอทาน
(แฟนถ่ายรูปมาให้ดู)
ผมก็คิดว่า อยากให้เธออยู่กับพ่อเธอ มีเวลาให้ครอบครัวเธอบ้าง
ปกติพ่อเธอจะไม่ค่อยเจอเธอเท่าไร เพราะพ่อเธอทำงาน กลับบ้านดึกมาก และเธอก็ออกไปทำงาน มันสวนทางกันตลอด
ผมเลยอยากให้เธอมีเวลาทำกิจกรรมรวมกับพ่อเธอ
แม่กับพ่อของเธอแยกทางกัน เธออยู่กับพ่อ ส่วนแม่มีแฟนใหม่ ซึ่งผมนั้นเองที่เป็นคนให้เธอหมั่นไปหาแม่บ่อยๆ เมื่อเสาร์ที่ผ่านมาก็พาแม่เธอไปเดินเล่นตลาดน้ำลัดมะยมกัน
ผมไม่รู้เธอจะโกรธไหม ผมบอกเธอว่า ไม่ต้องมาหาแล้ว ใช้เวลาอยู่กับพ่อเธอ กินข้าวกันให้อร่อย เดียวยังไงเราก็เจอกันตลอดอยู่แล้ว ปกติแฟนผมจะมานอนกับผม เสาร์ อาทิตย์ ตลอด วันนี้ไม่ต้องขับรถมาหาหรอก มันดึกแล้ว เป็นห่วงตอนขับรถมาหาด้วย
ผมคิดประโยคหนึ่งได้ตามนี้ครับ
วันเกิด ก็เหมือนวันครอบครัว วันที่เราควรจะระลึกถึงพระคุณพ่อแม่ ที่ให้กำเนิดเรามา
คนอื่น ยังไงก็คือคนอื่น จะเพื่อนฝูง หรือคนรัก ก็ตาม สุดท้ายคนที่อยู่กับเรา ยามที่เราลำบากและทุกข์ใจเสมอ คือ '' พ่อและแม่ ''
อยากให้เข้าใจไว้ว่า
'' วันใดที่เราแก่มีครอบครัว...วันนั้นเราก็คงอยากให้ลูกเรานึกถึงเราเหมือนกัน ''
ลงเฟสบุคมาตะกี้ ผมไม่รู้ว่าเธอเข้าใจไหม แต่ผมอยากให้เธอคิดถึงคนข้างหลังมากๆ นอกจากผมที่เป็นแค่แฟน
ผมทำถูกไหมครับ