วันนี้ (22/01/2558) ผมไปบริจาคเลือดที่สภากาชาดมา ขากลับผมก็ได้โดยสารรถไฟฟ้าบีทีเอสเพื่อไปลงที่สถานีวงเวียนใหญ่ พอรถไฟฟ้าถึงประมาณสถานีตากสิน ผมก็รู้สึกหน้ามืดจนตัวเองเป็นลมล้มลงไปนั่งกับพื้น ผมได้พยายามประคองตัวยืนขึ้นมา จนรถไฟฟ้ามาถึงจุดหมายที่สถานีวงเวียนใหญ่
พอผมออกมายืนข้างนอกได้ ก็มีน้องผู้หญิงใส่แว่นคนหนึ่ง ตามมาถามอาการของผม อีกทั้งให้ยาดมและนั่งเป็นเพื่อน จนต่อมาได้ไปตามเจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือผมในที่สุด
ถ้าน้องผู้หญิงคนนั้นผ่านมาอ่านเจอกระทู้นี้ ผมอยากจะบอกว่า ผมรู้สึกซาบซึ้งและขอบคุณมากๆนะครับสำหรับน้ำใจที่น้องมี ถ้าผมไม่ได้ความช่วยเหลือจากน้อง ผมเองคงจะแย่
ขอให้ความดีนี้จงบันดาลให้น้องจงมีแต่ความสุขและความสำเร็จอยู่เสมอ ขอบคุณจากใจอีกครั้งนะครับ
และที่ลืมขอบคุณไปไม่ได้ก็คือเจ้าหน้าที่ประจำสถานีรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ พี่พนักงานรักษาความปลอดภัย และพี่แม่บ้าน ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณน้องผู้หญิงที่ช่วยเหลือผมตอนเป็นลมบนรถไฟฟ้าบีทีเอส
พอผมออกมายืนข้างนอกได้ ก็มีน้องผู้หญิงใส่แว่นคนหนึ่ง ตามมาถามอาการของผม อีกทั้งให้ยาดมและนั่งเป็นเพื่อน จนต่อมาได้ไปตามเจ้าหน้าที่มาช่วยเหลือผมในที่สุด
ถ้าน้องผู้หญิงคนนั้นผ่านมาอ่านเจอกระทู้นี้ ผมอยากจะบอกว่า ผมรู้สึกซาบซึ้งและขอบคุณมากๆนะครับสำหรับน้ำใจที่น้องมี ถ้าผมไม่ได้ความช่วยเหลือจากน้อง ผมเองคงจะแย่
ขอให้ความดีนี้จงบันดาลให้น้องจงมีแต่ความสุขและความสำเร็จอยู่เสมอ ขอบคุณจากใจอีกครั้งนะครับ
และที่ลืมขอบคุณไปไม่ได้ก็คือเจ้าหน้าที่ประจำสถานีรถไฟฟ้าวงเวียนใหญ่ พี่พนักงานรักษาความปลอดภัย และพี่แม่บ้าน ขอบคุณมากๆครับ