เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ ที่เผลอไปชอบเกย์ซะจนได้ (ไม่น่าพลาดเลยแฮะ) ได้เจอกับเขาเมื่อสองปีก่อน เขาเป็นคนขาว หน้าตาเกลี้ยงเกลา หุ่นดี ตามสไตล์เกย์ ปากก็ค่อนข้างจัด เราพักอยู่ที่เดียวกันค่ะ คนละห้อง เขาเป็นคนจิตใจดีมาก ตามใจเรามาก เรารักเขาข้างเดียวนะ เขาบอกว่าไม่เคยสนใจในตัวผู้หญิงเลย แต่เขาก็รู้ว่าเรารักเขามาก เขาก็พยายามดูแลเรา ดูแลจิตใจเรา ถ้าเราอยากกินอะไรขอให้บอก เขาก็จะทำให้เรากิน เขาพยายามพูดจาหวานๆกับเรา ดูได้เลยนะ ว่าบางทีเขาฝืนใจอ่ะ อย่างล่าสุดเขาอ่านหนังสืออยู่ แล้วเราไปชวนคุยอ่ะ เขาดุใส่เราทันที ประมาณว่าอ่านหนังสืออยู่ ใช่เวลาคุยไหม เราแบบลุกออกจากห้องเขาเลย แล้วเขามาง้อเราสุดชีวิตค่ะ เรางอนบ่อยมาก แต่สุดท้ายก็ใจอ่อนทุกที เพราะคนงี่เง่าคือเราเอง เช่นตอนอ่านหนังสือ เขาบอกเราแล้วว่าอย่าไปกวนนะ ไว้ตอนอ่านเสร็จมาเล่นกัน แต่เข้าใจอารมณ์เราป่ะคะ นั่งอยู่ด้วยกัน ไม่คุยกัน แล้วฉันจะมาอยู่ตรงนี้เพื่ออะไร ทั้งๆที่เขาบอกให้เราไปห้องเขาเอง ให้ไปนั่งดูเขาอ่านหนังสือ หรอ เหอะๆๆ ทะเลาะกันบ่อยมาก ร้องไห้ไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้วค่ะ แต่รักเขามาก ไม่อยากต้องจากเขาไปเลย เขาบอกเรานะว่าเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันมีไม่มาก ควรใช้เวลาไปกับความสุขดีกว่ามาทะเลาะกัน
ปัญหาคือเขาไม่ได้รักเราเลยค่ะ เหมือนแค่เขาเป็นคนดี เลยเป็นห่วงจิตใจเรา ทำทุกอย่างให้มันดี เขามีผู้ชายที่เขาใฝ่ฝันอยู่ค่ะ แต่ด้วยความใกล้ชิด ความผูกพันหรืออะไรไม่ทราบ ทำให้เราเหมือนถูกรั้งอยู่กับรักที่ไม่มีทางสมหวังแบบนี้ เสียใจค่ะ แต่เดินออกไปไม่ได้ ควรทำไงดีคะ
ผู้หญิงรักเกย์ รักที่ไม่สมหวัง
ปัญหาคือเขาไม่ได้รักเราเลยค่ะ เหมือนแค่เขาเป็นคนดี เลยเป็นห่วงจิตใจเรา ทำทุกอย่างให้มันดี เขามีผู้ชายที่เขาใฝ่ฝันอยู่ค่ะ แต่ด้วยความใกล้ชิด ความผูกพันหรืออะไรไม่ทราบ ทำให้เราเหมือนถูกรั้งอยู่กับรักที่ไม่มีทางสมหวังแบบนี้ เสียใจค่ะ แต่เดินออกไปไม่ได้ ควรทำไงดีคะ