สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 12
ตอนนี้ย้ายมาอยู่ต่างจังวัดได้สองปีแล้ว เบื่อกรุงเทพมาก เบื่อทุกอย่างทั้งเรื่องรถติด มารยาทการขับรถ ความแออัดของผู้คน อยากให้ประเทศไทยมีการพัฒนาทั่วถึงเท่าเทียมกันหรือใกล้เคียงกันเหมือนประเทศพัฒนาแล้ว คนจะได้ไม่ต้องไปทำงานต่างถิ่น ทุกคนทำงานทีทท้องที่ตัวเอง พัฒนาบ้านเมืองตัวเอง เสียภาษีบำรุงท้องถิ่นตัวเองเป็นหลัก ส่วนที่เหลือส่งเข้าส่วนกลาง 20-30% ก็พอ ไม่ใช่ส่งเข้าส่วนกลางทั้งหมดแล้วค่อยส่งกลับเพียงเล็กน้อยแบบนี้ ผู้คนจะได้มีแรงกระตุ้นมในการเสียภาษี การตรวจสอบก็ง่ายกว่า ภาษที่จ่ายกับเทศบาลก็มีไม่กี่อย่าง การเสียภาษีควรจะได้คืนบ้างตามเรตการเสีย ไม่ใช่เสียแล้วเสียเลยแบบนี้ คนก็เลี่ยงภาษีกันหมด แต่ที่พูดมาคงทำยากเพราะรูปแบบการปกครองของไทยเป็นแบบนั้น ไม่มีใครกล้าเปลี่ยนแปลงถึงรู้ว่ามันทำให้ประเทศหยุดนิ่งหรือถอยหลังก็ตาม อีกอย่างจิตสำนึกในการพัฒนาบ้านเมืองจองคนมีอำนาจในเมืองไทยยังต่ำ ทำเพื่อตัวเองและพวกพ้องมากกว่ประเทศชาติ
ความคิดเห็นที่ 24
เมื่อก่อนเคยทำงานอยู่กรุงเทพ ตอนนั้นชีวิตเป็นอะไรที่แย่มาก เช่าหออยู่คนเดียว แฟนไม่มี ญาติพี่น้องในกรุงเทพไม่มี
เพื่อนก็มีบ้างแต่เขาก็มีแฟนมีครอบครัว ไม่ได้มีโอกาสเจอกันเลย ชีวิตประจำวัน ต้องตื่นแต่เช้า ขึ้นรถตู้ เจอกับรถติด รอเวลาเลิกงาน
นั่งรถตู้กลับ กินข้าวแกงข้างทาง กลับห้องก็อยู่คนเดียว
แต่ละวันพบเจอกับผู้คนมากมายที่เดินผ่านเรา แต่เรากลับรู้สึกว่าเหมือนเราอยู่คนตัวเดียว วันหยุดก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหน ทำงานบ้าน พักผ่อนก็หมดวันแล้ว อีกอย่างค่าครองชีพแพงมาก จะใช้จ่ายอะไรคิดแล้วคิดอีก ชีวิตช่วงนั้นน่ารัดทดมาก
หลังจากนั้นเราจึงตัดสินใจ ออกจากงานที่กรุงเทพ มาหางานในนิคมอุตสาหกรรมแถวภาคตะวันออก หลังจากที่มาทำงานที่นี่
ชีวิตเราดีขึ้นเยอะมาก ทั้งเงินเดือนที่สูงขึ้น สวัสดิการณ์ดีขึ้น มีโบนัส หยุดเสาร์-อาทิตย์ พอกันทีชีวิตนี้ไม่ขอไปทำงานกรุงเทพอีกแล้ว
วันไหนที่ต้องเข้าไป ธุระหรือไปประชุมกับลูกค้าในกรุงเทพ คือต้องทำใจและเผื่อเวลาในการเดินทางเยอะมาก
เพื่อนก็มีบ้างแต่เขาก็มีแฟนมีครอบครัว ไม่ได้มีโอกาสเจอกันเลย ชีวิตประจำวัน ต้องตื่นแต่เช้า ขึ้นรถตู้ เจอกับรถติด รอเวลาเลิกงาน
นั่งรถตู้กลับ กินข้าวแกงข้างทาง กลับห้องก็อยู่คนเดียว
แต่ละวันพบเจอกับผู้คนมากมายที่เดินผ่านเรา แต่เรากลับรู้สึกว่าเหมือนเราอยู่คนตัวเดียว วันหยุดก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหน ทำงานบ้าน พักผ่อนก็หมดวันแล้ว อีกอย่างค่าครองชีพแพงมาก จะใช้จ่ายอะไรคิดแล้วคิดอีก ชีวิตช่วงนั้นน่ารัดทดมาก
หลังจากนั้นเราจึงตัดสินใจ ออกจากงานที่กรุงเทพ มาหางานในนิคมอุตสาหกรรมแถวภาคตะวันออก หลังจากที่มาทำงานที่นี่
ชีวิตเราดีขึ้นเยอะมาก ทั้งเงินเดือนที่สูงขึ้น สวัสดิการณ์ดีขึ้น มีโบนัส หยุดเสาร์-อาทิตย์ พอกันทีชีวิตนี้ไม่ขอไปทำงานกรุงเทพอีกแล้ว
วันไหนที่ต้องเข้าไป ธุระหรือไปประชุมกับลูกค้าในกรุงเทพ คือต้องทำใจและเผื่อเวลาในการเดินทางเยอะมาก
ความคิดเห็นที่ 6
จังหวัดบ้านเราค่าข้าว อาหารตามสั่งยังแค่ 25 บ.อยู่เลยซึ่งก็เยอะมากหรือจะสั่งพิเศษก็อีกเรื่อง ร้านญาติเราขายก๋วยเตี๋ยวแค่ 20-25 บ.เองร้านอยู่ติดริมแม่น้ำด้วย ที่นี่อาหารสด อากาศดี อยู่ห่างกรุงเทพฯร้อยกว่าโลแต่ไม่มีคนรู้จักคงเพราะไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว แต่มีข้อเสียเหมือนกันนะเรื่องการเดินทางอาจจะไม่สะดวกเหมือนในกรุงเทพฯถ้าอยู่ต่างอำเภอและไม่มีรถ รถมันมีเป็นเวลาน่ะ ส่วนมากเขาก็เลยใช้รถส่วนตัวกัน แต่เราว่าถ้าไม่ได้ไปไหนไกลๆมีแค่จักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ก็พอแล้วล่ะ...ถ้าคุณไม่ติดความสะดวกสบายอย่างในเมืองกรุง เราว่าคุณอยู่จังหวัดบ้านเราได้แบบสบายเลยค่ะ คนที่นี่ใจดีนะ
เราอยู่กรุงเทพฯมายี่สิบกว่าปีมันเปลี่ยนไปเยอะ เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีกว่ากรุงเทพฯ ก็เลยว่าอีกไม่กี่ปีเราก็ว่าจะกลับไปอยู่บ้านเหมือนกันเพราะงานเราอยู่ที่ไหนก็ได้ขอแค่มีคอมฯตัวเดียวกับอินเตอร์เน็ต นี่พี่เรามันก็หนีกลับคนนึงแล้วนะมันแฮปปี้มากโคตรอิจฉามันเลย
เราอยู่กรุงเทพฯมายี่สิบกว่าปีมันเปลี่ยนไปเยอะ เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีกว่ากรุงเทพฯ ก็เลยว่าอีกไม่กี่ปีเราก็ว่าจะกลับไปอยู่บ้านเหมือนกันเพราะงานเราอยู่ที่ไหนก็ได้ขอแค่มีคอมฯตัวเดียวกับอินเตอร์เน็ต นี่พี่เรามันก็หนีกลับคนนึงแล้วนะมันแฮปปี้มากโคตรอิจฉามันเลย
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยรู้สึกเบื่อกรุงเทพฯ อยากออกไปทำงานต่างจังหวัดกันบ้าง