กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ผมตั้ง มีอะไรผิดพลาดก็ขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ผมจะไม่เล่าเกี่ยวกับชีวิตเด็กติดเกมส์ที่ผ่านความเหลวไหลอะไรมา นะครับ แต่จะเล่าประเด็นเกี่ยวกับจุดเปลี่ยนของชีวิต ตอนเลือกเรียนคณะที่เราคิดว่าชอบ ว่าใช่ ..... ว่ามันใช่จริงๆหรอ จบมาจะทำงานสายนี้ได้จริงหรอ? เพราะมันคืออนาคตและชีวิตทั้งชีวิตเลยก็ได้
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดเกมส์มากๆ เล่นไม่หลับไม่นอน เกมส์ออนไลน์ ออฟไลน์ เล่นหมด ตั้งแต่สมัย มัธยม จนถึง ปัจจุบัน..
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ ช่วง ม.ปลาย กำลังจะต่อเข้ามหาลัย เป็นช่วงที่ต้องเลือกว่าจะเรียนต่อคณะอะไร.......ในหัวตอนนั้นไม่มีอะไรนอกจากเกมส์. เกมส์.. จึงคิดว่า "ผมชอบเล่นเกม ก็คงผมชอบคอมพิวเตอร์มากๆแหละ" เอาละ คณะวิทย์-คอม นี้แหละ เหมาะกับเรา อยากจะสร้างเกมส์ ใช้โปรแกรมนู้นนี่นั้น ส่วนหนึ่งก็เกิดจากความชอบในการงานศิลปด้วย ก็คิดว่าอาจจะได้เรียนวิชาเลือก Photoshop , Flash --- เอาละฟะ คณะเนี้ยแหละ!!!
สุดท้ายก็ได้มาเรียนคณะวิทย์-คอมฯ ตามที่ใจต้องการ ที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง.....
ปี 1. เจอวิชา ปรับพื้นฐาน ภาษาอังกฤษ คณิต ฟิสิกส์ ภาษา Java (เริ่มต้น) และอีกหลายวิชาที่คิดว่า นี่หรือ....พี่จ๋าาา..... -*-
ปี 2. ปี3. ปี4.... เจอวิชาที่ไม่เข้าใจหลายวิชา เพราะมันยาก มันไม่ใช่สิ่งที่คิดไว้ว่าจะต้องมาเจอ คิดว่าจะได้เรียนการใช้โปรแกรมต่างๆมากกว่า มันยากมากๆเลยนะสำหรับผม เพราะไม่เข้าใจและไม่มีใจด้วย มันเลยยากคูณ2 (ตอนสอบก็ต้องท่องจำแทบทั้งหมด ท่อง ท่องๆ จำๆ จำๆ ท่องๆ อยู่แทบทุกวิชา) เรื่องอยากจะสร้างเกมส์ ไม่ต้องคิดแล้วตอนนั้น 5555+
จะขอยกตัวอย่างนะครับว่าประมาณไหน เอา 2 วิชาที่สำคัญๆ (จากเป็นสิบๆวิชา)
การเขียนโปรแกรม Java : ... เราต้องสร้างโปรแกรมขึ้นมา เพื่อตอบโจทย์ของวัตถุประสงค์นั้น นั้งทำความเข้าใจกับชุดคำสั่งต่างๆ และหลักการ OOP ต้องมีสเต๊ปการเขียนโปรแกรม..... การเขียนโปรแกรมเป็นอะไรที่ผมพอทำใจไว้แล้วว่าจะเจออะไร
----- แต่หลายคนนึกไม่ออกลองนึก เราเปิดหนังสือภาษาอินเดียแล้วพยายามเข้าใจมัน हिन्दी भाषाऐं सीखना .....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Network ต้องนั้งท่องหลักการทำงานของระบบ Open Systems Interconnection mode เลเยอร์มีกี่เลย์เยอร์ อะไรบ้าง ทำงานยังไง สรุป ต้องไปเข้าใจเชิงลึกเลย และยังอีกหลายอยากมากมายนักที่เกี่ยว Network ทุกอย่าง ลองจินตนาการการส่งข้อมูลผ่านจากคอมหนึ่งไปอีกคอมหนึ่ง หลับตา แล้วนึกกระแสไฟฟ้าว่ามันจะวิ่งผ่านอะไรไปบ้าง มีการแปลงสัญญาณอะไรบ้าง....แต่ละอย่างเรียกว่าอะไร...(อันนี้แค่ส่วนหนึ่งของวิชา ประมาณ 2%) ผมนี่นึกถึงยอดมนุษย์เลยครับ
โดยพื้นฐานตัวเองไม่ใช่คนชอบเรียนอยู่แล้ว ชอบเล่นเกมส์ และคิดว่าเด็กติดเกมส์คงไม่ชอบเรียนเหมือนกัน (ส่วนใหญ่อะนะเพราะเพื่อนๆรอบตัวก็เป็นแบบนั้น)
สรุปเลยละกัน วิชาทั้งหมด ไม่สนุกเลยสำหรับผม
แต่ต้องเรียนให้จบเพราะเราเลือกแล้ว...........................
และรู้ตัวเองว่าชอบอะไรก็ตอนอยู่ ปี3-ปี4 ผมชอบศิลป และวิชาที่คณะสถาปัตย์เรียนทั้งหมด ผมสนใจและอยากเรียนมากๆ
แต่มันก็สายไปแล้ว
ผมจบคณะวิทย์-คอม (โดยการท่องสอบแทบทั้งหมด)เหนื่อย และ ขมขืนมาก
และเพื่อนๆผมหลายคนจบคณะนี้มาเหมือนกัน คือต้องอดทนให้จบ ท่องๆๆๆ จำๆๆๆ เหมือนกัน
พอจบออกมาก็ทำงานไม่ตรงสาย เพราะไม่มีความมั่นใจ..ว่าจะทำได้ ...รู้ตัวเองว่าทำไม่ได้ ..กลัว ...ยาก... หลายคนจึงหางานง่ายๆ ทำบ้าง ทำธุระกิจส่วนตัวบ้าง ผมคิดว่ามันสูญปล่าวทางการศึกษามาก ไม่อยากให้มีเด็กคิดง่ายๆแบบผมมากๆ มันเสียดายโอกาส เสียดายเวลา ....
สุดท้ายนี้ก็อยากให้คนที่ยังมีโอกาส มีเวลาคิด ให้คิดเยอะๆว่าตัวเองชอบอะไรจริงๆ
อะไรที่เราทำได้ดีมากกว่าสิ่งที่ชอบ ณ ตอนนั้น สิ่งที่ชอบอาจจะไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถต่อยอดอนาคตเราก็ได้ หาให้เจอก่อนที่จะสายไป
สำคัญ. แต่หลายคนที่จบด้านนี้มาแล้วได้ดีก็มี เป็นโปรแกรมเมอร์เก่งๆ ได้งานดีๆมีความรู้เฉพาะด้าน แต่มันไม่ใช่ทุกคน ที่คิดอะไรง่ายๆว่า ชอบเล่นเกมส์ คณะวิทย์คอมคงเหมาะกับเรา ศึกษาให้ละเอียดก่อนว่าเค้าเรียนอะไรแล้วชอบจริงไหม จบมาจะทำงานอะไร ก็ถ้ามั่นใจแล้วก็ไม่มีอะไรต้องกลัว...
จากเด็กติดเกมส์ สู่คณะ วิทย์-คอมฯ เราชอบจริงๆหรอ??
ผมจะไม่เล่าเกี่ยวกับชีวิตเด็กติดเกมส์ที่ผ่านความเหลวไหลอะไรมา นะครับ แต่จะเล่าประเด็นเกี่ยวกับจุดเปลี่ยนของชีวิต ตอนเลือกเรียนคณะที่เราคิดว่าชอบ ว่าใช่ ..... ว่ามันใช่จริงๆหรอ จบมาจะทำงานสายนี้ได้จริงหรอ? เพราะมันคืออนาคตและชีวิตทั้งชีวิตเลยก็ได้
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดเกมส์มากๆ เล่นไม่หลับไม่นอน เกมส์ออนไลน์ ออฟไลน์ เล่นหมด ตั้งแต่สมัย มัธยม จนถึง ปัจจุบัน..
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ ช่วง ม.ปลาย กำลังจะต่อเข้ามหาลัย เป็นช่วงที่ต้องเลือกว่าจะเรียนต่อคณะอะไร.......ในหัวตอนนั้นไม่มีอะไรนอกจากเกมส์. เกมส์.. จึงคิดว่า "ผมชอบเล่นเกม ก็คงผมชอบคอมพิวเตอร์มากๆแหละ" เอาละ คณะวิทย์-คอม นี้แหละ เหมาะกับเรา อยากจะสร้างเกมส์ ใช้โปรแกรมนู้นนี่นั้น ส่วนหนึ่งก็เกิดจากความชอบในการงานศิลปด้วย ก็คิดว่าอาจจะได้เรียนวิชาเลือก Photoshop , Flash --- เอาละฟะ คณะเนี้ยแหละ!!!
สุดท้ายก็ได้มาเรียนคณะวิทย์-คอมฯ ตามที่ใจต้องการ ที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง.....
ปี 1. เจอวิชา ปรับพื้นฐาน ภาษาอังกฤษ คณิต ฟิสิกส์ ภาษา Java (เริ่มต้น) และอีกหลายวิชาที่คิดว่า นี่หรือ....พี่จ๋าาา..... -*-
ปี 2. ปี3. ปี4.... เจอวิชาที่ไม่เข้าใจหลายวิชา เพราะมันยาก มันไม่ใช่สิ่งที่คิดไว้ว่าจะต้องมาเจอ คิดว่าจะได้เรียนการใช้โปรแกรมต่างๆมากกว่า มันยากมากๆเลยนะสำหรับผม เพราะไม่เข้าใจและไม่มีใจด้วย มันเลยยากคูณ2 (ตอนสอบก็ต้องท่องจำแทบทั้งหมด ท่อง ท่องๆ จำๆ จำๆ ท่องๆ อยู่แทบทุกวิชา) เรื่องอยากจะสร้างเกมส์ ไม่ต้องคิดแล้วตอนนั้น 5555+
จะขอยกตัวอย่างนะครับว่าประมาณไหน เอา 2 วิชาที่สำคัญๆ (จากเป็นสิบๆวิชา)
การเขียนโปรแกรม Java : ... เราต้องสร้างโปรแกรมขึ้นมา เพื่อตอบโจทย์ของวัตถุประสงค์นั้น นั้งทำความเข้าใจกับชุดคำสั่งต่างๆ และหลักการ OOP ต้องมีสเต๊ปการเขียนโปรแกรม..... การเขียนโปรแกรมเป็นอะไรที่ผมพอทำใจไว้แล้วว่าจะเจออะไร
----- แต่หลายคนนึกไม่ออกลองนึก เราเปิดหนังสือภาษาอินเดียแล้วพยายามเข้าใจมัน हिन्दी भाषाऐं सीखना .....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Network ต้องนั้งท่องหลักการทำงานของระบบ Open Systems Interconnection mode เลเยอร์มีกี่เลย์เยอร์ อะไรบ้าง ทำงานยังไง สรุป ต้องไปเข้าใจเชิงลึกเลย และยังอีกหลายอยากมากมายนักที่เกี่ยว Network ทุกอย่าง ลองจินตนาการการส่งข้อมูลผ่านจากคอมหนึ่งไปอีกคอมหนึ่ง หลับตา แล้วนึกกระแสไฟฟ้าว่ามันจะวิ่งผ่านอะไรไปบ้าง มีการแปลงสัญญาณอะไรบ้าง....แต่ละอย่างเรียกว่าอะไร...(อันนี้แค่ส่วนหนึ่งของวิชา ประมาณ 2%) ผมนี่นึกถึงยอดมนุษย์เลยครับ
โดยพื้นฐานตัวเองไม่ใช่คนชอบเรียนอยู่แล้ว ชอบเล่นเกมส์ และคิดว่าเด็กติดเกมส์คงไม่ชอบเรียนเหมือนกัน (ส่วนใหญ่อะนะเพราะเพื่อนๆรอบตัวก็เป็นแบบนั้น)
สรุปเลยละกัน วิชาทั้งหมด ไม่สนุกเลยสำหรับผม แต่ต้องเรียนให้จบเพราะเราเลือกแล้ว...........................
และรู้ตัวเองว่าชอบอะไรก็ตอนอยู่ ปี3-ปี4 ผมชอบศิลป และวิชาที่คณะสถาปัตย์เรียนทั้งหมด ผมสนใจและอยากเรียนมากๆ แต่มันก็สายไปแล้ว
ผมจบคณะวิทย์-คอม (โดยการท่องสอบแทบทั้งหมด)เหนื่อย และ ขมขืนมาก
และเพื่อนๆผมหลายคนจบคณะนี้มาเหมือนกัน คือต้องอดทนให้จบ ท่องๆๆๆ จำๆๆๆ เหมือนกัน
พอจบออกมาก็ทำงานไม่ตรงสาย เพราะไม่มีความมั่นใจ..ว่าจะทำได้ ...รู้ตัวเองว่าทำไม่ได้ ..กลัว ...ยาก... หลายคนจึงหางานง่ายๆ ทำบ้าง ทำธุระกิจส่วนตัวบ้าง ผมคิดว่ามันสูญปล่าวทางการศึกษามาก ไม่อยากให้มีเด็กคิดง่ายๆแบบผมมากๆ มันเสียดายโอกาส เสียดายเวลา ....
สุดท้ายนี้ก็อยากให้คนที่ยังมีโอกาส มีเวลาคิด ให้คิดเยอะๆว่าตัวเองชอบอะไรจริงๆ
อะไรที่เราทำได้ดีมากกว่าสิ่งที่ชอบ ณ ตอนนั้น สิ่งที่ชอบอาจจะไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถต่อยอดอนาคตเราก็ได้ หาให้เจอก่อนที่จะสายไป
สำคัญ. แต่หลายคนที่จบด้านนี้มาแล้วได้ดีก็มี เป็นโปรแกรมเมอร์เก่งๆ ได้งานดีๆมีความรู้เฉพาะด้าน แต่มันไม่ใช่ทุกคน ที่คิดอะไรง่ายๆว่า ชอบเล่นเกมส์ คณะวิทย์คอมคงเหมาะกับเรา ศึกษาให้ละเอียดก่อนว่าเค้าเรียนอะไรแล้วชอบจริงไหม จบมาจะทำงานอะไร ก็ถ้ามั่นใจแล้วก็ไม่มีอะไรต้องกลัว...