วันนี้ผมไปทำงานพิเศษ ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ณ ห้างแห่งหนึ่ง พอเข้างานสักพักหนึ่ง ผมปวด.... ก็เลยบอกน้องที่อยู่ตำแหน่งใกล้ๆกันว่า "พี่ไปทิ้งระเบิดนะ" แล้วผมไป ห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุด ซึ่งเดินออกจากหลังร้านไปไม่ถึง 20 ก้าวก็ถึง พอเข้าไปแล้วจะมีห้องส้วม แค่3ห้องเท่านั้น ตอนนั้นว่างแค่ห้องกลางซะด้วย
พอผมเดินเข้าไปบริเวณ ห้องส้วมแล้วห่างจากห้องส้วม ประมาณ 1-2 เมตร ผมต้องผงะหัวไปด้านหลังทันที เพราะกลิ่นเจ้าขรี้ มันแรงมาก ราวกับผมเข้าไปอยู่ในอาณาเขตจิตสังหารของผู้ที่มีพลังยุทธ์แรงกล้า (ปกติคนเรา ขรี้นั้น กลิ่นมันจะไม่ค่อยออกในนอกห้องน้ำหรอก ถ้ากลิ่นออกมันก็ไม่ร้ายแรงมาก) ผมนี่ถึงกับหยุดเดินเลยและตัดสินใจว่าจะเดินไปห้องน้ำอื่นดีมั้ย เพราะจิตสังหารแรงมา แต่ผมก็ไม่ไปเพราะรีบไม่อยากเสียเวลาเดินมากๆ และลูกค้าที่ร้านก็เยอะมากทิ้งงานไปนานๆไม่ได้
พอเข้าไปนั่งในห้องส้วมแล้ว (ห้องกลาง) ผมก็สังเกตุห้องข้างขวา จากเงาดำๆที่ สะท้อนพื้นเพื่อพิจารณา หาจอมยุทธ์ที่ปล่อยจิตสังหาร ดูจากเงาแล้ว ก็น่าจะเป็นวัยรุ่น ในใจก็คิดว่า 'เอาหน่า... เดี๋ยวก็คงเสร็จแล้วมั้ง '
แล้วก็มีเสียงผู้หญิงพูดเข้ามาในห้องน้ำ" ป๊า ๆ เป็นไงบ้าง"
เจ้าของจิตสังหารก็ตอบกลับว่า " เลอะกางเกงใน "
ซึ่งเสียงนั้น เป็นเสียงคนแก่อายุราว 75 - 80) โอยยยย เป็นเรื่องเป็นราวเลยยยย แล้วก็ถาม - ตอบ แบบนี้ซ้ำๆกัน 2-3รอบเพราะ คงไม่ได้ยินกัน
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามาในห้องน้ำเลย แล้วก็บอกคนที่เข้ามาใช้ห้องน้ำ "เชิญตามสบายเลยค่ะ" 555
แล้วก็บ่นเจ้าของจิตสังหารอันรุนแรง จนผมจับใจความสรุปได้ว่า ลุงแกเดินในห้างแล้วปวดนิดๆ เลยอั้นไว้ แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวแล้วก็มาเข้างห้องน้ำ แต่ก็ไม่ทัน
ตอนนี้ผมเปลี่ยนไปเข้าห้องน้ำที่อื่นคงไม่ทันแล้ว เพราะผมเองก็มากว่าครึ่งทางแล้ว The show must go on
(การสนทนาต่อไปนี้ผมอาจตกหล่น หรือจำสลับไปบ้าง เพราะเป็นช่วงที่ ว้าวุ่นใจที่สุด และจิตสังหารยังคงรุนแรงอยู่)
และก็มีอีกเสียงแต่เป็นผู้ชาย "ไหนป๊า เป็นไงบ้าง.....โหเลอะเสื้อด้วยนะเนี่ย "
ผู้หญิงก็พูดว่า "คราวหลังไม่พามาเที่ยวและ ทำไงดีเนี่ย มีเสื้อเปลี่ยนไหม" "มีๆ" ผู้ชายตอบ เหมือนลุงแกเป็นแบบนี้ประจำ
"กางเกงในไม่ต้องใส่แล้ว / ส่วนกางเกงเดี๋ยวไปหาเอา" จำไม่ได้ว่าใครพูด
แล้วผู้หญิงก็ไปเรียกแม่บ้านมา "เดี๋ยวให้แม่บ้านมาทำความสะอาด เดี๋ยวให้ตังแกหน่อย" ก็สมควรให้อยู่นะ ในห้องก็คงเลอะด้วย
ผู้หญิงบอกมาบ้านว่า "เอาถังใส่น้ำมาให้หน่อย แบบนี้ต้องล้างตัว" 0.0
แล้วก็ให้ผู้ชายไปหาถุงมาใส่เสื้อผ้าที่เลอะ
แม่บ้านก็กลับมาพร้อมถึงน้ำ จากนั้นก็จัดการอาบน้ำผู้ปล่อยจิตสังหาร ทำให้ผมรู้ตำแหน่งของแก ตอนที่ลุงแกพูดในตอนแรกผมไม่รู้ ว่าแกอยู่ห้อง ขวาหรือห้องซ้าย เพราะเสียงมันก้อง
ลุงแกอยู่ที่ห้องขวา ห้องที่ผมดูเงาแล้ว คิดว่าเป็นวัยรุ่น ที่รู้เพราะว่า น้ำที่อาบตัวลุงมาใหลเข้ามาในห้องผม และมันไหลมาพร้อมกับเจ้าสิ่งนั้น มันมาในรูปแบบ เม็ดเล็กๆ มันเหม็นกว่าเดิมอีก Ahhhhhh!!!! ยิ่งไปกว่านั้นในตอนที่ มีคนตักน้ำอาบลุงไม่รู้ว่า ญ หรือ ช น้ำมันกระเด็นโดนขา นิดหน่อย ผมนี่ถึงกับต้องยกขาขึ้นเลย แล้วรีบเอา ทิชชู มาเช็ด พอตักน้ำอาบลุงรอบที่2 น้ำมันเข้ามาอีก มากับเจ้าสิ่งนั้นที่มากกว่าเดิม ผมวางเท้าลงก็ไม่ได้เพราะปลายรองเท้าผม มันเปิด เนื่องจากการทำงานที่ต้องเดินตลอดเวลา เดินผ่านน้ำ น้ำก็เข้าแล้ว
ผมก็ยังคงยกขาอยู่อย่างนั้น แต่เขาก็ไม่ได้อาบน้ำลุงแล้วถ้ายังอาบอีก มาคงต้องบอกให้อาบ เบาๆหน่อย 555
ทีนี้ผมก็ขรีจนสุดแล้วจริงๆแล้วก็สุดตั้งนานแล้วหละ เพราะน้ำมันเข้ามาในห้อง คือ...... ผมก็ยกขาอยู่ แล้วคิดว่า กรูต้องเช็ด ตรูสสสส ท่านี้ใช่มั้ย
ผมวางขาลงแล้ว เช็ดไม่ได้ ต้องเผลอทำ น้ำ+ขรี้ เข้ารองเท้าแน่ จึงต้องเช็ด ท่ายกขา จนเสร็จ ตอนจะใส่กางเกงต้องค่อยๆวางเท้าลง(เหลือทางเดียว) และยกนิ้วเท้าเอาไว้ ไม่งั้นเจอ น้ำ+ขรี้ แน่ๆ และก็ต้องจับขากางเกงไว้ไม่งั้น เจอ น้ำ+ขรี้เช่นกัน จนออกจากห้องมา เจอแม่บ้านล้างห้องน้ำอยู่ พร้อม ยิ้มให้กับผม นั่นเป็นรอยยิ้ม ด้วยความเห็นอกเห็นใจ หรือ เป็นรอยยิ้มที่สมน้ำหน้า ผมก็ไม่อาจรู้ได้ จนผมออกมาผมยังหลอนกลิ่นนั้นอยู่เลย เหมือนคนเจออะไรหลอนแล้วมันติดตา แต่ตอนนั้นที่ผมกลัวที่สุดคือ (เวลาไปกินหมูกระทะหรือพวกสุกี้น่ะ กลิ่นควันผมจะติดตัวเราไปด้วย) ผมเรื่มกลัวว่ากลิ่น เจ้าสิ่งนั้นผมจะติดตัวผมเข้าไปในร้านอาหารที่ผมทำงานพิเศษอยู่ เพราะผมโดนรมควันอยู่ตั้งประมาน 15นาที แต่พออกมาแล้วกลิ่นก็ไม่ติด 555 แล้วก็เข้าไปทำงานพร้อมเล่าให้น้องที่ทำงานฟังต่อถึงสิ่งที่ผมประสบมา
((((คือที่เล่าเนี่ย ไม่ได้จะว่าหรือตำหนิลุงแกหรอกแกแก่แล้วเรื่องแบบนี้มันก็เป็นกันได้คนหนุ่มคนสาวบางคน ก็อาจเคยเป็นมาบ้าง แค่จะมาเล่าสิ่งที่ผมเจอมา แค่ มาเมาท์เฉย ๆ T.T อย่าดราม่านะครับ ))))
ประสบการณ์เสียว เจอขรี้ๆ
พอผมเดินเข้าไปบริเวณ ห้องส้วมแล้วห่างจากห้องส้วม ประมาณ 1-2 เมตร ผมต้องผงะหัวไปด้านหลังทันที เพราะกลิ่นเจ้าขรี้ มันแรงมาก ราวกับผมเข้าไปอยู่ในอาณาเขตจิตสังหารของผู้ที่มีพลังยุทธ์แรงกล้า (ปกติคนเรา ขรี้นั้น กลิ่นมันจะไม่ค่อยออกในนอกห้องน้ำหรอก ถ้ากลิ่นออกมันก็ไม่ร้ายแรงมาก) ผมนี่ถึงกับหยุดเดินเลยและตัดสินใจว่าจะเดินไปห้องน้ำอื่นดีมั้ย เพราะจิตสังหารแรงมา แต่ผมก็ไม่ไปเพราะรีบไม่อยากเสียเวลาเดินมากๆ และลูกค้าที่ร้านก็เยอะมากทิ้งงานไปนานๆไม่ได้
พอเข้าไปนั่งในห้องส้วมแล้ว (ห้องกลาง) ผมก็สังเกตุห้องข้างขวา จากเงาดำๆที่ สะท้อนพื้นเพื่อพิจารณา หาจอมยุทธ์ที่ปล่อยจิตสังหาร ดูจากเงาแล้ว ก็น่าจะเป็นวัยรุ่น ในใจก็คิดว่า 'เอาหน่า... เดี๋ยวก็คงเสร็จแล้วมั้ง '
แล้วก็มีเสียงผู้หญิงพูดเข้ามาในห้องน้ำ" ป๊า ๆ เป็นไงบ้าง"
เจ้าของจิตสังหารก็ตอบกลับว่า " เลอะกางเกงใน "
แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามาในห้องน้ำเลย แล้วก็บอกคนที่เข้ามาใช้ห้องน้ำ "เชิญตามสบายเลยค่ะ" 555
แล้วก็บ่นเจ้าของจิตสังหารอันรุนแรง จนผมจับใจความสรุปได้ว่า ลุงแกเดินในห้างแล้วปวดนิดๆ เลยอั้นไว้ แต่สุดท้ายก็ไม่ไหวแล้วก็มาเข้างห้องน้ำ แต่ก็ไม่ทัน
ตอนนี้ผมเปลี่ยนไปเข้าห้องน้ำที่อื่นคงไม่ทันแล้ว เพราะผมเองก็มากว่าครึ่งทางแล้ว The show must go on
(การสนทนาต่อไปนี้ผมอาจตกหล่น หรือจำสลับไปบ้าง เพราะเป็นช่วงที่ ว้าวุ่นใจที่สุด และจิตสังหารยังคงรุนแรงอยู่)
และก็มีอีกเสียงแต่เป็นผู้ชาย "ไหนป๊า เป็นไงบ้าง.....โหเลอะเสื้อด้วยนะเนี่ย "
ผู้หญิงก็พูดว่า "คราวหลังไม่พามาเที่ยวและ ทำไงดีเนี่ย มีเสื้อเปลี่ยนไหม" "มีๆ" ผู้ชายตอบ เหมือนลุงแกเป็นแบบนี้ประจำ
"กางเกงในไม่ต้องใส่แล้ว / ส่วนกางเกงเดี๋ยวไปหาเอา" จำไม่ได้ว่าใครพูด
แล้วผู้หญิงก็ไปเรียกแม่บ้านมา "เดี๋ยวให้แม่บ้านมาทำความสะอาด เดี๋ยวให้ตังแกหน่อย" ก็สมควรให้อยู่นะ ในห้องก็คงเลอะด้วย
ผู้หญิงบอกมาบ้านว่า "เอาถังใส่น้ำมาให้หน่อย แบบนี้ต้องล้างตัว" 0.0
แล้วก็ให้ผู้ชายไปหาถุงมาใส่เสื้อผ้าที่เลอะ
แม่บ้านก็กลับมาพร้อมถึงน้ำ จากนั้นก็จัดการอาบน้ำผู้ปล่อยจิตสังหาร ทำให้ผมรู้ตำแหน่งของแก ตอนที่ลุงแกพูดในตอนแรกผมไม่รู้ ว่าแกอยู่ห้อง ขวาหรือห้องซ้าย เพราะเสียงมันก้อง
ลุงแกอยู่ที่ห้องขวา ห้องที่ผมดูเงาแล้ว คิดว่าเป็นวัยรุ่น ที่รู้เพราะว่า น้ำที่อาบตัวลุงมาใหลเข้ามาในห้องผม และมันไหลมาพร้อมกับเจ้าสิ่งนั้น มันมาในรูปแบบ เม็ดเล็กๆ มันเหม็นกว่าเดิมอีก Ahhhhhh!!!! ยิ่งไปกว่านั้นในตอนที่ มีคนตักน้ำอาบลุงไม่รู้ว่า ญ หรือ ช น้ำมันกระเด็นโดนขา นิดหน่อย ผมนี่ถึงกับต้องยกขาขึ้นเลย แล้วรีบเอา ทิชชู มาเช็ด พอตักน้ำอาบลุงรอบที่2 น้ำมันเข้ามาอีก มากับเจ้าสิ่งนั้นที่มากกว่าเดิม ผมวางเท้าลงก็ไม่ได้เพราะปลายรองเท้าผม มันเปิด เนื่องจากการทำงานที่ต้องเดินตลอดเวลา เดินผ่านน้ำ น้ำก็เข้าแล้ว
ผมก็ยังคงยกขาอยู่อย่างนั้น แต่เขาก็ไม่ได้อาบน้ำลุงแล้วถ้ายังอาบอีก มาคงต้องบอกให้อาบ เบาๆหน่อย 555
ทีนี้ผมก็ขรีจนสุดแล้วจริงๆแล้วก็สุดตั้งนานแล้วหละ เพราะน้ำมันเข้ามาในห้อง คือ...... ผมก็ยกขาอยู่ แล้วคิดว่า กรูต้องเช็ด ตรูสสสส ท่านี้ใช่มั้ย
ผมวางขาลงแล้ว เช็ดไม่ได้ ต้องเผลอทำ น้ำ+ขรี้ เข้ารองเท้าแน่ จึงต้องเช็ด ท่ายกขา จนเสร็จ ตอนจะใส่กางเกงต้องค่อยๆวางเท้าลง(เหลือทางเดียว) และยกนิ้วเท้าเอาไว้ ไม่งั้นเจอ น้ำ+ขรี้ แน่ๆ และก็ต้องจับขากางเกงไว้ไม่งั้น เจอ น้ำ+ขรี้เช่นกัน จนออกจากห้องมา เจอแม่บ้านล้างห้องน้ำอยู่ พร้อม ยิ้มให้กับผม นั่นเป็นรอยยิ้ม ด้วยความเห็นอกเห็นใจ หรือ เป็นรอยยิ้มที่สมน้ำหน้า ผมก็ไม่อาจรู้ได้ จนผมออกมาผมยังหลอนกลิ่นนั้นอยู่เลย เหมือนคนเจออะไรหลอนแล้วมันติดตา แต่ตอนนั้นที่ผมกลัวที่สุดคือ (เวลาไปกินหมูกระทะหรือพวกสุกี้น่ะ กลิ่นควันผมจะติดตัวเราไปด้วย) ผมเรื่มกลัวว่ากลิ่น เจ้าสิ่งนั้นผมจะติดตัวผมเข้าไปในร้านอาหารที่ผมทำงานพิเศษอยู่ เพราะผมโดนรมควันอยู่ตั้งประมาน 15นาที แต่พออกมาแล้วกลิ่นก็ไม่ติด 555 แล้วก็เข้าไปทำงานพร้อมเล่าให้น้องที่ทำงานฟังต่อถึงสิ่งที่ผมประสบมา
((((คือที่เล่าเนี่ย ไม่ได้จะว่าหรือตำหนิลุงแกหรอกแกแก่แล้วเรื่องแบบนี้มันก็เป็นกันได้คนหนุ่มคนสาวบางคน ก็อาจเคยเป็นมาบ้าง แค่จะมาเล่าสิ่งที่ผมเจอมา แค่ มาเมาท์เฉย ๆ T.T อย่าดราม่านะครับ ))))