คือผมแอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่งในมหาลัยครับ ผมเจอน้องผู้ชายคนนี้ครั้งแรกที่คณะเมื่อกิจกรรมวันพ่อเมื่อปลายปีที่ผ่านมาครับ
เห็นครั้งแรกรู้สึกน้องคนนี้ทำไมดูน่ารักจัง ขาวๆ ตัวสูง หน้าตาน่ารักมากครับ และก็ดูเป็นเด็กเรียบร้อย ความรู้สึกต่อจากวันนั้นคือ
อยากเจอน้องเขาอีกมากๆครับ ผมเริ่มจากการค้นหาfacebookน้องตามเพจและกลุ่มต่างๆของมหาลัยครับ โดยการนั่งไล่ดูรูปไปที่ละคน
จากรายชื่อที่มีเป็นพันเพราะผมไม่รู้จักชื่อน้องเลยครับ จากนั้นผมก็เอาfacebookของตัวเอง Add น้องไปครับ รู้สึกว่าอยากทักไปคุยด้วยมากๆ
แต่ก็ไม่กล้าครับ จนตัดสินใจสมัครfacebookขึ้นมาแล้วไม่ได้เอารูปโปรไฟล์มาขึ้นครับ แล้วทักน้องไป จากนั้นผมก็ทักน้องไปคุยกับน้องเป็นเวลาประมาณ
สองเดือนครับ น้องไม่เคยรู้ว่าผมเป็นใคร แต่ผมคอยตามน้องอยู่ตลอดเวลาครับ มีซื้อขนมไปฝากโดยการแอบเอาวางไว้แล้วให้น้องไปเอา
โดยที่ไม่เจอกันครับ น้องก็เคยซื้อมาคืนให้โดนการแอบเอาวางไว้ให้เช่นกันครับ จนมาถึงวันหนึ่งครับ ผมทักน้องไปว่าน้องอยู่ที่ไหน
พอผมรู้ว่าน้องอยู่ที่ไหนผมก็ตามไปแล้วน้องก็บอกในfacebook ว่าพี่ใช่คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นใช่ไหมครับ ซึ่งน้องเดาได้เก่งมากเลยครับ
บอกเหตุผลว่าเห็นเหมือนมีคนมอง ก็เลยหันไปดูแล้วเห็น ซึ่งตอนนั้นคนเยอะมาก ทำไมเดาถูกก็ไม่รู้ครับ จากนั้นผมก็ยอมรับครับว่าเป็นผม
ซึ่งตัวผมไม่มีอะไรที่เหมาะสมกับน้องเลยครับ ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ดีเลยครับ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นคนขี้อายมากๆด้วยครับ
จากวันนั้น คืนนั้นเป็นวันที่ผมนอนไม่หลับเลยครับ นึกทั้งคืนว่าน้องเขาจะยังคุยกับเราต่อไหม เลยตัดสนใจ ทักไปบอกว่า
ผม :: "ขอโทษที่แอบชอบน้องนะครับ เรื่องทุกอย่างให้จบลงที่วันนี้นะครับ เรื่องเก่าๆลืมๆมันไป เลิกคุยกนแค่วันนี้ก็ได้ครับ"
(คิดอยู่ในใจน้องต้องไม่อยากคุยกับเราแน่ๆเลย)"
น้อง :: "ทำไมต้องเลิกคุยหล่ะครับ"
ผม :: "พี่เกรงใจน้อง แล้วพี่ก็เป็นคนขี้อายด้วย พี่ทำตัวไม่ถูกครับ"
น้อง :: "ก็คุยเล่นกันเหมือนเดิมได้นะครับ"
มันทำให้ผมตัดสินใจไม่ถูกเลยครับว่าควรทำยังไงต่อไป ถ้าคุยมากกว่านี้กลัวจะเสียใจกลับสิ่งที่คาดหวังมากเกินไป ทั้งๆที่แค่รู้ว่า
แค่ได้ทักไปคุยมันก็รู้สึกดีมากอย่างหาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้เลยครับ ถ้าเลิกคุยก็คงเสียใจแค่ช่วงแรกๆ มันเป็นการแอบชอบครั้งแรกของผมครับ
การแอบชอบนี่ทำตัวลำบากจังเลยนะครับ ผมไม่รู้ว่าน้องกลัวผมเสียใจถึงบอกว่าคุยเล่นกันก็เหมือนเดิมก็ได้ หรือยังไงเลยครับ
ช่วยแนะนำทางออกให้ผมทีครับ
การแอบรักครั้งแรกของผม มันต้องจบลง หรือมีทางจะเป็นไปได้ไหมครับ
เห็นครั้งแรกรู้สึกน้องคนนี้ทำไมดูน่ารักจัง ขาวๆ ตัวสูง หน้าตาน่ารักมากครับ และก็ดูเป็นเด็กเรียบร้อย ความรู้สึกต่อจากวันนั้นคือ
อยากเจอน้องเขาอีกมากๆครับ ผมเริ่มจากการค้นหาfacebookน้องตามเพจและกลุ่มต่างๆของมหาลัยครับ โดยการนั่งไล่ดูรูปไปที่ละคน
จากรายชื่อที่มีเป็นพันเพราะผมไม่รู้จักชื่อน้องเลยครับ จากนั้นผมก็เอาfacebookของตัวเอง Add น้องไปครับ รู้สึกว่าอยากทักไปคุยด้วยมากๆ
แต่ก็ไม่กล้าครับ จนตัดสินใจสมัครfacebookขึ้นมาแล้วไม่ได้เอารูปโปรไฟล์มาขึ้นครับ แล้วทักน้องไป จากนั้นผมก็ทักน้องไปคุยกับน้องเป็นเวลาประมาณ
สองเดือนครับ น้องไม่เคยรู้ว่าผมเป็นใคร แต่ผมคอยตามน้องอยู่ตลอดเวลาครับ มีซื้อขนมไปฝากโดยการแอบเอาวางไว้แล้วให้น้องไปเอา
โดยที่ไม่เจอกันครับ น้องก็เคยซื้อมาคืนให้โดนการแอบเอาวางไว้ให้เช่นกันครับ จนมาถึงวันหนึ่งครับ ผมทักน้องไปว่าน้องอยู่ที่ไหน
พอผมรู้ว่าน้องอยู่ที่ไหนผมก็ตามไปแล้วน้องก็บอกในfacebook ว่าพี่ใช่คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นใช่ไหมครับ ซึ่งน้องเดาได้เก่งมากเลยครับ
บอกเหตุผลว่าเห็นเหมือนมีคนมอง ก็เลยหันไปดูแล้วเห็น ซึ่งตอนนั้นคนเยอะมาก ทำไมเดาถูกก็ไม่รู้ครับ จากนั้นผมก็ยอมรับครับว่าเป็นผม
ซึ่งตัวผมไม่มีอะไรที่เหมาะสมกับน้องเลยครับ ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ดีเลยครับ ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เป็นคนขี้อายมากๆด้วยครับ
จากวันนั้น คืนนั้นเป็นวันที่ผมนอนไม่หลับเลยครับ นึกทั้งคืนว่าน้องเขาจะยังคุยกับเราต่อไหม เลยตัดสนใจ ทักไปบอกว่า
ผม :: "ขอโทษที่แอบชอบน้องนะครับ เรื่องทุกอย่างให้จบลงที่วันนี้นะครับ เรื่องเก่าๆลืมๆมันไป เลิกคุยกนแค่วันนี้ก็ได้ครับ"
(คิดอยู่ในใจน้องต้องไม่อยากคุยกับเราแน่ๆเลย)"
น้อง :: "ทำไมต้องเลิกคุยหล่ะครับ"
ผม :: "พี่เกรงใจน้อง แล้วพี่ก็เป็นคนขี้อายด้วย พี่ทำตัวไม่ถูกครับ"
น้อง :: "ก็คุยเล่นกันเหมือนเดิมได้นะครับ"
มันทำให้ผมตัดสินใจไม่ถูกเลยครับว่าควรทำยังไงต่อไป ถ้าคุยมากกว่านี้กลัวจะเสียใจกลับสิ่งที่คาดหวังมากเกินไป ทั้งๆที่แค่รู้ว่า
แค่ได้ทักไปคุยมันก็รู้สึกดีมากอย่างหาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้เลยครับ ถ้าเลิกคุยก็คงเสียใจแค่ช่วงแรกๆ มันเป็นการแอบชอบครั้งแรกของผมครับ
การแอบชอบนี่ทำตัวลำบากจังเลยนะครับ ผมไม่รู้ว่าน้องกลัวผมเสียใจถึงบอกว่าคุยเล่นกันก็เหมือนเดิมก็ได้ หรือยังไงเลยครับ
ช่วยแนะนำทางออกให้ผมทีครับ