หัวข้อเหมือนผมหลงตัวเอง แต่มันเป็นเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย
ผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูง ทำให้ไม่อยากมีแฟนหรือแต่งงาน ครองตัวเป็นโสดมาก็อายุเกือบ 40 ปีแล้ว
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการใช้ชีวิตโสดเลย สบายดีจะไปไหนก็ไป จะทำอะไรก็ทำ เพื่อนผมเยอะด้วยก็ไม่ได้เหงาอะไรด้วย
แต่ 2 - 3 ปีนี่ (จริงๆ ก็มีมาตลอด) มีคนมาจีบ ซึ่งอายุมากกว่า (แก่กว่า 4-5 ปี) นิสัยดี เทคแคร์ดี แต่ผมได้ปฏิเสธไปว่าไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น
ซึ่งเขาก็เข้าใจแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องไปเที่ยวกินด้วยกัน (ส่วนใหญ่จะไปเป็นกลุ่มเพื่อนๆ) แต่ผมสังเกตุดูพฤติกรรมเขาก็ยังพยายามจะให้เป็นแฟนอยู่ เช่น ซี้อของกิน ของฝากมาให้ตลอด วันวาเลนไทด์ปีก่อนก็เอาดอกไม้มาให้ ฯลฯ ซึ่งผมไม่เคยให้ของอะไรกลับไปเพราะกลัวว่าจะเป็นการสานสัมพันธ์ที่เกินเลยมากไป แต่ก็บอกทุกครั้งว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาให้ แต่เขาก็บอกว่าอยากจะให้ โดยมีกองเชียร์เพื่อนๆ พยายามจะจับคู่ให้ หลังๆ ผมก็เริ่มเฉยๆ อยากจะพูดจะแซวก็ปล่อยให้ทำไป แต่ผมก็บอกคนอื่นรวมทั้งเขาด้วยว่าตอนนี้ผมไม่คิดจะมีแฟนหรือแต่งงาน ชอบชีวิตโสดแบบนี้ (อนาคตไม่ทราบได้ครับ)
ชีวิตผมจริงๆ มัน Prefect ไปหมด ไม่ว่าจะหน้าที่การงาน รูปร่างหน้าตา (พอดูได้) ฐานะการเงิน นิสัยใจคอ (เป็นคนเข้ากับคนง่าย ชอบ Take Care ชอบทำบุญ ใจเย็น) ทำให้มีคนเข้ามาเยอะทั้งแบบแสดงออก หรือ แอบๆ มีทั้งครอบครัว เพื่อน พี่ๆ แนะนำให้รู้จัก แต่ก็ปฏิเสธไปหมด หรือ จะพยายามไม่เล่นด้วย ถ้าจะให้บอกว่าจีบใครไม่เป็นก็ด้วย ไม่ใช่คนโรแมนติก ไม่ใส่ใจ ทำให้กลัวว่าถ้ามีแฟนอาจจะดูแลเขาได้ไม่ดี ซึ่งผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบคนมาคอยดูแล ใส่ใจ ไปรับไปส่ง ไปกินข้าวดูหนัง ไปเที่ยว ซึ่งผมมีน้อยมากๆๆ จะว่าขี้เกียจหรือขี้เบื่อก็ได้ (แต่ไม่ใช่ทุกครั้งนะครับ) ประกอบกับเห็นมีหลายคู่พอเป็นแฟนหรือแต่งงานกันไปมีปัญหากันเยอะมาก (ที่ดีๆ ก็มีนะครับ)
เลยกลับมามองตัวเองว่าอยากมีไหม บางทีก็อยากจะมีนะ เวลาเห็นคนอื่นเดินเป็นคู่ๆ แต่เผอิญคนที่ส่วนใหญ่จะเข้ามาในชีวิตไม่ค่อยถูกใจเท่าไร ทั้งรูปร่างหน้าตาอายุด้วย ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่คนเราจะมองตรงนั้นเป็นอันดับแรก แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดที่ผมมองนะ ต้องดูความเหมาะสมด้วย ซึ่งผมเป็นคนหน้าเด็กกว่าอายุจริงเยอะ ก็อยากได้คนที่ดูไม่แตกต่างกันมากนัก เวลาไปไหนทำอะไรมันก็จะดู OK หน่อย แต่ไม่ค่อยมีเข้ามาเท่าไร หรือ มีแต่ผมไม่รู้ก็ได้ (เฉพาะที่เข้ามาหานะครับ ถ้าให้ไปหาเองอาจจะมีแต่ไม่กล้าพอ)
บางคนบอกว่าเลือกมากมีมาก็แต่งๆ ไปเถอะ อายุก็เยอะแล้ว เดี๋ยวจะมีลูกไปทันใช้ (ไม่คิดจะมีลูกอยู่แล้วด้วย) หรือ กลัวว่าแก่ๆ จะไม่มีใครมาดูแล (ตอนนี้เราดูแลตัวเองได้ / ใครจะไปรู้ว่าเราอาจจะต้องไปดูแลเขาก็ได้) มุมมองผมอาจจะโลกทัศน์แคบไปนิด แต่ถ้าหาเหตุผลมาประกอบกับการใช้ชิวิตในโลกปัจจุบัน การอยู่คนเดียวอาจจะเป็นคำตอบที่ดีกว่าก็ได้ (เฉพาะผมคนเดียวนะ)
ไม่ทราบว่าคนอื่นๆ คิดกันยังไงครับ
อยากโสดแต่มีคนมาชอบทำไงดี
ผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูง ทำให้ไม่อยากมีแฟนหรือแต่งงาน ครองตัวเป็นโสดมาก็อายุเกือบ 40 ปีแล้ว
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับการใช้ชีวิตโสดเลย สบายดีจะไปไหนก็ไป จะทำอะไรก็ทำ เพื่อนผมเยอะด้วยก็ไม่ได้เหงาอะไรด้วย
แต่ 2 - 3 ปีนี่ (จริงๆ ก็มีมาตลอด) มีคนมาจีบ ซึ่งอายุมากกว่า (แก่กว่า 4-5 ปี) นิสัยดี เทคแคร์ดี แต่ผมได้ปฏิเสธไปว่าไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น
ซึ่งเขาก็เข้าใจแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องไปเที่ยวกินด้วยกัน (ส่วนใหญ่จะไปเป็นกลุ่มเพื่อนๆ) แต่ผมสังเกตุดูพฤติกรรมเขาก็ยังพยายามจะให้เป็นแฟนอยู่ เช่น ซี้อของกิน ของฝากมาให้ตลอด วันวาเลนไทด์ปีก่อนก็เอาดอกไม้มาให้ ฯลฯ ซึ่งผมไม่เคยให้ของอะไรกลับไปเพราะกลัวว่าจะเป็นการสานสัมพันธ์ที่เกินเลยมากไป แต่ก็บอกทุกครั้งว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาให้ แต่เขาก็บอกว่าอยากจะให้ โดยมีกองเชียร์เพื่อนๆ พยายามจะจับคู่ให้ หลังๆ ผมก็เริ่มเฉยๆ อยากจะพูดจะแซวก็ปล่อยให้ทำไป แต่ผมก็บอกคนอื่นรวมทั้งเขาด้วยว่าตอนนี้ผมไม่คิดจะมีแฟนหรือแต่งงาน ชอบชีวิตโสดแบบนี้ (อนาคตไม่ทราบได้ครับ)
ชีวิตผมจริงๆ มัน Prefect ไปหมด ไม่ว่าจะหน้าที่การงาน รูปร่างหน้าตา (พอดูได้) ฐานะการเงิน นิสัยใจคอ (เป็นคนเข้ากับคนง่าย ชอบ Take Care ชอบทำบุญ ใจเย็น) ทำให้มีคนเข้ามาเยอะทั้งแบบแสดงออก หรือ แอบๆ มีทั้งครอบครัว เพื่อน พี่ๆ แนะนำให้รู้จัก แต่ก็ปฏิเสธไปหมด หรือ จะพยายามไม่เล่นด้วย ถ้าจะให้บอกว่าจีบใครไม่เป็นก็ด้วย ไม่ใช่คนโรแมนติก ไม่ใส่ใจ ทำให้กลัวว่าถ้ามีแฟนอาจจะดูแลเขาได้ไม่ดี ซึ่งผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบคนมาคอยดูแล ใส่ใจ ไปรับไปส่ง ไปกินข้าวดูหนัง ไปเที่ยว ซึ่งผมมีน้อยมากๆๆ จะว่าขี้เกียจหรือขี้เบื่อก็ได้ (แต่ไม่ใช่ทุกครั้งนะครับ) ประกอบกับเห็นมีหลายคู่พอเป็นแฟนหรือแต่งงานกันไปมีปัญหากันเยอะมาก (ที่ดีๆ ก็มีนะครับ)
เลยกลับมามองตัวเองว่าอยากมีไหม บางทีก็อยากจะมีนะ เวลาเห็นคนอื่นเดินเป็นคู่ๆ แต่เผอิญคนที่ส่วนใหญ่จะเข้ามาในชีวิตไม่ค่อยถูกใจเท่าไร ทั้งรูปร่างหน้าตาอายุด้วย ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่คนเราจะมองตรงนั้นเป็นอันดับแรก แต่ก็ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดที่ผมมองนะ ต้องดูความเหมาะสมด้วย ซึ่งผมเป็นคนหน้าเด็กกว่าอายุจริงเยอะ ก็อยากได้คนที่ดูไม่แตกต่างกันมากนัก เวลาไปไหนทำอะไรมันก็จะดู OK หน่อย แต่ไม่ค่อยมีเข้ามาเท่าไร หรือ มีแต่ผมไม่รู้ก็ได้ (เฉพาะที่เข้ามาหานะครับ ถ้าให้ไปหาเองอาจจะมีแต่ไม่กล้าพอ)
บางคนบอกว่าเลือกมากมีมาก็แต่งๆ ไปเถอะ อายุก็เยอะแล้ว เดี๋ยวจะมีลูกไปทันใช้ (ไม่คิดจะมีลูกอยู่แล้วด้วย) หรือ กลัวว่าแก่ๆ จะไม่มีใครมาดูแล (ตอนนี้เราดูแลตัวเองได้ / ใครจะไปรู้ว่าเราอาจจะต้องไปดูแลเขาก็ได้) มุมมองผมอาจจะโลกทัศน์แคบไปนิด แต่ถ้าหาเหตุผลมาประกอบกับการใช้ชิวิตในโลกปัจจุบัน การอยู่คนเดียวอาจจะเป็นคำตอบที่ดีกว่าก็ได้ (เฉพาะผมคนเดียวนะ)
ไม่ทราบว่าคนอื่นๆ คิดกันยังไงครับ