เหตุเกิดจากเกม Cookierun. ตัวขัดความรัก

เมื่อวันที่25ธันวาคมมันอาจตรงกับวันคริสต์มาสแต่สำหรับผมมันเป็นแค่วันธรรมดา.   แต่มันพิเศตรงที่แฟนเก่าทักผมมาชวนผมไปตลาดนัดรถไฟซึ่งผมก็คิดแล้วคิดอีกเพราะพรุ่งนี้สอบอังกฤษผมก็เลยเอาไว้ก่อนเลยเรื่องสอบแต่ก็อดดีใจไม่ได้ที่เขาทักมาชวนเขานัดผมไว้5โมงซึ่งผมไปช้ามากเพราะทำงานพึ่งเสร็จผมไปถึง6โมงผมต้องขอโทษเขาเพียงแค่ในใจเวลานั้นเพราะความรู้สึกตรงนั้นผมไม่กล้าคุยกับเขาวันนั้นเราไปกัน4 คนผมไม่ได้คุยกับเขาเลยในวันนั้นแต่เหมือนเขาพยายามคุยกับผมแต่คงไม่ใช่หรอก   ตลาดนัดรถไฟในวันนั้นทำให้ผมคิดว่าไม่น่ามาเลยเพราะเขาสนิทกับเพื่อนชายอีกคนมากเกินไปทั้งถือกระเป๋าและหลายๆอย่างซึ่งผมคิดว่า(กูมาทำไม)ไม่น่ามาเลยมันอาจคิดไปเองเพราะผมเป็นคนคิดมาก ขี้น้อยใจทั้งๆที่ผมก็รู้ว่าเขานั้นเพื่อนกันแต่วันเวลาก็หมดลงต่างคนบ้านใครบ้านมันเพราะมันดึกแล้ว.          พอวันรุ่งขึ้นเสียงไลน์จากแฟนเก่าทักดังมาถามถึงความรู้สึกเมื่อวานกับผมเขาไม่อยากให้เราเป็นแบบเมื่อวานเขาบอกกับเราว่าเป็นเพื่อนกันไหมซึ่งผมก็ตอบตกลงทุกอย่าง. เขาบอกกับผมว่าเพื่อนของเขาซึ่งเป็นแฟนกันเลิกกันแล้วก็ยังไปไหนมาไหนเช่นดูหนังกินข้าวด้วยกันอยู่เลย ผมก็บอกโอเคในใจผมผมคิดว่าเราคงได้แค่เพื่อนแค่ก็โอเควะ  แล้วผมก็ขอโทษกับเขาเมื่อวานที่เงียบแล้วผมก็เงียบจากไลน์ไป.  จนมาอีกวันผมงงกับเขาอยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาว่า (เรากลับมาคบกันไหม) ผมนี่ถึงกับตาค้างเลยกูอ่านผิดป่าววะผมดีใจมากที่เขากลับมา ซึ่งผมก็อั้มๆอือๆเพราะไม่รู้จะตอบไรเพราะมันดีใจมากหลังจากนั้นเราก็คุยกันซึ่งผมรู้เลยนิสัยเขารักผมเขาจะงี่เง่าเอาแต่ใจและผมก็อดใจไมีอยู่ที่จะพูดเรืาองที่เขาไปแอบชอบรุ่นพี่ไม่ได้ซึ่งเรื่องนี้เราจะไม่พูดถึงมันมันทำให้ผมเจ็บวั้นผมทำให้เขาร้องไห้เขากลัวผมไม่เชื่อใจทั้งๆที่ผมเชื่อใจเขาดีหลังตากเราดีกันเขาพูดประโยคนึงกับผมว่า รักครั้งนี้เราจะประคองให้นานที่สุดซึ้งผมคิดในวันนี้ว่ามันคงไม่ใช่เพราะตั้งแต่วันที่1 เขาแลดูเปลี่ยนไปนิสัยไม่เหมือนเดิม เขาเงียบๆแลดูไม่สนใจผมเวลาที่ผมพูดกับเขาว่าอย่าหายไปให้บอกเราจะทะเลาะกันทุกทีเขาหายไปเป็นวันๆผมก็ไม่รู้สาเหตุเพราะเขาไม่ได้บอกและอะไรทำให้เขาเปลี่ยนไปอาจเป็นเพราะผมไม่มีเหตุผลแต่ทำไงได้ถ้าผมรักผมมักจะเป็นห่วงถึงไม่อยากให้เขาหายไปแต่ผมพยายามคุยดีๆมันก็อดใจไม่ได้ที่จะชวนทะเลาะทุกทีผมชอบน้อยใจอยากให้เขาสนใจบ้างมีอยู่วันนึงเขาอยากได้กระเป๋าผมก็จัดหาให้ทั้งเพจทั้งIGต่างๆเพื่อเขา.    จนสั่งซื้อแต่ยังไม่ได้โอนตังเขาบอกกับผมว่าให้เอาไว้ที่ไปรษณีย์ทั้งที่ผมจะเอาไปให้แต่เขาอยากไปเาเองผมก็ไม่รู้สาเหตุอะไรและบอกกับผมอีกทีว่าให้ส่งบ้านเพื่อน ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ซึ่งผมก็ทำให้ทุกอย่างแต่เขาดูเหมือนไม่อยากเจอผมหรือว่าเขาไม่มีตังผมก็บอกตังไม่สำคัญหรอกแค่นี้ เท่าไรผมก็ซื้อให้ได้กับคนรักแต่เขาก็ไม่ยอม ผมน้อยใจทำไมต้องเป็นบ้านเพื่อนคนนี้อีกครั้งผมชวนทะเลาะ เขาบอกกับผมว่างี่เง่าเอาแต่ใจเขาไม่ชอบแต่ความรู้สึกผมที่งี่เง่าเพราะรักมากไม่รู้จะทำไงมันก็เหมือนนิสัยเขาแต่ก่อน ผมบอกกับเขาว่าถ้าไม่ชอบกันเราก็พอกันแค่นี้ซึ้งเขาไม่ยื้อผมเลยเขาตอบเพียงคำว่า โอเค. ผมก็ทำได้แค่เงียบหายไป.        มีอยู่วันนึงเขาส่งเกมคุกกี้รันมาพร้อมกับความช่วยเหลือและเราก็คุยกันเรืรองเกมเขาถามผมเล่นไหมผมก็บอกไปว่าไม่ได้เล่นแล้ว. แต่อยู่วันนึงผมอยากเล่นก็เลยโหลดมาเล่นกลับมาแซงเขา55555. แต่ผมไม่ได้บอกกับเขาว่ากลับมาเล่นผมว่าเขางอนผมเรืาองนี้แน่นอน55555แต่ตอนนี้เขาแซงผมละเพราะผมเบืรอขี้เกียจเล่นผมตามถาม ทำไร ก็มีคำตอบว่า ป่าว. กินข้าวยังก็มีแค่คำตอบว่า แล้ว. อยู่อย่างนี้ตลอดผมเหนื่อยที่ทำแบบนี้ทุกวันโดยที่เขาไร้ความรู้สึกกับผมบางทีเขาก็ตอบไม่อ่านและเมื่อวันที่19ผมได้รู้สึกว่าทำไปก็เท่านั้นเขาไม่สนใจเราหรอกผมจึงตัดใจกับมันอยู่แบบเงียบๆผมคืดเสมอว่าคุกกี้รันมันทำให้คนรักผมเป็นแบบนี้ เปลี่ยนไป ไม่น่าเล่นมันเลย แต่อีกส่วนนึงก็คืดว่ามันคงไม่ใช่หรอกทุกครั้งที่ผมพิมพ์ไปถามผมอนากคุยมากอยากโทรหาแต่เขาไม่อยากคุยหรอก เฟสเขายังบอกกับผมเลยรับแค่คนที่มหาลัยเขามหาลัยอื่นไม่รับมันอาจเป็นส่วนน้อยที่รอผู้หญิงคนนึงนาๆได้ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้เขากลับมาคุยกันดีๆกับผมผมสัญญาว่าจะรักเขาตลอดไป. ฝากคำคมไว้สำหรับผู้หญิงคนนี้.  ผมขอโทษที่งี่เง่าเอาแต่ใจ. ขอโทษที่ไม่ดี. แต่ถ้าวันใดไม่มีผมผมก็ขอโทษด้วย.   ใครเป็นเพื่อนเขาฝากให้เขาอ่านให้จบด้วยนะ จากใจ
    เหตุผลที่เขียนขึ้นมาอยากระบายความรู้สึกในใจ. ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านจบนะครับ.