ก่อนหน้านั้นขอบอกเลยว่า จขกท. ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีโมเม้นมานั่งเล่าเรื่องให้ใครฟังแบบนี้
ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะนั่งเล่นพันทิปหรือเปล่า ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะมาอ่านหรือเปล่า
อาจจะเล่าวกไปวนมามั่งขอโทษด้วยนะครับ แต่จะพยามสื่อให้ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่จะทำได้
เริ่มเรื่องเลยก็คือเราเป็นเฟรชชี่อยู่ที่มหาวิทยลัยแห่งหนึ่ง ได้เข้ามานั่งรับน้องตามปกติ
แล้วก็ได้เหลือบไปเห็นรุ่นพี่คนนึง ใช่เลยครับคนนี้แหละที่มองตอนแรก ที่ชอบอยู่ปัจจุบัน
ด้วยความที่พึ่งเข้ามาใหม่บวกกับในช่วงที่เวลานั้นโสดอยู่พอดี จึงอยากทำความรู้จักกับคนนี้
แต่ตอนนั้นยังไม่กล้าที่จะเข้าไป แต่ก็มีเฟสกลุ่มสำหรับเฟรชชี่ในรุ่นนี้อยู่ จึงได้เข้าไปหารายชื่อของรุ่นพี่เค้า
และแอดไป ปรากฏว่าเค้ารับแอดเราด้วย (ตอนนั้นรู้สึกดีใจอย่างมาก) // แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มทักไปว่ายังไงดี
ก็เลยได้แต่รอให้เวลาผ่านไป จนกระทั้งโดนดึงตัวเข้าไปในกิจกรรมของทางคณะที่เรากำลังศึกษาอยู่
ก็เลยได้มีการทำความรู้จักกันมากขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่มากเท่าที่ควร แต่ก็ยังได้คุยอะไรกันมั่ง ผ่านไปผ่านมาอะไรทำนองนี้
แล้วก็มารู้ทีหลังว่ารุ่นพี่เค้ามีแฟนแล้ว.... เราก็ถึงกับช็อคและแอบเสียใจนิดๆ แต่ก็พยามทำใจและเลิกได้ในที่สุด
จนกระทั้งเวลาผ่านไปนานพอสมควรเค้าได้เดินเข้ามาทักเราว่าเป็นยังไงมั่ง เรียนหนักไหม ช่วงนี้เบื่อมากเลยไม่มีอะไรทำ
แต่ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไรแล้ว เราก็คุยหยอกเล่นตามประสาของเรา แต่เรื่องมันดันไม่ใช่เล่นไปตามที่เราคิด
เค้าได้เล่าให้ฟังว่าทะเลาะกับแฟนของเค้าและแฟนของเค้าก็ห่างๆกับเค้ามาก แล้วอยู่ๆอะไรก็ดลใจให้เรากลับไปคิดถึงตอนที่เข้ามาใหม่ๆ
(แต่ก็นะ มันรู้อยู่แล้วหล่ะว่าไม่มีหวัง แต่ก็ยังดื้อที่จะเดินหน้าต่อไป)
จากที่เราคิดว่าเค้าคือรุ่นพี่คนนึงที่เหมือนๆกับทุกคนทั่วไป คือจะพยามไม่เกินเลยไม่มากกว่าคำว่า " น้อง "
(ปกติเราจะเป็นคนเฟรนรี่มาก จะเฮฮากับทุกคน และรุ่นพี่ทุกคนเราก็จะเสมอต้นเสมอปลายให้กับทุกๆคนและไม่เคยคิดอะไรกับใครเลย
ไม่เคยคิดที่จะคบหากันภายในคณะเดียวกันด้วยเพราะว่าเรากลัวจะมีปัญหาตามมา)
แต่ด้วยความที่เราเคยชอบเค้า เราก็ทำไม่ได้ ดันไปเป็นห่วงเค้า คอยถามเค้าว่าเป็นยังไงบ้างลองบอกมาหน่อยสิ มีอะไรให้ช่วยไหม
เราก็ไม่คิดหรอกว่าเค้าจะมาเล่าให้คนนอกอย่างเราฟัง แต่เค้าก็เล่าให้เราฟัง ถึงจะไม่หมดทุกเรื่อง แต่เราก็รู้สึกดีใจนะมากด้วย
เราก็พยามแนะนำให้ลองคุยกับแฟนของเค้าดู ลองนั่งคุยกับ เปิดใจคุยกัน ด้วยความที่เป็นห่วงและไม่อยากให้เค้ามานั่งเสียใจอยู่แบบนี้
ก็ได้ให้คำแนะนำแบบนี้ตลอดทุกครั้งที่คุยเรื่องนี้ (แต่เราพยามจะไม่พูดถึงแฟนเค้าให้มากที่สุด ไม่รู้เพราะอะไรพอพูดถึงเราก็เจ็บแปลกๆ)
เวลาผ่านไปเร็วมาก จากที่เคยเป็นรุ่นน้องธรรมดาก็เริ่มสนิทมากขึ้นทุกวัน คอยถามว่าทำอะไรอยู่ นอนหรือยัง กินข้าวหรือยัง งานเยอะไหม
มีอะไรให้ช่วยไหม เลิกแล้วไปไหนต่อ จะให้ไปหาไหม ไปเที่ยวกันไหม
(บอกตามตรงนะครับ ช่วงเวลานี้มีความสุขมากเลย ไม่คิดเลยว่าจะมีวันแบบนี้ แต่ที่พิมพ์มาถึงตรงนี้เราก็นั่งร้องอยู่ ฮาา ฟังดูไร้สาระเนอะครับ)
ทุกๆครั้งที่คุยกันมันทำให้ผมมีความสุขมากเลย มีกำลังใจที่จะไปเรียนตลอด ปกติผมจะเป็นคนขี้เกียจมากๆเลยแหละ แหะๆ
เค้าเป็นคนนึงเลยที่ทำให้ผมตื่นเช้า ทำงาน ทำทุกอย่างดีขึ้นภายในเวลาไม่กี่เดือน
(ใช่ครับ เราคุยกับเค้ายังไม่เกินสองเดือนเลยแต่มันมีความสุขมากจนเราไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นตัวหนังสือได้ยังไง)
แต่บางวันเค้าก็จะมีพูดถึงแฟนเค้าบ้าง เราก็รู้สึกเจ็บแต่ก็ทำอย่างไรได้ รู้ตัวดีว่าเป็นได้แค่ที่พักด้วย แต่ก็ยังให้คำปรึกษาและแนะนำเค้าไป
เพราะทุกครั้งที่เค้าพูดถึงแฟนเค้า เค้าก็ดูรักแฟนเค้ามากเราก็ยังไงก็ได้แค่ให้เค้ามีความสุข ไม่อยากให้เค้าเศร้าเลยสักนิดเดียว
เพราะในมหาวิทยาลัยเค้าก็จะมีปัญหาของเค้ากับผองเพื่อนเค้าอยู่ซึ่งเราไม่สามารถเข้าไปช่วยในส่วนนั้นได้ เราก็เสียใจนะที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เราได้มีการออกไปเที่ยวกัน แต่จะเป็นในเชิงแบบซื้อของทำงานอะไรพวกนี้มากกว่า เค้าก็ช่วยเรานะเวลาเรามีปัญหาเรื่องงานอะไรแบบนี้
เพราะส่วนตัวเค้าก็เป็นคนทำงานเก่งคนนึงเลยหล่ะ เค้าก็พูดเสมอว่าให้ทำให้มั้ย เราก็บอกไม่ เค้าก็ถามเพราะอะไรแต่เราก็บอกว่า ไม่เป็นไร
(แต่ที่เราบอกไม่เพราะไม่อยากให้ใครมาว่าได้ว่าที่เราคุยกับพี่คนนี้ เพื่อที่จะให้เค้ามาทำงานให้แล้วเราจะสบายจนไม่ต้องทำงาน)
แต่ช่วงเวลาเหล่านั้นผ่านไปเร็วมากจนมาถึงวันนี้ ซึ่งเค้าก็ได้มีปัญหากับแฟนของเค้าสาเหตุเพราะ " ตัวเราเอง " ซึ่งเค้าก็ได้มาบอกให้เราฟัง
ว่าเค้าเครียดมากเราก็เครียดมากไม่แพ้กัน ที่เราทำให้พี่เค้าเครียดอย่างงี้ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงพยามปลอบเค้าแล้ว แล้วก็บอกว่าให้เราคุยให้มั้ย
เพราะว่าเรื่องพวกนี้เรามีส่วนผิดเต็มๆ แต่เค้าก็บอกไม่เป็นไรและถามกลับมาทำไมต้องมาคอยเอาใจใส่เราแบบนี้ เวลาเจอใครก็ทำแบบนี้หรอ แล้วทำไมต้องทำแต่กับเค้าด้วย ซึ่งเราก็จุกมากไม่คิดว่าเค้าจะถามแบบนี้ เราอยากบอกมากว่าเพราะชอบแต่ให้ทำไงได้ ไม่อยากให้เค้ามาคิดตรงส่วนนี้จึงได้ทำเป็นไม่รู้เรื่องว่าเราไปทำอะไรหรอ (แต่ในใจอยากจะบอกก็เพราะเราชอบเธอเราถึงทำแบบนี้เรารู้สึกพิเศษกับเธอมาก) มันติดอยู่ในลำคอ เราไม่สามารถพูดออกไปได้ เรารู้ดีอยู่แล้วว่าการที่มาคุยแบบนี้มันผิด มันไม่ถูกต้องแต่ก็ยังทำ แถมตอนจบก็รู้ว่าเราจะต้องเจ็บ และทางเค้าอาจจะอยู่ด้วยกันแบบแฮปปี้
เราก็เตรียมใจไว้แล้วนะ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะรู้สึกเจ็บขนาดนี้ เราไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้เราสับสนมาก อยากจะคุยกับเค้าเหมือนเดิมนะ
แต่คิดว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ มันคงจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว มีแว๊บนึงคิดอยากจะหายไปเลย แต่อยู่ๆก็นึกถึงพ่อกับแม่ขึ้นมา
เลยทำในส่วนนั้นไม่ได้ ยังคงต้องไปเรียนต่อ และต้องเจอหน้าเค้าต่อไป แต่เราทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะทำตัวยังไง เราเค้าใจนะว่าเค้าก็อึดอัดเหมือนกัน
แต่เราไม่รู้จะช่วยเค้ายังไง อยากจะขอโทษเค้า อยากจะย้อนเวลากลับไปทำว่าเราไม่เคยคุยกัน ไม่รู้จักกัน เราไม่น่ามาคุยกันเลย อยากจะทำทุกอย่าง
อยากจะทำอะไรก็ได้ที่ให้เค้าไม่ต้องมารู้จักกับเรา ให้เราไม่ต้องทำให้เค้าไม่สบายใจ อยากให้คนที่ไม่สบายใจและเครียดมาเป็นที่เราแทน ไม่ใช่เค้า
ตอนนี้ก็อยากให้แฟนเค้าคืนดีกันและอยู่ด้วยกัน เรารู้อยู่แล้วว่าเล่นของสูง ตกลงมาต้องเจ็บธรรมดา
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดี เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องเราก็ได้คุยกับเค้าแปบเดียวแล้วเค้าก็ขอเวลาบอกว่าไว้ค่อยคุยละกันนะ เราก็จะทำตามนั้น
เราว่าเราจะพยามไม่ทักเค้าไป เพื่อให้เค้าไม่มีปัญหากับแฟนของเค้าอีก เราทำแบบนี้เราผิดมากมั้ยที่ดันไปคุยกับเค้าตั้งแต่แรก
และนี่ก็พูดจริงครับว่าตอนที่เรากำลังเล่าเรื่องนี้มา เราก็นั่งพิมพ์ไปร้องไห้ไป ฮาาา ดูอ่อนแอจังเลยตัวเรา
อยากจะขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยครับผมว่าเราควรจะทำอย่างไรดี จะซ้ำเติมเราก็ได้นะว่าโง่เองรู้ว่าผิดแล้วยังทำ ก็สมควรโดน เรารับได้ครับ
กลัวพิมพ์มากกว่านี้แล้วจะวกไปวนมา ใครสงสัยตรงไหนสามารถถามได้นะครับเรากลัวว่าจะพิมพ์แล้วขาดตกบกพร่องใจความไป
สุดท้ายถ้าเกิดว่าเค้ามาอ่านก็อยากจะบอกเค้าหน่อยว่าขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมาถึงแม้จะไม่ได้สำคัญอะไรกับเค้ามากมายแต่สำหรับเรามันคือช่วงเวลาที่สำคัญมากๆเลยหล่ะแล้วอย่าดื้อมากนักหล่ะกินข้าวด้วยนะฮาไม่ใช่เด็กแล้วนะ^^
ขอบคุณพันทิปที่ให้เราได้มีโอกาสระบายเรื่องของเราขอบคุณมากนะ
#ปกติจะแทนตัวเองว่าผมแต่พอมาเขียนในนี้กลัวว่าเค้าจะรู้ว่าเป็นใครเลยใช้ว่าเราดีกว่า ฮา
ขอบคุณนะ
แอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง... รักต้องห้าม
ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะนั่งเล่นพันทิปหรือเปล่า ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะมาอ่านหรือเปล่า
อาจจะเล่าวกไปวนมามั่งขอโทษด้วยนะครับ แต่จะพยามสื่อให้ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่จะทำได้
เริ่มเรื่องเลยก็คือเราเป็นเฟรชชี่อยู่ที่มหาวิทยลัยแห่งหนึ่ง ได้เข้ามานั่งรับน้องตามปกติ
แล้วก็ได้เหลือบไปเห็นรุ่นพี่คนนึง ใช่เลยครับคนนี้แหละที่มองตอนแรก ที่ชอบอยู่ปัจจุบัน
ด้วยความที่พึ่งเข้ามาใหม่บวกกับในช่วงที่เวลานั้นโสดอยู่พอดี จึงอยากทำความรู้จักกับคนนี้
แต่ตอนนั้นยังไม่กล้าที่จะเข้าไป แต่ก็มีเฟสกลุ่มสำหรับเฟรชชี่ในรุ่นนี้อยู่ จึงได้เข้าไปหารายชื่อของรุ่นพี่เค้า
และแอดไป ปรากฏว่าเค้ารับแอดเราด้วย (ตอนนั้นรู้สึกดีใจอย่างมาก) // แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มทักไปว่ายังไงดี
ก็เลยได้แต่รอให้เวลาผ่านไป จนกระทั้งโดนดึงตัวเข้าไปในกิจกรรมของทางคณะที่เรากำลังศึกษาอยู่
ก็เลยได้มีการทำความรู้จักกันมากขึ้น ถึงแม้ว่าจะไม่มากเท่าที่ควร แต่ก็ยังได้คุยอะไรกันมั่ง ผ่านไปผ่านมาอะไรทำนองนี้
แล้วก็มารู้ทีหลังว่ารุ่นพี่เค้ามีแฟนแล้ว.... เราก็ถึงกับช็อคและแอบเสียใจนิดๆ แต่ก็พยามทำใจและเลิกได้ในที่สุด
จนกระทั้งเวลาผ่านไปนานพอสมควรเค้าได้เดินเข้ามาทักเราว่าเป็นยังไงมั่ง เรียนหนักไหม ช่วงนี้เบื่อมากเลยไม่มีอะไรทำ
แต่ตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไรแล้ว เราก็คุยหยอกเล่นตามประสาของเรา แต่เรื่องมันดันไม่ใช่เล่นไปตามที่เราคิด
เค้าได้เล่าให้ฟังว่าทะเลาะกับแฟนของเค้าและแฟนของเค้าก็ห่างๆกับเค้ามาก แล้วอยู่ๆอะไรก็ดลใจให้เรากลับไปคิดถึงตอนที่เข้ามาใหม่ๆ
(แต่ก็นะ มันรู้อยู่แล้วหล่ะว่าไม่มีหวัง แต่ก็ยังดื้อที่จะเดินหน้าต่อไป)
จากที่เราคิดว่าเค้าคือรุ่นพี่คนนึงที่เหมือนๆกับทุกคนทั่วไป คือจะพยามไม่เกินเลยไม่มากกว่าคำว่า " น้อง "
(ปกติเราจะเป็นคนเฟรนรี่มาก จะเฮฮากับทุกคน และรุ่นพี่ทุกคนเราก็จะเสมอต้นเสมอปลายให้กับทุกๆคนและไม่เคยคิดอะไรกับใครเลย
ไม่เคยคิดที่จะคบหากันภายในคณะเดียวกันด้วยเพราะว่าเรากลัวจะมีปัญหาตามมา)
แต่ด้วยความที่เราเคยชอบเค้า เราก็ทำไม่ได้ ดันไปเป็นห่วงเค้า คอยถามเค้าว่าเป็นยังไงบ้างลองบอกมาหน่อยสิ มีอะไรให้ช่วยไหม
เราก็ไม่คิดหรอกว่าเค้าจะมาเล่าให้คนนอกอย่างเราฟัง แต่เค้าก็เล่าให้เราฟัง ถึงจะไม่หมดทุกเรื่อง แต่เราก็รู้สึกดีใจนะมากด้วย
เราก็พยามแนะนำให้ลองคุยกับแฟนของเค้าดู ลองนั่งคุยกับ เปิดใจคุยกัน ด้วยความที่เป็นห่วงและไม่อยากให้เค้ามานั่งเสียใจอยู่แบบนี้
ก็ได้ให้คำแนะนำแบบนี้ตลอดทุกครั้งที่คุยเรื่องนี้ (แต่เราพยามจะไม่พูดถึงแฟนเค้าให้มากที่สุด ไม่รู้เพราะอะไรพอพูดถึงเราก็เจ็บแปลกๆ)
เวลาผ่านไปเร็วมาก จากที่เคยเป็นรุ่นน้องธรรมดาก็เริ่มสนิทมากขึ้นทุกวัน คอยถามว่าทำอะไรอยู่ นอนหรือยัง กินข้าวหรือยัง งานเยอะไหม
มีอะไรให้ช่วยไหม เลิกแล้วไปไหนต่อ จะให้ไปหาไหม ไปเที่ยวกันไหม
(บอกตามตรงนะครับ ช่วงเวลานี้มีความสุขมากเลย ไม่คิดเลยว่าจะมีวันแบบนี้ แต่ที่พิมพ์มาถึงตรงนี้เราก็นั่งร้องอยู่ ฮาา ฟังดูไร้สาระเนอะครับ)
ทุกๆครั้งที่คุยกันมันทำให้ผมมีความสุขมากเลย มีกำลังใจที่จะไปเรียนตลอด ปกติผมจะเป็นคนขี้เกียจมากๆเลยแหละ แหะๆ
เค้าเป็นคนนึงเลยที่ทำให้ผมตื่นเช้า ทำงาน ทำทุกอย่างดีขึ้นภายในเวลาไม่กี่เดือน
(ใช่ครับ เราคุยกับเค้ายังไม่เกินสองเดือนเลยแต่มันมีความสุขมากจนเราไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นตัวหนังสือได้ยังไง)
แต่บางวันเค้าก็จะมีพูดถึงแฟนเค้าบ้าง เราก็รู้สึกเจ็บแต่ก็ทำอย่างไรได้ รู้ตัวดีว่าเป็นได้แค่ที่พักด้วย แต่ก็ยังให้คำปรึกษาและแนะนำเค้าไป
เพราะทุกครั้งที่เค้าพูดถึงแฟนเค้า เค้าก็ดูรักแฟนเค้ามากเราก็ยังไงก็ได้แค่ให้เค้ามีความสุข ไม่อยากให้เค้าเศร้าเลยสักนิดเดียว
เพราะในมหาวิทยาลัยเค้าก็จะมีปัญหาของเค้ากับผองเพื่อนเค้าอยู่ซึ่งเราไม่สามารถเข้าไปช่วยในส่วนนั้นได้ เราก็เสียใจนะที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เราได้มีการออกไปเที่ยวกัน แต่จะเป็นในเชิงแบบซื้อของทำงานอะไรพวกนี้มากกว่า เค้าก็ช่วยเรานะเวลาเรามีปัญหาเรื่องงานอะไรแบบนี้
เพราะส่วนตัวเค้าก็เป็นคนทำงานเก่งคนนึงเลยหล่ะ เค้าก็พูดเสมอว่าให้ทำให้มั้ย เราก็บอกไม่ เค้าก็ถามเพราะอะไรแต่เราก็บอกว่า ไม่เป็นไร
(แต่ที่เราบอกไม่เพราะไม่อยากให้ใครมาว่าได้ว่าที่เราคุยกับพี่คนนี้ เพื่อที่จะให้เค้ามาทำงานให้แล้วเราจะสบายจนไม่ต้องทำงาน)
แต่ช่วงเวลาเหล่านั้นผ่านไปเร็วมากจนมาถึงวันนี้ ซึ่งเค้าก็ได้มีปัญหากับแฟนของเค้าสาเหตุเพราะ " ตัวเราเอง " ซึ่งเค้าก็ได้มาบอกให้เราฟัง
ว่าเค้าเครียดมากเราก็เครียดมากไม่แพ้กัน ที่เราทำให้พี่เค้าเครียดอย่างงี้ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงพยามปลอบเค้าแล้ว แล้วก็บอกว่าให้เราคุยให้มั้ย
เพราะว่าเรื่องพวกนี้เรามีส่วนผิดเต็มๆ แต่เค้าก็บอกไม่เป็นไรและถามกลับมาทำไมต้องมาคอยเอาใจใส่เราแบบนี้ เวลาเจอใครก็ทำแบบนี้หรอ แล้วทำไมต้องทำแต่กับเค้าด้วย ซึ่งเราก็จุกมากไม่คิดว่าเค้าจะถามแบบนี้ เราอยากบอกมากว่าเพราะชอบแต่ให้ทำไงได้ ไม่อยากให้เค้ามาคิดตรงส่วนนี้จึงได้ทำเป็นไม่รู้เรื่องว่าเราไปทำอะไรหรอ (แต่ในใจอยากจะบอกก็เพราะเราชอบเธอเราถึงทำแบบนี้เรารู้สึกพิเศษกับเธอมาก) มันติดอยู่ในลำคอ เราไม่สามารถพูดออกไปได้ เรารู้ดีอยู่แล้วว่าการที่มาคุยแบบนี้มันผิด มันไม่ถูกต้องแต่ก็ยังทำ แถมตอนจบก็รู้ว่าเราจะต้องเจ็บ และทางเค้าอาจจะอยู่ด้วยกันแบบแฮปปี้
เราก็เตรียมใจไว้แล้วนะ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะรู้สึกเจ็บขนาดนี้ เราไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้เราสับสนมาก อยากจะคุยกับเค้าเหมือนเดิมนะ
แต่คิดว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ มันคงจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว มีแว๊บนึงคิดอยากจะหายไปเลย แต่อยู่ๆก็นึกถึงพ่อกับแม่ขึ้นมา
เลยทำในส่วนนั้นไม่ได้ ยังคงต้องไปเรียนต่อ และต้องเจอหน้าเค้าต่อไป แต่เราทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะทำตัวยังไง เราเค้าใจนะว่าเค้าก็อึดอัดเหมือนกัน
แต่เราไม่รู้จะช่วยเค้ายังไง อยากจะขอโทษเค้า อยากจะย้อนเวลากลับไปทำว่าเราไม่เคยคุยกัน ไม่รู้จักกัน เราไม่น่ามาคุยกันเลย อยากจะทำทุกอย่าง
อยากจะทำอะไรก็ได้ที่ให้เค้าไม่ต้องมารู้จักกับเรา ให้เราไม่ต้องทำให้เค้าไม่สบายใจ อยากให้คนที่ไม่สบายใจและเครียดมาเป็นที่เราแทน ไม่ใช่เค้า
ตอนนี้ก็อยากให้แฟนเค้าคืนดีกันและอยู่ด้วยกัน เรารู้อยู่แล้วว่าเล่นของสูง ตกลงมาต้องเจ็บธรรมดา
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดี เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องเราก็ได้คุยกับเค้าแปบเดียวแล้วเค้าก็ขอเวลาบอกว่าไว้ค่อยคุยละกันนะ เราก็จะทำตามนั้น
เราว่าเราจะพยามไม่ทักเค้าไป เพื่อให้เค้าไม่มีปัญหากับแฟนของเค้าอีก เราทำแบบนี้เราผิดมากมั้ยที่ดันไปคุยกับเค้าตั้งแต่แรก
และนี่ก็พูดจริงครับว่าตอนที่เรากำลังเล่าเรื่องนี้มา เราก็นั่งพิมพ์ไปร้องไห้ไป ฮาาา ดูอ่อนแอจังเลยตัวเรา
อยากจะขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆหน่อยครับผมว่าเราควรจะทำอย่างไรดี จะซ้ำเติมเราก็ได้นะว่าโง่เองรู้ว่าผิดแล้วยังทำ ก็สมควรโดน เรารับได้ครับ
กลัวพิมพ์มากกว่านี้แล้วจะวกไปวนมา ใครสงสัยตรงไหนสามารถถามได้นะครับเรากลัวว่าจะพิมพ์แล้วขาดตกบกพร่องใจความไป
สุดท้ายถ้าเกิดว่าเค้ามาอ่านก็อยากจะบอกเค้าหน่อยว่าขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมาถึงแม้จะไม่ได้สำคัญอะไรกับเค้ามากมายแต่สำหรับเรามันคือช่วงเวลาที่สำคัญมากๆเลยหล่ะแล้วอย่าดื้อมากนักหล่ะกินข้าวด้วยนะฮาไม่ใช่เด็กแล้วนะ^^
ขอบคุณพันทิปที่ให้เราได้มีโอกาสระบายเรื่องของเราขอบคุณมากนะ
#ปกติจะแทนตัวเองว่าผมแต่พอมาเขียนในนี้กลัวว่าเค้าจะรู้ว่าเป็นใครเลยใช้ว่าเราดีกว่า ฮา
ขอบคุณนะ