หนูแดงเป็นหมาจรที่มาอาศัยอยู่กับร้านขายของชำในหมู่บ้าน
เธอมักจะมานั่งหรือนอนรอหน้าบ้านเราตอนตีห้าบ่อยๆ
เพื่อขอคุกกี้ของโปรดของเธอเสมอ
ขนาดบ้างครั้งให้อาหารเม็ดหรือคอไก่เธอยังไม่เอา
จะรอเอาคุกกี้ฝีมือเรา(ทำไว้แจกน้องหมาแถวบ้านอยู่แล้ว)
บางครั้งหนูแดง เห็นเราขี่จักรยานในหมู่บ้าน
เธอก็จะวิ่งไล่กวดให้ทันหรือแซงหน้ามานั่งรอหน้าบ้านก่อน
เพื่อจะขอรางวัลนั่นเอง ถ้าใครไม่รู้คิดว่าเธอต้องไล่กัดเราแน่นะ...555
เรารู้จักหนูแดงมานานหลายปี
เธอเป็นหมาที่รู้มาก ฉลาด ไม่กลัวใครในหมู่บ้าน
ถ้ามีหมาแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้าน ไม่ว่าตัวใหญ่หรือตัวเล็ก
เธอจะจัดการไล่จนกระเจิงไปหมด
แต่หนูแดงก็ยังติดนิสัยหมาจรอยู่อย่าง
คือเธอชอบที่จะไปคุ้ยขยะหาของกินเป็นประจำ
ทำให้บางครั้งขยะกระจุยกระจายเต็มถนนไปหมด
จนเจ้าของเกรงว่าเธออาจโดนวางยาได้
จึงเอาเธอเข้าไปนอนเฝ้าร้านในเวลากลางคืน
เมื่อพุธที่ผ่านมา ตอนตีห้า เราเป็นหนูแดงนอนอยู่ที่สนามเด็กเล่น
ท่าทางแปลกๆ เราคิดว่าหนูแดงคงไม่สบายแน่เลย
กะว่าเดียวจะแวะมาดูเธอสักหน่อย
เราเดินกลับบ้านซึ่งไม่ไกลจากสนามเด็กเล่นมากนัก
กำลังจะเข้าบ้าน หันหลังมาก็เห็นเธอเดินโซซัดโซเซตามมาถึงบ้าน
พอถึงประตูรั้ว หนูแดงก็ล้มลงเหมือนหมดแรง
เราจะเข้าไปจับหนูแดงก็พยายามลุกขึ้นอีกครั้ง
แล้วก็เดินโซซัดโซเซกลับออกไปตามถนนหน้าหมู่บ้าน
เราขี่จักรยานไปตาม จนเห็นเธอนอนอยู่หลังป้อมยามหน้าหมู่บ้าน
เราจึงเข้าไปอุ้มให้หนูแดงลุกขึ้นยืน แล้วเรียกให้เธอเดินกลับบ้าน
แต่เธอก็นอนลงไม่ยอมเดิน
เราก็เลยคิดว่าเดียวร้านค้าบ้านหนูแดงเปิด เราจะไปบอกเจ้าของให้มาดูเธอหน่อย
พอ 7 โมงเข้า เราก็ขี่รถผ่านไปดูอีก ก็ไม่เห็นหนูแดงนอนอยู่แล้ว
จึงคิดว่ามันคงเดินกลับบ้านไปแล้ว
ตกกลางคืนเราเดินเล่นที่สนามเด็กเล่น
เจ้าของหนูแดงก็เดินมาถามเราว่า
เห็นหนูแดงหรือเปล่า เขาจะพาหนูแดงไปหาหมอ
เพราะเวลาหนูแดงไม่สบายมักจะไม่นอนในบ้าน
เขาถามคนทั้งหมู่บ้านก็ไม่มีใครเห็น
เราก็เล่าให้ฟัง เขาก็บอกว่าตามหาหนูแดงตั้งแต่เช้าแล้วไม่เห็นเลย
ปกติหนูแดงไม่เคยออกไปนอกหมู่บ้านเลย
และที่ผ่านมาหนูแดงเคยไม่สบาย 2 ครั้ง
เคยเป็นมดลูกอักเสบเจ้าของก็พาไปหาหมอหมดไปเป็นหมื่น
ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเขาก็คงแอนดูหนูแดงพอสมควร
ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ก็เกือบหนึ่งสัปดาห์แล้ว
เราไม่เห็นหนูแดงอีกเลย หนูแดงหายไปอย่างไม่มีร่องรอย
และคิดว่า วันนั้นที่หนูแดงพยายามเดินโซซัดโซเซมาล้มอยู่ที่หน้าบ้าน
คงจะเป็นการมาล่ำลาเราเป็นครั้งสุดท้ายแน่ๆ
ต่อจากนี้ คงจะไม่มีหนูแดงมานั่งรอขอกินคุกกี้หน้าบ้านอีกแล้ว
ขอให้หนูแดงไปสู่สุคตินะ.....
คิดถึงหนูแดงจังเลย
คิดถึงหนูแดง.....
เธอมักจะมานั่งหรือนอนรอหน้าบ้านเราตอนตีห้าบ่อยๆ
เพื่อขอคุกกี้ของโปรดของเธอเสมอ
ขนาดบ้างครั้งให้อาหารเม็ดหรือคอไก่เธอยังไม่เอา
จะรอเอาคุกกี้ฝีมือเรา(ทำไว้แจกน้องหมาแถวบ้านอยู่แล้ว)
บางครั้งหนูแดง เห็นเราขี่จักรยานในหมู่บ้าน
เธอก็จะวิ่งไล่กวดให้ทันหรือแซงหน้ามานั่งรอหน้าบ้านก่อน
เพื่อจะขอรางวัลนั่นเอง ถ้าใครไม่รู้คิดว่าเธอต้องไล่กัดเราแน่นะ...555
เรารู้จักหนูแดงมานานหลายปี
เธอเป็นหมาที่รู้มาก ฉลาด ไม่กลัวใครในหมู่บ้าน
ถ้ามีหมาแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้าน ไม่ว่าตัวใหญ่หรือตัวเล็ก
เธอจะจัดการไล่จนกระเจิงไปหมด
แต่หนูแดงก็ยังติดนิสัยหมาจรอยู่อย่าง
คือเธอชอบที่จะไปคุ้ยขยะหาของกินเป็นประจำ
ทำให้บางครั้งขยะกระจุยกระจายเต็มถนนไปหมด
จนเจ้าของเกรงว่าเธออาจโดนวางยาได้
จึงเอาเธอเข้าไปนอนเฝ้าร้านในเวลากลางคืน
เมื่อพุธที่ผ่านมา ตอนตีห้า เราเป็นหนูแดงนอนอยู่ที่สนามเด็กเล่น
ท่าทางแปลกๆ เราคิดว่าหนูแดงคงไม่สบายแน่เลย
กะว่าเดียวจะแวะมาดูเธอสักหน่อย
เราเดินกลับบ้านซึ่งไม่ไกลจากสนามเด็กเล่นมากนัก
กำลังจะเข้าบ้าน หันหลังมาก็เห็นเธอเดินโซซัดโซเซตามมาถึงบ้าน
พอถึงประตูรั้ว หนูแดงก็ล้มลงเหมือนหมดแรง
เราจะเข้าไปจับหนูแดงก็พยายามลุกขึ้นอีกครั้ง
แล้วก็เดินโซซัดโซเซกลับออกไปตามถนนหน้าหมู่บ้าน
เราขี่จักรยานไปตาม จนเห็นเธอนอนอยู่หลังป้อมยามหน้าหมู่บ้าน
เราจึงเข้าไปอุ้มให้หนูแดงลุกขึ้นยืน แล้วเรียกให้เธอเดินกลับบ้าน
แต่เธอก็นอนลงไม่ยอมเดิน
เราก็เลยคิดว่าเดียวร้านค้าบ้านหนูแดงเปิด เราจะไปบอกเจ้าของให้มาดูเธอหน่อย
พอ 7 โมงเข้า เราก็ขี่รถผ่านไปดูอีก ก็ไม่เห็นหนูแดงนอนอยู่แล้ว
จึงคิดว่ามันคงเดินกลับบ้านไปแล้ว
ตกกลางคืนเราเดินเล่นที่สนามเด็กเล่น
เจ้าของหนูแดงก็เดินมาถามเราว่า
เห็นหนูแดงหรือเปล่า เขาจะพาหนูแดงไปหาหมอ
เพราะเวลาหนูแดงไม่สบายมักจะไม่นอนในบ้าน
เขาถามคนทั้งหมู่บ้านก็ไม่มีใครเห็น
เราก็เล่าให้ฟัง เขาก็บอกว่าตามหาหนูแดงตั้งแต่เช้าแล้วไม่เห็นเลย
ปกติหนูแดงไม่เคยออกไปนอกหมู่บ้านเลย
และที่ผ่านมาหนูแดงเคยไม่สบาย 2 ครั้ง
เคยเป็นมดลูกอักเสบเจ้าของก็พาไปหาหมอหมดไปเป็นหมื่น
ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเขาก็คงแอนดูหนูแดงพอสมควร
ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ก็เกือบหนึ่งสัปดาห์แล้ว
เราไม่เห็นหนูแดงอีกเลย หนูแดงหายไปอย่างไม่มีร่องรอย
และคิดว่า วันนั้นที่หนูแดงพยายามเดินโซซัดโซเซมาล้มอยู่ที่หน้าบ้าน
คงจะเป็นการมาล่ำลาเราเป็นครั้งสุดท้ายแน่ๆ
ต่อจากนี้ คงจะไม่มีหนูแดงมานั่งรอขอกินคุกกี้หน้าบ้านอีกแล้ว
ขอให้หนูแดงไปสู่สุคตินะ.....
คิดถึงหนูแดงจังเลย