เริ่มแรกเลย ต้องบอกก่อนค่ะว่า เรามีเพื่อนมาหลายชุดนะ แบบเพื่อนสมัยม.ต้น สมัยม.ปลาย สมัยมหาลัย ประมาณนี้ค่ะ
ก็จะคบกันเป็นกลุ่ม เราจะมีเพื่อนสนิทไม่เยอะนะคะ มากสุด 5 คน ใน 5 คนก็จะแบ่งออกเป็นเพื่อนรักอีกนะ ทั้งชีวิตเรามีเพื่อนรัก 2 คน
นับตั้งแต่อนุบาลยันจบมหาลัยเลยนะ ทุกวันนี้ยังติดต่อกับเพื่อนรักอยู่ แต่แค่คนเดียว เหมือนกับว่าห่างกับอีกคนไปนานมากแล้ว
เรียนด้วยกันตอนอนุบาลถึงประมาณป.2 จากนั้นเราย้ายโรงเรียนเลยไม่ได้เจอเค้า กลายเป็นว่าห่างหายกันไป
ส่วนเพื่อนรักคนที่คุยกันถึงทุกวันนี้ เรียนด้วยกันตอนป.3 จนถึงม.4 คือร.ร.เก่าเนี่ย มีถึง ม.3 พอจบ เข้าร.ร.ใหม่ ก็บังเอิญได้มาเรียนด้วยกันอีก
ที่ร.ร.ใหม่เราก็เจอเพื่อนใหม่อีก 1 คน เลยคบกัน 3 คน มีเรา เพื่อนรักเรา และเพื่อนใหม่ เราขอเรียกแทนเพื่อนรักเราว่า Y นะ
แล้วเรียกแทนเพื่อนใหม่ว่า O นะ พอขึ้นม.5 Y ก็ย้ายออกตามครอบครัวไปเรียนอยู่จังหวัดอื่น เราก็เลยเป็นเพื่อนสนิทกับ O มาจนจบม.6
และยังติดต่อ Y อยู่ตลอดทางโทรศัพท์
พอเข้ามหาลัย เราก็สอบติดที่เดียวกับ O เลยอยู่หอด้วยกัน เป็นรูมเมทประมาณนั้น มหาลัยเนี่ยก็มีเพื่อนสนิทเพิ่มมาอีกคนนึงนะ เราขอเรียกว่า L
ปีแรกเราก็มี O เป็นรูมเมทมาตลอด พอขึ้นปี 2 เราอยากประหยัด เลยชวน L มาอยู่ด้วย สรุปเราเป็นรูมเมทกัน 3 คน ประเด็นมันอยู่ที่
พอเราอยู่ด้วยกันมาจนถึงจุดนึง เหตุการณ์นี้ได้เริ่มต้นขึ้น
อยู่มาวันนึงช่วงเย็นๆ กระเป๋าเงินเราหาย มั่นใจว่าหายที่หอ
เราจำได้ว่าก่อนเดินขึ้นหอ กระเป๋าตังค์เรายังอยู่ เพราะเราแวะซื้อน้ำที่ร้านค้าใต้หอไปกินบนห้อง ตอนขึ้นลิฟท์กระเป๋าตังค์ยังอยู่ในมืออยู่เลย
พอถึงห้องก็อาบน้ำนอนเลย ผ่านไปคืนนึง โดยที่ไม่รู้ตัวว่ากระเป๋าตังค์หาย เช้ามาหาไม่เจอ เราก็ไม่เอะใจอะไรนะ แต่งงหายไปยังไง
พยายามนึกภาพเหตุการณ์เท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ว่าทำตกตอนไหน ถ้าตกเราจะไม่ได้ยินเสียง ไม่รู้สึกตัวเลยหรอ ทั้งๆที่เราเป็นคนรอบคอบ
และเจ้าระเบียบมาก ไม่ใช่คนที่ชอบวางของไปทั่ว ไม่ขี้ลืมอีกด้วย หลังจากที่หาจนทั่วห้อง ตัดสินใจไปถามแม่บ้านว่าเห็นกระเป๋าตังค์หล่นบ้างมั้ย
แม่บ้านก็ว่าไม่เห็นนะ ไม่มีใครเอามาฝากด้วย ดีที่ว่าเงินในกระเป๋าไม่เยอะเท่าไหร่ แต่บัตรต่างๆข้างในนั้นสำคัญยิ่งกว่า
เราได้แต่ภาวนาให้คนที่เก็บได้เอากระเป๋ากับบัตรมาคืนเรา ส่วนเรื่องเงิน เราคิดว่ายังไงเราคงไม่ได้คืนอยู่แล้ว
แต่ถ้าคนที่เก็บได้มีคุณธรรมมากพอ อาจจะได้คืนทั้งหมด แต่สุดท้ายก็เงียบ ไม่ได้อะไรคืนค่ะ เราเลยไปทำบัตรทุกอย่างใหม่หมด
เสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา แต่ทำไงได้
ผ่านเหตุการณ์มาประมาณ 4 วัน รู้สึกว่างๆ เลยเก็บกวาดห้อง จัดนั่นจัดนี่ให้เข้าที่เข้าทาง
รื้อของไป รื้อของมา เอ้า! กระปุกออมสินหาย คือตั้งแต่อยู่มาก็เอาไว้ตรงนี้ตลอด ไม่เคยขยับไปไว้ตรงไหน หายไปยังไงว้าาาาา
กระปุกออมสินเรามีไว้เก็บเงินสำรอง เผื่อช่วงไหนเงินขาดมือ ก็จะเอาไว้ใช้จ่ายไปก่อน พอมีเงินก็จะเอาไปเก็บสำรองไว้เหมือนเดิม
แต่ความโชคดีก็เกิดขึ้นบนความโชคร้าย บังเอิญเราเอาเงินที่สำรองไว้ ไปใช้แล้ว คิดอยู่ว่าจะเอามาใส่ไว้เหมือนเดิม ดีนะ ที่ยังไม่ได้ใส่ไป
สม เอาไปก็ไม่มีเงินหรอก แบร่!!
จากนั้นเวลาผ่านไปประมาณอาทิตย์นิดๆ ช่วงเย็นของวันนึง เรากดเงินออกมาจาก ATM ราวๆ 7 พัน
ธรรมดาไม่กดเงินเยอะ แต่จำเป็นจะใช้เงินจำนวนนี้ เลยตัดสินใจกดออกมา วันนี้ O บ่นว่าเงินหาย 1000 นึง เราก็พูดกับ O ว่า เก็บไว้ไหน
หาดีๆ จำผิดป่าว O ก็ว่า O เพิ่งกดออกมาจาก ATM แล้วใส่กระเป๋าตังค์อันนี้ไว้ เอ๊ะเงินไปไหน แล้ว O ก็บอกว่า ไม่เป็นไรไปกดใหม่ก็ได้
เดี๋ยวค่อยหา เราก็ไม่ได้คิดอะไรอีกนั้นแหละ เช้าของวันรุ่งขึ้นจะไปทำธุระข้างนอกเลยเอาเงินไว้ที่ห้อง กลัวกระเป๋าตังค์หายอีก
เลยไม่กล้าพกไป ภายในช่วงเวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมง กลับมาถึงห้อง O ก็บ่นอีกว่าเงิน 1000 นึงไปไหน กดออกมาแล้วจริงๆนะ ทีนี้เราเริ่มเอะใจ
ดูเงินเราหน่อยดีกว่า นับไป 3 รอบ ทั้งๆที่แบงค์มีอยู่แค่นั้น เห้ยยยย! เงินไม่ครบอ่ะ หายไป 3000 ชาไปทั้งตัว ให้ O ช่วยนับอีกรอบ
เห้ยยย! หายจริง ทีนี้ O เปิดกระเป๋าตังค์อีกใบที่ทิ้งไว้ห้อง เงินหายไปอีก 300 เราก็แบบพูดไม่ออก
พยายามคิดเงินจะสามารถหายไปยังไงได้บ้าง เช่น มีใครเข้าห้องเราได้รึป่าว กุญแจอาจจะล็อคไม่ดีรึป่าว คิดไปคิดมา คนนอกจะรู้ได้ไงว่าเรามีเงินสดอยู่นะ ละคนนอกจะรู้ได้ไงว่าเราเก็บเงินไว้ตรงนี้นะ คงจะเป็นขโมยที่มีตาทิพย์นะ เจ๋งมากเลย เราก็พยายามคิดทบทวน คนในแน่ๆ พยายามดูใครมีพิรุธสุด ใครเอาของเราไป O หรือ L ให้ไปเดาเล่นๆก่อนนะคะ เดี๋ยวมาต่อ
ขโมยที่มากับคำว่า "เพื่อน"
ก็จะคบกันเป็นกลุ่ม เราจะมีเพื่อนสนิทไม่เยอะนะคะ มากสุด 5 คน ใน 5 คนก็จะแบ่งออกเป็นเพื่อนรักอีกนะ ทั้งชีวิตเรามีเพื่อนรัก 2 คน
นับตั้งแต่อนุบาลยันจบมหาลัยเลยนะ ทุกวันนี้ยังติดต่อกับเพื่อนรักอยู่ แต่แค่คนเดียว เหมือนกับว่าห่างกับอีกคนไปนานมากแล้ว
เรียนด้วยกันตอนอนุบาลถึงประมาณป.2 จากนั้นเราย้ายโรงเรียนเลยไม่ได้เจอเค้า กลายเป็นว่าห่างหายกันไป
ส่วนเพื่อนรักคนที่คุยกันถึงทุกวันนี้ เรียนด้วยกันตอนป.3 จนถึงม.4 คือร.ร.เก่าเนี่ย มีถึง ม.3 พอจบ เข้าร.ร.ใหม่ ก็บังเอิญได้มาเรียนด้วยกันอีก
ที่ร.ร.ใหม่เราก็เจอเพื่อนใหม่อีก 1 คน เลยคบกัน 3 คน มีเรา เพื่อนรักเรา และเพื่อนใหม่ เราขอเรียกแทนเพื่อนรักเราว่า Y นะ
แล้วเรียกแทนเพื่อนใหม่ว่า O นะ พอขึ้นม.5 Y ก็ย้ายออกตามครอบครัวไปเรียนอยู่จังหวัดอื่น เราก็เลยเป็นเพื่อนสนิทกับ O มาจนจบม.6
และยังติดต่อ Y อยู่ตลอดทางโทรศัพท์
พอเข้ามหาลัย เราก็สอบติดที่เดียวกับ O เลยอยู่หอด้วยกัน เป็นรูมเมทประมาณนั้น มหาลัยเนี่ยก็มีเพื่อนสนิทเพิ่มมาอีกคนนึงนะ เราขอเรียกว่า L
ปีแรกเราก็มี O เป็นรูมเมทมาตลอด พอขึ้นปี 2 เราอยากประหยัด เลยชวน L มาอยู่ด้วย สรุปเราเป็นรูมเมทกัน 3 คน ประเด็นมันอยู่ที่
พอเราอยู่ด้วยกันมาจนถึงจุดนึง เหตุการณ์นี้ได้เริ่มต้นขึ้น
อยู่มาวันนึงช่วงเย็นๆ กระเป๋าเงินเราหาย มั่นใจว่าหายที่หอ
เราจำได้ว่าก่อนเดินขึ้นหอ กระเป๋าตังค์เรายังอยู่ เพราะเราแวะซื้อน้ำที่ร้านค้าใต้หอไปกินบนห้อง ตอนขึ้นลิฟท์กระเป๋าตังค์ยังอยู่ในมืออยู่เลย
พอถึงห้องก็อาบน้ำนอนเลย ผ่านไปคืนนึง โดยที่ไม่รู้ตัวว่ากระเป๋าตังค์หาย เช้ามาหาไม่เจอ เราก็ไม่เอะใจอะไรนะ แต่งงหายไปยังไง
พยายามนึกภาพเหตุการณ์เท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ว่าทำตกตอนไหน ถ้าตกเราจะไม่ได้ยินเสียง ไม่รู้สึกตัวเลยหรอ ทั้งๆที่เราเป็นคนรอบคอบ
และเจ้าระเบียบมาก ไม่ใช่คนที่ชอบวางของไปทั่ว ไม่ขี้ลืมอีกด้วย หลังจากที่หาจนทั่วห้อง ตัดสินใจไปถามแม่บ้านว่าเห็นกระเป๋าตังค์หล่นบ้างมั้ย
แม่บ้านก็ว่าไม่เห็นนะ ไม่มีใครเอามาฝากด้วย ดีที่ว่าเงินในกระเป๋าไม่เยอะเท่าไหร่ แต่บัตรต่างๆข้างในนั้นสำคัญยิ่งกว่า
เราได้แต่ภาวนาให้คนที่เก็บได้เอากระเป๋ากับบัตรมาคืนเรา ส่วนเรื่องเงิน เราคิดว่ายังไงเราคงไม่ได้คืนอยู่แล้ว
แต่ถ้าคนที่เก็บได้มีคุณธรรมมากพอ อาจจะได้คืนทั้งหมด แต่สุดท้ายก็เงียบ ไม่ได้อะไรคืนค่ะ เราเลยไปทำบัตรทุกอย่างใหม่หมด
เสียทั้งเงิน เสียทั้งเวลา แต่ทำไงได้
ผ่านเหตุการณ์มาประมาณ 4 วัน รู้สึกว่างๆ เลยเก็บกวาดห้อง จัดนั่นจัดนี่ให้เข้าที่เข้าทาง
รื้อของไป รื้อของมา เอ้า! กระปุกออมสินหาย คือตั้งแต่อยู่มาก็เอาไว้ตรงนี้ตลอด ไม่เคยขยับไปไว้ตรงไหน หายไปยังไงว้าาาาา
กระปุกออมสินเรามีไว้เก็บเงินสำรอง เผื่อช่วงไหนเงินขาดมือ ก็จะเอาไว้ใช้จ่ายไปก่อน พอมีเงินก็จะเอาไปเก็บสำรองไว้เหมือนเดิม
แต่ความโชคดีก็เกิดขึ้นบนความโชคร้าย บังเอิญเราเอาเงินที่สำรองไว้ ไปใช้แล้ว คิดอยู่ว่าจะเอามาใส่ไว้เหมือนเดิม ดีนะ ที่ยังไม่ได้ใส่ไป
สม เอาไปก็ไม่มีเงินหรอก แบร่!!
จากนั้นเวลาผ่านไปประมาณอาทิตย์นิดๆ ช่วงเย็นของวันนึง เรากดเงินออกมาจาก ATM ราวๆ 7 พัน
ธรรมดาไม่กดเงินเยอะ แต่จำเป็นจะใช้เงินจำนวนนี้ เลยตัดสินใจกดออกมา วันนี้ O บ่นว่าเงินหาย 1000 นึง เราก็พูดกับ O ว่า เก็บไว้ไหน
หาดีๆ จำผิดป่าว O ก็ว่า O เพิ่งกดออกมาจาก ATM แล้วใส่กระเป๋าตังค์อันนี้ไว้ เอ๊ะเงินไปไหน แล้ว O ก็บอกว่า ไม่เป็นไรไปกดใหม่ก็ได้
เดี๋ยวค่อยหา เราก็ไม่ได้คิดอะไรอีกนั้นแหละ เช้าของวันรุ่งขึ้นจะไปทำธุระข้างนอกเลยเอาเงินไว้ที่ห้อง กลัวกระเป๋าตังค์หายอีก
เลยไม่กล้าพกไป ภายในช่วงเวลาไม่เกินครึ่งชั่วโมง กลับมาถึงห้อง O ก็บ่นอีกว่าเงิน 1000 นึงไปไหน กดออกมาแล้วจริงๆนะ ทีนี้เราเริ่มเอะใจ
ดูเงินเราหน่อยดีกว่า นับไป 3 รอบ ทั้งๆที่แบงค์มีอยู่แค่นั้น เห้ยยยย! เงินไม่ครบอ่ะ หายไป 3000 ชาไปทั้งตัว ให้ O ช่วยนับอีกรอบ
เห้ยยย! หายจริง ทีนี้ O เปิดกระเป๋าตังค์อีกใบที่ทิ้งไว้ห้อง เงินหายไปอีก 300 เราก็แบบพูดไม่ออก
พยายามคิดเงินจะสามารถหายไปยังไงได้บ้าง เช่น มีใครเข้าห้องเราได้รึป่าว กุญแจอาจจะล็อคไม่ดีรึป่าว คิดไปคิดมา คนนอกจะรู้ได้ไงว่าเรามีเงินสดอยู่นะ ละคนนอกจะรู้ได้ไงว่าเราเก็บเงินไว้ตรงนี้นะ คงจะเป็นขโมยที่มีตาทิพย์นะ เจ๋งมากเลย เราก็พยายามคิดทบทวน คนในแน่ๆ พยายามดูใครมีพิรุธสุด ใครเอาของเราไป O หรือ L ให้ไปเดาเล่นๆก่อนนะคะ เดี๋ยวมาต่อ