มีเรื่องอยากจะมาเล่าให้ฟัง ชีวิตนึงไม่เคยคิดว่าจะมาเจอกับเรื่องความรักอะไรแบบนี้ ที่ผ่านมาคือก็มีแค่ความรักวัยรุ่น ฝัน เพ้อและคิดไปเอง จะเบื่อฟังกันก่อนรึเปล่านะ เริ่มเลยละกันนะ
คือมีผู้ชายคนนึง คอยมาตามกวนประสาท เหมือนจะจีบทีเล่นทีจริง โพสสเตตัสอะไรก็แล้วแต่ คนๆนี้จะคอยมาแซวมาพุดเล่นอยู่เสมอๆ รวมๆTotal นับเวลาได้ประมานสี่ห้าปีแล้ว นับตั้งแต่เราไปเรียนต่างประเทศจนเรียนจบกลับมาคนๆนี้ก็ยังไม่ไปไหน แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้..
สี่ปีนี่คือเวลาที่เรานับเองคนเดียว แต่เขาไม่! ย้อนกลับไปเมื่อห้าเดือนที่เเล้ว เราเรียนจบกลับมา ก็หางานทำ สมัครไว้หลายที่เลยแต่มีที่นึงรับแล้วความที่เราเป็นคนไม่มีความมั่นใจและยังไม่มีประสบการณ์ เหตุก็เลยเกิดขึ้นหลังจากนี้...
:'พี่คะช่วยสอนหนูหน่อยได้มั้ยคะ หนูต้องทำยังไง หนูกลัวทำไม่ได้'
:"โอเคงั้นไว้วันไหนว่างๆมาเจอกันนะ เดี๋ยวพี่จะแนะนำให้"
แล้วเราก็นัดเจอกัน หลังจากวันนั้นเาคุยกันเยอะขึ้น บ่อยขึ้น จนเปลี่ยนสถานะจากพี่กับน้องเป็น คนรู้ใจ'
เมื่อเปลี่ยนสถานะแล้ว อะไรๆก็เปลี่ยนไป กลายเป็นว่าตอนที่เราคุยแบบเปิดใจกัน พี่เขาบอกว่า
:หนูรุ้ไหมคะ? จริงๆแล้วพี่ชอบหนูมาตั้งนานแล้วนะ มองมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่พี่กลับมาสอนที่ร.ร(เราเรียนที่เดียวกันมาก่อนค่ะแต่คนละรุ่นกัน คือพี่เขาก็เรียนต่างประเทศ จะได้กลับบ้านทุกปี ปีละครั้ง ช่วงนั้นล่ะ เขาจะมาสอนที่ร.ร แบบสอนพิเศษประมานนั้น) คือเราอึ้งมาก ถ้าอย่างนั้นก้ก่อนเราไปเรียนนอกอีกสิ
เขาก็บอกว่า:ใช่ ตอนนั้นพยายามจะมองหน้าหนูมากเลยนะ คือหนูเป็นคนขี้อาย ไม่ว่าจะเดิน จะนั่งหนูก็จะเดินก้มหน้าตลอด จนพี่เขาคิดว่าหนูเป็นคนหยิ่ง!
:แล้วนี่พี่รอหนูมาได้ยังไง ตั้งเจ็ดแปดปี? พี่เขาตอบมาว่าอะไรรู้ไหม? เขาตอบมาว่า คนมันรัก ยังไงก็รอได้
จนตอนนี้ เรายังรู้สึกดีใจแบบมันตื้นตันไม่หาย อธิบายยังไงก็ไม่ถูก ที่ตอนนี้ วันนี้ เราได้มีคนๆนึงที่รักและรักเรามากขนาดนี้อยู่ข้างๆ ได้แต่หวังว่ามันจะนานๆไปเรื่อยๆ ไปทุกๆวัน
ปล.วันนี้ลองย้อนกลับไปดูสถานะเก่าๆ เเล้วเห็นว่าเราไม่ได้กดไลค์ไม่ได้ตอบอะไรไป ก็เลยกดไลค์ไป ไม่ถึงนาทีก็มีคนๆนึงเม้นตอบกลับมาแบบนี้(เดี่ยวหาวิธีลงรุปก่อนนะหะหะห้า เด๋อชะมัด)
ปล.ทุกครั้งที่นัดเจอกัน เราจะสายตลอด เราก็จะขอโทษตลอด เขาจะตอบกลับมาแบบเดิมตลอดว่า รอช.ม สองช.มแค่นี้นี้ชิลๆ รอมาตั้งเกือบสิบปียังรอได้เลย ><
ปล.เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ อาจจจะมีข่าวดีปลายๆปีนี้ค่ะ และเราก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ ทุกๆความรักเลย ขอให้สมหวัง ขอให้เจอคนที่ใช่ คนที่เป็นคนสุดท้ายนะคะ คนไหนอกหักก้อย่าเสียใจไปนะคะ ดูแลตัวเองดีๆเดี๋ยวคนดีๆก็เข้ามาค่ะ
ปล.สุดท้าย อยากจะบอกทิ้งท้ายไว้ว่า รักคนที่เขารักเราและเรารักเขา มันดีแบบนี้นี่เอง ><
คนแบบนี้มีอยุ่จริงๆใช่ไหม?
คือมีผู้ชายคนนึง คอยมาตามกวนประสาท เหมือนจะจีบทีเล่นทีจริง โพสสเตตัสอะไรก็แล้วแต่ คนๆนี้จะคอยมาแซวมาพุดเล่นอยู่เสมอๆ รวมๆTotal นับเวลาได้ประมานสี่ห้าปีแล้ว นับตั้งแต่เราไปเรียนต่างประเทศจนเรียนจบกลับมาคนๆนี้ก็ยังไม่ไปไหน แต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้..
สี่ปีนี่คือเวลาที่เรานับเองคนเดียว แต่เขาไม่! ย้อนกลับไปเมื่อห้าเดือนที่เเล้ว เราเรียนจบกลับมา ก็หางานทำ สมัครไว้หลายที่เลยแต่มีที่นึงรับแล้วความที่เราเป็นคนไม่มีความมั่นใจและยังไม่มีประสบการณ์ เหตุก็เลยเกิดขึ้นหลังจากนี้...
:'พี่คะช่วยสอนหนูหน่อยได้มั้ยคะ หนูต้องทำยังไง หนูกลัวทำไม่ได้'
:"โอเคงั้นไว้วันไหนว่างๆมาเจอกันนะ เดี๋ยวพี่จะแนะนำให้"
แล้วเราก็นัดเจอกัน หลังจากวันนั้นเาคุยกันเยอะขึ้น บ่อยขึ้น จนเปลี่ยนสถานะจากพี่กับน้องเป็น คนรู้ใจ'
เมื่อเปลี่ยนสถานะแล้ว อะไรๆก็เปลี่ยนไป กลายเป็นว่าตอนที่เราคุยแบบเปิดใจกัน พี่เขาบอกว่า
:หนูรุ้ไหมคะ? จริงๆแล้วพี่ชอบหนูมาตั้งนานแล้วนะ มองมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่พี่กลับมาสอนที่ร.ร(เราเรียนที่เดียวกันมาก่อนค่ะแต่คนละรุ่นกัน คือพี่เขาก็เรียนต่างประเทศ จะได้กลับบ้านทุกปี ปีละครั้ง ช่วงนั้นล่ะ เขาจะมาสอนที่ร.ร แบบสอนพิเศษประมานนั้น) คือเราอึ้งมาก ถ้าอย่างนั้นก้ก่อนเราไปเรียนนอกอีกสิ
เขาก็บอกว่า:ใช่ ตอนนั้นพยายามจะมองหน้าหนูมากเลยนะ คือหนูเป็นคนขี้อาย ไม่ว่าจะเดิน จะนั่งหนูก็จะเดินก้มหน้าตลอด จนพี่เขาคิดว่าหนูเป็นคนหยิ่ง!
:แล้วนี่พี่รอหนูมาได้ยังไง ตั้งเจ็ดแปดปี? พี่เขาตอบมาว่าอะไรรู้ไหม? เขาตอบมาว่า คนมันรัก ยังไงก็รอได้
จนตอนนี้ เรายังรู้สึกดีใจแบบมันตื้นตันไม่หาย อธิบายยังไงก็ไม่ถูก ที่ตอนนี้ วันนี้ เราได้มีคนๆนึงที่รักและรักเรามากขนาดนี้อยู่ข้างๆ ได้แต่หวังว่ามันจะนานๆไปเรื่อยๆ ไปทุกๆวัน
ปล.วันนี้ลองย้อนกลับไปดูสถานะเก่าๆ เเล้วเห็นว่าเราไม่ได้กดไลค์ไม่ได้ตอบอะไรไป ก็เลยกดไลค์ไป ไม่ถึงนาทีก็มีคนๆนึงเม้นตอบกลับมาแบบนี้(เดี่ยวหาวิธีลงรุปก่อนนะหะหะห้า เด๋อชะมัด)
ปล.ทุกครั้งที่นัดเจอกัน เราจะสายตลอด เราก็จะขอโทษตลอด เขาจะตอบกลับมาแบบเดิมตลอดว่า รอช.ม สองช.มแค่นี้นี้ชิลๆ รอมาตั้งเกือบสิบปียังรอได้เลย ><
ปล.เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะคะ อาจจจะมีข่าวดีปลายๆปีนี้ค่ะ และเราก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ ทุกๆความรักเลย ขอให้สมหวัง ขอให้เจอคนที่ใช่ คนที่เป็นคนสุดท้ายนะคะ คนไหนอกหักก้อย่าเสียใจไปนะคะ ดูแลตัวเองดีๆเดี๋ยวคนดีๆก็เข้ามาค่ะ
ปล.สุดท้าย อยากจะบอกทิ้งท้ายไว้ว่า รักคนที่เขารักเราและเรารักเขา มันดีแบบนี้นี่เอง ><