สวัสดีชาวพันทิพย์ทุกท่านค่ะ
เรากำลังมีปัญหา จิงๆมันมีมานานมากแล้วตั้งแต่เริ่มคบ แต่ก็พยายามปรับตัวให้มันดีขึ้น จนวันนี้ค่ะ เริ่มไม่ไหวแล้วจิงๆ
เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนค่ะ เด็กกว่าเรา ตอนนี้เราอายุ 24 แฟนอายุ 21 ย่าง 22 คบกันมาได้ 2 ปีกว่าๆ
เราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะ เพื่อนน้อย ไม่ค่อยพูดคุยกับใครเท่าไหร่นัก เป็นคนค่อนข้างจิงจังกับอนาคตนิดนึง เปนคนเยอะ
ได้คบกับแฟนเพราะเราเป็นคนเริ่มไปคุยกับเค้าก่อนเอง เพราะแอบชอบเค้าตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัย แรกๆเริ่มคบกันก็มีความสุขดีค่ะ
แต่ด้วยความที่แฟนนิสัยเด็กมาก คบกับเราแรกๆไม่กล้าให้เราเจอแม่ค่ะ จูงมือเราวิ่งหนีแม่ ตอนนั้นเรา งง มาก
อึ้งกินหมี่ ...
เสียใจค่ะ ทำเหมือนแอบคบ ก็ตลกดีนะคะ แต่พอแยกย้ายกันกลับบ้านแล้ว ก็เคลียกันเรียบร้อยค่ะ เค้าบอกว่าที่ต้องแอบแม่เพราะ ไม่อยากให้แม่บ่น แม่เคยบอกว่า "ถ้ามีแฟนแล้วคบไม่นาน ไม่ต้องพามาให้เห็นเลยนะ" อะไรประมาณนี้ค่ะ ปัจจุบันสามารถไปบ้านเจอพ่อแม่ได้แล้วค่ะ แต่ญาติและคนอื่นๆ ยัง...
ตอนที่เรายังเรียนไม่จบ เราก็อยุ่หอ เจอแฟนบ่อยค่ะ เลยไม่ค่อยทะเลาะกัน มีอะไรก็ช่วยกัน
แฟนเป็นคนเรียนไม่เก่ง และไม่ขยันด้วยค่ะ เหมือนเด็กๆ ไม่อยากทำก็คือไม่ทำ เราต้องช่วยงานเค้าอยู่เสมอ เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้าแย่
คบกับเรา เราก็อยากให้เค้าดีขึ้นๆ จะได้ไม่มีใครมาว่าได้ อีกอย่างก็เพื่ออนาคตของเค้าค่ะ เราเต็มใจช่วยเค้าตลอดนะ แต่ก็มีบ่นๆบ้าง เวลาที่ทะเลาะกัน
อย่างเช่น เนี่ยเค้าช่วยตัวเองสารพัด แต่ตัวเองไม่เคยทำดีกับเค้าเลย ตัวเองไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ?
ตั้งแต่คบกับแฟนมา แฟนไม่เคยให้ของขวัญค่ะ ไม่เคยเซอร์ไพรส์อะไรทั้งนั้น จืดชืดค่ะ
จะมีแต่เรา ที่จำทุกสิ่งทุกอย่าง วันเกิด วันครบรอบ วาเลนไทน์ เรามีของให้ตลอดค่ะ อยากให้เอง เป็นคนชอบให้อยู่แล้วค่ะ
แต่ อยู่ไปนานๆ คือไม่เคยได้ของจากแฟนเลย ก็เลยแปลกใจ แบบ... เฮ้ย คนแบบนี้มันมีจิงๆด้วยหรอวะ พึ่งเคยเจอ
ไม่ได้อยากได้สิ่งของค่ะ แต่มันแค่ อยากรู้สึกดี เวลาที่เค้าทำอะไรเพื่อเราค่ะ มันดูเหมือนเราสำคัญดี
แต่คือ ไม่เคยได้เลย จนเบื่อ บางทีร้องไห้ก็มี น้อยใจค่ะ รู้สึกแย่เลย
เคยบอกแฟนไปตรงๆ เรื่องไม่เคยทำอะไรให้กันเลย เค้าก็ ขอโทษค่ะ เค้าบอก ไม่เคยซื้อของให้ใคร ทำอะไรให้ใครไม่เป็นค่ะ
พูดแบบนี้ตั้งแต่เริ่มคบ จนทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิมค่ะ สม่ำเสมอ ไม่ปรุงปรุงเปลี่ยนแปลง เหนื่อยใจเลยค่ะบอกตรงๆ
แล้วยิ่งเค้าไม่ทำ เราก็ยิ่งพูด ว่าเออ ทำไมเธอไม่ทำ ปรับตัวบ้างสิ ทำเพื่อเค้าบ้าง
กลับหลายเป็นว่า เราจู้จี้ขี้บ่น พูดมาก ซ้ำซาก เป็นคนเยอะกับทุกสิ่งอย่าง
ซึ่งเราคิดว่า ถ้าเราได้รับอะไรดีๆบ้าง เราคงไม่เป็นแบบนี้
คนเรา ถ้าได้อะไรมากเพียงพอ มันจะร้องขอ อยากได้ อยากให้คนอื่นทำให้ทำไม จริงไหมคะ?
ทีนี้ เรื่องมันเกิดค่ะ เราชอบพูดประมาณว่า "นี่ เราจะได้แต่งงานกันจิงไหมนะ" หรือไม่ก็ "ตัวเองไม่คิดเรื่องอนาคตของเราบ้างหรอ"
เวลาถามเรื่องพวกนี้ไป เค้าจะไม่ตอบเลยค่ะ พอยิ่งไม่ตอบ เราก็ยิ่งเซ้าซี้ แล้วเราเนี่ย เวลาอยากรู้อะไร ต้องรู้ให้ได้ เลยถามๆๆๆ อยุ่นั่นแหละ
จนเค้าโมโหค่ะ ทำแบบรำคาญใส่เราเลย เค้าก็ว่าเรา ว่า
แฟน : ตัวเองนี่เยอะเนอะ เรื่องแบบนี้ เค้ายังไม่พร้อมหรอก ถามเซ้าซี้ทำไม มันยังไม่ถึงเวลา
เรา : เค้าก็แค่อยากรู้ เห็นตัวเองไม่เคยคิดเรื่องอนาคตเลย ตัวเองไม่เคยมีเค้าอยุ่ในความคิดเลยหรอ
แฟน : ก็คิดว่ามีอยู่ แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ อะไรมันก็ไม่แน่นอนหรอก อาจจะเลิกกันก็ได้
เรา : ตัวเองทำเหมือนไม่จิงจังกับเค้าเลย ปกติ คนเปนแฟนกัน ถ้าเค้ารักกันจิงๆ เค้าก็ต้องมองอนาคตกันแล้วไม่ใช่หรอ อาจจะไม่ได้ทำให้ได้เลยในตอนนี้ แต่มันก็ต้องมีคุยกันบ้างอ่ะ เค้าแค่อยากให้ตัวเองตอบเค้าบ้าง ไม่ใช่เงียบ ไม่ตอบอะไรเลยแบบนี้
แฟน : ถ้าปันหามันเยอะนักก้อจบไปเหอะ จะได้ไม่ต้องเอาคำตอบอะไรอีก ไปหาเองข้างหน้าเหอะ อยากแต่งงานมากก็ไปหาคนที่โตกว่าเหอะ ไม่มีคำตอบจะพูดให้ฟัง เบื่อ ปัญหาเยอะ
เรานี่ร้องไห้เลยจ้า เราไม่คิดว่าเค้าจะคิดแบบนี้
เมื่อก่อนเวลาทะเลาะกัน เราชอบบอกเลิก แฟนไม่ชอบให้พูด เราก็เลิกพูดค่ะ
แต่เดี๋ยวนี้ แฟนพูดสะเอง ทะเลาะกันแล้วไล่เราไปหาคนอื่น... บ่อยมาก ยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกว่า เออ เค้าคงไม่รักเราจิงๆ
เพราะเวลามีปัญหา เค้าจะไม่ค่อยช่วยแก้ จะหนีปัญหาโดยปล่อยให้เรื่องมันจบไป เลิกพูด ไม่ต้องคุย เงียบๆกันไป
แล้วค่อยกลับมาคุยใหม่ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!! ซึ่งเราทำแบบนั้นไม่ได้ มันคาใจเรามากๆๆๆๆๆ เราต้องเคลียให้จบเท่านั้น ไม่งั้นมันไม่โอเค
เราเสียใจมาก เราเลยถามเค้าว่า
เรา : แล้วถ้ามันแย่แบบนี้ จะให้เค้าทำยังไงต่อไปล่ะ (พยายามหลีกเลี่ยงการบอกเลิก เพราะเราสัญญาไว้ว่าเราจะไม่พูดก่อน)
แฟน : ก็แล้วแต่อ่ะ อยากทำไรก็ทำไป อยู่กับตัวเองให้มากที่สุด โดยไม่ต้องยุ่งกับคนอื่น ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ไม่ทำให้คนอื่นรำคาน
เราอึ้งอ่ะ คือที่ผ่านมา เราไปรบกวนเขามากมายถึงขนาดนั้นเลยหรอ เราน่ารำคาญมากเลยหรอ เสียใจมาก
ทั้งๆที่ ที่ผ่านมา เราช่วยเค้ามาตลอด แทบทุกเรื่อง อะไรที่เค้าทำไม่ได้ เราจะช่วยทำให้หมด
ถึงจะบ่นๆบ้าง แต่เราก็ยินดีจะช่วยทำ เพราะเป็นแฟนเรานี่นะ ก็ต้องช่วยกันสิ
แต่ที่เค้าพูดมา เหมือนเราไปเป็นตัวถ่วงเขา เหมือนเราให้เขาช่วยเรามาตลอด
ตอนนี้เราทำงานแล้วค่ะ แฟนยังเรียนไม่จบ รู้สึกเหมือนโง่ให้เด็กหลอกยังไงก็ไม่รู้ค่ะ
ต้องให้เด็กมาว่า เหนื่อยจิงๆค่ะคุณขาาาาาาาาา า เห้อ
สรุปแล้ว เราจริงจังเกินไป หรือเค้าไม่เคยคิดอะไรกับเราเลย?
แล้วเรา ควรจะยังคบเค้าต่อไปไหม หรือแยกตัวออกห่างเค้าไปดี
เรายังรักอยู่มากนะ เพราะเราก็ไปชอบเค้าเองตั้งแต่แรก ขอคบเค้าเองด้วย แรดไหมล่ะ
ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆชาวพันทิพย์หน่อยนะคะ รบกวนด้วยค่า
ปล. กระทู้แรกนะคะ ถ้าผิดพลาดยังไงต้องขอโทษด้วยค่ะ
______________________________________________________________________________
ขอบคุนทุกท่านที่เข้ามาแสดงความเห็นและแนะนำ นะคะ
บางท่านอาจเข้าใจผิดว่า เราต้องการจะแต่งงานกับเด็กคนนี้ มันไวไป หรืออาจจะมองว่า ยังเด็กอยู่จะหวังอะไรมากมาย
คือ ต้องชี้แจงให้ทราบเลยนะคะว่า ที่ได้เล่ามานี้ เราไม่ได้จะแต่งงานหรืออะไรทั้งนั้นค่ะ ๕๕๕๕
แค่เป็นการคุยกันเฉยๆ เนื่องจากว่า เราไม่เคยเห็นว่าแฟนเราจะทำอะไรเพื่อเราเลย สัดนิด แม้แต่จะซื้อของขวัญวันเกิด
เลยคิดว่า เฮ้ย แค่ให้ความสำคัญกันบ้างเป็นบางวัน ยังให้ไม่ได้เลย เรื่องอนาคตมันจะคิดถึงไหมนะ อะไรอย่างงี้น่ะ
บางท่านที่บอกว่า หวังอะไรกับเด็กอายุ 22
คือ... ตอนเราเริ่มคบเค้า เราก็ 22 ค่ะ เรายังทำเพื่อเค้าได้เลย โดยไม่ต้องให้ใครบอก
เราว่า การที่เค้าจะทำให้เราหรือไม่ มันไม่ได้เกี่ยวกับอายุหรอกค่ะ... มันอยู่ที่ว่า เค้ารักเรามากพอที่จะทำหรือเปล่า
คิดถูกหรือเปล่าไม่ทราบ แต่ก็คิดไว้ประมาณนี้นะ
เราจริงจังกับแฟนมากเกินไปหรือเปล่า? แฟนเด็กกว่า...
เรากำลังมีปัญหา จิงๆมันมีมานานมากแล้วตั้งแต่เริ่มคบ แต่ก็พยายามปรับตัวให้มันดีขึ้น จนวันนี้ค่ะ เริ่มไม่ไหวแล้วจิงๆ
เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนค่ะ เด็กกว่าเรา ตอนนี้เราอายุ 24 แฟนอายุ 21 ย่าง 22 คบกันมาได้ 2 ปีกว่าๆ
เราเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนค่ะ เพื่อนน้อย ไม่ค่อยพูดคุยกับใครเท่าไหร่นัก เป็นคนค่อนข้างจิงจังกับอนาคตนิดนึง เปนคนเยอะ
ได้คบกับแฟนเพราะเราเป็นคนเริ่มไปคุยกับเค้าก่อนเอง เพราะแอบชอบเค้าตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัย แรกๆเริ่มคบกันก็มีความสุขดีค่ะ
แต่ด้วยความที่แฟนนิสัยเด็กมาก คบกับเราแรกๆไม่กล้าให้เราเจอแม่ค่ะ จูงมือเราวิ่งหนีแม่ ตอนนั้นเรา งง มาก
เสียใจค่ะ ทำเหมือนแอบคบ ก็ตลกดีนะคะ แต่พอแยกย้ายกันกลับบ้านแล้ว ก็เคลียกันเรียบร้อยค่ะ เค้าบอกว่าที่ต้องแอบแม่เพราะ ไม่อยากให้แม่บ่น แม่เคยบอกว่า "ถ้ามีแฟนแล้วคบไม่นาน ไม่ต้องพามาให้เห็นเลยนะ" อะไรประมาณนี้ค่ะ ปัจจุบันสามารถไปบ้านเจอพ่อแม่ได้แล้วค่ะ แต่ญาติและคนอื่นๆ ยัง...
ตอนที่เรายังเรียนไม่จบ เราก็อยุ่หอ เจอแฟนบ่อยค่ะ เลยไม่ค่อยทะเลาะกัน มีอะไรก็ช่วยกัน
แฟนเป็นคนเรียนไม่เก่ง และไม่ขยันด้วยค่ะ เหมือนเด็กๆ ไม่อยากทำก็คือไม่ทำ เราต้องช่วยงานเค้าอยู่เสมอ เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้าแย่
คบกับเรา เราก็อยากให้เค้าดีขึ้นๆ จะได้ไม่มีใครมาว่าได้ อีกอย่างก็เพื่ออนาคตของเค้าค่ะ เราเต็มใจช่วยเค้าตลอดนะ แต่ก็มีบ่นๆบ้าง เวลาที่ทะเลาะกัน
อย่างเช่น เนี่ยเค้าช่วยตัวเองสารพัด แต่ตัวเองไม่เคยทำดีกับเค้าเลย ตัวเองไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอ?
ตั้งแต่คบกับแฟนมา แฟนไม่เคยให้ของขวัญค่ะ ไม่เคยเซอร์ไพรส์อะไรทั้งนั้น จืดชืดค่ะ
จะมีแต่เรา ที่จำทุกสิ่งทุกอย่าง วันเกิด วันครบรอบ วาเลนไทน์ เรามีของให้ตลอดค่ะ อยากให้เอง เป็นคนชอบให้อยู่แล้วค่ะ
แต่ อยู่ไปนานๆ คือไม่เคยได้ของจากแฟนเลย ก็เลยแปลกใจ แบบ... เฮ้ย คนแบบนี้มันมีจิงๆด้วยหรอวะ พึ่งเคยเจอ
ไม่ได้อยากได้สิ่งของค่ะ แต่มันแค่ อยากรู้สึกดี เวลาที่เค้าทำอะไรเพื่อเราค่ะ มันดูเหมือนเราสำคัญดี
แต่คือ ไม่เคยได้เลย จนเบื่อ บางทีร้องไห้ก็มี น้อยใจค่ะ รู้สึกแย่เลย
เคยบอกแฟนไปตรงๆ เรื่องไม่เคยทำอะไรให้กันเลย เค้าก็ ขอโทษค่ะ เค้าบอก ไม่เคยซื้อของให้ใคร ทำอะไรให้ใครไม่เป็นค่ะ
พูดแบบนี้ตั้งแต่เริ่มคบ จนทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิมค่ะ สม่ำเสมอ ไม่ปรุงปรุงเปลี่ยนแปลง เหนื่อยใจเลยค่ะบอกตรงๆ
แล้วยิ่งเค้าไม่ทำ เราก็ยิ่งพูด ว่าเออ ทำไมเธอไม่ทำ ปรับตัวบ้างสิ ทำเพื่อเค้าบ้าง
กลับหลายเป็นว่า เราจู้จี้ขี้บ่น พูดมาก ซ้ำซาก เป็นคนเยอะกับทุกสิ่งอย่าง
ซึ่งเราคิดว่า ถ้าเราได้รับอะไรดีๆบ้าง เราคงไม่เป็นแบบนี้
คนเรา ถ้าได้อะไรมากเพียงพอ มันจะร้องขอ อยากได้ อยากให้คนอื่นทำให้ทำไม จริงไหมคะ?
ทีนี้ เรื่องมันเกิดค่ะ เราชอบพูดประมาณว่า "นี่ เราจะได้แต่งงานกันจิงไหมนะ" หรือไม่ก็ "ตัวเองไม่คิดเรื่องอนาคตของเราบ้างหรอ"
เวลาถามเรื่องพวกนี้ไป เค้าจะไม่ตอบเลยค่ะ พอยิ่งไม่ตอบ เราก็ยิ่งเซ้าซี้ แล้วเราเนี่ย เวลาอยากรู้อะไร ต้องรู้ให้ได้ เลยถามๆๆๆ อยุ่นั่นแหละ
จนเค้าโมโหค่ะ ทำแบบรำคาญใส่เราเลย เค้าก็ว่าเรา ว่า
แฟน : ตัวเองนี่เยอะเนอะ เรื่องแบบนี้ เค้ายังไม่พร้อมหรอก ถามเซ้าซี้ทำไม มันยังไม่ถึงเวลา
เรา : เค้าก็แค่อยากรู้ เห็นตัวเองไม่เคยคิดเรื่องอนาคตเลย ตัวเองไม่เคยมีเค้าอยุ่ในความคิดเลยหรอ
แฟน : ก็คิดว่ามีอยู่ แต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ อะไรมันก็ไม่แน่นอนหรอก อาจจะเลิกกันก็ได้
เรา : ตัวเองทำเหมือนไม่จิงจังกับเค้าเลย ปกติ คนเปนแฟนกัน ถ้าเค้ารักกันจิงๆ เค้าก็ต้องมองอนาคตกันแล้วไม่ใช่หรอ อาจจะไม่ได้ทำให้ได้เลยในตอนนี้ แต่มันก็ต้องมีคุยกันบ้างอ่ะ เค้าแค่อยากให้ตัวเองตอบเค้าบ้าง ไม่ใช่เงียบ ไม่ตอบอะไรเลยแบบนี้
แฟน : ถ้าปันหามันเยอะนักก้อจบไปเหอะ จะได้ไม่ต้องเอาคำตอบอะไรอีก ไปหาเองข้างหน้าเหอะ อยากแต่งงานมากก็ไปหาคนที่โตกว่าเหอะ ไม่มีคำตอบจะพูดให้ฟัง เบื่อ ปัญหาเยอะ
เรานี่ร้องไห้เลยจ้า เราไม่คิดว่าเค้าจะคิดแบบนี้
เมื่อก่อนเวลาทะเลาะกัน เราชอบบอกเลิก แฟนไม่ชอบให้พูด เราก็เลิกพูดค่ะ
แต่เดี๋ยวนี้ แฟนพูดสะเอง ทะเลาะกันแล้วไล่เราไปหาคนอื่น... บ่อยมาก ยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกว่า เออ เค้าคงไม่รักเราจิงๆ
เพราะเวลามีปัญหา เค้าจะไม่ค่อยช่วยแก้ จะหนีปัญหาโดยปล่อยให้เรื่องมันจบไป เลิกพูด ไม่ต้องคุย เงียบๆกันไป
แล้วค่อยกลับมาคุยใหม่ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!! ซึ่งเราทำแบบนั้นไม่ได้ มันคาใจเรามากๆๆๆๆๆ เราต้องเคลียให้จบเท่านั้น ไม่งั้นมันไม่โอเค
เราเสียใจมาก เราเลยถามเค้าว่า
เรา : แล้วถ้ามันแย่แบบนี้ จะให้เค้าทำยังไงต่อไปล่ะ (พยายามหลีกเลี่ยงการบอกเลิก เพราะเราสัญญาไว้ว่าเราจะไม่พูดก่อน)
แฟน : ก็แล้วแต่อ่ะ อยากทำไรก็ทำไป อยู่กับตัวเองให้มากที่สุด โดยไม่ต้องยุ่งกับคนอื่น ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ไม่ทำให้คนอื่นรำคาน
เราอึ้งอ่ะ คือที่ผ่านมา เราไปรบกวนเขามากมายถึงขนาดนั้นเลยหรอ เราน่ารำคาญมากเลยหรอ เสียใจมาก
ทั้งๆที่ ที่ผ่านมา เราช่วยเค้ามาตลอด แทบทุกเรื่อง อะไรที่เค้าทำไม่ได้ เราจะช่วยทำให้หมด
ถึงจะบ่นๆบ้าง แต่เราก็ยินดีจะช่วยทำ เพราะเป็นแฟนเรานี่นะ ก็ต้องช่วยกันสิ
แต่ที่เค้าพูดมา เหมือนเราไปเป็นตัวถ่วงเขา เหมือนเราให้เขาช่วยเรามาตลอด
ตอนนี้เราทำงานแล้วค่ะ แฟนยังเรียนไม่จบ รู้สึกเหมือนโง่ให้เด็กหลอกยังไงก็ไม่รู้ค่ะ
ต้องให้เด็กมาว่า เหนื่อยจิงๆค่ะคุณขาาาาาาาาา า เห้อ
สรุปแล้ว เราจริงจังเกินไป หรือเค้าไม่เคยคิดอะไรกับเราเลย?
แล้วเรา ควรจะยังคบเค้าต่อไปไหม หรือแยกตัวออกห่างเค้าไปดี
เรายังรักอยู่มากนะ เพราะเราก็ไปชอบเค้าเองตั้งแต่แรก ขอคบเค้าเองด้วย แรดไหมล่ะ
ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆชาวพันทิพย์หน่อยนะคะ รบกวนด้วยค่า
ปล. กระทู้แรกนะคะ ถ้าผิดพลาดยังไงต้องขอโทษด้วยค่ะ
______________________________________________________________________________
ขอบคุนทุกท่านที่เข้ามาแสดงความเห็นและแนะนำ นะคะ
บางท่านอาจเข้าใจผิดว่า เราต้องการจะแต่งงานกับเด็กคนนี้ มันไวไป หรืออาจจะมองว่า ยังเด็กอยู่จะหวังอะไรมากมาย
คือ ต้องชี้แจงให้ทราบเลยนะคะว่า ที่ได้เล่ามานี้ เราไม่ได้จะแต่งงานหรืออะไรทั้งนั้นค่ะ ๕๕๕๕
แค่เป็นการคุยกันเฉยๆ เนื่องจากว่า เราไม่เคยเห็นว่าแฟนเราจะทำอะไรเพื่อเราเลย สัดนิด แม้แต่จะซื้อของขวัญวันเกิด
เลยคิดว่า เฮ้ย แค่ให้ความสำคัญกันบ้างเป็นบางวัน ยังให้ไม่ได้เลย เรื่องอนาคตมันจะคิดถึงไหมนะ อะไรอย่างงี้น่ะ
บางท่านที่บอกว่า หวังอะไรกับเด็กอายุ 22
คือ... ตอนเราเริ่มคบเค้า เราก็ 22 ค่ะ เรายังทำเพื่อเค้าได้เลย โดยไม่ต้องให้ใครบอก
เราว่า การที่เค้าจะทำให้เราหรือไม่ มันไม่ได้เกี่ยวกับอายุหรอกค่ะ... มันอยู่ที่ว่า เค้ารักเรามากพอที่จะทำหรือเปล่า
คิดถูกหรือเปล่าไม่ทราบ แต่ก็คิดไว้ประมาณนี้นะ