สวัสดีครับ เรามีปัญหาอยากจะมาปรึกษาชาวพันทิพย์ครับ ต้องบอกก่อนเราไม่ได้หน้าดีหรืออะไรนะครับ ถึงจะ(เคย)หลงตัวเองบ้างก็เถอะ แต่เรื่องนี้คือ 'คนที่ไม่ได้ชอบก็คือไม่ได้ชอบ'อ่ะครับ คือต่อให้เราไม่มีใครคนที่ไม่ชอบก็คือคนที่ไม่ชอบถูกมั้ยครับ
ประเด็นมันเริ่มมาจากความเยอะของเรานี่แหละครับ จริงๆเราเป็นคนเฉยๆ แต่คิดมาก มากๆ แล้วสิ่งที่เรากลัวที่สุดในชีวิตคือกลัวคนเกลียดเรา นี่แหละที่ทำให้เราทำตัวเยอะใส่หลายคนมาก ไม่รู้เป็นเหตุให้คนนี้เขาเยอะใส่เราหรือเปล่า (กรรมตามสนองแท้ๆ)
เรื่องมีอยู่ว่าพี่คนนึงครับ เขามาคุยกับเรา ซึ่งเราก็โอเคพี่มาคุยด้วย (ถึงตอนนั้นเราจะหลงตัวเองก็เถอะ) เราก็คุยปกติ ไปเรื่อยๆจนมีช่วงนึง พี่แกขึ้นตัสในเฟสบุ๊ค ทำนองเหมือนว่าเราเลย เราก็เลยทักไป(ก็แลดูเยอะน่ะครับ) แล้วพี่แกก็คุยทุกวัน ซึ่งถ้าเราจะไม่คุยก็ไม่ใช่เรื่องเพราะเขาเป็นพี่ คือถ้าเขาไม่ได้คิดเกินเลยแล้วไปตีตัวออกห่างเนี่ย มันก็จะเสียมิตรภาพใช่มั้ยครับ แล้วพี่แกก็ซื้อของนู่นนี้ให้ ซึ่งเราจะไม่รับมันก็ยังไง ส่วนเรื่องซื้อของให้รุ่นน้องในมหาวิทยาลัยเนี่ยมันก็เป็นเรื่องปกติ แบบธรรมเนียมพี่น้องอะไรอย่างงี้ ถ้าไปเหมาว่าพี่เขาคิดอะไรกับเรามันก็ไม่ใช่ เราก็รับๆ แต่ทุกครังถ้ามีคนซื้อของให้นะครับ ในโอกาสสำคัญอะไรก็แล้วแต่ เราจะจดวันสำคัญของเขาไว้เพื่อที่จะซื้อคืน(เป็นมารยาท) เราจดของเพื่อนไว้หลายคน คนที่ซื้อนู่นนี่ให้ รวมถึงเพื่อนในกลุ่ม ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรเลย (อย่างที่บอกครับตามมารยาท แต่ยังไม่เคยซื้อคืนเลยสักครั้ง5555) พี่เขาคนนี้เวลาเรียนหนักหรืออะไรก็จะมาบ่นให้ฟัง ซึ่งเราก็รับฟังครับ แล้วเวลาเราดูไม่โอเคพี่เขาก็จะถาม เราก็ระบายกับพี่เขาได้ ถือว่าในฐานะที่เขาก็ระบายกับเราก็เป็นพี่คนนึงที่เรานับถือ
จนกระทั่งปีถัดมาเรามีคนที่เราชอบครับ เป็นรุ่นน้องเราก็ไปคุยกับเค้า ส่องทุกอย่างที่จะส่องได้ พยายามคุยกับเขาให้ได้ทุกวัน และที่สำคัญครับเยอะใส่เขาเช่นเคย แต่พอเจอกันจริงๆอย่าว่าแต่มองหน้าเลย เราพยายามอยู่ไกลเขามากถึงมากที่สุด ในขณะเดียวกันครับเราก็เห็นความพยายามของพี่คนนี้ที่พยายามมาคุยกับเรา คือพี่เขาก็รู้เรื่องที่เราคุยกับคนนี้นะครับ ตอนแรกเราก็เข้าใจว่าอยากให้เข้าใจความรู้สึกของน้องที่เราเยอะใส่ คือน้องเขาไม่ได้ชอบเราอ่ะครับแล้วเขาก็มีแฟนแล้วด้วย แล้วเราก็เลิกยุ่งกับน้องที่เราชอบไปแล้ว ด้วยหลายสาเหตุ อย่างหนึ่งก็เพราะเขามีแฟนแล้วนี่แหละครับ แต่เราก็ยังคงเป็นห่วงเขานะ (ก็เราชอบเขานี่)
แต่จนแล้วจนเล่าพี่คนนี้ครับเขาก็ไม่ยอมหยุด คือไม่ใช่อะไรเขาไม่ได้คุยปกติอ่ะ แต่ดราม่าใส่ตลอด (ณ จุดนี้เช้าใจความรู้สึกน้องมากๆเลยครับ) ตอนนี้เราไม่ได้เรียนครับ ห่างออกมาจากที่นั่น (ด้วยความเครียดแเล้วก็ปัญหาหลายๆอย่าง) แต่พี่เขายังทักมา
เราไม่รู้นะครับว่า พี่เขาคิดยังไง เราบอกพี่เขาแล้วเราไม่อยากให้พี่เขาคิดเกินเลย เราคิดกับเขาแบบพี่น้อง ไม่รู้สิครับถ้าจะว่าเขาชอบเรา(ซึ่งมันดูหลงตัวเอง) เราก็ไม่อยากให้ความหวังเขาอ่ะครับ เราไม่ได้อยากให้พี่เขาเลิกคุย แต่ก็ไม่ได้อยากคุยหรืออะไรกับพี่เขา ยิ่งหลังจากอกหักมาเราอยากอยู่คนเดียวมากๆๆๆ แต่อยากคุยกับเพื่อนอะไรอย่างนี้ซะมากกว่า แต่คือพี่เขามันเยอะเกินไป ซึ่งเรารู้สึกไม่ดีมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดีครับ
ต้องขออภัยนะครับถ้าอ่านยาก แล้วก็ภาษาที่ใช้ไม่โอเค พอดีไม่ค่อยตั้งกระทู้+พูดไม่คอยรู้เรื่องอยู่แล้ว
** ยังไงชาวพันทิพย์ช่วยแนะนำด้วยนะครับ
แก้ไขบรรทัดครับ
[ปรึกษา] เราไม่ได้ชอบเขา แล้วเราก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเขาดีครับ
ประเด็นมันเริ่มมาจากความเยอะของเรานี่แหละครับ จริงๆเราเป็นคนเฉยๆ แต่คิดมาก มากๆ แล้วสิ่งที่เรากลัวที่สุดในชีวิตคือกลัวคนเกลียดเรา นี่แหละที่ทำให้เราทำตัวเยอะใส่หลายคนมาก ไม่รู้เป็นเหตุให้คนนี้เขาเยอะใส่เราหรือเปล่า (กรรมตามสนองแท้ๆ)
เรื่องมีอยู่ว่าพี่คนนึงครับ เขามาคุยกับเรา ซึ่งเราก็โอเคพี่มาคุยด้วย (ถึงตอนนั้นเราจะหลงตัวเองก็เถอะ) เราก็คุยปกติ ไปเรื่อยๆจนมีช่วงนึง พี่แกขึ้นตัสในเฟสบุ๊ค ทำนองเหมือนว่าเราเลย เราก็เลยทักไป(ก็แลดูเยอะน่ะครับ) แล้วพี่แกก็คุยทุกวัน ซึ่งถ้าเราจะไม่คุยก็ไม่ใช่เรื่องเพราะเขาเป็นพี่ คือถ้าเขาไม่ได้คิดเกินเลยแล้วไปตีตัวออกห่างเนี่ย มันก็จะเสียมิตรภาพใช่มั้ยครับ แล้วพี่แกก็ซื้อของนู่นนี้ให้ ซึ่งเราจะไม่รับมันก็ยังไง ส่วนเรื่องซื้อของให้รุ่นน้องในมหาวิทยาลัยเนี่ยมันก็เป็นเรื่องปกติ แบบธรรมเนียมพี่น้องอะไรอย่างงี้ ถ้าไปเหมาว่าพี่เขาคิดอะไรกับเรามันก็ไม่ใช่ เราก็รับๆ แต่ทุกครังถ้ามีคนซื้อของให้นะครับ ในโอกาสสำคัญอะไรก็แล้วแต่ เราจะจดวันสำคัญของเขาไว้เพื่อที่จะซื้อคืน(เป็นมารยาท) เราจดของเพื่อนไว้หลายคน คนที่ซื้อนู่นนี่ให้ รวมถึงเพื่อนในกลุ่ม ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรเลย (อย่างที่บอกครับตามมารยาท แต่ยังไม่เคยซื้อคืนเลยสักครั้ง5555) พี่เขาคนนี้เวลาเรียนหนักหรืออะไรก็จะมาบ่นให้ฟัง ซึ่งเราก็รับฟังครับ แล้วเวลาเราดูไม่โอเคพี่เขาก็จะถาม เราก็ระบายกับพี่เขาได้ ถือว่าในฐานะที่เขาก็ระบายกับเราก็เป็นพี่คนนึงที่เรานับถือ
จนกระทั่งปีถัดมาเรามีคนที่เราชอบครับ เป็นรุ่นน้องเราก็ไปคุยกับเค้า ส่องทุกอย่างที่จะส่องได้ พยายามคุยกับเขาให้ได้ทุกวัน และที่สำคัญครับเยอะใส่เขาเช่นเคย แต่พอเจอกันจริงๆอย่าว่าแต่มองหน้าเลย เราพยายามอยู่ไกลเขามากถึงมากที่สุด ในขณะเดียวกันครับเราก็เห็นความพยายามของพี่คนนี้ที่พยายามมาคุยกับเรา คือพี่เขาก็รู้เรื่องที่เราคุยกับคนนี้นะครับ ตอนแรกเราก็เข้าใจว่าอยากให้เข้าใจความรู้สึกของน้องที่เราเยอะใส่ คือน้องเขาไม่ได้ชอบเราอ่ะครับแล้วเขาก็มีแฟนแล้วด้วย แล้วเราก็เลิกยุ่งกับน้องที่เราชอบไปแล้ว ด้วยหลายสาเหตุ อย่างหนึ่งก็เพราะเขามีแฟนแล้วนี่แหละครับ แต่เราก็ยังคงเป็นห่วงเขานะ (ก็เราชอบเขานี่)
แต่จนแล้วจนเล่าพี่คนนี้ครับเขาก็ไม่ยอมหยุด คือไม่ใช่อะไรเขาไม่ได้คุยปกติอ่ะ แต่ดราม่าใส่ตลอด (ณ จุดนี้เช้าใจความรู้สึกน้องมากๆเลยครับ) ตอนนี้เราไม่ได้เรียนครับ ห่างออกมาจากที่นั่น (ด้วยความเครียดแเล้วก็ปัญหาหลายๆอย่าง) แต่พี่เขายังทักมา
เราไม่รู้นะครับว่า พี่เขาคิดยังไง เราบอกพี่เขาแล้วเราไม่อยากให้พี่เขาคิดเกินเลย เราคิดกับเขาแบบพี่น้อง ไม่รู้สิครับถ้าจะว่าเขาชอบเรา(ซึ่งมันดูหลงตัวเอง) เราก็ไม่อยากให้ความหวังเขาอ่ะครับ เราไม่ได้อยากให้พี่เขาเลิกคุย แต่ก็ไม่ได้อยากคุยหรืออะไรกับพี่เขา ยิ่งหลังจากอกหักมาเราอยากอยู่คนเดียวมากๆๆๆ แต่อยากคุยกับเพื่อนอะไรอย่างนี้ซะมากกว่า แต่คือพี่เขามันเยอะเกินไป ซึ่งเรารู้สึกไม่ดีมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงดีครับ
ต้องขออภัยนะครับถ้าอ่านยาก แล้วก็ภาษาที่ใช้ไม่โอเค พอดีไม่ค่อยตั้งกระทู้+พูดไม่คอยรู้เรื่องอยู่แล้ว
** ยังไงชาวพันทิพย์ช่วยแนะนำด้วยนะครับ
แก้ไขบรรทัดครับ