เลิกรักหรือไปต่อ เพื่อนสนิทที่ไม่สนิท ช-ช

เริ่มด้วยเรื่องของปัญหาของผมเลยกันนะครับ แต่ผมบอกก่อนนะนี้เป็นกระทู้แรกของผม ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เล่าเรื่องไม่เก่ง อาจจะดูห้วนๆไปนิด แต่ลองอาจดูหน่อยนะครับ ต้องการคำแนะนำจิงๆ

ผมขอแทนตัวเองว่าทีละชีวิตมัธยมของผม ถือว่าดีมากๆ มากถึงมาที่สุด
ผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งนั้นแหละ หน้าตาดี การศึกษาดี มีแฟนมาหลายคน (เป็นผู้หญิง) ผมค่อนข้างเจ้าชู้ ไม่สิขี้เกียจนั้นคือนิสัยเสียของผมอย่างนึง ช่วงมัธยมก็ไม่มีอะไรหรอก ชีวิตก็เรื่อยๆ ตามภาษาวัยรุ่นทั่วไป มีแฟนมาแล้ว 3คน
พอเข้ารั่วมหาลัยเท่านั้นชีวิตเปลี่ยน... ผมเรียนในมหาลัยดังแห่งนึงครับปีแรกเข้ามาค่อนข้างป๊อปทีเดียว คนมาชอบเยอะแยะ ทั้งรุ่นเดียว กันและรุ่นพี่ ผมตัดสินใจคบกับผู้หญิงคนนึงหน้าตาดี ไม่ขาวมาก หุ่นถือว่าดีมาก แต่ก็เลิกกันไป เพราะเรื่องแฟนเก่า และความ ส่วนตัว จนมาเจอผู้หญิงอีกคนนึงที่ผมคิดว่าจะ เปลี่ยนชีวิตผมให้ดีขึ้น เป็นผู้ใหญ่ ผมรักคนนี้มากครับ แต่แล้ว เค้าก็บอกว่าเลิกไป เนื่องด้วย เปลี่ยนเป็นชอบเป็นรักไม่ได้ เด๋อ -เลยพึ่งเคยโดนเนี่ยแหละ จิงๆทั้งหมดคือ เกริ่นเท่านั้นเองเรื่องจิงๆมันหลังจากนี้

มีผู้ชายคนนึงก็รู้จักกันตั้งแต่เข้ามหาลัยแล้วแหละ แต่ก็ไม่ได้อะไร อยู่มาวันนึงเข้าก็ทักเฟสบุคมา (เค้าเป็นผู้ชายนะครับ) ก็คุยปกติถามนู้นนี้เรียนเป็นไง ตัวนี้เรียนไปยัง ทั่วไปนั้นแหละ ก็ทักมาเป็นระยะ อาทิต ครั้งของครั้ง เจอกันที่มหาลัยก็คุยปกติ เรามาสนิทกันเพราะ เราชอบอะไรเหมือนกัน คือ เรื่องควันๆ ก.ช. คงเดากันได้นะครับ ทำให้สนิทกันมาก ถึงมาที่สุด ระหว่างนั้นเค้าก้มีแฟน อยู่นะครับ แต่สักพักก็เลิกไป ก็ยิ่งทำให้ผมกับเค้าสนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนด้วยกัน แบบเพื่อนนั้นแหละครับ กินเหล้า ไปเที่ยว ไปไหนมาไหนก็จะชวนกันเป็นคนแรก เหมือนเพื่อนสนิททั่วไป จนมาวันนึงผมสอบชิงทุนได้ไปต่างประเทศ เราก็ติดต่อกันปกติ ถามกัน เป็นไงบ้างวะ สนุกไหม แต่มันเริ่มเยอะ เยอะขึ้นเรื่อยๆ เค้าโทรมาหาทุกวัน ไปไหนทำอะไรบอก บอกหมดจิงๆ ยิ่งกว่าแฟน หลังเริ่มวีดีโอคอลมา ผมสาบานได้ว่าก็แค่คิดว่าสนิทกันมากเท่านั้นเอง ทำแบบนี้ทุกวัน ขอย้ำ เช้า สาย บ่าย เย็น ก่อนนอน ทุกเวลาที่ผมกลับมาที่หอ ว่าง่าย เป็นระยะเวลาร่วม4-5เดือน มันทำให้ผมรู้สึกชิน รู้สึกแปลกและเปลี่ยนไป โดยไม่รู้ตัว แล้วเค้าก้เริ่มหายไป สาเหตุเพราะว่ามีผู้หญิงคุยอยู่ ผมเริ่มออกลายครับ 555555 เยอะว่าง่ายมันเป็นไปแบบไม่รู้ตัว แบบหายไปเลยนะสัด เออไปอยู่กับเมียเลยไป งอนแบบไร้สาเหตุ ซึ่งมันไม่ควรเป็นอย่างงั้น จนทะเลาะหนักมาก ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน กับผู้ชายเนี่ยนะ คิดกับตัวเองทุกวัน ทุกวันเหมือนคนบ้า อาจจะเพราะเหงาด้วย ไปตัวคนเดียวอยุ่ต่างประเทศคนเดียว ผมอาจจะชินแล้วชอบเพื่อนตัวเองโดยไม่รู้ตัว ทุกวันนี้ผมยังคิดอยุ่เลยไม่น่าเลยยจิงๆ จนเพื่อนมันถามขึ้นมาเป็นไรวะ ประมานนี้มั้งจำไม่ค่อยได้แล้ว ผมก็ตอบไปว่า ถ้ากุบอกจะยังเพื่อนเพื่อนกู? มันบอกเพื่อนรักกูนะเว้ยกูรับได้หมดอะ อันนี้คุยกันทางโทรสัพนะ ถามอารมนี้ทุกวันเพราะผมชวนมันทะเลาะบ่อยมาก จนผมยอมพูด มันยากจิงๆนะที่จะพูดอะไรแบบนี้ มันเป็นสิ่งที่พูดยากและไม่อยากยอมรับกับด้วยเองว่าผมชอบมันเค้าแล้ว ผมพูดว่ากูว่ากูชอบวะชอบแบบ ชอบไม่ใช่แบบเพื่อน มันก็ดูรู้นะ มันตอบกลับมาว่าเอออ.. ก้ยังเป็นเพื่อนกูอยู่ดี คุยกันดีๆไม่ได้หรอวะ ผมก็อืมๆ เออๆไป วันต่อๆมามันก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย กลับมาเหมือนเดิม ทำอะไรก็บอก คุยกันทุกวัน คือตอนมันมีคนคุย มันหายไปเลยไม่ตอบไม่ อะไรเลย ดูใส่อารม 555 หายไป8ชม. บอกอ่านหนังสือไม่ได้จับมือถือเลย เชื่อมันไหม ??!!! มันหายไปบางทีชม. ครึ่งชม ก็รุ้แหละมันอยู่กับคนที่มันคุย แฟนแล้วแหละเอาง่ายๆเลยย ก็เข้าใจนะข้าวใหม่ปลามัน แต่ผมหึงแบบบ้าคลั่งจิงๆ เหมือนเด็กมากๆ
เรื่องก็ผ่านไป จนผมกลับไทย เออผมลืมบอก ระหว่างที่บอกชอบไปละ ผมบอกกลับตัวเองแล้วว่าจะเลิกชอบมัน บอกกับเพื่อนผมด้วยว่าขอโทด เออมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ต่อเลยยละกัน กลับไทยมาผมช่วงพฤศจิกา ผมปิดเทอมก่อนพวกที่มหาลัย ก็เลยไปเจอเพื่อนๆ ที่มหาลัยตามปกติ ชวนไปเที่ยวกันมีเพื่อนๆผมและก็ไอเพื่อนสนิทผมเนี่ยแหละ ตามภาษา ผมก็เจอแฟนมันบ้างเพราะเวลาไปไหนมา มันก็ชอบชวนผมไปด้วย ไปเป็น กขค ทำ ไรไม่รู้ หลังๆมันก็เริ่มติดผมมากขึ้น เริ่มไม่ไปหาแฟน อยู่แต่หอ แล้วก้ชวนผมไปหอมันหลัง มึนเมาเมื่อทุกที หอที่มันอยู่เป็นบ้านเช่าอยู่กันเยอะครับ หลังๆมันเลยเริ่มทะเลาะกับแฟน ผมเป็นที่ปรึกษาให้มัน บอกมันเออก็ไม่หาแฟนบ้างก็ได้ มันก็แบบก็กุเป็นเงี้ย ติดเพื่อน ผมก็เครียให้ตลอด คุยกับมัน คุยกับแฟนมัน พูดให้เข้าใจกัน แต่ผมก็เริ่มสงสัยและเริ่มรู้สึกชุกคิดมานิดนึง ว่ามันจะชอบผมเพราะมันดูติดผมมาก แต่ตอนนั้นผมไม่อะไรแล้ว ก็ยังมีอารมชอบอยู่นะ แต่ก็ไม่อะไรแล้ว จนมาวันคริสมาส ก็ชวนๆกันไปกินเหล้า ผมก็บอกมันไว้ว่าจะไปนอนคอนโดมัน มันก็ไม่ว่าอะไร เพราะก่อนหน้านี้ก็แบบนี้แหละเวลาไปเที่ยว ผมกลับบ้านบ้าง นอนคอนโดมันบ้าง แต่ไปเที่ยวกันครั้งนี้แฟนมันไปด้วย ก็สวีทออกหน้าออกตากันในผับเลย จนเพื่อนคนอื่นๆ และผมเริ่ม ไม่ชอบเพราะผมว่ามันไม่เหมาะและแรงไปนิดนึง จูบๆ ลูบคำๆ อะไรทำนองนั้น ผมเลยแยกๆกันมาห่างๆ ปล่อยมันไป แล้วก็เมา วันนี้เมากันทุกคนเดินไปตรงคุยกับพี่แท๊กซี่ไม่ถูก เมามากกกขโมยถังน้ำแข็งกลับบ้านมาด้วย 5555 พอผับปิดก็กลับบ้านกัน ผมก็แยกกลับคอนโดนเพื่อนผม ไปส่งแฟนมันก่อน เมากันมากๆ มันพูดกับผมตลอดทาง เป็นเพื่อนที่กูรักที่สุดแล้วนะเว้ยอย่าทิ้งกูไปไหน พูดไม่หยุด พอถึงคอนโดขึ้นห้อง ถอดหมดครับ ถอดหมดจิงๆ ผมก็มึนๆ เออทำไรก็เรื่องของ ผมเมามากไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ก็เปลี่ยนชุดแล้วก็ล้มลงเตียง มันก็ตามมาติดๆ เรื่องเกิดด !! มันบอกขอกอดหน่อยย ผมก็นิ่งๆ ไม่ค่อยมีสนิทที่จะพูดจะตอบ แต่พอรู้สึกได้ลางๆ ว่ามันเอาหน้ามาใกล้ สักพักเท่านั้นแหละ มันจูบผมก่อน ด้วยความที่ก็รู้สึกชอบมันอยู่ลึก บวกกับความเมา ก็จูบตอบ ซึ่งไม่น่าเลยจิงๆ แล้วเราก็ดีอะไรกัน เห้อออออ ไม่มีการสอดแต่อย่างใด จิงๆก็ลองกันทั้งคู่ แต่ต่างฝ่ายต่างเจ็บ แต่ก็ช่วยกันจนจบ ผมตื่นมาก่อนมันพร้อมกับความรู้สึกว่ากุทำไรลงไป ไม่น่าเลยย ผมเป็นเพื่อนกันนะ แต่มันกลับตื่นมาเหมือนไม่มีอะไร และกลายเป็นคนละคนเลย รักผมมา กอดผม แรกๆก็แปลกนะ แต่ก็รู้สึกดี แต่รู้สึกผิดกับแฟนมัน จนเรามีอะไรกันบ่อยขึ้น บ่อยแบบ ของแปลกใหม่ มันแบบออกมาจากหอ หาผมเพื่อมีอะไรกัน จนมันเลิกกับแฟนครับ ผมรู้มันผิดและมากๆ แต่กรรมตามทันแล้วครับ ชีวิตมาดีมากช่วงแรกๆ สองสามเดือนแรก หลังเริ่มทะเลาะกันแทบทุกวัน เพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆ ผมงี่เง่าบ้าง หึง บ้าง หวงบ้าง จิปาถะ ทุกวัน ทุกวันจิงๆ เป็นระยะเวลาเกือบปี คิดดูนะครับทุกวัน เอาเป็นว่ามีทุกอาทิต ตลอดเวลาเข้าง้อนะ ง้อตลอด ขับรถจากหอมาที่บ้าน นั่งร้องไห้ ขอคืนดี เค้าพูดว่าไม่อยากเสียผมไป ผมมั่นใจครับ ว่าเค้ารักผม และผมก็มั่นใจว่าผมรักเค้ามากกว่า มากว่าจิงๆ ผมรู้ตัวเองง จนมันอาจจะทะเลาะมากไป ต่างคนต่างไม่เค้าใจ ผมรู้จะอธิบายยังไงครับ เค้าตามใจผมทุกอย่าง ผมอาจจะงี่เง่า แต่ผมรู้ตัวเองดีว่าจะไม่ปล่อยเค้าไป ผมนิสัยเริ่มผู้หญิงเข้าไปทุกวัน ไม่ได้จะด่าผู้ญนะครับ แต่แบบ อารม งอน น้อยใจ หงุดหงิด อยากให้ ง้อ อะไรแบบนี้ ซึ่งไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ผมเคยบอกเค้านะว่ามาเป็นเพื่อนกันไหม แบบเพื่อนอะ ไม่ต้องโทรหากันทุกวัน คุยกันทุกวัน เจอกันก็เหมือน ปกติ แต่เค้าก็บอกไม่เอาเดี๋ยวผมเปลี่ยนไป เพราะผมก็เปลี่ยนไปจิงๆ ผมแค่งอน แบบออโต้ ถึงจะตกลงกันก็เหอะ แค่อยากให้มันเหมือนเดิม ไม่อยากให้มันเปลี่ยนไป ผมรักเค้ามาก ผมใฝ่ฝันจะมีครอบครัวเป็นของตัวเองนะ แต่ผมยอมที่จะไม่มีถ้าเค้า ยอมอยู่กับผม พอหลังเค้าเริ่มพูดเรื่องอนาคตว่าอยากมีครอบครัว ซึ่งเค้าคนก่อนหายไปแล้ว หายไปแล้วจิงๆ เค้าอาจจะคิดได้หรืออะไร แต่ผมแค่คิดว่าแล้วกูละ เค้าเข้าใจสักวันนึงก้ต้องแยก แต่ยังไม่พร้อม เค้าเปลี่ยนไป เราไม่มีอะไรกันแล้ว ผมลืมบอกไป หลังจาดคริสมาสสักพักเค้าขอผม ลองแทง ผมให้ครับ แต่ผมไม่ได้แทงเค้า ผมกลัวเค้าเจ็บเพราะ ผมโดนแล้วมันก็โคดเจ็บ ไม่เห็นจะสนุก แต่เพราะยอม ก็อาจจะเพราะรักมั้ง ก้มหน้าก้มตา เค้าก้เปลี่ยนไปครับ เริ่มมีเหตุมาเป็นร้อยเป็นพัน ลดทุกอย่างลง แล้วให้มาแค่เหตุผลเดียว กุเป็นเพื่อนปะวะ ผมเคยขอเค้าเป็นแฟนนะ เค้าบอกเพื่อนมันยั่งยื่น ไม่อยากเสียไป ผมว่าเค้าเริ่มเห็นแก่ตัวมาหาผม เฉพาะเวลาผมงอน และมาหาก้ต้องมีอะไรกันทุกครั้ง เวลาผมไปหาจะมีอะไรด้วยก็ปัดมือบ้าง บอกอย่าแบบ เล่นๆ แต่ดูออก ว่าไม่อยากมี ผมรู้สึกเหมือนกระดาษ ทิช๙ุ่ขึ้นไปทุกวัน จนตอนนี้เราทะเลาะกันครับ เค้าก้ตามง้อผมบ้างแต่ไม่เหมือนแต่ก่อน ไม่พยายาม แค่ทำให้เหมือนว่าทำ บอกว่าอยากเป็นเพื่อน  ผมทำไม่ได้หรอกจิงนะ คนที่เรารักจะมาเป็นเพื่อน ทำไม่ได้จิงๆ จะมาเจอกันทุกวันทำเหมื่อนไม่มีอะไรมาก่อนเค้าทำได้แต่ผม ทำไม่ได้ จนนี้ผมหายไปจากชีวิตเค้าสักพัก บ็อคทุกอย่าง เข้าก้ใช่ชีวิตเป็นปกติ ผมเจ็บมากๆครับเหมือนคนบ้านั่งคิดคนเดียวจะคุยกับใครก็ไม่ได้ เพราะผมเป็นผู้ชายครับ ถ้าผมไม่ได้รักกับเพื่อนผมคนนี้ผม ก็ไม่ชอบผู้ชายคนไหน ถ้าบอกใครไปก็อาจจะคิดว่าเป็น เกย์แต่ผมชอบแค่เพื่อน ผมคนนี้คนเดียวจิงๆ ไม่เคยรู้สึกกับผู้ชายคนไหน มาก่อนเลยยย และยังชอบผู้หญิงอยู่

ปัญหาที่ผมเจอในชีวิตมันทำให้ผมสับสนมากๆ ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี จะเดินไปข้างหน้าหรือหยุดอยู่ที่เดิม
ที่ผมจะถามคือผมควรจะกลับไปเป็นเพื่อนกลับเค้าทำทุกอย่างเหมือนปกติ ดีไหมมันยากมากๆครับ แต่ถ้ามันถูกก้จะลองดู หรือควรจะหายไปจากผู้ชายคนนี้ คนที่เป็นเพื่อนสนิท หมดความสนุกในตัวผมแล้ว