ทำตัวอย่างไร จากเด็กบ้านสู่รั้วมหาลัย หอใน

ผมก็เป็นคนหนึ่ง ที่ได้ผ่าน สนามแอดมิชชั่น 57 มา จนไเ้เข้ามหาวิทยาลัย สำหรับผมแล้ว คณะ สำคัญกว่ามหาวิทยาลัย แต่ การที่คะแนนไม่มากนักถึงจะได้คณะที่ใช่ แต่ก็ได้มหาวิทยาลัยที่ไกลบ้าน ณ ตอนนี้ ก็ เปิดเรียนมาได้ 6 เดือนแล้ว ชีวิตนั้นเปลี่ยนไปจากเมื้อก่อนอย่างสิ้นเชิง ตอนแรกที่ผมรู้ว่าได้มหาลัยแห่งนี้ ผมลังเลไปหมด ไม่มีเพื่อนตามมามหาลัยนี้เลย ทางก็ไม่รู้จัก เกิดมายังไม่เคยมาด้วยซ้ำไป ความคิดของผมจึงผุดขึ้น คือ การอยู่หอใน ซึ่งแรกๆมันก็ดี แต่หลังจากนั้นไม่นาน ด้วยความสนิทกับเพื่อนจึงเป็นปัญหา เทอมแรกนั่น ผมอยู่ ห้องหนึ่งในหอใน สมมุติเป็นห้อง a ขณะที่ผมอยู่ห้องนั้น ปรากฎว่า ของผมหาย ไม่ว่าจะเป็นเงิน สิ่งของ ผมจึงแก้ปัญหาด้วยการล็อคตู้  แต่ผมว่ามันเป็นอะไรที่ลำบากเพราะของผมมันเยอะมาก เปิดหยิบของแล้วล็อคเลย ก็จะโดนรูมเมทมองด้วยสายตาแปลกๆ ห้องไม่มีแม้แต่ช่วยทำความสะอาด ผมจึงทำคนเดียว แต่หลังๆ ผมก็ทนไม่ไหวจึงไม่ทำ รักษาแค่ความสะอาดบนเตียง พอเทอม2 ผมจึงย้ายห้องมา สมมุติ ห้องb ซึ่งก่อนย้ายมาได้คุยกับเพื่อนห้องa ไว้แล้วจึงไม่มีปัญหาอะไร การมาอยู่ห้องนี้ ก็เหมือนเดิม ห้องสกปรกมาก แต่รอบนี้ต่างกันมันดีกว่าคือเมดนั้นเป็นคณะเดียวกัน จึงคุยกันซี้กันมากๆ แต่ผมก็เป็นคนชอบความสะอาด เลยออกจะแบบจักจิกเกินไป เช่น ตากผ้าแห้งก็เก็บนะ ที่มันมีน้อยคนอื่นตากไม่ได้ หรือจะเป็น ของๆผมใช่ละเอามาคืน เสื้อผ้านี่ขอนะ อย่าเอาไปใส่ ตอนนี้รู้สึกเหนื่อย มีความคิดอยากจะไปอยู่หอนอก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะดีไหม บางทีอยํ่กันเยอะไป เวลามันหายไปไหนไม่รู้ หนังสือก็ไม่กด้อ่าน นอนก็ดึก ร่างกายก็ไม่ไหว ไปเรียนก็ไม่รู้เรื่อง ผมเคยสงสัย สัย ม.ปลาย เรียนเยอะกว่า ตื่นเช้ากว่า ทำไม ไม่เหนื่อยขนาดนี้ บางทีมีความรู้สึดแบบ นอนหอชินกอแล้ว กลับบ้านก็รู้สึกแปลกๆ ทั้งๆที่ก้องนอนที่บ้านนอนมาตั้งแต่อนุบาล3 แต่ตอนนี้กลับไปกลับรู้สึกเคว้งคว้าง ไม่ชินที่ พออยู่บ้านชิน กลับมาหอก็ไม่ชิน มีความรู้สึกเหมือนชีวิตเร่ร่อน อยู่ไหนก็ไม่สบายใจสนืทนัก ผมอยากรู้ว่าเพื่อนๆเป็นเหมือนกันไหม แล้วแก้ยังไง ใ้วิธีอย่างไร รบกวน เพื่อนๆพี่ๆด้วยนะครับ